hz.mevlananın 7 öğüdü

1-cömertlikve yardım etmede akarsu gibi ol.
2-şefkat ve merhamette güneş gibi ol
3-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol
4-hidayet ve asabiyette ölü gibi ol
5tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol
6-hoşgörülülükte deniz gibi ol.
7-ya olduğun gibi görün
yagöründüğün gibi ol.

3-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol

bütün öğütler çok güzel...fakat benim en sevdiğim sözü budur...teşekkürler efe kardeşim...

ebrar172' Alıntı:

3-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol

bütün öğütler çok güzel...fakat benim en sevdiğim sözü budur...teşekkürler efe kardeşim...

Genişletmek için tıkla ...

est. teşekkür bizden allah sevdiğiniz halle müsemma kılsın sizi.

efe43' Alıntı:

est. teşekkür bizden allah sevdiğiniz halle müsemma kılsın sizi.

Genişletmek için tıkla ...

Amin inşaallah...

1-cömertlikve yardım etmede akarsu gibi ol.
2-şefkat ve merhamette güneş gibi ol
3-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol
4-hidayet ve asabiyette ölü gibi ol
5tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol
6-hoşgörülülükte deniz gibi ol.
7-ya olduğun gibi görün
yagöründüğün gibi ol.[/quote]

Bazıları hz mevlana diyerek onu araştırmadan neler kaybettiklerini bi bilseler...
Beni yokluktan var eden, beni yaratan her an beni söyletmededir. Sonunda beni söyleten kerem buyurdu, bütün söylediğim sözler 0 oldu." (Divan-ı Kebîr, IV/ 1809) Bir başka beytinde de "Bazen ona av derim, bazan bahar derim, bazen ona şarap adını takarım, bazen de mahmurluğum derim." (Dîvan-ı Kebîr, IV/ 1837.

"Isyan da, itaat de, ayni anlama gelir !"
"Isyan da, itaat de, itaat anlamina gelir !"
"Her ikisi de, hakikatte; kulluktur !"

BİRDE ŞU''KABAK HİKAYESİ (Cilt 5, 1335-1420. Beyitler 112-118.syf)

elinde yayını bulunanlar hiç değilse zahmet edip bi araştırsınlar bakalım.
Dünya her taraftan islama saldırırken özelliklede abd,geçen yılı mevlana yılıolarak ilan etti.Size ayetlerimizi açıkladık; belki akıl erdirirsiniz. (AL-İ İMRAN SURESİ / 118)
ve bununlada bitmeyip ünlü tariçi Mikail Bayram;Mevlanayı ve şemsi yıllarca araştırdım ben tarihçiyim ama,kesinlikle onlara dair islam ve müslüman kavramı bulamadım.Mevlana filozoftur,şems ise moğollu biridir.'' diyordu.
şimdi nefislerine hoş geleni alıp onunla iftihar eden arkadaşlar,elinizin altında size bir tuşla dünyayı getiren interneti nefsiniz dışında kullanarak gerçekten islam büyüklerini bi araştırında sizde,bizde rahat edelim inş...wesselam

söylenecek hiçbirşey bırakmamış aslında şu 7 cümleyle

MAŞAALLAH

El-Alamany' Alıntı:

1-cömertlikve yardım etmede akarsu gibi ol.
2-şefkat ve merhamette güneş gibi ol
3-başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol
4-hidayet ve asabiyette ölü gibi ol
5tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol
6-hoşgörülülükte deniz gibi ol.
7-ya olduğun gibi görün
yagöründüğün gibi ol.

Genişletmek için tıkla ...

Bazıları hz mevlana diyerek onu araştırmadan neler kaybettiklerini bi bilseler...
Beni yokluktan var eden, beni yaratan her an beni söyletmededir. Sonunda beni söyleten kerem buyurdu, bütün söylediğim sözler 0 oldu." (Divan-ı Kebîr, IV/ 1809) Bir başka beytinde de "Bazen ona av derim, bazan bahar derim, bazen ona şarap adını takarım, bazen de mahmurluğum derim." (Dîvan-ı Kebîr, IV/ 1837.

"Isyan da, itaat de, ayni anlama gelir !"
"Isyan da, itaat de, itaat anlamina gelir !"
"Her ikisi de, hakikatte; kulluktur !"

BİRDE ŞU''KABAK HİKAYESİ (Cilt 5, 1335-1420. Beyitler 112-118.syf)

elinde yayını bulunanlar hiç değilse zahmet edip bi araştırsınlar bakalım.
Dünya her taraftan islama saldırırken özelliklede abd,geçen yılı mevlana yılıolarak ilan etti.Size ayetlerimizi açıkladık; belki akıl erdirirsiniz. (AL-İ İMRAN SURESİ / 118)
ve bununlada bitmeyip ünlü tariçi Mikail Bayram;Mevlanayı ve şemsi yıllarca araştırdım ben tarihçiyim ama,kesinlikle onlara dair islam ve müslüman kavramı bulamadım.Mevlana filozoftur,şems ise moğollu biridir.'' diyordu.
şimdi nefislerine hoş geleni alıp onunla iftihar eden arkadaşlar,elinizin altında size bir tuşla dünyayı getiren interneti nefsiniz dışında kullanarak gerçekten islam büyüklerini bi araştırında sizde,bizde rahat edelim inş...wesselam[/quote]
KARDEŞ BEN TAM ANLAYAMADIM NE DEMEK İSTEDİĞİNİ

Anlamayacak ne varki?
mevlanayı bizimdir deyip onu islami simge haline getirirken,onların mevlananın ne olduğunu bizden daha iyi bilip,bize dinden bi haber mevlananın derslerini veriyorlar,yaniii
mevlana değilki hüccet,islami bir araştırmacı bir alim değil.sapık bir düşünceyle kelam ilmini bir arada tutmuş sapıklığıda ispatlanmış biri,ve amerika gibi ülkelerde ne olduğunu bilip bizlere onu empoze etmeye çalışıyotlar.
Hiç kimse ama hiç kimse ;kur-an ve sünnetten delil getirmediği sürece bize ön ayak,model yada öğüt veren olamaz.mevlananın hangi sözünde Allah resulünden direkt olarak yada kur-andan bize delil getirdiğini gördün???

El-Alamany' Alıntı:

Anlamayacak ne varki?
mevlanayı bizimdir deyip onu islami simge haline getirirken,onların mevlananın ne olduğunu bizden daha iyi bilip,bize dinden bi haber mevlananın derslerini veriyorlar,yaniii
mevlana değilki hüccet,islami bir araştırmacı bir alim değil.sapık bir düşünceyle kelam ilmini bir arada tutmuş sapıklığıda ispatlanmış biri,ve amerika gibi ülkelerde ne olduğunu bilip bizlere onu empoze etmeye çalışıyotlar.
Hiç kimse ama hiç kimse ;kur-an ve sünnetten delil getirmediği sürece bize ön ayak,model yada öğüt veren olamaz.mevlananın hangi sözünde Allah resulünden direkt olarak yada kur-andan bize delil getirdiğini gördün???

Genişletmek için tıkla ...

Yani?
son yazdığınızdan bende pek birşey anlayamadım daha doğrusu anladım da tam olarak yazdıklarınızdan emin olmak için daha detaylı nakil rica ediyorum sizden.
Bu demek oluyor ki islam dini ile mevlana arasında bir tenakuzluk mu söz konusu?...

El-Alamany' Alıntı:

Anlamayacak ne varki?
mevlanayı bizimdir deyip onu islami simge haline getirirken,onların mevlananın ne olduğunu bizden daha iyi bilip,bize dinden bi haber mevlananın derslerini veriyorlar,yaniii
mevlana değilki hüccet,islami bir araştırmacı bir alim değil.sapık bir düşünceyle kelam ilmini bir arada tutmuş sapıklığıda ispatlanmış biri,ve amerika gibi ülkelerde ne olduğunu bilip bizlere onu empoze etmeye çalışıyotlar.
Hiç kimse ama hiç kimse ;kur-an ve sünnetten delil getirmediği sürece bize ön ayak,model yada öğüt veren olamaz.mevlananın hangi sözünde Allah resulünden direkt olarak yada kur-andan bize delil getirdiğini gördün???

Genişletmek için tıkla ...

Boyle bir soruyu sormaniz Mevlana hakkinda ne kadar bilgisiz oldugunuzun acikca bir gostergesidir.Kulaktan kulaga duyma bilgilerle gelip, hiç arastirma yapmakmisin, baskalarinin size empoze ettigi fikirleri savunmaniz, sizin ne kadar tesir altinda kalan bir kisilik oldugunuzu gosterir.
Mevlana hakkinda bilincsizce soylediginiz bu sozleri ,kucuk bi arastirmadan sonra tekrar gozden gecirmenizi tavsiye ederim.


Mevlânâ’yı düşüncesine ve inancına şekil veren İslâm’ın iki ana kayna­ğından yani Kur’an ve sünnetten soyutlayarak anlamak ya da anlatmak müm­kün değildir. Gerçek Mevlânâ, ölümünden sonra ya­zılan ve pek çoğu hayal ürünü uydurma rivayetlerden ibaret olan “menâkıp” kitapla­rının karanlıkla­rında değil, kendi eserlerinin ve sözlerinin ışığında aranmalıdır Çünkü dü­şün­celeri dikkatli ve sistematik bir bütünlük içinde incelendiğinde, bütün eser­lerinin Kur’an ayetlerinden ve peygamberin hadislerinden hareketle İs­lâm’ın esası olan tevhit inancını dile getirmek üzere yazıldığı görülecektir.



Mevlânâ, daha çocukluğundan başlayan uzun soluklu bir eğitimin ardın­dan, kendi zamanında geçerli olan bütün İslâmî, insanî ve edebî bilimleri öğ­renmiş ve bunları hakkıyla kavramıştır.


Mevlânâ, Şems-i Tebrizi ile karşılaşıp ruhunda ilâhî aşk fırtınaları kop­mazdan önce, bulunduğu her şehirde ve mekanda geniş halk kitlelerine vaaz eden bir vaiz, fetva veren bir müftü, fıkhî meseleleri halleden bir fakih, Kur’an’ı en geniş ayrıntısıyla tefsir eden bir müfessir, kelâm ilmi­nin bütün ana konularına vâkıf bir kelâmcı olarak karşımıza çıkar. Mevlânâ’nın İslâmi bilimlerle yoğrulmuş bu âlim kişiliğinin göz ardı edilerek sadece mistik hâl ve heyecan sahibi bir şair sıfatıyla ele alınması, ya da yaşadığı dönemde aslâ var olmayan bugüne ait bir takım anlayışlarla ele alınıp değerlendirilmesi onun anlaşılması yolunda büyük bir engel teşkil eder. Çünkü şiir, onun için sahip olduğu bilgileri insanlara ulaştırmak, onlarla paylaşmak ve on­ları doğru yola çağırmak için gerekli bir araçtan başka bir şey değildir.

MEVLÂNÂ VE KUR’AN


Mevlânâ’nın Kur’an Anlayışı
Hiç kuşkusuz Mevlânâ, Kur’an ve sünnet konusundaki derin ve engin bil­gisinin temellerini “Sultanu’l-Ulema” lakabıyla tanınan babası Bahâeddin Veled’den almış, ardından yine babasının müritlerinden olan büyük hocası Seyyid Burhâneddin Muhakkık-i Tirmizî’den dokuz yıl boyunca zâhirî ve bâtınî ilimler öğrenmiştir. Onun kendisine örnek aldığı Attâr’ın çeşitli eser­leri, Senâyî’nin Hadîkatu’l-Hakîka’sı ve Şems-i Tebrizî’nin Makâlât’ı da as­lında Kur’anî ve tevhidî esaslar çerçevesinde ancak mistik bir neşeyle yaz­mışlardır. Mevlânâ’nın ortaya çı­kı­şının altyapısını hazırlayan bu eserler, öz­leri itibarıyla çeşitli Kur’an âyetle­rini ve peygamberin sözlerini esas alarak İslâm inancını açıklayan, tefsir eden kitaplardır. Muhakkık-i Tirmizî’nin Ma’ârif’inde Bahâeddin Veled’den nak­lettiği şu sözler bu konuda iyi bir ör­nek teşkil eder:


Bütün Kur’an’ı eledim, aktardım; her âyetin, her kıssanın anlamının özeti olarak şunu buldum: Ey kul, benden başkasından kesil, başkasından bulaca­ğın, elde edeceğin, her şeyi, halka minnet etmeksizin benden bulursun. Ama benden bulacağın, elde edeceğin hiçbir şeyi hiç kimseden bulamazsın, hiçbir kimseden elde edemezsin. Ey bana yapışan, sarılan, daha fazla yapış, daha fazla sarıl bana. Namaz Allah’la buluşmaktır; zekat Allah’la buluşmak­tır, oruç Allah’la buluşmak. Bu çeşit buluşup kavuşmalar, her buluşup ka­vuşma­dan daha tatlıdır. Hani sevgilinin yanında oturursun, bunun bir lezzeti var­dır. Başını kucağına korsun, bunda da bir lezzet vardır. Fakat ALLAHya ka­vuşmanın lezzeti hepsinden üstün. İster Kur’an’ın evvelinden oku, ister ahi­rinden; anlamı bu: Ey benden ayrılmış olan, bana kavuş. Diriden ayrılmış olan ölüdür. Değil mi ki canı, canan vermiştir; sana gönlüne huzur veren bir gönül lütfetmiştir. Ruhuna bir ruh ihsan eylemiştir. Peki onu unutup boş şey­lerden vefa umarak ömrünü yele vermekten utanmaz mısın sen?[3]


Mevlânâ hiç kuşkusuz yoğun bir İslâmî eğitim aldığı gençlik dönemle­rinde, o zamana dek kaleme alınmış olan pek çok tefsiri okumuş ve her halde Kur’an’ın metni ile birlikte bu tefsirlerden bir kısmını iyice ezberlemiş ve sindirmiş­tir. Eflâkî’nin bir hikâye münasebetiyle bildirdiğine göre, Fahreddin-i Dîvdest adlı bir edip, Mevlânâ’ya Abdurrahman es-Sulemî’nin el-Hakâ’ik fi’t-Tef­sîr adlı ünlü işârî ve tasavvufî tefsirini istinsah etmiş, o da buna karşılık adı geçene ferecesini vermiştir[4].


Bu, anekdottan Mevlânâ’nın bu tür tefsirleri okumaya düşkün olduğu, özellikle Sulemî’nin tefsirine özel bir önem verdiği anlaşılmaktadır.
Mevlânâ da tıpkı babası ve hocaları gibi, başta Mesnevi’si olmak üzere, Fîhi Mâfîh, Mecâlis-i Seb’a ve Mektûbât’ta, hatta insanlık tarihinin en büyük aşk ve sevgi kaynaklarından birisi olan Divan’ında, Kur’anî kavramları, Kur’an’da geçen hemen bütün peygamber kıssalarını[5], Kur’an ahlâkını, insa­nı bu dünyada ve öte dünyada sa­adete ulaştıran yolları, İslâm’ın ve imanın şartlarını ve gereklerini, ALLAH’nın sıfatlarını, isimlerini, bunların âlemdeki te­cellilerini, inanç ve iman esaslarını uzun uzun anlatarak tefsir eder. Bunun için âyetlerden, hadislerden, kendinden önceki din büyüklerinin sözlerinden, Attâr’ın ve Senâyi’nin şiirlerinden, hatta yaygın halk hikâyelerinden yararla­nır. Mevlânâ’nın eserlerinde kullandığı âyetlerin ve hadislerin sayısı başlı ba­şına bir kitaba konu teşkil edebilecek kadar çoktur. Bizim buradaki maksa­dımız bu âyetlerin nasıl, nerede ve ne şekilde kullanıldığını göstermek değil, Mevlânâ’nın Kur’an’a nasıl baktığını ve ondan ne anladığını tespit etmektir[6].

Onun bütün bu anlatışlardan tek maksadı, kısaca ilâhî kelâmı insanlara bir başka pencereden göstermek, anla­şılır kılmak, sevdirmek ve yaşatmaktır. Mevlânâ, Kur’an’ın üslûbundan, anlatım tarzın­dan, çeşitli olaylar ve olgular konusundaki sosyolojik ve psiko­lojik yönteminden son derece etkilenmiş, bu yüzden Mesnevi’de gerek mensur eserle­rinde Kur’an’da izlenen üsluba uygun bir yol tutmuştur.


Mevlânâ, Mesnevi’nin birinci cildinin Dibace’sinde, “kitabının bir il­ham eseri olduğundan, yakin sırlarından bahsettiğinden, Kur’an’ı iyiden iyiye aç­tığından yani keşşâfu’l-Kur’an olduğundan söz eder. Bu Dibace’de yer alan ifadelerin bir ço­ğunun Kur’an ayetle­riyle örneklenmiş olması yüzünden ken­disini eleştirenler olmuş, sözlerinin “vahiy” ol­duğunu iddia ettiği gibi suçla­malarla karşı karşıya kalmış­tır.

Ancak “Mesne­vimiz, birlik (vahdet) dükkanı­dır. Onda bir (vahid)’den başka ne görürsen, o puttur[7]” diyen Mevlânâ’nın hiç kuşkusuz böyle bir id­diası yoktur. Gölpınarlı bu konuya şöyle açıklık ge­tirir:


“Mevlânâ, hiçbir vakit ve hiçbir surette Mesnevi’yi Kur’an olarak sun­mayı aklına bile getirmez. O, vahdetin aşırı ve taşkın cezbesiyle kainatı, geç­mişleri ve gelecekleri kendisinde gören, kendisini yaratılışa mihver ve gaye sayan bir sufi değildir. Onun her sözü şeriat kantarıyla tartıldıktan sonra ha­kikat potasına konmuştur. Mevlânâ’nın övgüleri, Mesnevi’nin Kur’an-ı Mecid’in, hadis-i şeriflerin mealini, tefsirini, şerhini ihtiva eden bir ilham eseri olduğunu bildirmek içindir, yoksa onu, hâşâ, bir vahiy olarak telakki etmemiştir, etmez de. Şemseddin, Mevlânâ ve Mevlânâ’ya gerçekten uyanlar, ne bazıları gibi nübüvveti kisbî bilmişlerdir; ne Hatm-i Vilayet makamından bahsetmişlerdir, ne o makama sahip oldukları iddiasında bulunmuşlardır, ne ittihada inanmışlardır, ne hulûle[8].”


Pek çok kere Mesnevi’sini amaç itibariyle Kur’an’a benzetmiş, onunla pek çok insanın doğru yolu bulduğunu, ancak nicelerinin sapıttığını ifade et­miştir. Gerçekten de Mesnevi, baştan sona Kur’an ve sünnet ile yoğrulmuş ve adeta manzum bir Kur’an tefsirine dönüşmüştür. Mevlânâ be­yitlerinde sü­rekli olarak âyetlerden lafzî ve manevî ikti­baslar yapar, bazen telmih yoluyla âyetlere işaret eder, bazen âyetleri hatırlatacak karinelerle onları Farsçaya çe­virerek beyitler içinde eritir. Bütün bu hususlar göz önünde tutulduğunda Mevlânâ’yı Ku­r’an’dan ve Kur’anî ilimlerden soyutlayarak anlamanın ya da anlatmanın imkan­sızlığı, hatta abesliği ortaya çıkar. Mevlânâ da meşhur bir rubaisinde Kur’an ve sünnet ile arasındaki bağı şöyle dile geti­rir:


“Canım bedenimde oldukça Kur’an’ın kölesiyim. ALLAH’nın seçkin pey­gamberi Muhammed’in yolunun toprağıyım. Kim benden bundan başka bir söz naklederse, o sözden de bezmişim ben onu söyleyenden de.[9]”


Mevlânâ, bu sözleriyle bir İslâm âlimi olarak peygamberlerin mi­rasının gerçek vârisi olduğunu, ALLAH, evren ve insan arasındaki ilişkiyi anlamak için Kur’an ve sün­net anahtarından yararlanmak gerektiğini söyle­mekte, bu ikisi­nin ilkelerine uymayan hususlarda kendisine yapılacak yakıştırmalar­dan ve bühtanlardan uzak olduğunu bildirmektedir.


Aynı duyarlılık hocası ve şeyhi Muhakkık-i Tirmizî’nin şu sözlerinde de görülür: “Allah’ın salâvâtı ona olsun, Muhammed’in ayağının toprağıyım ben. O da benim canımın sevgilisidir; bana vermiştir kendini[10].”

Aslında, Bahâeddin Veled’den başlayarak, Muhakkık-i Tirmizî, Mevlânâ, Şems-i Tebrizi ve Sul­tan Veled’e dek uzanan çizgide ortaya konan ve çeşitli mec­lis­lerde yapılan konuşmaların (takrirât) bir araya gelmesinden oluşan ve “Maâ­rif” veya “Makâlât” gibi adlarla anılan bütün eserlerde, üslup farklılıkları ol­makla bir­likte, ortak bir inanç ve düşünce dile getirilir. Bütün bu eserler, zâ­hirî anlam­larına da sadık kalmak suretiyle Kur’an’ı kendi tevhidî bütün­lüğü içinde ancak tasavvufî bir coşku ve hâl ile tefsir ve tevil ederler. Bununla bir­likte gerek Mevlânâ gerek hocaları, Kur’an’ın, insanın kişisel hevâ ve heves­lere dayanarak tevil ve tefsir edilmesine şiddetle karşı çıkmışlardır: Muhakkık-i Tirmizî bu konuda şöyle der:

“Tutarlar da Kur’an’ı tefsire koyulurlar. Söyledikleri sözler, hep kendi zanlarına, kıyaslarına, meşreplerine yakıştırmalarına göredir. Bunlara uy­gun laf ederler, sonra da ona tefsir adını takarlar. Oysa ki yaratılmışın zannı, şüphesi, yaratanın dileğine, muradına asla uymaz. İşte “Kur’an’ı kendi re­yiyle tefsir eden kâfir olur” sözünün manası budur... Dünyada itibar edilecek söz ya Kur’an’dır ya hadis, Ama bazı kişiler, Kur’an’ın anlamında yanılmış­lar, ona da tefsir adını, aptallıklarından vermişler, gene aptallıklarından anlamı uzattıkça uzatmışlar. Yaratıp geliştirenin sözünü,yaratıp geliştirenden duy[11].”


Mevlânâ da Kur’an’ın olur olmaz yere tevil edilmesine karşı çıkar. Ona göre Kur’an’ın söylediğini anlamaya çalışmak, Kur’an’ı Kur’an ile tefsir et­mek gerekir, heva ve heveslerin sözlerini Kur’an’a söyletmek değil. Kendisi de Mesnevi’de bazı âyetleri tevil etmiş, ancak âyetlerin bâtınındaki anlamları ele alırken zâhirî anlamlarını ve hükümlerini hiçbir zaman tama­men devre dışı bırakmamış; bütünüyle sembolik ve üstü kapalı tefsir ve teviller­den ka­çınmıştır.
“Sen el değmemiş sözü tevil etmişsin, Kur’an’ı değil kendini tevil et.


Kendi hevana uyup Kur’an’ı tevil ediyorsun da yüce anlam senin yüzün­den alçalıp eğriliyor[12].”
Kur’an’ı diledikleri gibi tevil edenlerin durumunu, eşek sidiğinin üzerin­deki saman çöpünün üzerine binerek kendisini gemi kaptanı zanneden sine­ğin haline benzetir ve onun tevilinin ne denli asılsız ve değersiz olduğunu söyler:
“Aslı olmayan tevil sahibi de sineğe benzer; onun vehmi eşek sidiğidir, düşüncesi de saman çöpü.

Sinek kendi düşüncesine saplanıp tevile kalkışmasa, bundan vazgeçse baht o sineği devlet kuşu haline getirir[13].”


Divandaki bir şiirinde de Kur’an’ı kendi bilgisi, hâli ve anlayışı ölçü­sünde tevil edip sonra da bunu başkalarına dayatmaya çalışanları hedef alarak şöyle der:
“Kendi bilgin ve halinle Kur’an’ı tevil ediyorsun; ondan sonra da Kur’an’ı halkın başına örs gibi vuruyorsun[14].”
Mevlânâ, Kur’an’ı “peçesini açmakla yüzünü hemencecik gösteriverme­yen bir geline benzetir[15].” Kur’an gelininin yüzünü açması, o peçenin ardın­daki güzelliği göstermesi için heva ve heveslerden kurtulmak ve ona yürekten bir samimiyetle yaklaşmak gerekir. Mevlânâ’nın büyük saygı duyduğu ve Mesnevi’de her zaman “Ha­kim” adıyla andığı manevî üstatlarından büyük mutasavvıf şair Senâyî de tevhit konulu bir kasidesinde buna benzer bir ifade kullanır:
“Kur’an gelini, yüzündeki örtüyü ancak anlam başkentini kavgadan dö­vüşten temizlenmiş olduğunda çıkarır.
Kur’an’dan bir nakıştan başka nasibin yoksa şaşılmaz buna, çünkü Kör­lerin gözü, güneşin yalımlarından, hararetinden başka bir şey elde ede­mez[16].”


Kur’an anlaşılması ve yaşanması gereken bir kitaptır Mevlânâ’ya göre. Çünkü Tanrı tarafından insanlığa indirilmesinden maksat budur. Bu maksada yönelik olmayan çabalar boşunadır. Onu, buyruklarını yerine getirmeden, anlamadan, kendisiyle hemhâl olmadan papağan gibi habire tekrarlamanın ya da okumanın çok da bir faydası yoktur. İnsan, en güzel ör­nekler olan pey­gamberlerin canlarına ulaşmak, onlar arasına karılmak için Kur’an’a sığın­malıdır:
“Eyvahlar olsun o diriye ki ölüyle düşüp kalktı da öldü, dirilik kaçtı gitti ondan.
Sen de ALLAH Kur’an’ına kaçarsan, peygamberlerin canlarına ulaşır, on­larla karılırsın.
Kur’an peygamberlerin halleridir, onlar tertemiz ululuk denizinin balık­la­rıdır.
Kur’an’ı okur fakat dediğini tutmazsan, tut ki peygamberleri erenleri gör­müşsün ne çıkar?
Fakat Kur’an’daki hikayeleri okur, buyruklarını tutarsan can kuşun ka­feste daralır.
Kafesteki kuş, zindandaki mahpusa benzer; kurtulmayı istemeyişi bilgi­sizliktendir.
Kafeslerinden kurtulan canlar peygamberledir, halka kılavuzluğa layıktır onlar.
Onların sesleri dışarıdan gelir, dinden duyulur; sana da kurtuluş yolu budur, bu der, o ses[17].”


Divan’da da Kur’an’ı vasfedenlerin, onu okuyup anlamlarını kavrayarak kendilerinden geçmedikleri, hâlâ aklı başında kalabildikleri için Kur’an ehli olmadıklarını, sadece bir okuyucudan ibaret olduklarını söyler:
“O Kur’an’ı vasfedip duran değil mi ya kendi hâlindedir, değil mi ya aklı başındadır; Kur’an ehli değildir o, olsa olsa bir okuyucudur[18].”


Yine Fîhi Mâfih’te bir Kur’an okuyucusundan bahisle “Evet, Kur’an’ın suretini doğru okuyor, fakat manasından haberi yok. Esasen onun gerçek ma­nası kendisine anlatılmış olsa, kabul etmez ve yine körü kö­rüne okur” diye­rek Kur’an’ı hiç anlamadan okuyanları ve yalnızca bununla yetinenleri eleş­tirir[19].


Akıl için kullanılabilecek yegâne ölçü, yegâne meheng Kur’an’dır, pey­gamberlerin halleri ve sünnetleridir.
“Meheng olmadıkça vehimle akıl belirmez, tez ikisini de meheng taşına götür.
Bu meheng Kur’an’dır, peygamberlerin halleridir[20].”
Kur’an baştan sona hikmettir, hikmetse müminin yitik malı. O halde, her mümin yitiğinin nerede olduğunu bilmeli ve onu oradan almalıdır.
“Kur’an’ın hikmeti madem ki müminin kaybolmuş malıdır, herkes el­bette kaybolmuş malını bilir[21].”
Mevlânâ, Kur’an ile haşır neşir olanın canının onun ta kendisi ke­si­lece­ğini, varlığının büsbütün Kur’an’a dönüşeceğini, samanla arpa yiyenin ise ancak kurban olacağını veciz bir şekilde dile getirir:
“Samanla arpa yiyen kurban olur; ALLAH ışığını yiyense Kur’an kesi­lir[22].”


“ALLAH’nın bazı kulları vardır ki Hakk’a Kur’an vasıtasıyla ulaşırlar. Bazı daha has olan kulları da vardır ki onlar ALLAH’dan gelir ve Kur’an’ı burada bulup ALLAH’nın göndermiş olduğunu bilirler[23].”
Kur’an, öyle bir kitaptır ki onun içinde her seviyede, her anlayışta insanı doyuracak kadar bilgi vardır. Ne aradığını bilen orada her şeyi bulabilir. Kur’an’ın hem zâhiri hem de bâtını, yani her görüneninin ardında bir görün­me­yeni, her bilineninin ardında bir bilinmeyeni vardır. Kur’an sıradan seçkin herkese yetecek büyüklükte ve genişlikte bir sofradır, fakat herkes o sofradan ancak kendi kabiliyeti ölçüsünde, kendi yiyebileceği kadar rızıklanabilir.


“Hani Kur’an gibi anlamı yedi kattır; ileri gelenleri de doyuracak yemek vardır onda geri kalanları da[24].”
“Kur’an harfleri bil ki görünür, fakat bu görünen harflerin onlardan çı­kan mananın altında pek kahredici pek güçlü bir de iç manası vardır.
Onun altında bir iç mana daha, ondan sonra bir üçüncü iç mana var ki orada bütün akıllar yiter gider.
Kur’an’ın dördüncü iç manasını, eşi, örneği olmayan ALLAH’dan başka kimse görmedi, bilmedi.
Ey oğul, sen, Kur’an’ın görünen, bilinen dış yüzüne bakma; şeytan da Âdem’i ancak toprak görür.
Kur’an’ın dış yüzü (zâhir) bir insana benzer, şekli kılığı görünür de canı gizlidir[25].
Yine Fîhi Mâfîh’te “Kur’an’dan herkesin zâhirî bir tat alıp sütüyle gıdalanabileceğini, ancak sadece kâmil insanlar için onun manasında ayrı bir zevk olduğunu ve onların Ku’ran’ı bir başka türlü anladıklarını[26]” dile geti­rir.


Bazı kıt akıllı, anlayışsız insanların Kur’an’ı anlamadıkları gibi Mes­nevi’yi de anlamadıklarını, orada sözden başka bir şey göremeyip anlama ulaşamadıklarını söyler. ALLAH’nın kitabının da zamanında kâfirler tarafından böyle kınandığını belirterek kendi anlayışındaki kusur yüzünden Mesnevi’yi kınayanlara, taş atanlara ce­vap verir ve onları bu eserin bir benzerini mey­dana getirmeye çağırarak adeta meydan okur:


“Eğri kişi Kur’an’dan sözden başka bir şey görmez; sapıkların bu halle­rine de şaşılmaz.
Körlerin gözü, güneşin yalımlarından, hararetinden başka bir şey elde edemez[27].
Maskaranın biri ansızın eşek ahırından başını çıkardı da kınarcasına dedi ki:
Bu söz, yani Mesnevi, aşağılık bir söz; peygamberin hikayesi mi, onun izinden gitmeyi mi anlatıyor?
Erenlerin koşturdukları yandan, yüce sırlardan bahis yok.
Tanrı’nın kitabına da söylendi bu sözler; kâfirler onu da böyle kınadılar.
Dediler ki: Geçmişlerin hikayeleri, eskimiş masallar; bunda öyle derin bahisler, gerçeğe ait sözler yok.
Meydanda olan şeyler, herkes anlar, herkes bilir bunları; nerede bir ba­his ki akıl, kendisini kaybetsin?
ALLAH, sana kolay görünüyorsa, dedi, bu kolaylıkta bir sure söyle.
---
A kınayan köpek sen havlayıp duruyorsun, Kur’an’ı kınamakla hükmün­den kurtuluyorsun sanki.
O arslan değildir ki ondan canını kurtarabilesin; yahut da onun kahır pençesinden imanını halas edesin.
Kur’an kıyamete dek seslenir, a kendilerini bilgisizliğe feda eden toplum der:
Beni masal sandınız, kınayış tohumunu kafirlik tohumunu ektiniz durdu­nuz.
Ama gördünüz ya, kınadığınız durup durmada; sizse yok oldunuz, masala döndünüz.
Ben ALLAH kelâmıyım, ALLAH’nın zatıyla durmadayım; canın canına gıda­yım; tertemiz apaydın bir yakutum ben[28].”
Mesnevi’nin sadece sözlerine ve görünüşüne aldananlar onun anla­mın­dan uzak kalanlar, tıpkı Kur’an’ın bazı insanları saptırdığı gibi Mes­nevi yü­zünden yoldan azarlar. Mesnevi’yi şeklen anlamaya çalışanlar, anlamını ve içeriğini kavrayamayanlar, onu sadece kınamaya çalışır­lar.
“Sözü de şu beden gibi bil; anlamı, içindedir, can gibi hani.
Ten gözü, boyuna teni görür; can gözüyse zehirle dolu olan canı görür.
Demek ki Mesnevi’nin sözlerindeki görünüş yüzünden, görünüşe bakan yolunu azıtır; anlamı göreneyse o sözler, doğru yolu gösterir.
Kur’an’da da ALLAH, bu Kur’an buyurmuştur, gönül yüzünden kimine doğru yolu gösterir, kimini doğru yoldan azdırır[29].”
Kur’an’ı ancak Kur’an ile anlamak ve yorumlamak mümkündür; nitekim Mesnevi’yi de Mesne­vi ile:
“Kur’an’ın anlamını ancak Kur’an’dan sor, heva ve hevesine uymayı ateşe vurup yakmış kişiden öğren.
O kişi Kur’an’ın karşısında kurban olmuştur, alçalmıştır, onun canı, Kur’a­n’ın ta kendisi kesilmiştir.
Güle tamamıyla kendisini feda etmiş yağı, ister gülyağı diye kokla, ister gül diye[30].”
Kur’an’a ve onun evrensel değerlerine bağlılığını her fırsatta dile getiren Mevlânâ, içeriği yine tamamen Kur’an’ın emir ve yasaklarına uygun beyanla insanlara şöyle va­siyet etmiştir:
“Ben size, gizlice ve açıkça ALLAHdan korkmayı, az yemeyi, az uyumayı, az söylemeyi, günahlardan çekinmeyi, oruca, namaza devam etmeyi, daima şehvetten kaçınmayı, halkın eziyetine ve cefasına dayanmayı, ayak takımıyla ve akılsızlarla düşüp kalkmaktan uzak bulunmayı, kerim olan salih kimselerle beraber olmayı vasiyet ederim. Çünkü insanların en hayırlısı, insanlara fay­dası dokunandır. Sözün hayırlısı da az ve öz olandır. Hamd yalnız ALLAH’ya mahsustur. ALLAH’yı birleyen kimseye selam olsun[31].”


Mevlânâ’nın öğretisi, söylenildiği ya da iddia edildiği gibi, İslâm dininin yerine getirilmesi zorunlu olan zâhirî ve kesin hükümlerini görmezden gelen dinler üstü bir yol değil, bütün dinleri kaynak itibarıyla İslâm sayan, bütün insanlığı Tanrı’nın yaratıkları ve kulları olarak kabul eden, ancak ALLAH tara­fından son din olduğu ilân edilmiş olan İslâm’ın tevhidî anlayışı içinde, Kur’an ile bütünleşmiş bir halde, Hakk’a kulluk ve halka hizmet potasında eriten geniş ve kucaklayıcı bir yaklaşımdan ibarettir. İnsanlığın düşünce ve eylem tarihi içinde benzeri az görülen bu eşsiz ârifin, İslâm’ın iki ana kayna­ğıyla, yani Kur’an ve sünnetle dolu düşünce tes­tisinden taşanları anlamak için, bu iki kaynağa müracaat kaçınılmazdır. Aksi halde onun eserlerini hak­kıyla anlamak ya da ondan yararlanmak kuru bir iddiadan başka bir şey ol­mayacaktır. Çünkü, Mevlânâ’nın din, dil, ırk, renk farkı gözetmeden tüm in­sanlığı hakikate çağı­ran, ALLAH’nın sonsuz merhamet pınarlarından kana kana su içmeye davet eden evrensel mesajı ve sevgi dolu yaklaşımı, aslında bizzat İslâm dininin ve Kur’an’ın tüm insanlığı ger­çekleştirmeye davet ettiği yaklaşımdır. İşte bu yüzden Mevlânâ, 26.000 beyti aşan Mesnevisi’nde aslında Kur’an’dan başka bir şey konuşmamıştır.
Sonuç olarak denilebilir ki artık bütün insanlığın ortak ve evrensel değeri haline gelmiş olan bu büyük düşünürü, Kur’an’dan ve sünnetten soyutlaya­rak, Kur’an ve sünnet dairesi dışında göstererek anlamak ve anlatmak, onu 20. yüzyılın toplumsal ve siyasal şartları gereği ortaya çıkmış bir takım ide­oloji­lerle etiketlemek ve evrensel mesajını renkli folklorik ve sembolik gös­ter­gelere indirgemek ona ve düşüncelerine yapılabilecek en büyük hak­sızlık olacaktır.

* Doç. Dr. Ankara Üniversitesi D.T.C.F. Fars Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı


Hayatı hakkında özellikle şu eserle bakılabilir: Bedîuzzamân-i Furûzânfer, Mevlânâ Celâleddin, çev. Feridun Nafiz Uzluk, İstanbul 1986; Abdulhuseyn-i Zerrînkûb, Pille Pille tâ Mulâkât-i Hodâ, 5. bs., Tahran 1369/ 1990.
Özellikle Mevlânâ ve hayatı hakkında ayrıntılı bilgi veren Eflâkî gibi yazarların ka­leme aldıkları ilk menâkıp kitaplarında, Mevlânâ ve çevresi hakkında son derece ihti­yatla kullanılması ve anlaşılması gereken bilgiler vardır. Sevenlerinin onu olduğundan farklı gösterme gayreti, zaman zaman büyük yanlış anlamalara yol açmıştır. Bu tür eserlerde Mevlânâ’nın kendi sözleri, yaşam biçimi ve dünya görüşüyle bağdaşmayan pek çok uy­durma rivayet vardır. Bu bakımdan Mevlânâ’yı anlamanın en doğru yolu onu kendi eserlerinden okumak ve anlamaktan geçer.
Seyyid Burhâneddin Muhakkık-i Tirmizî, Ma’ârif, çev. Abdülbaki Gölpınarlı, An­kara 1973, s. 94.
Ahmed Eflâkî, Âriflerin Menkıbeleri, çev. Tahsin Yazıcı, İstanbul 1973, II, 69.
Mevlânâ’nın eserlerinde peygamber kıssalarına dair yapılmış müstakil bir çalışma için bkz. Takî-yi Pûrnâmdâriyân, Dâstân-i Peyâmberân der Kulliyyât-i Şems, Tahran 1364/1985.
Mevlânâ’nın eserlerinde âyet ve hadis kullanımının edebî ve teknik özellikleri hak­kında bkz. Ali Asgar-i Halebî, Te’sîr-i Kur’ân ve Hadîs der Edebiyyât-i Fârsî, Tahran 1371/1992, s. 157-177.
Mesnevi, çev. Abdülbaki Gölpınarlı, 2. bs., İstanbul 1985, VI, 229.Mesnevi, I, 18-19.
Kulliyyât-i Dîvân-i Şems, nşr. Bedîuzzamân-i Furûzânfer, Neşr-i Rebî’, Tahran 1374/1995, Rubai:1331, s. 1387.
Muhakkık-i Tirmizî, a.g.e., s. 56.
Aynı eser, s. 75.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, I, 251.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Aynı eser, I, 252.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Kulliyyât-i Dîvân-i Şems, Gazel: 1870, s. 705.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Fîhi Mâfîh, çev. Meliha Ülker Anbarcıoğlu, 5. bs., İstanbul 1990, s. 349.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Dîvân-i Hakîm Senâyî-yi Gaznevî, nşr. Pervîz-i Bâbâyî, Tahran 1375/1996, s. 59.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, I, 320.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Kulliyyât-i Dîvân-i Şems, Gazel: 1976, s. 744.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Fîhi Mâfîh, s. 128.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, IV, 321-322.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, II, 416. b. 2914.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, V, 390.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Fîhi Mâfîh, s. 178.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, III, 222, b. 1898
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, III, 488-489, b: 4245-4249.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Fîhi Mâfîh, s. 253-254.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Bu beyit Senâyî’ye aittir. Bkz. Dîvân-i Hakîm Senâyî-yi Gaznevî, s. 59.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, III, 487-488, 492-493.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, VI, 113-114.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Mesnevi, V, 478.
[FONT='Times New Roman','serif'][1][/font] Ahmed Eflâkî, a.g.e., II, 55.

El-Alamany' Alıntı:

Bazıları hz mevlana diyerek onu araştırmadan neler kaybettiklerini bi bilseler...
Beni yokluktan var eden, beni yaratan her an beni söyletmededir. Sonunda beni söyleten kerem buyurdu, bütün söylediğim sözler 0 oldu." (Divan-ı Kebîr, IV/ 1809) Bir başka beytinde de "Bazen ona av derim, bazan bahar derim, bazen ona şarap adını takarım, bazen de mahmurluğum derim." (Dîvan-ı Kebîr, IV/ 1837.

"Isyan da, itaat de, ayni anlama gelir !"
"Isyan da, itaat de, itaat anlamina gelir !"
"Her ikisi de, hakikatte; kulluktur !"

BİRDE ŞU''KABAK HİKAYESİ (Cilt 5, 1335-1420. Beyitler 112-118.syf)

elinde yayını bulunanlar hiç değilse zahmet edip bi araştırsınlar bakalım.
Dünya her taraftan islama saldırırken özelliklede abd,geçen yılı mevlana yılıolarak ilan etti.Size ayetlerimizi açıkladık; belki akıl erdirirsiniz. (AL-İ İMRAN SURESİ / 118)
ve bununlada bitmeyip ünlü tariçi Mikail Bayram;Mevlanayı ve şemsi yıllarca araştırdım ben tarihçiyim ama,kesinlikle onlara dair islam ve müslüman kavramı bulamadım.Mevlana filozoftur,şems ise moğollu biridir.'' diyordu.
şimdi nefislerine hoş geleni alıp onunla iftihar eden arkadaşlar,elinizin altında size bir tuşla dünyayı getiren interneti nefsiniz dışında kullanarak gerçekten islam büyüklerini bi araştırında sizde,bizde rahat edelim inş...wesselam

Genişletmek için tıkla ...

Değerli el-alamany sanırım internetten esinlenerek bir islam alimini eleştiriyorsunuz. Bu çok dikkatli olunması gereken bir hususdur. Bunu neye göre sölediğiniz çok önemlidir . Eğer bunları yukarıda yazmış olduğunuz kendi eserindeki alıntı yapdığınız bir kac söz ise ve bu sözleride sadece cımbızla çekerek yazmışsınız. Evveli ve ahiri yok ve ne denmek istediği tam butunuyle bakmadan verip verişdirmişsiniz. Bir tarihciden bahsetmişsiniz. İslam değerlerini tarihciler mi belirliyor ? yoksa konusunda ehil zatlar mı ? Kuran ve sünnetten söz etmişsiniz lakin mevlananın kuran ve sünnete muhalif hicbir halini ispat edememişsiniz.

Değerli kardeşim divanı kebir eserinden vermiş olduğunuz beyitler ve eser kime ait cevirilerdir diğer çevirilerede bakdınız mı ? Orjinal eseri gözden geçirdiniz mi ? Bu eseri Mevlana hazretleri niçin ve neden ve kime hitaben yazmışdır ? Bu sorular da yukarıdaki cımbızla alınan beyitlere ek olarak sorarız. Sonra dönüp tamamen bakınız mevlanaya ?

Üçüncü husus Mevlana hazretlerinin asrının muçdehiti olduğunu unutuyorsunuz ve buna binaen yazmış olduğu mektubat eserini de hiç okumamışsınız...

Kıyaslama ne kadar doğru olur bilemem ama sizin bu sözlerinizi (Haşa) ehli kafirin Allahı göremiyorum öle ise Allah yokdur sözüne imtisal ediyorum.. Hz. mevlanayı tamamen araştırmayarak sadece internetteki gelişi güzel bilgilere dayanarak bunları sölemeniz kendi adıma çok üzüldüm.

Hz. Mevlana hakkında takılı kaldığınız soruları sorunuz cevaplıyalım..

bende bunu su soze benzetim hani derler ya gidipte donen var mi ?
kardesim sonsuzun donusu olurmu?

nice hurriyet’ ten dem vuran insan vardir ki nefsinin ve benliginin eseridir

Dun dunde kaldi cancazim bugun baska birsey-ler soylemek lazım ....mevlana...nin dedigi soze uyarak yolumuza devam edelim

TaLHa' Alıntı:

Değerli el-alamany sanırım internetten esinlenerek bir islam alimini eleştiriyorsunuz. Bu çok dikkatli olunması gereken bir hususdur. Bunu neye göre sölediğiniz çok önemlidir . Eğer bunları yukarıda yazmış olduğunuz kendi eserindeki alıntı yapdığınız bir kac söz ise ve bu sözleride sadece cımbızla çekerek yazmışsınız. Evveli ve ahiri yok ve ne denmek istediği tam butunuyle bakmadan verip verişdirmişsiniz. Bir tarihciden bahsetmişsiniz. İslam değerlerini tarihciler mi belirliyor ? yoksa konusunda ehil zatlar mı ? Kuran ve sünnetten söz etmişsiniz lakin mevlananın kuran ve sünnete muhalif hicbir halini ispat edememişsiniz.

Değerli kardeşim divanı kebir eserinden vermiş olduğunuz beyitler ve eser kime ait cevirilerdir diğer çevirilerede bakdınız mı ? Orjinal eseri gözden geçirdiniz mi ? Bu eseri Mevlana hazretleri niçin ve neden ve kime hitaben yazmışdır ? Bu sorular da yukarıdaki cımbızla alınan beyitlere ek olarak sorarız. Sonra dönüp tamamen bakınız mevlanaya ?

Üçüncü husus Mevlana hazretlerinin asrının muçdehiti olduğunu unutuyorsunuz ve buna binaen yazmış olduğu mektubat eserini de hiç okumamışsınız...

Kıyaslama ne kadar doğru olur bilemem ama sizin bu sözlerinizi (Haşa) ehli kafirin Allahı göremiyorum öle ise Allah yokdur sözüne imtisal ediyorum.. Hz. mevlanayı tamamen araştırmayarak sadece internetteki gelişi güzel bilgilere dayanarak bunları sölemeniz kendi adıma çok üzüldüm.

Hz. Mevlana hakkında takılı kaldığınız soruları sorunuz cevaplıyalım..

Genişletmek için tıkla ...

talha kardes sanada ayrica gonulden tesekkur ediyorum hislerime tercuman oldun ..bize sevdali gerek ...gonulden ..gerisi teferruat aktardigin konularda tamamen hemfikiriz bu hizmetten hic bir menfaat beklemeden gelecek nesillere acizane aktarabileceginiz cok verimli hos sedalar birakacagina yurekten inaniyorum rabbim yar ve yardimcin olsun ..

Şimdi söyleyin ey akıl sahipleri...
Vallahi ben bunları nefsimden uydurmadım,Vallahi bunu resul görüp okusa boynunu vurdururdu,Vallahi Rabbim bu telafuzlardan memnun değil..

İnsan inandığı ölçüde davasına sahip çıkar...

Bazen susmakta davaya sahip çıkmaktır çünkü her doğru her yerde herkese söylenmez!!!!

Cahille münakaşa etmeyin (sav).....

Biz yine Mevlana'nın eserlerini tasvip ediyoruz. En büyük göstergesi de hala siz bu sitede yazı yazabiliyorsunuz.

Ne olursan ol yine de gel
İster kafir, ister mecusi...
İster puta tapan ol yine gel...
Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir...
Yüzkere tövbeni bozmuş olsan da yine gel....

El-Alamany' Alıntı:

Şimdi söyleyin ey akıl sahipleri...
Vallahi ben bunları nefsimden uydurmadım,Vallahi bunu resul görüp okusa boynunu vurdururdu,Vallahi Rabbim bu telafuzlardan memnun değil..

Genişletmek için tıkla ...

efendimiz kaç kişinin boynunu vurdurmuş?siz kim oluyorsunuzda haşa resul adına allah adına konuşuyorsunuz
haddini bilmek gerek ahmet mehmet adına tasarrufta bulunmuyorsunuz ki size siz demek bile istemiyorum

Cilt 5 KABAK HİKAYESİ <FONT color=#333333> (1335-1420. Beyitler 112-118.sf)
Bir Hanımefendi,Bir Hizmetçi ve Bir Eşek...İhtirasın acı sonuçları...<SPAN style="FONT-SIZE: 10pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana">

Vallahi ben bunları nevsimden yazmıyorum,Vallahi Rabbim bu tehvillerden uzak ve razı değildir,Vallahi Allah resulü bunu görse başını vurdururdu...

El-Alamany' Alıntı:

Şimdi söyleyin ey akıl sahipleri...
Vallahi ben bunları nefsimden uydurmadım,Vallahi bunu resul görüp okusa boynunu vurdururdu,Vallahi Rabbim bu telafuzlardan memnun değil..

Genişletmek için tıkla ...

El-Alamany Kabak hikayesi diye bir yazı yazmışsınız yönetici kardeşlerimiz askıya almışlar mesajı nedeni ise kaynak belli değil ? size yazdığım bir önceki mesajdaki sorularımı cevaplıyabilirmisiniz ? Yuarıda sormuş olduğum sorular mevzu bahis olunan islam alimi ve seri için çok buyuk önem taşımakdatır. Söz konusu alıntı yapmış olduğunuz kısımlar internette boş boş dolaşmakda bunun gibibir çok asılsız yazı mevcut. Benim bildiğim divanı kebir eseri ötüken yayınlarına ait olanı ve çevirisi yapılmış olan eser 4 ciltten oluşmakda ve kabak hikayesini bulamadım .. Lütfen kaynağınızı yayınevi ve çevirisi kimin tarafından yapıldığını yazarmısınız ve orjinali ile karşılaştırarak bakarmısınız ? Mümkünse bu sorularımıza cevap verirseniz bizde o yönde araştırma yaparız..

Bu arada dipnot olarak bu hadiseler ve bu sözler ceviz kabuğu gibi siyasi tartışma platformunda bir tarihçi tarafından ortaya atılmış iddialardır. Ve kaynak olarak gösterdiği divanı kebiri başkalarının elinde olanı orjinal olmadığını sadece kendi elinde bakıpda örnekler verdiği kaynağın orjinal savunan biri bahsi gecen kabak hikayesinide zamanın hukumdarlarını örnek vermek amaçlı yazılmış olan bir hikay olduğunu söliyen biri bununla beraber şemsi tebrizi yide ajanlıklA sucluyordu ve delil olarak söledikleride delil niteliği taşımadığı program sürecinde belli oldu..

Onun için bir islam alimi eleştirilecekse bir tarihcinin kendi şahsi menfi görüşüyle değil eserleri orjinal olarak ele alınıp guvenli kaynaklar ,ile ele alınmalı internette dolaşan kaynağı gerçeklik taşımayan sözler ile değil.

Ve son olarak sizlerden rica ediyorum . Elinizin ulaşamadığı ve hesabını veremiyeceğiniz aslı astarı belli olmayan şüpheli konuları ve mevzuları iddia etmeyiniz. Bu ne mevlanaya nede şemsi tebriziye zarar verir ancak iddia edene zarar verir.. mazallah..