Bir gün Hz.Ebu Bekir r.a Allah'ın Rasulü s.a.v'i gözlerinden yaşlar akar vaziyette buldu.Sordu:
-Anam babam sana feda, niçin ağlıyorsun?
Allah'ın Rasûlü s.a.v şöyle dedi:
-Ümmetim için ey Ebu Bekir! Ümmetimin önünde uzun ve çetin bir yol var.Omuzlarında ağır yük ve birçok günah...Bu sebeplerden ya azaba uğrarlarsa!...
...
Senin mutluluğun dudaklarından, merhametin gözlerinden okunurdu ey Allah'ın Rasulü.
Zira merhameti olmayanın gözleri yaşarmazdı.
Merhametindendi ağlayışın.
Kendine değildi.
Yetim bir çocuğa, muhtaç bir arkadaşaydı.
Banaydı, bizeydi.
Senin gözyaşının düştüğü yer burası.
Benim gönlüm.
Merhametten yaşarırsa gözlerim bir gün senin mübarek yaşlarına karışır.
Toprakla barışırım o an.
Rahmetle barışırım.
Kendimle barışırım.
alıntı
-Anam babam sana feda, niçin ağlıyorsun?
Allah'ın Rasûlü s.a.v şöyle dedi:
-Ümmetim için ey Ebu Bekir! Ümmetimin önünde uzun ve çetin bir yol var.Omuzlarında ağır yük ve birçok günah...Bu sebeplerden ya azaba uğrarlarsa!...
...
Senin mutluluğun dudaklarından, merhametin gözlerinden okunurdu ey Allah'ın Rasulü.
Zira merhameti olmayanın gözleri yaşarmazdı.
Merhametindendi ağlayışın.
Kendine değildi.
Yetim bir çocuğa, muhtaç bir arkadaşaydı.
Banaydı, bizeydi.
Senin gözyaşının düştüğü yer burası.
Benim gönlüm.
Merhametten yaşarırsa gözlerim bir gün senin mübarek yaşlarına karışır.
Toprakla barışırım o an.
Rahmetle barışırım.
Kendimle barışırım.
alıntı