اَلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ
İMANDA ne kadar büyük bir saadet ve nimet ve ne kadar büyük bir lezzet ve rahat bulunduğunu anlamak istersen, şu temsîlî hikâyeciğe bak, dinle:
Bir vakit iki adam hem keyif, hem ticaret için seyahate giderler. Biri hodbin talihsiz bir tarafa, diğeri hüdâbin bahtiyar diğer tarafa sülûk eder, giderler.
Hodbin adam hem hodgâm, hem hodendiş, hem bedbin olduğundan, bedbinlik cezası olarak nazarında pek fena bir memlekete düşer. Bakar ki, her yerde âciz bîçâreler, zorba müthiş adamların ellerinden ve tahribatlarından vâveylâ ediyorlar. Bütün gezdiği yerlerde böyle hazin, elîm bir hali görür. Bütün memleket bir matemhane-i umumî şeklini almış. Kendisi şu elîm ve muzlim haleti hissetmemek için sarhoşluktan başka çare bulamaz. Çünkü herkes ona düşman ve ecnebî görünüyor. Ve ortalıkta dahi müthiş cenazeleri ve meyusâne ağlayan yetimleri görür. Vicdanı azap içinde kalır.
Diğeri hüdâbin, hüdâperest ve hak-endiş, güzel ahlâklı idi ki, nazarında pek güzel bir memlekete düştü. İşte bu iyi adam, girdiği memlekette bir umumî şenlik görüyor: her tarafta bir sürur, bir şehrâyin, bir cezbe ve neş’e içinde zikirhaneler... Herkes ona dost ve akraba görünür. Bütün memlekette yaşasınlar ve teşekkürler ile bir terhisât-ı umumiye şenliği görüyor. Hem tekbir ve tehlil ile mesrurâne ahz-ı asker için bir davul, bir musiki sesi işitiyor. Evvelki bedbahtın
[NOT]Dipnot-1 “O takvâ sahipleri öyle kimselerdir ki, gayba iman ederler.” Bakara Sûresi, 2:3.[/NOT]
| ahz-ı asker: asker alımı | bahtiyar: talihli |
| bedbaht: talihsiz, kötü talihli | bedbin: ümitsiz, karamsar |
| bîçâre: çaresiz | cezbe: Allah aşkıyla kendinden geçme |
| ecnebî: yabancı | elîm: üzücü, acı verici |
| evvelki: önceki | fena: kötü (bk. f-n-y) |
| hak-endiş: hak taraftarı (bk. ḥ-ḳ-ḳ) | halet: hal, durum |
| hazin: hüzünlü | hodbin: kendini beğenmiş, bencil |
| hodendiş: yalnız kendini düşünen | hodgâm: keyfine düşkün |
| hüdâbin: Allah’ı tanıyan | hüdâperest: Allah’a ibadet eden |
| matemhane-i umumî: genel yas evi | mesrurâne: sevinçli olarak |
| meyusâne: ümitsizcesine | muzlim: karanlıklı (bk. ẓ-l-m) |
| nazar: bakış (bk. n-ẓ-r) | saadet: mutluluk |
| sülûk etmek: yönelmek, yola girmek | sürur: mutluluk |
| tahribat: yıkıp bozmalar | tehlil: “Allah’tan başka hiçbir ilah yoktur” mânâsındaki “lâ ilâhe illallah” sözünü söylemek (bk. e-l-h) |
| tekbir: “Allah en büyüktür” mânâsında “Allahu Ekber” demek (bk. k-b-r) | temsîlî: kıyaslamalı benzetme şeklinde, analojik (bk. m-s̱-l) |
| terhisât-ı umumiye: genel izin, salıverilme | umumî: genel |
| vâveylâ: feryat | zikirhane: Allah’ın anıldığı yer |
| şehrâyin: şenlik |
<tbody style="margin: 0px; padding: 0px;">
</tbody>
Son düzenleme:
