ölümü bekleyen bir ay için ne yapmaz

Garib

Well-known member
Hayatın son dakikalarını yaşadığını bilen bir kimseye”bütün servetini verdiği takdirde ömrünün bir ay daha uzayabileceği”söylense,elbette ki hiç tereddüt etmeden bütün servetini verecektir.Demekki bir ömür boyu kazanılan servet,bir ay ömre mukabil gelmiyor.
O halde,hayatımızın kıymetini bu misale göre ölçüp,ona göre değerlendirecegiz.
Bir günü dünyalara değen ve göz,kulak,dil,akıl gibi küçük bir cihazı dahi kainatla değişilmeyen insan hayatı,elbette ki ebedi saadetin kazanılması için verilmiştir.Dünyevi işlerimiz ise beşeriyet itibariyle ferdi veya ictimai hayatımızın devamı için yapmamız gereken bir takım faaliyetlerdir.Bu faaliyetler,hayatın gayesi olamaz.Bunu bir misalle izaha çalışalım;
Bir kamyonumuzun olduğunu ve bu kamyonun her gün sadece kendi yakıt parasını ve tamirat masraflarını çıkardığını düşününüz;Bu takdirde yapacağımız iş,kendine hizmetin dışında bir karı olmayan bu kamyonu faaliyetten menetmek olacaktır.Bizim sadece dünya işlerine yani ekmek parasına çalışmamız da bu misale benzer.Demek ki insan,beşeri ihtiyaclarını temin etmenin dışında bir işle iştigal etmek üzere bu imtihan mahalline gönderilmiştir.bu işin ne olduğunu şöylece izah edebiliriz;
İnsan şu kainat ağacının en son ve en cemiyetli meyvesidir.hakikatinin işaretiyle,insanı elma ağacının başındaki bir elmaya teşbih ettiğimizde şu hakikat kendini güneş gibi gösterir.Bu meyve sadece kendini beslemek için yaratılmamıştır ve bu meyvenin ağaç ötesi bir gayesi olacaktır.
Aynı şekilde,kainat ağacının başında duran insanın da kainat ötesi bir gayesi olacaktır.Böyle bir insanın yaradılış gayesi,”İman-ı billah””Marifetullah””Muhabbetullah”ve Cenabı Hakka kulluk etmek gibi ulvi maksatlarından başka ne ile izah edilebilir.
EL BAKİ HÜVEL BAKİ
:)
 

hasret

Well-known member
bu günü yaşıyorum yarınım var mı?
gencliğede güvenmem ölen hep ihtiyar mı?..

birde üstaddan döktürek;
Eyvah, aldandık! Şu hayat-ı dünyeviyeyi sabit zannettik. O zan sebebiyle bütün bütün zayi ettik. Evet, şu güzerân-ı hayat bir uykudur; bir rüya gibi geçti. Şu temelsiz ömür dahi bir rüzgâr gibi uçar, gider.
 
Üst