T
talib
Misafir
Ethem Cebecioğlu : Efendim Esat Erbili Hazretlerine hizmet ettiniz, biraz onun suretinden, siretinden, karakterinden, halinden bahseder misiniz?
Hasib Efendi : Hâlim, selim, pamuk gibiydi. Cemal tezahürü vardı. Biraz boynu hafif kalbe doğru eğik olurdu daima, orta boyluydu, kâmil, âlim, fazıl, latif bir zattı. Size bir şey daha anlatayım. Sabahları her gün üç-dört sayfa Kur’ân okurdu. Bediüzzaman da gelirdi.
E.C. : Ben de onu soracaktım efendim, Bediüzzaman gelir miydi?
H.Efendi : Evet, Bediüzzaman da gelirdi. Pir Efendimiz sedire otururdu. Bediüzzaman hürmetinden dolayı kapı dibine diz çökerdi. Sohbet bazen çok ilerlerdi. İlerlediği zaman Bediüzzaman Hazretleri “Efendi Hazretlerini yormayalım!” der, Pir Efendimiz de istirahata çekilirlerdi. Sohbeti Bediüzzaman devam ettirirdi. Kendisi Pir Efendimizden Kadirilik sulükü üzere terbiye almıştı zaten.
E.C. : Bediüzzaman Hazretleri sık sık gelir miydi dergâha?
H.Efendi : Bediüzzaman Hazretlerin on-on beş günde veya ayda bir defa mutlaka dergâha gelirdi.
E.C. : Yani bizzat buna kendiniz şahitsiniz?
H.Efendi : Evet efendim, o Pir Efendimizin Kadiri müntesibiydi. Merhum Bediüzzaman, Pir Efendimizin şehadetinden çok sonraları Kastamonu’ya gelmişti. Bizim köyümüzde bir hoca var, onu ziyarete gitmiş, yağ, peynir, yoğurt götürmüş ama Bediüzzaman kabul etmemiş. Köye dönünce; “Bediüzzaman diye biri gelmiş, ziyarete gittim, iyi biri, ama götürdüğüm hediyeleri kabul etmedi!” dedi. “Ben bir şeyler hazırlayayım da götür” dedim. “Peki, dedi ama bir şey almıyor ki!” dedi. “Sen karışma götür” dedim. Zaten Bediüzzaman ona; “Sizin köyde efendi olarak biri var mı?” diye sormuş, o da benim adımı vermiş. Neyse bizim hanım tereyağı, çörek, yumurta, peynir falan hazırladı ve hoca onları Bediüzzaman’a götürdü. Bediüzzaman kabul etmiş ve “Şuraya koy” demiş. Hiç kimseden hediye almamış hâlbuki. Beni dergâhtan tanıdığı için hediyeyi kabul etmiş.
E.C. : Yani sizi hatırladı Bediüzzaman.
H.Efendi : Evet, dergâhtan hatırlamış.
Röportajın Tamamı İçin: http://www.risaleforum.net/islamiye...lu-ahmed-hasib-yilanlioglu-ks.html#post222145
Hasib Efendi : Hâlim, selim, pamuk gibiydi. Cemal tezahürü vardı. Biraz boynu hafif kalbe doğru eğik olurdu daima, orta boyluydu, kâmil, âlim, fazıl, latif bir zattı. Size bir şey daha anlatayım. Sabahları her gün üç-dört sayfa Kur’ân okurdu. Bediüzzaman da gelirdi.
E.C. : Ben de onu soracaktım efendim, Bediüzzaman gelir miydi?
H.Efendi : Evet, Bediüzzaman da gelirdi. Pir Efendimiz sedire otururdu. Bediüzzaman hürmetinden dolayı kapı dibine diz çökerdi. Sohbet bazen çok ilerlerdi. İlerlediği zaman Bediüzzaman Hazretleri “Efendi Hazretlerini yormayalım!” der, Pir Efendimiz de istirahata çekilirlerdi. Sohbeti Bediüzzaman devam ettirirdi. Kendisi Pir Efendimizden Kadirilik sulükü üzere terbiye almıştı zaten.
E.C. : Bediüzzaman Hazretleri sık sık gelir miydi dergâha?
H.Efendi : Bediüzzaman Hazretlerin on-on beş günde veya ayda bir defa mutlaka dergâha gelirdi.
E.C. : Yani bizzat buna kendiniz şahitsiniz?
H.Efendi : Evet efendim, o Pir Efendimizin Kadiri müntesibiydi. Merhum Bediüzzaman, Pir Efendimizin şehadetinden çok sonraları Kastamonu’ya gelmişti. Bizim köyümüzde bir hoca var, onu ziyarete gitmiş, yağ, peynir, yoğurt götürmüş ama Bediüzzaman kabul etmemiş. Köye dönünce; “Bediüzzaman diye biri gelmiş, ziyarete gittim, iyi biri, ama götürdüğüm hediyeleri kabul etmedi!” dedi. “Ben bir şeyler hazırlayayım da götür” dedim. “Peki, dedi ama bir şey almıyor ki!” dedi. “Sen karışma götür” dedim. Zaten Bediüzzaman ona; “Sizin köyde efendi olarak biri var mı?” diye sormuş, o da benim adımı vermiş. Neyse bizim hanım tereyağı, çörek, yumurta, peynir falan hazırladı ve hoca onları Bediüzzaman’a götürdü. Bediüzzaman kabul etmiş ve “Şuraya koy” demiş. Hiç kimseden hediye almamış hâlbuki. Beni dergâhtan tanıdığı için hediyeyi kabul etmiş.
E.C. : Yani sizi hatırladı Bediüzzaman.
H.Efendi : Evet, dergâhtan hatırlamış.
Röportajın Tamamı İçin: http://www.risaleforum.net/islamiye...lu-ahmed-hasib-yilanlioglu-ks.html#post222145