kenz-i mahfi
Sorumlu
GARRÂ (Arapça) (غراء)
Kelime manası olarak "parlak, beyaz, güzel, şaşaalı, Medine-i Münevvere'nin bir ismi" manalarına gelmektedir.
Kelimenin kökeni Arapça "ğurra" kelimesidir. Bu kelimenin çoğulu "Ğurar" kelimesidir. Bir şeyin en iyi, en güzen, en makbul kısmı, ilgi çekici bölüm gibi manalara gelmektedir.
Bir kimsenin, bir şehrin veya herhangi bir şeyin isimlerinin çokluğu, o isimlerin sahibinin şerefine delalet etmektedir. Medine şehrinin de doksandan fazla ismi bulunmaktadır. Peygamber Efendimiz'in (ASM) hicretinden önce Medine'nin ismi Yesrib idi fakat Peygamberimiz Hazreti Muhammed (ASM) bu ismi beğenmediğinden değiştirmiştir.
"Ğarrâ kelimesi “el-ağarr” kelimesinin müennesidir.
"Ğarrâ" kelimesi "alnı işaretli, nurlu, aydınlık" manalarına gelmektedir.
Bu kelimeden türetilen "ğurra" kelimesi bir şeyin hayırlısı demektir. İnsanın yüzündeki aydınlığa da "ğurra" denilmiştir.
"Ağarr" kelimesi "bir şeyin beyazı" demektir. Aynı zamanda yüzünün az bir kısmı hariç tümünü sakal kaplamış kimseye de denir. Yine bu kelime cömert ve şerefli kişi ve çok sıcak gün manasına gelir.
"Ğarâ" kelimesi "hoş kokulu, güzel bitki, kabilesi için şeref ve itibar gören hanımefendi" demektir. Medinenin böyle isimlendirilmesi ise, üzerindeki eserlerin şerefi, ikramlarının çokluğu, bütün beldeler içinde meşhur olması, nurunun parlaması, ışığının beyazlığı, kokusunun güzelliği, hurmalarının çokluğu, diğer beldelere göre üstün olması, halkının cömertliği, iyiliklerinin çokluğu ve makamının yüceliği, Kur'an-ı Kerim'de isminin zikredilmesi gibi hususlardır.
Bu kelimeden türetilen ve dilimizde çok kullandığımız "gurur" kelimesi de "aldatma, yanılma, gurur, kibir" gibi manalara gelmektedir.
Medine’nin eski ismi “Yesrib”dir. Yesrib kelimesi Ahzab Suresi’nin 13.ayetinde geçmektedir. Hicretten sonra Peygamberimiz (ASM) Yesrib isminin kullanılmasını mekruh görmüş ve bu beldeye “Tabe” veya “Taybe” denilmesini istemiştir. Medine’ye Yesrib denilmemesinin sebebi bu kelimenin “fesat” manasına gelen “serb” kelimesinden ya da “günahlardan hesaba çekme” manasına gelen “tesrib” kelimesinden geliyor olmasıdır. Peygamberimiz Hazreti Muhammed (ASM) güzel ismi sevdiğinden dolayı, kötü bir manayı ifade eden Yesrib ismini değiştirerek bu beldeye “Tabe” veya “Taybe” denilmesini emretmiştir.
Kelime manası olarak "parlak, beyaz, güzel, şaşaalı, Medine-i Münevvere'nin bir ismi" manalarına gelmektedir.
Kelimenin kökeni Arapça "ğurra" kelimesidir. Bu kelimenin çoğulu "Ğurar" kelimesidir. Bir şeyin en iyi, en güzen, en makbul kısmı, ilgi çekici bölüm gibi manalara gelmektedir.
Bir kimsenin, bir şehrin veya herhangi bir şeyin isimlerinin çokluğu, o isimlerin sahibinin şerefine delalet etmektedir. Medine şehrinin de doksandan fazla ismi bulunmaktadır. Peygamber Efendimiz'in (ASM) hicretinden önce Medine'nin ismi Yesrib idi fakat Peygamberimiz Hazreti Muhammed (ASM) bu ismi beğenmediğinden değiştirmiştir.
"Ğarrâ kelimesi “el-ağarr” kelimesinin müennesidir.
"Ğarrâ" kelimesi "alnı işaretli, nurlu, aydınlık" manalarına gelmektedir.
Bu kelimeden türetilen "ğurra" kelimesi bir şeyin hayırlısı demektir. İnsanın yüzündeki aydınlığa da "ğurra" denilmiştir.
"Ağarr" kelimesi "bir şeyin beyazı" demektir. Aynı zamanda yüzünün az bir kısmı hariç tümünü sakal kaplamış kimseye de denir. Yine bu kelime cömert ve şerefli kişi ve çok sıcak gün manasına gelir.
"Ğarâ" kelimesi "hoş kokulu, güzel bitki, kabilesi için şeref ve itibar gören hanımefendi" demektir. Medinenin böyle isimlendirilmesi ise, üzerindeki eserlerin şerefi, ikramlarının çokluğu, bütün beldeler içinde meşhur olması, nurunun parlaması, ışığının beyazlığı, kokusunun güzelliği, hurmalarının çokluğu, diğer beldelere göre üstün olması, halkının cömertliği, iyiliklerinin çokluğu ve makamının yüceliği, Kur'an-ı Kerim'de isminin zikredilmesi gibi hususlardır.
Bu kelimeden türetilen ve dilimizde çok kullandığımız "gurur" kelimesi de "aldatma, yanılma, gurur, kibir" gibi manalara gelmektedir.
Medine’nin eski ismi “Yesrib”dir. Yesrib kelimesi Ahzab Suresi’nin 13.ayetinde geçmektedir. Hicretten sonra Peygamberimiz (ASM) Yesrib isminin kullanılmasını mekruh görmüş ve bu beldeye “Tabe” veya “Taybe” denilmesini istemiştir. Medine’ye Yesrib denilmemesinin sebebi bu kelimenin “fesat” manasına gelen “serb” kelimesinden ya da “günahlardan hesaba çekme” manasına gelen “tesrib” kelimesinden geliyor olmasıdır. Peygamberimiz Hazreti Muhammed (ASM) güzel ismi sevdiğinden dolayı, kötü bir manayı ifade eden Yesrib ismini değiştirerek bu beldeye “Tabe” veya “Taybe” denilmesini emretmiştir.