NuruAhsen
Sonsuz Temâþâ
Ey muhabbetullah deryasının menbaı!
Evliyaullah’ın çerağı yüce insan…
Sana binlerce salat ve selam olsun…
Hangi gönül var ki asırlardır sana meftun, sana tutsak, sana yangın, sana
divane olmasın?..
Ey Nuru’l Envâr!.. Sen, Hak katından lütfedilensin bize.
Ya Resulallah! Sana kurban olmayan bu canların ne kıymeti olabilir ki?
Uğruna feda olmayan bu varlığımızın ne değeri olabilir ki…
Sahabe-i Kiram (r.hum) Efendilerimiz seni o kadar çok seviyorlardı ki,
Efendimiz; Senin olmadığın bir cenneti bile istemiyorlardı. “Kişi sevdiği
ile beraberdir” müjdesini duyuncaya kadar yemeden içmeden kesilenler vardı.
Ebu talib senin için şöyle demişti:
“Öyle beyaz bir yüz ki, o yüzün suyu hürmetine bulutlardan yağmur istenir.
Öyle bir kerem sahibi ki yetimler, O’nun eline bakar, dullar ve yoksullar
O’na güvenir.
Ey merhamet ve rahmet şahikası, alemlerin solmayan gülü… Tarih, sana
delice râm olanların, ruh hallerini anlatırken, o büyük kumandan Halid B.
Velid’ten (ra) bahseder;
Sarığında Allah Resulünün (sav) mübarek saçından bir tel taşıyordu. Bir gün
başından sarık kayıp, düşman saflarına yuvarlanınca ardından koşmaya
başlamıştı. Arkadaşlarının ikazına rağmen, kendi canını tehlikeye atacak bir
fedakarlık gösterek “peygamberin hatırasına bir şey olacak diye korktum”
demişti. Onlar senin yolunun delileri idi.
Biz de seni seviyoruz Ya Resulallah!.. Hakkı ile olmasa bile.
Seni bize her şeyden daha sevimli kılan Rabbimize hamd ediyoruz. Bize
mübarek ve mukaddes kılındı, sana ait olan her şey…
Senin nur cemalin ve sünnetin bize şirin kılındı. Canımızdan aziz bildik
Seni, tâ ki, imanımızın kemal bulsun.
Ey şefkatmeâb Efendimiz! Ümmetine çok düşkünsün biliyoruz. Doğumundan
ölümüne kadar. Ümmetinin hidayeti ve selameti için sabahlara kadar sacid
olan sensin.
Hasretiz cemaline, nurunla halleniriz ve başımızın tacıdır sen den bize
kalan. Hasretinle biperva gönüller. O eşsiz pak-ı endamın, bizi böyle çepe
çevre saran.
Ya Resulallah!
İnsanlık alemi senin gibisini görmedi, görmeyecek. Tefekkür ufkumuzun
sonsuzluğunda Sen; ve varlığın bidayetinde senin nurun. Anılınca adın
ürperir kalpler, yaşarır gözler. Firakınla yanan şu biçare susamışlara bir
nazar kıl!..
Ey insanlık aleminin hidayet kaynağı Efendimiz (sav); böyle serteser perişan
ve şefaatine muhtaç bu mücrimlere merhamet eyle! Ne olur; muhtacız
himmetine…
ALINTI
Evliyaullah’ın çerağı yüce insan…
Sana binlerce salat ve selam olsun…
Hangi gönül var ki asırlardır sana meftun, sana tutsak, sana yangın, sana
divane olmasın?..
Ey Nuru’l Envâr!.. Sen, Hak katından lütfedilensin bize.
Ya Resulallah! Sana kurban olmayan bu canların ne kıymeti olabilir ki?
Uğruna feda olmayan bu varlığımızın ne değeri olabilir ki…
Sahabe-i Kiram (r.hum) Efendilerimiz seni o kadar çok seviyorlardı ki,
Efendimiz; Senin olmadığın bir cenneti bile istemiyorlardı. “Kişi sevdiği
ile beraberdir” müjdesini duyuncaya kadar yemeden içmeden kesilenler vardı.
Ebu talib senin için şöyle demişti:
“Öyle beyaz bir yüz ki, o yüzün suyu hürmetine bulutlardan yağmur istenir.
Öyle bir kerem sahibi ki yetimler, O’nun eline bakar, dullar ve yoksullar
O’na güvenir.
Ey merhamet ve rahmet şahikası, alemlerin solmayan gülü… Tarih, sana
delice râm olanların, ruh hallerini anlatırken, o büyük kumandan Halid B.
Velid’ten (ra) bahseder;
Sarığında Allah Resulünün (sav) mübarek saçından bir tel taşıyordu. Bir gün
başından sarık kayıp, düşman saflarına yuvarlanınca ardından koşmaya
başlamıştı. Arkadaşlarının ikazına rağmen, kendi canını tehlikeye atacak bir
fedakarlık gösterek “peygamberin hatırasına bir şey olacak diye korktum”
demişti. Onlar senin yolunun delileri idi.
Biz de seni seviyoruz Ya Resulallah!.. Hakkı ile olmasa bile.
Seni bize her şeyden daha sevimli kılan Rabbimize hamd ediyoruz. Bize
mübarek ve mukaddes kılındı, sana ait olan her şey…
Senin nur cemalin ve sünnetin bize şirin kılındı. Canımızdan aziz bildik
Seni, tâ ki, imanımızın kemal bulsun.
Ey şefkatmeâb Efendimiz! Ümmetine çok düşkünsün biliyoruz. Doğumundan
ölümüne kadar. Ümmetinin hidayeti ve selameti için sabahlara kadar sacid
olan sensin.
Hasretiz cemaline, nurunla halleniriz ve başımızın tacıdır sen den bize
kalan. Hasretinle biperva gönüller. O eşsiz pak-ı endamın, bizi böyle çepe
çevre saran.
Ya Resulallah!
İnsanlık alemi senin gibisini görmedi, görmeyecek. Tefekkür ufkumuzun
sonsuzluğunda Sen; ve varlığın bidayetinde senin nurun. Anılınca adın
ürperir kalpler, yaşarır gözler. Firakınla yanan şu biçare susamışlara bir
nazar kıl!..
Ey insanlık aleminin hidayet kaynağı Efendimiz (sav); böyle serteser perişan
ve şefaatine muhtaç bu mücrimlere merhamet eyle! Ne olur; muhtacız
himmetine…
ALINTI