Yüce Rabbimiz bize anne-babaya itaat etmeyi ve onlara iyilik yapmayı emretmiştir. Özellikle yaşlandıklarında daha hassas olmamızı tavsiye etmiştir. Kutsal kitabımız Kur?an-ı Kerim?de Allah (celle celaluhu) şöyle buyurmaktadır:
?Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ?öf!? bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.? (İsra Suresi 23. ayet)
Anne-babamız yaşlandığında onlara nasıl dua etmemiz gerektiğini de Rabbimiz bize öğretmektedir:
?Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: ?Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!? diyerek dua et.? (İsra Suresi, 24)
Sevgili Peygamberimiz de birçok hadisinde anne babaya iyiliği tavsiye etmiştir.
Medine?nin en güzel olduğu yıllardı. Saadet asrının en mutlu günlerinden biri daha yaşanıyordu. Medine?nin kuşları, böcekleri, çiçekleri, kelebekleri, genci, yaşlısı, canlısı, cansızı her varlığı ayrı bir mutluluk kaplıyordu. Çünkü âlemlerin övünç kaynağı Peygamberimiz aralarındaydı. Rahmet Peygamberi?yle aynı havayı soluyorlardı.
Sevgili Peygamberimiz de her zamanki gibi arkadaşlarını etrafına toplamış, onlara İslam?ı öğretiyordu. İsteyen soru soruyor, isteyen dinliyor, isteyen hayran hayran Sevgili Peygamberimiz?i izliyordu. Bu sırada mescide bir adam geldi ve Peygamberimiz?e şöyle sordu:
?Ey Allah?ın Resulü, benim çok yaşlı bir annem var. Kendi kendine yürüyemeyecek kadar yaşlı. Hayattaki en büyük dileği hacca gitmekti. Ben de onu sırtımda hacca götürüp getirdim. Acaba bu davranışımla onun annelik hakkını ödemiş oldum mu??
Bu sorunun cevabı herkesi ilgilendiriyordu. Çünkü herkesin yaşlı bir annesi ve babası vardı. Acaba anne-babalarının haklarını onları sırtlarında taşıyarak ödeyebilirler miydi? Kendilerini dokuz ay karnında, aylarca sırtında taşıyan, gece-gündüz kendilerine hizmet eden bir insanın hakkı bu kadar kolay ödenebilir miydi? Beklenen cevap çok geçmeden geldi. Sevgili Peygamberimiz?in verdiği cevap bütün insanlığa anne hakkının ne kadar büyük olduğunu öğretiyordu:
?Bir tek doğum sancısının hakkını bile ödemiş olmadın.?
?Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ?öf!? bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.? (İsra Suresi 23. ayet)
Anne-babamız yaşlandığında onlara nasıl dua etmemiz gerektiğini de Rabbimiz bize öğretmektedir:
?Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: ?Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!? diyerek dua et.? (İsra Suresi, 24)
Sevgili Peygamberimiz de birçok hadisinde anne babaya iyiliği tavsiye etmiştir.
Medine?nin en güzel olduğu yıllardı. Saadet asrının en mutlu günlerinden biri daha yaşanıyordu. Medine?nin kuşları, böcekleri, çiçekleri, kelebekleri, genci, yaşlısı, canlısı, cansızı her varlığı ayrı bir mutluluk kaplıyordu. Çünkü âlemlerin övünç kaynağı Peygamberimiz aralarındaydı. Rahmet Peygamberi?yle aynı havayı soluyorlardı.
Sevgili Peygamberimiz de her zamanki gibi arkadaşlarını etrafına toplamış, onlara İslam?ı öğretiyordu. İsteyen soru soruyor, isteyen dinliyor, isteyen hayran hayran Sevgili Peygamberimiz?i izliyordu. Bu sırada mescide bir adam geldi ve Peygamberimiz?e şöyle sordu:
?Ey Allah?ın Resulü, benim çok yaşlı bir annem var. Kendi kendine yürüyemeyecek kadar yaşlı. Hayattaki en büyük dileği hacca gitmekti. Ben de onu sırtımda hacca götürüp getirdim. Acaba bu davranışımla onun annelik hakkını ödemiş oldum mu??
Bu sorunun cevabı herkesi ilgilendiriyordu. Çünkü herkesin yaşlı bir annesi ve babası vardı. Acaba anne-babalarının haklarını onları sırtlarında taşıyarak ödeyebilirler miydi? Kendilerini dokuz ay karnında, aylarca sırtında taşıyan, gece-gündüz kendilerine hizmet eden bir insanın hakkı bu kadar kolay ödenebilir miydi? Beklenen cevap çok geçmeden geldi. Sevgili Peygamberimiz?in verdiği cevap bütün insanlığa anne hakkının ne kadar büyük olduğunu öğretiyordu:
?Bir tek doğum sancısının hakkını bile ödemiş olmadın.?