Onun mübarek ağzından kelimeler döküldükçe insanların kalpleri ferahlardı. Herkes pür dikkat dinler, başka bir şeyle uğraşmazdı.
Sohbetin en tatlı anında mescidin kapısında düşe kalka yürüyen iki minik bebecik göründü. Herkes minik sevimli yavrulara baktı. Ama kimse Efendimizin tatlı sohbetini bölemedi. Çocukları alamadı. Bu durumu gören Peygamberimiz sevimli yavruların bu haline dayanamadı. Sohbetine ara verdi. Minberden indi ve bebecikleri kucakladı.
- Şu iki bebeğin düşe kalka yürüyüşlerine baktım ve hutbemi kesip onları yukarı almaktan kendimi alıkoyamadım, dedi.
Minbere tekrar döndü, sohbetine devam etti.