Ya Rabbim..
Rüzgâr izbe dar sokakların efsunkâr yanını muştularken
Yine bu aciz yürek seni sayıklar…
Ulaşır mı nefesim varlığının derin menbaına…
Sözlerim hükmünü yitirmiş biçare feryadımı gölgelerken
Kem gözlerden uzak küçük adımlarla,
Biraz mahcûb
Biraz utangaç
Dizginlenemeyen, için de SEN olan duyguların varlığı ile yol alır alem-i manada.
Ya Rab
Her biri bir ben diyen azalarımı hangi kör kuyularda terbiye edeyim
Dilim sen sen derken bu düşman bildiğim nefsimi hangi ateş deryalarına atayım
Kıymetlimsin
Kimyasını çözemediğim toprağım, cennetini arar
Yıldızlar bakışlarını siyahî afet-i devrâna kilitlemişken, gözlerim sende ayak diretir
Döşekler sererim sinemin otağına,
Katmerlenmiş, eli ayağı çekilmiş her bir duygu, yüreğimin karasını siler.
Rabbim…..
Yüz görümlüğü bekleyen aciz yanışlarım, hakikat karşısın da neden bu kadar aheste
Kahrımı mevsimsiz bestelenmiş somon rengi ipek telkarilere sarıyorum
Kanatları kırılmış, örselenmiş yüreğimi Harun’un dilinin altına düğümlüyorum
Nefesimden katre katre, kelimeler ülkesinin sultanına arz-ı endam ediyorum.
Kaybetmekten korkuyorum Ya Rab…
Tövbelerime tövbeler ekleyip yeri incitmekten korkan karınca misali,
Divitimi hokkaya daldırdım..
Avuç içlerime dökülen arsızlığımı
Dilime düşen kuş tüyü emellerimi
Dağılıp bin parçaya ayrılan aciz bir beni ,derleyip toparla ya RAB..
Münzevi yüreğim ağzında, fısıldar çorak iklimlerime müjdeli yağmurları
Sevenler sevdiğine kavuşurmuş…..
Piri pak verdiğin yüreğimi,
Fani dünyanın fanilikleriyle oyalanmaktan perdelenmiş yanlarını
Şeb-i arûs da sana layık eyle….
KATRENUR
