Üstad hazretlerinin Risale-i Nur'da - geçici bir süre dahi olsa - sigara içtiği ve tütün tabağı taşıdığı telmihen ifade edilmiştir. On Altıncı Mektub'taki "Eski Said, sigara ile beraber gazeteleri ve siyaseti ve sohbet-i dünyeviye-i siyasiyeyi terk etti" ifadesinde de bu manayı açıkça görmekteyiz. Kanaatimizce, Üstadımızın sigara içmesini iki maddede özetlemek mümkündür.
1- Üstad hazretlerinin bu asrın müceddidi olduğu, çoğu alimlerce kabul edilmiştir. Bu nedenle asrın müceddidi olan Üstadımız, hakkında çok konuşulan tütünün haram olmadığını fiili olarak gösterdiğini söyleyebiliriz.
2- Üstadımızın yaşadığı dönemde, ehl-i ilim olan alimler ve talebelerin, şeyhlerin, tasavvuf ehli olanların çoğunun sigara içtiği bilinmektedir. İlim ve tasavvuf çevresinde ki kişilerin sigara içmesi, umumi bir adet hükmüne geçmişti. Demek ki sigara, haram ya da tahrimi mekruh sınıfına alınmıyordu. Bu nedenle, Üstad hazretlerinin İlim çevresinde genel kabul görmüş böyle bir adeti - belirli bir süre - uyguladığına, kanaatimiz vardır.
Sigaranın hükmü?
Tütün, 15. asırdan sonra, İslâm ülkelerine girmiştir. O zamandan beri, İslâm uleması onu içmenin hükmü üzerinde durmuşlardır. Şöyle ki:
a- Bâzı âlimler, tütünün mubah olduğunu söylemişlerdir. Bunu söyleyenler, tütünün zararı olmadığını ve Şâri' (Şeriatı koyan, yani Allah) tarafından yasaklanmadığını ileri sürmüşlerdir. Halbuki, bugün tütünün zararları ilmen kesin şekilde ortaya çıkmıştır. Zararsız olduğu söylenemez. Şâri'nin yasaklamadığını söylemek de doğru olmasa gerektir. Zira Şâri', her haramı ismen tek tek zikretmemiştir. Hüküm, sadece sarih ve hususî naslarla değil, naslarda geçenlerin haram kılınış illetlerine bakarak yapılan kıyas ve istidlal yollarıyla da verilebilmektedir. Bu bakımdan hakkında sarih nas olmayan bir nesne hakkında kıyas ve istidlal yoluyla bir hüküm verilmesinde hiçbir mâni yoktur.
b- Bâzıları da sigara içmek mekruhtur, demişlerdir. Bunlar, kıyasla sabit bir hükme, haram demekten çekinmeleri ve sigaranın zararları hakkında kesin bilgi sahibi olmamaları yüzünden bu hükmü vermişlerdir.
c- Bâzıları da sigara içmek, özellikle tiryakisi olmak haramdır, demişlerdir. Bunların mesnedi ise, sigaranın vücuda zarar vermesi, israf olması ve nafaka mükellefiyetinde darlığa yol açması gibi sebeplerdir.
Bu üç sebepten biri gerçekleştiği yer ve durumda, sigara içmek haramdır. Bunlar gerçekleşmez ise, mekruhtur.
Özellikle dindar ve uzman bir hekimin vereceği bir karar çok önemlidir.
Böyle bir doktor bir kimseye sigarayı mutlaka terketmesini söylerse onun sigarayı içmesi dinen de helal olmaz.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale-i Nur Editör
1- Üstad hazretlerinin bu asrın müceddidi olduğu, çoğu alimlerce kabul edilmiştir. Bu nedenle asrın müceddidi olan Üstadımız, hakkında çok konuşulan tütünün haram olmadığını fiili olarak gösterdiğini söyleyebiliriz.
2- Üstadımızın yaşadığı dönemde, ehl-i ilim olan alimler ve talebelerin, şeyhlerin, tasavvuf ehli olanların çoğunun sigara içtiği bilinmektedir. İlim ve tasavvuf çevresinde ki kişilerin sigara içmesi, umumi bir adet hükmüne geçmişti. Demek ki sigara, haram ya da tahrimi mekruh sınıfına alınmıyordu. Bu nedenle, Üstad hazretlerinin İlim çevresinde genel kabul görmüş böyle bir adeti - belirli bir süre - uyguladığına, kanaatimiz vardır.
Sigaranın hükmü?
Tütün, 15. asırdan sonra, İslâm ülkelerine girmiştir. O zamandan beri, İslâm uleması onu içmenin hükmü üzerinde durmuşlardır. Şöyle ki:
a- Bâzı âlimler, tütünün mubah olduğunu söylemişlerdir. Bunu söyleyenler, tütünün zararı olmadığını ve Şâri' (Şeriatı koyan, yani Allah) tarafından yasaklanmadığını ileri sürmüşlerdir. Halbuki, bugün tütünün zararları ilmen kesin şekilde ortaya çıkmıştır. Zararsız olduğu söylenemez. Şâri'nin yasaklamadığını söylemek de doğru olmasa gerektir. Zira Şâri', her haramı ismen tek tek zikretmemiştir. Hüküm, sadece sarih ve hususî naslarla değil, naslarda geçenlerin haram kılınış illetlerine bakarak yapılan kıyas ve istidlal yollarıyla da verilebilmektedir. Bu bakımdan hakkında sarih nas olmayan bir nesne hakkında kıyas ve istidlal yoluyla bir hüküm verilmesinde hiçbir mâni yoktur.
b- Bâzıları da sigara içmek mekruhtur, demişlerdir. Bunlar, kıyasla sabit bir hükme, haram demekten çekinmeleri ve sigaranın zararları hakkında kesin bilgi sahibi olmamaları yüzünden bu hükmü vermişlerdir.
c- Bâzıları da sigara içmek, özellikle tiryakisi olmak haramdır, demişlerdir. Bunların mesnedi ise, sigaranın vücuda zarar vermesi, israf olması ve nafaka mükellefiyetinde darlığa yol açması gibi sebeplerdir.
Bu üç sebepten biri gerçekleştiği yer ve durumda, sigara içmek haramdır. Bunlar gerçekleşmez ise, mekruhtur.
Özellikle dindar ve uzman bir hekimin vereceği bir karar çok önemlidir.
Böyle bir doktor bir kimseye sigarayı mutlaka terketmesini söylerse onun sigarayı içmesi dinen de helal olmaz.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale-i Nur Editör