ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
İnsanlığın merhamet pınarı Efendimiz, susuz yürekler ve aç ruhların önüne kendisine indirilen gök sofrasını cömertçe sundu.
Bir güneş gibi doğmuştu o;
yalnız kuzuların değil sırtlanların da, yalnız güllerin değil dikenlerin de, yalnız bülbüllerin değil akbabaların da, yalnız masum bebelerin değil azgın haramilerin de üzerine doğan bir güneş gibi.
Tek derdi vardı: Bu gök safrasına bir fazla insanı oturtmak.
Bir fazla aç ruhu doyurup, sahici ve kalıcı özgürlüğün ve güvenliğin adresini göstermek. Mutluluk ırmağının Mutlaktan doğduğunu öğretmek.
Gerisinin hoş olsa da boş olduğunu, laf u güzaf olduğunu göstermek
Su ile serabı ayıracak akletme yeteneğine sahip olanlar Merhamet Pınarının başına koştular. Kana kana içtiler. Onunla gönderilen gök sofrasının başına oturdular. Ruhlarını doyurdular.
Gözlerine fer, ellerine güç, dizlerine derman geldi. Çünkü yüreklerine ferman geldi. İlahi ferman sayesinde imanın sınırsız imkan olduğunu keşfettiler. Önce kendi zindanlarını yıktılar. Vahyin inşa ettiği bir tasavvur, akıl ve şahsiyetle hayatlarını yeniden inşaya koyuldular.
Su ile serabı ayıracak yetiden yoksun olanlar, bir serap uğruna Merhamet Pınarı;na cephe aldılar. Bunun anlamı yalanın hatırına gerçeğe nişan almak, yok için varı feda etmek, karanlığı savunmak adına güneşi mahkum etmek demekti. İnsanların bu suya erişmesini engellediler. Ulaşanların içmesine mani oldular. İçenleri tahkir ettiler, tehdit etiler, taciz ettiler. O da olmadı işkence ettiler. O da olmadı canlarına kastettiler. Giden kurtuldu, gitmeyeni katlettiler.
Merhamet Pınarını acımasızca taşladılar. Suyunu kirletmeye yeltendiler. Beceremeyince bu pınarın suyunu kesmenin tek yolunun onu ortadan kaldırmak olduğuna karar verdiler
Hicret, imkanların tükendiği yerden imkanların üretileceği yere taşınmaktır.
Hicret, “Bittim ya Rab diye dua edene, ;Yettim kulum diye gelen icabettir.
Hicret, elde etmek için feda etmek, sahip olmak için kurban etmek, bulmak için yitirmek, almak için vermek, kalkmak için (yola) düşmek, girmek için çıkmak, kalmak için gitmek, kavuşmak için terk etmektir.
Hicret düşmanla sınanmak, dostu sınamaktır.
Hicret düşmanla, hem de gücünün son noktasına kadar sınanmaktır.
Devrim Dağı;nın yani Sevrin tepesine, en tepesine, bittim noktasına çıkmaktır.
Tepede gelecek yardım, eteğinde de gelir diyerek süklüm püklüm oturmamaktır.
İlahi yardımın ne zaman? diye göğün kapılarını sarsmak, açılması için de Ğayûr;u gayrete getirecek bir çaba ve gayret sergilemektir.
O yardımın en tepeye çıkmadan gelmeyeceğinin
ın sünneti olduğunu bilmektir.
Sevrin tepesine çıktıktan, yani bittim noktası;na vardıktan sonra, artık telaş etmemektir.
Lâ havle ve la kuvvete illa billahın sırrına ermektir.
Telaş eden olursa, ;Üçüncüsü
olan iki kişiye kim ne yapabilir ki? diyerek, dünyaya meydan okumaktır.
Hicret sadece düşmanla sınanmak değil, dostu sınamaktır da.
Gözü dönmüş yeminli katillerin saldıracağı yatağa kimin yatacağını sınamaktır.
Bin canımı vermeye hazırım, yeter ki onun ayağına tek diken batmasın diyenlerin sadakatini sınamaktır.
Canım, anam, babam sana feda olsun ya Rasul
! sözlerini sınamaktır.
Hicret, hepsi de ilahi bir kredi olan akıl, fikir, zeka, tedbir, himmet ve insani gayretin yok sayıldığı içi boş bir tevekkül değildir. İnce bir hesap, detaylı bir plan, üzerinde iyi çalışılmış bir projedir.
Hicret korku ile umut, havf ile reca arasında harekettir.
Hicretin Mekkesi korkudur, Medinesi umut. Umudu olmayanın eli kolu dökülür, oturduğu yerde kalakalır.
Umudun olduğu yerde hicret, hicretin olduğu yerde umut var demektir.
Hicret, medeniyettir.
Bedeviyetten medeniyete yürüyüştür.
Medine medeniyetin ana rahmidir.
Tohumun kabuğunu çatlatıp filiz vermesidir.
Bire bin verecek bir başağa durmasıdır.
Hicret bitimsiz ibadettir.
Bir kaçış ve sığınıştır; küfürden imana, şirkten tevhide, Şeytandan Rahmana, günahtan sevaba, benlikten ruha, şehvetten muhabbete, bilinçaltından bilinçüstüne.
Hicret ilahi sıfatlar arasında bir seyr-i sülûktür; gazaptan rahmete, kahırdan lûtfa, Celâlden Cemâle ve nihayet
tan
a.. alinti
Bir güneş gibi doğmuştu o;
yalnız kuzuların değil sırtlanların da, yalnız güllerin değil dikenlerin de, yalnız bülbüllerin değil akbabaların da, yalnız masum bebelerin değil azgın haramilerin de üzerine doğan bir güneş gibi.
Tek derdi vardı: Bu gök safrasına bir fazla insanı oturtmak.
Bir fazla aç ruhu doyurup, sahici ve kalıcı özgürlüğün ve güvenliğin adresini göstermek. Mutluluk ırmağının Mutlaktan doğduğunu öğretmek.
Gerisinin hoş olsa da boş olduğunu, laf u güzaf olduğunu göstermek
Su ile serabı ayıracak akletme yeteneğine sahip olanlar Merhamet Pınarının başına koştular. Kana kana içtiler. Onunla gönderilen gök sofrasının başına oturdular. Ruhlarını doyurdular.
Gözlerine fer, ellerine güç, dizlerine derman geldi. Çünkü yüreklerine ferman geldi. İlahi ferman sayesinde imanın sınırsız imkan olduğunu keşfettiler. Önce kendi zindanlarını yıktılar. Vahyin inşa ettiği bir tasavvur, akıl ve şahsiyetle hayatlarını yeniden inşaya koyuldular.
Su ile serabı ayıracak yetiden yoksun olanlar, bir serap uğruna Merhamet Pınarı;na cephe aldılar. Bunun anlamı yalanın hatırına gerçeğe nişan almak, yok için varı feda etmek, karanlığı savunmak adına güneşi mahkum etmek demekti. İnsanların bu suya erişmesini engellediler. Ulaşanların içmesine mani oldular. İçenleri tahkir ettiler, tehdit etiler, taciz ettiler. O da olmadı işkence ettiler. O da olmadı canlarına kastettiler. Giden kurtuldu, gitmeyeni katlettiler.
Merhamet Pınarını acımasızca taşladılar. Suyunu kirletmeye yeltendiler. Beceremeyince bu pınarın suyunu kesmenin tek yolunun onu ortadan kaldırmak olduğuna karar verdiler
Hicret, imkanların tükendiği yerden imkanların üretileceği yere taşınmaktır.
Hicret, “Bittim ya Rab diye dua edene, ;Yettim kulum diye gelen icabettir.
Hicret, elde etmek için feda etmek, sahip olmak için kurban etmek, bulmak için yitirmek, almak için vermek, kalkmak için (yola) düşmek, girmek için çıkmak, kalmak için gitmek, kavuşmak için terk etmektir.
Hicret düşmanla sınanmak, dostu sınamaktır.
Hicret düşmanla, hem de gücünün son noktasına kadar sınanmaktır.
Devrim Dağı;nın yani Sevrin tepesine, en tepesine, bittim noktasına çıkmaktır.
Tepede gelecek yardım, eteğinde de gelir diyerek süklüm püklüm oturmamaktır.
İlahi yardımın ne zaman? diye göğün kapılarını sarsmak, açılması için de Ğayûr;u gayrete getirecek bir çaba ve gayret sergilemektir.
O yardımın en tepeye çıkmadan gelmeyeceğinin
Sevrin tepesine çıktıktan, yani bittim noktası;na vardıktan sonra, artık telaş etmemektir.
Lâ havle ve la kuvvete illa billahın sırrına ermektir.
Telaş eden olursa, ;Üçüncüsü
Hicret sadece düşmanla sınanmak değil, dostu sınamaktır da.
Gözü dönmüş yeminli katillerin saldıracağı yatağa kimin yatacağını sınamaktır.
Bin canımı vermeye hazırım, yeter ki onun ayağına tek diken batmasın diyenlerin sadakatini sınamaktır.
Canım, anam, babam sana feda olsun ya Rasul
Hicret, hepsi de ilahi bir kredi olan akıl, fikir, zeka, tedbir, himmet ve insani gayretin yok sayıldığı içi boş bir tevekkül değildir. İnce bir hesap, detaylı bir plan, üzerinde iyi çalışılmış bir projedir.
Hicret korku ile umut, havf ile reca arasında harekettir.
Hicretin Mekkesi korkudur, Medinesi umut. Umudu olmayanın eli kolu dökülür, oturduğu yerde kalakalır.
Umudun olduğu yerde hicret, hicretin olduğu yerde umut var demektir.
Hicret, medeniyettir.
Bedeviyetten medeniyete yürüyüştür.
Medine medeniyetin ana rahmidir.
Tohumun kabuğunu çatlatıp filiz vermesidir.
Bire bin verecek bir başağa durmasıdır.
Hicret bitimsiz ibadettir.
Bir kaçış ve sığınıştır; küfürden imana, şirkten tevhide, Şeytandan Rahmana, günahtan sevaba, benlikten ruha, şehvetten muhabbete, bilinçaltından bilinçüstüne.
Hicret ilahi sıfatlar arasında bir seyr-i sülûktür; gazaptan rahmete, kahırdan lûtfa, Celâlden Cemâle ve nihayet