Öğrenmede Erkek-Kadın Ayırımı Doğru mudur?
Bazıları dinin ''oku'' emrinin sadece erkeklere ait olduğunu zannetmekte ve, ''Çok bilen kadının dili uzar, nefsi kabarır, kocasına boyun eğmez, zaptı zorlaşır'' diye düşünmektedir. Bu konuyu bilerek çarpıtan din düşmanları olduğu gibi, okumuş kadından korkan cahil müslümanlar da mevcuttur.
Önce şunu söyleyelim ki, bu anlayış yanlıştır. Onun dine ait bir tarafı yoktur. Dinimiz, bilenle bilmeyeni bir tutmaz. Cehalet karanlık, ilim nur ve aydınlıktır. Kimse, erkek aydınlık, kadın karanlık içinde kalsın diyemez. Cahil insan, şeytanın maskarası, dostlarının yüz karası, cemiyetin en büyük belâsıdır. Hangi vicdan bu sıfatları erkeğe yakıştıramazken kadınlara lâyık görür.
Burada bir kadının öğrenmesi gerekli olan ilim, bilim ve sanat hakkında değişik şeyler söylenebilir; ancak kadın her türlü ilimden, fenden ve sanattan anlamalı demek doğru değildir. Bu bir erkekten bile beklenecek şey değildir. Buna gerek de yoktur. En doğrusu, herkes önce kendisine lâzım olanı öğrenmelidir. Sonra fıtratına uyan, rızık ve geçimine vesile olan, insanlığa hizmet sunacağı şeylere yönelmelidir.
Kadını dini ve dünyası için lâzım olan ilimden, bilimden, fen ve sanattan mahrum etmek yanlıştır. Böyle bir şey, şahsa, yuvaya ve cemiyete karşı işlenmiş bir suçtur.
Dinimizde kadının okumasına engel olan bir hüküm yoktur. Aksine herkes ilim öğrenmeye teşvik edilmiştir. Ancak kadın ilim öğrenirken ve öğretirken belli ölçüleri korumak durumundadır.
Örtünme, yabancı erkeklerle baş başa kalma, tek başına uzun yolculuk yapma, barınma, maişetini kazanma gibi konularda kadınları ilgilendiren özel durumlar ve hükümler vardır. Bunlara dikkat edildiği sürece, kadınlar dini ve dünyası için lâzım olan her ilmi, sanatı ve fenni öğrenebilir, öğretebilir. Öğrenmeli ve öğretmelidir.
Her ilim herkese fayda vermez. Sonra her ilim herkese gerekmez. Kadın farz olan ilimlerin yanında, fıtratına uygun, halka hizmet olacak ilim ve sanatlardan öğrenirse, kendisine ve çevresine fayda verir.
Evlenme ve aile hukuku, çocuğun bakımı, eğitimi, ev işleri, yuva düzeni, genel sağlık, farz ilmi öğretme, hasta, fakir, muhtaç kimseleri destekleme, hayırlarda yardımlaşma, iyiliği emir, kötülüklere karşı uyarma, bir âfet veya harp anında ilk yardıma koşma gibi konularda kadınlar yeterince eğitilmeli, tecrübe sahibi yapılmalıdır.
Dr. Dilaver Selvi