Denis
Well-known member
Kur'ân-ı Kerîm’de on dört secde âyeti vardır ki bunlardan birini okuyan veya işiten her mükellef için secde lazım gelir.
Tilavet secdesinin rüknü -Allâhü Teâlâ’yı tazim, tevâzu ve secdeden kaçınanlara muhalefet için- alnı yere koymaktır.
Tilâvet secdesi için eller kaldırılmadan “Allâhü ekber” denilerek secdeye varılır,
secdede üç kere “Sübhâne rabbiye’l-'alâ” denilir. Sonra da “Allâhü ekber” denilerek secdeden kalkılır.
Tilâvet secdesine ayaktan inilmesi ve bu secdeden kalkarken ayağa kadar kalkılması ve böyle ayağa kalkarken
‘Gufrâneke Rabbenâ ve ileyke'l-masîr’ denilmesi müstehaptır.
Bu secdeye inilirken ve kalkılırken alınan tekbirler de müstehabtır.
Asıl secde ise vacibdir.
Niyet şarttır. Fakat hangi secdenin hangi secde âyetine ait olduğunu tayine ihtiyaç yoktur.
Tilâvet secdesi, secde âyetini okuyana vacib olduğu gibi bunu dinleyene de vacibtir.
İster dinlemeyi kast etsin ister etmesin.
Bu secdeyi yapan sevaba erer, terk eden ise bir vecibeyi terk ettiği için günaha girer.
Secde âyeti okunur okunmaz hemen secde edilmesi lazım değildir.
Bir müddet sonra da yapılabilir. Ancak bir zaruret bulunmadıkça tehir edilmesi tenzihen mekruhtur.
Bir sureyi okurken içindeki secde âyetinin bırakılması mekruhtur.
Çünkü bu, secdeden bir nevi kaçınmak demektir.
Secde âyetinin hecelenerek okunmasıyla veya sadece yazılmasıyla veya
teleffuz edilmeksizin sadece yazısına bakılmasıyla secde lazım gelmez.
Çünkü bu haller okumak sayılmaz.
Bir secde âyeti, bir mecliste tekrar tekrar okunsa bir kere secde edilmesi yeterlidir.
Fakat başka başka secde âyetleri okunursa veya farklı meclislerde okunursa her okunan âyet için ayrı ayrı secde lâzım gelir.
Tilavet secdesinin rüknü -Allâhü Teâlâ’yı tazim, tevâzu ve secdeden kaçınanlara muhalefet için- alnı yere koymaktır.
Tilâvet secdesi için eller kaldırılmadan “Allâhü ekber” denilerek secdeye varılır,
secdede üç kere “Sübhâne rabbiye’l-'alâ” denilir. Sonra da “Allâhü ekber” denilerek secdeden kalkılır.
Tilâvet secdesine ayaktan inilmesi ve bu secdeden kalkarken ayağa kadar kalkılması ve böyle ayağa kalkarken
‘Gufrâneke Rabbenâ ve ileyke'l-masîr’ denilmesi müstehaptır.
Bu secdeye inilirken ve kalkılırken alınan tekbirler de müstehabtır.
Asıl secde ise vacibdir.
Niyet şarttır. Fakat hangi secdenin hangi secde âyetine ait olduğunu tayine ihtiyaç yoktur.
Tilâvet secdesi, secde âyetini okuyana vacib olduğu gibi bunu dinleyene de vacibtir.
İster dinlemeyi kast etsin ister etmesin.
Bu secdeyi yapan sevaba erer, terk eden ise bir vecibeyi terk ettiği için günaha girer.
Secde âyeti okunur okunmaz hemen secde edilmesi lazım değildir.
Bir müddet sonra da yapılabilir. Ancak bir zaruret bulunmadıkça tehir edilmesi tenzihen mekruhtur.
Bir sureyi okurken içindeki secde âyetinin bırakılması mekruhtur.
Çünkü bu, secdeden bir nevi kaçınmak demektir.
Secde âyetinin hecelenerek okunmasıyla veya sadece yazılmasıyla veya
teleffuz edilmeksizin sadece yazısına bakılmasıyla secde lazım gelmez.
Çünkü bu haller okumak sayılmaz.
Bir secde âyeti, bir mecliste tekrar tekrar okunsa bir kere secde edilmesi yeterlidir.
Fakat başka başka secde âyetleri okunursa veya farklı meclislerde okunursa her okunan âyet için ayrı ayrı secde lâzım gelir.