ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
TESPİTLER
“Kişinin kalbinde Kur’an’dan ayetler yoksa o kişi her şeye rağmen fakirdir.”
“İnsanın amelleri yetersiz kalacaksa nesebi de fayda vermez.”
“Gerçek zenginlik gönül zenginliğidir” kendimizi kandırmayalım, gönlü zengin olmayanın malı kaç para eder.
Duvarlarımızda asılı, hüsn-i hat ile yazılmış “Hilye-i Şerifi” evlatlarımıza tanıtmamışsak; zenginken fakirlik yaşatıyoruz yavrularımıza...
“Hak Dini Kur’an Dili” ne sadece dışından bakıyorsa yavrularımız; bu büyük eser boşuna süslüyor kütüphanemizi...
Kızımız, niçin “Kırk Hadis” kitapları yazılmış da , “ Yirmi beş Hadis” adlı hadis kitapları yazılmamış? diye sorular sormuyorsa; bilin ki bir ilgi kıtlığı yaşıyoruz.
Üniversiteye girebilmek için yüzlerce matematik, onlarca fizik sorusu çözebilen oğlunuz, Gazali’nin nerede doğduğunu bilmiyorsa; bizim neremiz zengin!
Bütün bilgisayar programlarını kavrayan gencimiz, Kunut dualarının anlamını merak etmiyorsa; nice olur halimi?
Aramızda, Elijah Muhammed ile Muhammed Ali Cinnah’ı birbirine karıştıran idareciler varsa; varlık içinde yokluk çekiyoruz demektir.
Bilmem kaç yıllık eşimize, daha meal ile tefsirin farkını izah edememişsek ayıp olmuyor mu bize?
Sahip olduğumuz değerlerin kıymetini, bizlere yön veren gerçek âlimlerin kadrini bilemiyorsak; yoksulluk içimizdedir.
İTİRAF
Evet, insan doğduğunda niçin ağladığını iyice düşünmedi.
Evet, insan kendinin sebeb-i hikmetini bilmiyor.
Evet, insan başıboş bırakılmadığını unutmaya başlayalı çok oldu.
Evet, insan nefsini her şeyden daha çok seviyor.
Evet, kâinatın Yaratıcısı “Karada ve denizde insan eliyle bozulma başladı “ buyurdu.
Evet, insan etrafını tahrip ediyor, çağlar boyu...
Evet, insan gökyüzünde yıldızların var olduğunu bile unutmaya başladığının farkına varamıyor.
Evet, insan büyük şehirlerde zindan hayatı yaşıyor.
Evet, insan gülümsemeyi unutup, surat asmayı kanıksadı.
Evet, insan saçının bakımını yaparken, ozon tabakasını deleceğinin bilincine varamıyor.
Evet, insan kış ortasında domates yemenin neleri yok ettiğini düşünmüyor.
Evet, insan yeşil rengin, yerini beton renksizliğine bıraktığını görmek istemiyor.
Evet, insan lüks hayat yaşamakla övünüyor; sonra da şikâyet ediyor her şeyden.
Evet, insan saatte 200 km yol alıyor; geride neler bıraktığına bakmıyor.
Evet, insan sıcak sımsıcak kürkler giyiyor ama kış uykusuna yatmıyor!
Evet, insan çalışmamakla övünüyor; tedavi olmak için çok çalışmak zorunda kalıyor.
Evet, insan her işini makineyle yapmaya bayılıyor; sonra da, eskiden bu kadar hastalık yoktu diye sızlanıyor.
Evet, insan her şeyi tadıyor günümüzde; ama ağız tadının kalmadığından yakınıyor.
Evet, insan komşusundan habersiz tok yatıyor; sonra da insanlar neden böyle yalnızlaştı diye ağlıyor.
Evet, insan kışın kar yağdı diye sinirleniyor; yazın pınarların kurumasına kahroluyor.
Evet, insan kurtulmak istiyor; ama bir türlü “ya Rabbi nefsimize zulmettik” diyemiyor.
“Kişinin kalbinde Kur’an’dan ayetler yoksa o kişi her şeye rağmen fakirdir.”
“İnsanın amelleri yetersiz kalacaksa nesebi de fayda vermez.”
“Gerçek zenginlik gönül zenginliğidir” kendimizi kandırmayalım, gönlü zengin olmayanın malı kaç para eder.
Duvarlarımızda asılı, hüsn-i hat ile yazılmış “Hilye-i Şerifi” evlatlarımıza tanıtmamışsak; zenginken fakirlik yaşatıyoruz yavrularımıza...
“Hak Dini Kur’an Dili” ne sadece dışından bakıyorsa yavrularımız; bu büyük eser boşuna süslüyor kütüphanemizi...
Kızımız, niçin “Kırk Hadis” kitapları yazılmış da , “ Yirmi beş Hadis” adlı hadis kitapları yazılmamış? diye sorular sormuyorsa; bilin ki bir ilgi kıtlığı yaşıyoruz.
Üniversiteye girebilmek için yüzlerce matematik, onlarca fizik sorusu çözebilen oğlunuz, Gazali’nin nerede doğduğunu bilmiyorsa; bizim neremiz zengin!
Bütün bilgisayar programlarını kavrayan gencimiz, Kunut dualarının anlamını merak etmiyorsa; nice olur halimi?
Aramızda, Elijah Muhammed ile Muhammed Ali Cinnah’ı birbirine karıştıran idareciler varsa; varlık içinde yokluk çekiyoruz demektir.
Bilmem kaç yıllık eşimize, daha meal ile tefsirin farkını izah edememişsek ayıp olmuyor mu bize?
Sahip olduğumuz değerlerin kıymetini, bizlere yön veren gerçek âlimlerin kadrini bilemiyorsak; yoksulluk içimizdedir.
İTİRAF
Evet, insan doğduğunda niçin ağladığını iyice düşünmedi.
Evet, insan kendinin sebeb-i hikmetini bilmiyor.
Evet, insan başıboş bırakılmadığını unutmaya başlayalı çok oldu.
Evet, insan nefsini her şeyden daha çok seviyor.
Evet, kâinatın Yaratıcısı “Karada ve denizde insan eliyle bozulma başladı “ buyurdu.
Evet, insan etrafını tahrip ediyor, çağlar boyu...
Evet, insan gökyüzünde yıldızların var olduğunu bile unutmaya başladığının farkına varamıyor.
Evet, insan büyük şehirlerde zindan hayatı yaşıyor.
Evet, insan gülümsemeyi unutup, surat asmayı kanıksadı.
Evet, insan saçının bakımını yaparken, ozon tabakasını deleceğinin bilincine varamıyor.
Evet, insan kış ortasında domates yemenin neleri yok ettiğini düşünmüyor.
Evet, insan yeşil rengin, yerini beton renksizliğine bıraktığını görmek istemiyor.
Evet, insan lüks hayat yaşamakla övünüyor; sonra da şikâyet ediyor her şeyden.
Evet, insan saatte 200 km yol alıyor; geride neler bıraktığına bakmıyor.
Evet, insan sıcak sımsıcak kürkler giyiyor ama kış uykusuna yatmıyor!
Evet, insan çalışmamakla övünüyor; tedavi olmak için çok çalışmak zorunda kalıyor.
Evet, insan her işini makineyle yapmaya bayılıyor; sonra da, eskiden bu kadar hastalık yoktu diye sızlanıyor.
Evet, insan her şeyi tadıyor günümüzde; ama ağız tadının kalmadığından yakınıyor.
Evet, insan komşusundan habersiz tok yatıyor; sonra da insanlar neden böyle yalnızlaştı diye ağlıyor.
Evet, insan kışın kar yağdı diye sinirleniyor; yazın pınarların kurumasına kahroluyor.
Evet, insan kurtulmak istiyor; ama bir türlü “ya Rabbi nefsimize zulmettik” diyemiyor.