Kalb Kırmak, Allahu Teala'yı İncitmektir

Kalb yani gönül, mahlukların en üstünü, en şereflisidir. İnsan, insanın dışında bulunan her şeyi kendinde topladığı için, mahlukların en kıymetlisi olduğu gibi, kalb de, insanda bulunan her şeyi kendinde topladığı için çok kıymetlidir. Kendinde çok şey bulunan, Allahü teâlâya her şeyden daha yakındır.​

Bu sebeple, küfürden sonra en büyük günah, kalb kırmaktır. Kâfirin dahi kalbini kırmamalıdır. Salih bir Müslümanın korkusu, bir başkasının kalbini kırmak, onu incitmektir. Dinini bilen ve bildiklerine uygun hareket eden salih bir Müslüman, ölü gibidir, hiç kimsenin kalbini kırmaz, incitmez. Zira bir ölünün, diri ile kavga ettiği hiç görülmemiştir.​

Nizameddin Evliya hazretleri; “Kalb kırmak, Allahü teâlânın lütfunu incitmektir. Neye uğrarsa uğrasın, salih kimse, asla kimseye kötü söylememeli ve lanet etmemelidir. İnsanların kabahatlerini açıklamamalıdır” buyurmuştur.​

Bir kalbi kırmak, senelerce ibadet ve zikir sevabının hepsini alıp götürür. İslamiyet öyle bir dindir ki, kâfirin dahi kalbini kırmayı yasaklamıştır. Nerde kaldı ki, Allahü teâlâya ve Onun Peygamberine inanan, diyen bir Müslümanın kalbi kırılsın. Zira bir müminin kalbini kırmak, çok büyük günahtır, haramdır.​

Peygamber efendimiz; mübarek elleri ile Kâ’beyi göstererek; (Ey Kâ’be, sen

’ın evisin. Sen mübareksin fakat bir Müslüman, bir müminin kalbini kırsa 70 defa seni yıkmaktan daha büyük günaha girer) buyuruyor.​

Peygamber efendimiz, eshab-ı kirama hitaben böyle buyuruyor. Bir mümin, bir müminin kalbini kırsa, 70 defa Kâ’beyi yıkmaktan beter günaha girmektedir. Müslüman olarak hepimizin bunları okumamız, öğrenmemiz ve ona göre hareket etmemiz lazımdır.​

Din büyükleri buyuruyor ki:
“Her günah, imanı tehlikeye sokmaya sebep olabilir ama şu üç günahın tesiri daha kuvvetlidir: 1- İman nimetine şükretmemek. 2- İmanın gitmesinden korkmamak. 3- Müminleri incitmek, kalblerini kırmak.​

Hadis-i şerifte; (Kalb kırmak, Kâ’beyi yetmiş defa yıkmaktan daha kötüdür) buyurulmuştur. İyi olsun, kötü olsun hiçbir insanın kalbini incitmemelidir. Allahü teâlâyı en çok inciten, küfürden, inkârdan sonra, kalb kırmak gibi büyük bir günah yoktur.”​

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
“Kalb, Allahü teâlânın komşusudur. Allahü teâlâya kalbin yakın olduğu kadar hiçbir şey yakın değildir. Mümin olsun, asi olsun, hiçbir insanın kalbini incitmemelidir. Çünkü, asi olan komşuyu da korumak lazımdır. Sakınınız, sakınınız, kalb kırmaktan pek sakınınız! Allahü teâlâyı en ziyade inciten küfürden sonra, kalb kırmak gibi büyük günah yoktur. Çünkü, Allahü teâlâya ulaşan şeylerin en yakın olanı kalbdir. İnsanların hepsi, Allahü teâlânın köleleridir. Herhangi bir kimsenin kölesi döğülür, incitilirse, onun efendisi elbette gücenir. Her şeyin biricik maliki, sahibi olan efendinin şânını, büyüklüğünü düşünmelidir. Onun mahlukları, ancak izin verdiği, emir eylediği kadar kullanılabilir. İzni ile kullanmak, onları incitmek olmaz. Hatta, onun emrini yapmak olur.”​

Abdullah-ı Dehlevi hazretleri de buyuruyor ki:
“Talebe, sadık olan talib demektir. Allahü teâlânın sevgisi ile ve Onun sevgisine kavuşmak arzusu ile yanmaktadır. Bilmediği, anlayamadığı bir aşk ile şaşkın haldedir. Uykusu kaçar, gözyaşları dinmez. Geçmişteki günahlarından utanarak başını kaldıramaz. Her işinde ’tan korkar, titrer, Allahü teâlânın sevgisine kavuşturacak işleri yapmak için çırpınır. Her işinde sabreder. Her geçimsizlikte, sıkıntıda kusuru kendisinde görür. Her nefeste ’ını düşünür. Gaflet ile yaşamaz. Kimseyle münakaşa etmez. Bir kalbi incitmekten korkar. Kalbleri Allahü teâlânın evi bilir.”​

Netice olarak; kalb kırmamalı, hiç kimseyi incitmemelidir. Değil müminin kalbini, kâfirin kalbini bile incitmeye hakkımız yoktur. Kâfir bile olsa, hiç kimsenin kalbini kırmamalıdır. Çünkü kalb kırmak, Allahü teâlâyı incitmek demektir. Kalb, Allahü teâlânın komşusudur. Ev sahibine eziyet edenin komşusu da incinir. Gıybet, suizan ve kalb kırmak, kul hakkıdır. Eziyetlere katlanmak, kızmamak, güler yüzlü ve tatlı sözlü olmak, güzel ahlaktandır. Bunun için hiç kimseyle münakaşa etmemelidir. Münakaşa, dostun dostluğunu giderir, düşmanın da düşmanlığını arttırır. Nereden bakılırsa bakılsın, hep zarardır. Müminler dua eder, fasıklar, münafıklar ise, dedikodu ve gıybet ederler. Aklı olan İslamiyet’e uyar, Müslüman olur, hizmet eder. Nefsine, şeytana uyan ise, inkâra, küfre kayar. İslamiyet’e uyan Cennete, nefsine uyan da, Cehenneme gider.​

Ve Ahmed Yesevi hazretlerinin buyurduğu gibi:
“Kâfir bile olsa, hiç kimsenin kalbini kırma! Kalb kırmak, Allahü teâlâyı incitmek demektir.”​

...
SON SÖZ
Kimin kalbinde varsa onun muiyni (yardımcısı) Allahtır!
Kimin kalbinde Allahtan gayrisi varsa onun hasmı Allahtır!
KALBİ 'LA DOLU OLANLARA SELAM OLSUN...
Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berekâtühû!..
, hepimizin muîni olsun!.​

alıntı​