"Ciğerrimden kalemime kan çekerek.." N.Fazıl..
Anlamaya çalışıyorum...
Canımı sıkan bir şey var...
Dün ve bugün arasındaki derin fark..
Neler oluyor??Ben adını koyamadığım için ilaveten gayret gösterip anlamaya çalışıyorum...
"Ciğerimden kalemime kan çekerek..!"
Belki anlarım ümidiyle tekrarlayıp duruyorum...
"Ciğerimden kalemime kan çekerek, yırtındığım,kıvrandığım, ve zindanlarda çürüdüğüm bu gençlik karşısındauykusuz,susuz,ekmeksiz başımı secdeye mıhalayıp bir öür Allah'a hamd etme makamındayım...!"
Peki anlamamyı masum kılan ne?
Var mı bu masumiyet..
Değişmek(?).. Gelişmek(?)...
*******
Ben önce "anlama" nın tarifini yapmak istiyorum...
Anlamanın birinci şartı elbetteki okumaktan geçiyor..Alak suresinde Rabbimiz aslında gerçek başlangıcın "okumak" ilegerçekleştiğini ilk emri olan Oku! ile anlatmamış mı kullarına... Okumayı kaybedenler.. Ya da beceremeyenler "temel insanlık vasfı" nı da kaybedenlerdir.. Ve "tembel insanlık vasfı" nı hak edenlerdir.. Gerçek hayat bu bağlamda okumanın anlamaya dönüşmesiyle başlar..... ve anlamak.. tembelliğin bertaraf edilmesiyle...
*******
Okuduğum şiirlerinden de anladığım kadarıyla "umut" Üstad Necip Fazıl'ın önemli vasıflarından biri...Hiç bir olumsuz şarta kapılmamış ve ümitsizliğe düşmemiş.. Ve daima tarihi misyonunu hatırlamış ve hatırlatmış eserleriyle...
Öyle ki zandandan bile aydınlık yarınları haykırmış...
"Ana rahmi zehir şu bizim koğuş...
Karanlığında nur yeniden doğuş..
Sesler duymaktayım
avran ve boğuş..!
Sen bir devsin yükü ağırdır devin...
Kalk ayağa dimdik doğrul ve sevin..
******
Mehmed'im sevinin başlar yüksekte..
Ölsek te sevinin eve dönsekte..
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte...
Yarın elbet bizim,elbet bizimdir...
Gün doğmuş,gün batmış... Ebed bizimdir..."
*******
O tohumlarını saçmış...
Çok değil 24 sene kadar evvel...
O tohumlar yeşermiyorsa suçlu olan özne tohumlar mı? Yoksa o tohumları toprağa saçanlar mı.. Ya da o tohumlara kayıtsız kalanlar mı?
Evet! Uğrunda ölünecek bir dava olacak önce.. Ve temel insanlık vasfı olan okumak..
Anlamak ta ancak onun gibi davasına kayıtsız,şartsız adananların vasıflarıyla,gayretleriyle olacak..
O zaman... Mazeret yok!
Okumalıyız,anlamalıyız ve adanmalıyız ki...
Toprağımız utanmasın...
TOHUM SAÇ BİTMEZSE TOPRAK UTANSIN..
HEDEFE VARMAYAN MIZRAK UTANSIN...
Necip Fazıl...
........................HALİDE ÇETİN...............
Anlamaya çalışıyorum...
Canımı sıkan bir şey var...
Dün ve bugün arasındaki derin fark..
Neler oluyor??Ben adını koyamadığım için ilaveten gayret gösterip anlamaya çalışıyorum...
"Ciğerimden kalemime kan çekerek..!"
Belki anlarım ümidiyle tekrarlayıp duruyorum...
"Ciğerimden kalemime kan çekerek, yırtındığım,kıvrandığım, ve zindanlarda çürüdüğüm bu gençlik karşısındauykusuz,susuz,ekmeksiz başımı secdeye mıhalayıp bir öür Allah'a hamd etme makamındayım...!"
Peki anlamamyı masum kılan ne?
Var mı bu masumiyet..
Değişmek(?).. Gelişmek(?)...
*******
Ben önce "anlama" nın tarifini yapmak istiyorum...
Anlamanın birinci şartı elbetteki okumaktan geçiyor..Alak suresinde Rabbimiz aslında gerçek başlangıcın "okumak" ilegerçekleştiğini ilk emri olan Oku! ile anlatmamış mı kullarına... Okumayı kaybedenler.. Ya da beceremeyenler "temel insanlık vasfı" nı da kaybedenlerdir.. Ve "tembel insanlık vasfı" nı hak edenlerdir.. Gerçek hayat bu bağlamda okumanın anlamaya dönüşmesiyle başlar..... ve anlamak.. tembelliğin bertaraf edilmesiyle...
*******
Okuduğum şiirlerinden de anladığım kadarıyla "umut" Üstad Necip Fazıl'ın önemli vasıflarından biri...Hiç bir olumsuz şarta kapılmamış ve ümitsizliğe düşmemiş.. Ve daima tarihi misyonunu hatırlamış ve hatırlatmış eserleriyle...
Öyle ki zandandan bile aydınlık yarınları haykırmış...
"Ana rahmi zehir şu bizim koğuş...
Karanlığında nur yeniden doğuş..
Sesler duymaktayım
avran ve boğuş..!Sen bir devsin yükü ağırdır devin...
Kalk ayağa dimdik doğrul ve sevin..
******
Mehmed'im sevinin başlar yüksekte..
Ölsek te sevinin eve dönsekte..
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte...
Yarın elbet bizim,elbet bizimdir...
Gün doğmuş,gün batmış... Ebed bizimdir..."
*******
O tohumlarını saçmış...
Çok değil 24 sene kadar evvel...
O tohumlar yeşermiyorsa suçlu olan özne tohumlar mı? Yoksa o tohumları toprağa saçanlar mı.. Ya da o tohumlara kayıtsız kalanlar mı?
Evet! Uğrunda ölünecek bir dava olacak önce.. Ve temel insanlık vasfı olan okumak..
Anlamak ta ancak onun gibi davasına kayıtsız,şartsız adananların vasıflarıyla,gayretleriyle olacak..
O zaman... Mazeret yok!
Okumalıyız,anlamalıyız ve adanmalıyız ki...
Toprağımız utanmasın...
TOHUM SAÇ BİTMEZSE TOPRAK UTANSIN..
HEDEFE VARMAYAN MIZRAK UTANSIN...
Necip Fazıl...
........................HALİDE ÇETİN...............