Bu kimseler müslümanların arasına karışan onları kandırıp av maksadıyla pusuya düşürmek için kullanan gerçek yüzlerini saklamak için kuzu postuna bürünmüş fakat aç kurtlar gibi gezen onlara her türden zararı dokunabilecek kimselerdir. Münafıklık bu gruba dahil olan kişilerin halleridir. Sözlük anlamı itibariyle münafık: Nefret çıkaran kimselerdir ve iki yüzlüdürler. Yalan konuşan, aldatan. Dışı Müslümân, içi kâfir kişilerdir.
Hadis-i Şerif;
Münafıklığın alâmeti üçtür: 1- Konuştuğu vakit yalan söyler
2- Söz verdiğinde sözünde durmaz. 3- Kendisine bir şey emânet edildiğinde ona hıyanet eder .
Hadis-i Şerif;
Münafıklığın alâmeti üçtür: 1- Konuştuğu vakit yalan söyler
2- Söz verdiğinde sözünde durmaz. 3- Kendisine bir şey emânet edildiğinde ona hıyanet eder .