Bismillâhirrahmânirrahîm,
elhamdülillâhi rabbil âlemîn velâkıbetülil müttekîn vessalêtü vessalêmü alê seyyidine Muhammedivve alê êlihi vesahbihi ecmain, alê rasulüne salevât
sabah ve akşam namazlarının ardından tesbihatımızı yaparken onar kere tekrarladığımız cülme-i tevhidiyenin
dördüncü kelimesindeyiz
mal edinmek için ticaret yapılır
bir şey almak için gider bedeli neyse ödersiniz ve satın alırsınız
bir bedel ödenmeden alınan malın mülkiyeti bize ait olmaz
mülkiyeti bizim değilse de üzerinde tesarrufumuz olamaz
yani onu keyfimizce kullanamayız
biz bu dünyaya gelmeden önce bir sipariş formu doldurmadık
bir fiyat ödemedik
ben şunları şunları istiyorum karşılığında da bunları veriyorum demedik
ki zaten ne diyecek halimiz var ne de ödeyecek bir variyetimiz
kendimiz de dahil olmak üzere bu kainatın tek sahibi var
o da Allah cc. dır
madem Allah herşeyin malikidir, mülkiyeti ondadır
biz dahi onun mülküyüz, onun kuluyuz
ve onun mülkünde çalışıyoruz
çalıştırılıyoruz
insan kendisine sahip değildir
mülkü kendisinin değildir
mülk kiminse
idaresi de ona ait olur
demek biz kendi kendimizi idare edemeyiz
idare etmeye kalksak en basiti bu maddi vucut nasıl ayakta kalacak
yaşamak için gerekenleri nasıl temin edeceğiz
suyundan havasına bunları nasıl 7 24 karşılayabileceğiz
bizim gücümüz bu ağır yükü kaldırmaya yetmez
o vakit gücü sonsuz olandan
asıl mülk sahibinden destek almak gerektir
dikkat edersek Hakîm ve Rahim isimlerine vurgu yapılıyor
olub bitenlerin hepsi
faydalar gözetilerek ve bir merhamet perdesi ile yapılıyor
kainattaki bir olay ne kadar dehşet verirse versin
bilmeliyiz ki arkasında ona hükmeden zat
muhakkak bir âli fayda gözeterek bu işe izin vermiş
bunu farkında olmadan çok yapıyoruz
bir kaza haberi duyuyoruz misal, ülkenin bambaşka bir yerinde hiç tanımadığımız insanların başına gelmiş
aile fertleri vefaat etmiş bir çocuk kalmış
bir anda o çocuk oluveriyoruz
vah vahlara dalıyoruz
halbuki bizim merhametimiz le Rabb-i Rahim in merhameti kıyas edilebilir mi ?
o çocuğun başına gelen bizim acımamızı celb ettide Kudreti sonsuz Rabbimiz onu görmedi mi
biz onun haline eyvahlar ederken acaba farkında olmadan kimi yargılıyoruz
burada bahs olunan taş kalpli olmak değildir
tersine müslümanın kalbi yumuşak olmalıdır alakalı olmalıdır
ama ölçüyü şaşmamak esas olmalı
olayları penceren seyreder gibi seyredip
içine girip kaybolmamalı
mülkün sahibi kimse
idaresi de ona aittir
o nasıl isterse öyle tasarruf eder
ve yine o nasıl isterse onun memurları da öyle çalışır
madem biz kendimize malik değiliz, o vakit sahibimiz bizim nasıl olmamızı istiyorsa
öyle olmak esastır
örtün diyorsa örtüneceğiz, yeme diyorsa yemeyeceğiz, gitme diyorsa gitmeyeceğiz
ve beyhude ıztıraba düşüp azap çekmeden
Rabbimizin kudretine istinad edip
kederden sıkıntıdan korkulardan emin olarak
hakiki sefayı hakiki huzur yaşayabileceğiz inşallah
Allah bizleri gereksiz yükler altına girmekten muhafaza buyursun
nefsimizi de sırtlanıp, ona uyup taşıyamayacağımız yükler altında ezilmekten muhafaza etsin inşallah
Subhâneke lâ ılmelene illema allemtene inneke entel alîmul hakîm ve ahiru de'vehüm enilhamdülillahi rabbil âlemin, el fatiha
elhamdülillâhi rabbil âlemîn velâkıbetülil müttekîn vessalêtü vessalêmü alê seyyidine Muhammedivve alê êlihi vesahbihi ecmain, alê rasulüne salevât
sabah ve akşam namazlarının ardından tesbihatımızı yaparken onar kere tekrarladığımız cülme-i tevhidiyenin
dördüncü kelimesindeyiz
DÖRDÜNCÜ KELİME
لَهُ الْمُلْكُ
Yani, mülk umumen Onundur.
Sen, hem Onun mülküsün,
hem memlûküsün,
hem mülkünde çalışıyorsun.
mal edinmek için ticaret yapılır
bir şey almak için gider bedeli neyse ödersiniz ve satın alırsınız
bir bedel ödenmeden alınan malın mülkiyeti bize ait olmaz
mülkiyeti bizim değilse de üzerinde tesarrufumuz olamaz
yani onu keyfimizce kullanamayız
biz bu dünyaya gelmeden önce bir sipariş formu doldurmadık
bir fiyat ödemedik
ben şunları şunları istiyorum karşılığında da bunları veriyorum demedik
ki zaten ne diyecek halimiz var ne de ödeyecek bir variyetimiz
kendimiz de dahil olmak üzere bu kainatın tek sahibi var
o da Allah cc. dır
madem Allah herşeyin malikidir, mülkiyeti ondadır
biz dahi onun mülküyüz, onun kuluyuz
ve onun mülkünde çalışıyoruz
çalıştırılıyoruz
Şu kelime, şöyle şifalı bir müjde veriyor ve diyor:
Ey insan!
Sen kendini, kendine mâlik sayma.
Çünkü sen kendini idare edemezsin.
O yük ağırdır;
kendi başına muhafaza edemezsin,
belâlardan sakınıp levazımatını yerine getiremezsin.
Öyle ise, beyhude ıztıraba düşüp azap çekme..
Mülk başkasınındır.
O Mâlik hem Kadîrdir, hem Rahîmdir.
Kudretine istinad et; rahmetini ittiham etme.
Kederi bırak, keyfini çek. Zahmeti at, safâyı bul.
mülkü kendisinin değildir
mülk kiminse
idaresi de ona ait olur
demek biz kendi kendimizi idare edemeyiz
idare etmeye kalksak en basiti bu maddi vucut nasıl ayakta kalacak
yaşamak için gerekenleri nasıl temin edeceğiz
suyundan havasına bunları nasıl 7 24 karşılayabileceğiz
bizim gücümüz bu ağır yükü kaldırmaya yetmez
o vakit gücü sonsuz olandan
asıl mülk sahibinden destek almak gerektir
Hem der ki:
Mânen sevdiğin ve alâkadar olduğun ve perişaniyetinden müteessir olduğun
ve ıslah edemediğin şu kâinat,
bir Kadîr-i Rahîmin mülküdür.
Mülkü sahibine teslim et.
Ona bırak; cefâsını değil,
safâsını çek.
O hem Hakîmdir, hem Rahîmdir.
Mülkünde istediği gibi tasarruf eder, çevirir.
dikkat edersek Hakîm ve Rahim isimlerine vurgu yapılıyor
olub bitenlerin hepsi
faydalar gözetilerek ve bir merhamet perdesi ile yapılıyor
kainattaki bir olay ne kadar dehşet verirse versin
bilmeliyiz ki arkasında ona hükmeden zat
muhakkak bir âli fayda gözeterek bu işe izin vermiş
Dehşet aldığın zaman, İbrahim Hakkı gibi
“Mevlâ görelim neyler / Neylerse güzel eyler” de,
pencerelerden seyret, içlerine girme.
pencerelerden seyret, içlerine girme.
bunu farkında olmadan çok yapıyoruz
bir kaza haberi duyuyoruz misal, ülkenin bambaşka bir yerinde hiç tanımadığımız insanların başına gelmiş
aile fertleri vefaat etmiş bir çocuk kalmış
bir anda o çocuk oluveriyoruz
vah vahlara dalıyoruz
halbuki bizim merhametimiz le Rabb-i Rahim in merhameti kıyas edilebilir mi ?
o çocuğun başına gelen bizim acımamızı celb ettide Kudreti sonsuz Rabbimiz onu görmedi mi
biz onun haline eyvahlar ederken acaba farkında olmadan kimi yargılıyoruz
burada bahs olunan taş kalpli olmak değildir
tersine müslümanın kalbi yumuşak olmalıdır alakalı olmalıdır
ama ölçüyü şaşmamak esas olmalı
olayları penceren seyreder gibi seyredip
içine girip kaybolmamalı
mülkün sahibi kimse
idaresi de ona aittir
o nasıl isterse öyle tasarruf eder
ve yine o nasıl isterse onun memurları da öyle çalışır
madem biz kendimize malik değiliz, o vakit sahibimiz bizim nasıl olmamızı istiyorsa
öyle olmak esastır
örtün diyorsa örtüneceğiz, yeme diyorsa yemeyeceğiz, gitme diyorsa gitmeyeceğiz
ve beyhude ıztıraba düşüp azap çekmeden
Rabbimizin kudretine istinad edip
kederden sıkıntıdan korkulardan emin olarak
hakiki sefayı hakiki huzur yaşayabileceğiz inşallah
Allah bizleri gereksiz yükler altına girmekten muhafaza buyursun
nefsimizi de sırtlanıp, ona uyup taşıyamayacağımız yükler altında ezilmekten muhafaza etsin inşallah
Subhâneke lâ ılmelene illema allemtene inneke entel alîmul hakîm ve ahiru de'vehüm enilhamdülillahi rabbil âlemin, el fatiha