Hz. Hatice Validemizin kız kardeşi.
BABASI:
Huveylid bin Esed.
NESEBİ:
Esedoğulları kabilesinden, Huveylid bin Esed bin Abdüluzzâ bin Kusayy.
HAYATI:
Hz. Hâle (r.anha), mü’minlerin annesi Hz. Hatice’nin (r.anha) kız kardeşidir. Hz. Hâle’nin Ebu’l-Âs İbnu’r-Rebî adındaki oğlu Peygamberimizin pak kızı Zeyneb ile evlenmiştir. Peygamberimizin hem baldızı hem de kızının kayınvalidesi olmakla, Hz. Hâle’nin Resûlullah Efendimizle iki türlü akrabalığı olmuş oluyor.
O da İslâm’a intisab edenlerdendir. Fakat Hz. Hâle’nin hayatı hakkında fazla bir malumatımız yoktur. Hz. Hatice Validemizin vefatından sonra yaşadığı kayıtlardan anlaşılıyor fakat ne kadar daha yaşamıştır Allahu âlem…
Kendisi ile alakalı olarak, Hz. Hatice Validemizin vefatından sonra Resûlullah’a (aleyhissalatu vesselam) yaptığı bir ziyaret siyerlerde anlatılır. O rivayeti buraya alıyoruz:
“Hz. Aişe (r.anha) şöyle anlatıyor: "Hatice'yi görmedimse de onu kıskandığım kadar hiç kimseyi kıskanmadım. Bunun da sebebi, Hz. Peygamber'in (aleyhissalatu vesselam) onu dilinden düşürmemesi, her fırsatta ondan bahsetmesiydi. Bir keresinden bundan dolayı Hz. Peygamber'i üzdüm. Ama buna karşılık Allah Resulü; "Allah Teâlâ bana onun sevgisini verdi" buyurdu.
Bir gün Hz. Hatice'nin vefatından sonra kız kardeşi Hâle, Hz. Peygamberle görüşmeye geldi ve Allah Resûlü'nün görüşme usûlüne uyarak içeri girme izni istedi. Sesi ablası Hatice'nin (r.anha) sesine çok benzerdi. Hz. Peygamber'in kulağına ses gelince hemen Hatice'yi hatırladı ve yerinden fırladığı gibi "Bu, Hâle olmalı" buyurdu. Bu arada Aişe (r.anha) oradaydı, çok kıskandı ve: "Neden durmadan ölmüş yaşlı bir kadını anıp duruyorsunuz, Allah size ondan daha iyi eşler verdi" dedi.
Sahih-i Buhârî'deki rivayet burada bitmektedir. Fakat el-İstîâb isimli eserde bu konudaki rivayet şu şekilde devam etmektedir: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) cevap olarak ona; "Kesinlikle öyle deme, insanlar beni yalanladıkları zaman o beni tasdik etti, insanlar kâfirken o Müslüman oldu, hiç kimse bana yardım etmezken o bana yardım etti" buyurdu.”
KAYNAKLAR
1- Mevlânâ Şiblî Numânî, Son Peygamber Hz. Muhammed Sîretü’n-Nebî, Tercüme: Yusuf Karaca, İz Yayıncılık, İstanbul, 2008.
2- H. Mehmed Zihni Efendi, Meşâhîru’n-Nisâ, Sadeleştiren: Bedreddin Çetiner, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1982, I.
3- H. Mehmed Zihni Efendi, Meşâhîru’n-Nisâ, Sadeleştiren: Bedreddin Çetiner, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1982, II.
BABASI:
Huveylid bin Esed.
NESEBİ:
Esedoğulları kabilesinden, Huveylid bin Esed bin Abdüluzzâ bin Kusayy.
HAYATI:
Hz. Hâle (r.anha), mü’minlerin annesi Hz. Hatice’nin (r.anha) kız kardeşidir. Hz. Hâle’nin Ebu’l-Âs İbnu’r-Rebî adındaki oğlu Peygamberimizin pak kızı Zeyneb ile evlenmiştir. Peygamberimizin hem baldızı hem de kızının kayınvalidesi olmakla, Hz. Hâle’nin Resûlullah Efendimizle iki türlü akrabalığı olmuş oluyor.
O da İslâm’a intisab edenlerdendir. Fakat Hz. Hâle’nin hayatı hakkında fazla bir malumatımız yoktur. Hz. Hatice Validemizin vefatından sonra yaşadığı kayıtlardan anlaşılıyor fakat ne kadar daha yaşamıştır Allahu âlem…
Kendisi ile alakalı olarak, Hz. Hatice Validemizin vefatından sonra Resûlullah’a (aleyhissalatu vesselam) yaptığı bir ziyaret siyerlerde anlatılır. O rivayeti buraya alıyoruz:
“Hz. Aişe (r.anha) şöyle anlatıyor: "Hatice'yi görmedimse de onu kıskandığım kadar hiç kimseyi kıskanmadım. Bunun da sebebi, Hz. Peygamber'in (aleyhissalatu vesselam) onu dilinden düşürmemesi, her fırsatta ondan bahsetmesiydi. Bir keresinden bundan dolayı Hz. Peygamber'i üzdüm. Ama buna karşılık Allah Resulü; "Allah Teâlâ bana onun sevgisini verdi" buyurdu.
Bir gün Hz. Hatice'nin vefatından sonra kız kardeşi Hâle, Hz. Peygamberle görüşmeye geldi ve Allah Resûlü'nün görüşme usûlüne uyarak içeri girme izni istedi. Sesi ablası Hatice'nin (r.anha) sesine çok benzerdi. Hz. Peygamber'in kulağına ses gelince hemen Hatice'yi hatırladı ve yerinden fırladığı gibi "Bu, Hâle olmalı" buyurdu. Bu arada Aişe (r.anha) oradaydı, çok kıskandı ve: "Neden durmadan ölmüş yaşlı bir kadını anıp duruyorsunuz, Allah size ondan daha iyi eşler verdi" dedi.
Sahih-i Buhârî'deki rivayet burada bitmektedir. Fakat el-İstîâb isimli eserde bu konudaki rivayet şu şekilde devam etmektedir: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) cevap olarak ona; "Kesinlikle öyle deme, insanlar beni yalanladıkları zaman o beni tasdik etti, insanlar kâfirken o Müslüman oldu, hiç kimse bana yardım etmezken o bana yardım etti" buyurdu.”
KAYNAKLAR
1- Mevlânâ Şiblî Numânî, Son Peygamber Hz. Muhammed Sîretü’n-Nebî, Tercüme: Yusuf Karaca, İz Yayıncılık, İstanbul, 2008.
2- H. Mehmed Zihni Efendi, Meşâhîru’n-Nisâ, Sadeleştiren: Bedreddin Çetiner, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1982, I.
3- H. Mehmed Zihni Efendi, Meşâhîru’n-Nisâ, Sadeleştiren: Bedreddin Çetiner, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1982, II.