memluk
Hatim Sorumlusu
Hz. Ebubekir’in Ölüm Döşeğinde İken Söyledikleri
- Ölüm döşeğinde yatmakta olan Hz. Ebubekir kızı Âişe vâlidemize şunları söyledi: “Şu iki elbisemi yıkat. Öldükten sonra kefen olarak bu iki elbiseyi kullansınlar.
Ölümünden sonra senin baban ya en güzel elbiseleri giyecek ya da en kötü bir şekilde elbisesi ve herşeyi kendisinden alınacak iki kişiden biri olacaktır”
- Hz. Âişe şöyle anlatıyor:
Babam Ebubekir ölüm döşeğinde yatarken kendisine şu şiiri okudum: “Hayatına yemin ederim ki can boğaza gelip de göğüs daralıp nefes alıp vermek güçleştiğinde malı ve mülkü, kişiye hiç bir fayda vermez”.
Bunun üzerine babam “Ey kızım! Böyle söyleme. Bunun yerine “(Bir gün) ölüm sarhoşluğu geldiğinde “İşte (ey insanoğlu) Bu senin öteden beri kaçtığın şeydir” (denir)” (Kâf/19) âyetini oku!” dedi ve sonra da şöyle ekledi: “Şu iki elbisemi yıkayınız ve ölümümden sonra onları bana kefen yapınız. Çünkü yeni elbiselere, diriler ölülerden daha fazla muhtaçtırlar”
- Âişe vâlidemiz şöyle anlatıyor: Babam Ebubekir’in hastalığı şiddetlendiğinde ben ağlamaya başladım. Babam da o esnada baygınlık geçirdi. Bunun üzerine ben şu şiiri okudum: “İnsan gözyaşlarını, saklı bulunduğu damarlarda ne kadar tutabilirse tutsun, sonunda onları boşaltacağı bir zaman mutlaka gelecektir”. Ayılıp da benim bu şiiri okuduğumu duyan babam“Ey kızım, durum senin dediğin gibi değildir. Sen bu şiirin yerine “(Bir gün) ölüm sarhoşluğu geldiğinde “İşte (ey insanoğlu!) Bu senin öteden beri kaçtığın şeydir” (denir)” (Kâf/19) âyetini oku” buyurdu. Sonra da “Hz. Peygamber hangi gün vefat etmişti?” diye sordu. “Pazartesi günü” dedim. “Peki bugün günlerden nedir?” dedi. “Bugün pazartesi;günüdür” karşılığını verdim. “Ben Allah Teâlâ’dan canımı bu geceden önce almasını temenni ederim” dedi ve pazartesiyi salıya bağlayan o gece de vefat etti. Ölmeden önce “Vefatlarında Hz. Peygamber’e kaç kefen giydirilmişti?” diye sordu. “Yemen’in sahil kasabalarında yapılmakta olan kumaştan üç kefen giydirildi. Hepsi de yeni ve beyazdı. Ayrıca kamis (gömlek) ve sarık da giydirilmedi” dedim. O zaman “Şu üzerimdeki elbiseyi yıkayınız; çünkü onda za’feran lekeleri vardır. Sonra da ona iki yeni kumaş parçası ekleyerek bana kefen olarak kullanınız!” buyurdu. “Sırtındaki elbise eskidir” dediğimde de “Ne farkeder. Hem yeni elbiselere, diriler ölülerden daha fazla muhtaçtırlar. Zaten kefen çürümeye mahkumdur” buyurdu.
[1] Müntehab IV/363 (İmam Ahmed, Zühd'de Ubâde b Nesiyy'den)
[2] Müntehab IV/363 (İbn Sa'd ve ed-Dugûlî'den)
[3] Müntehab IV/362 (Ebu Ya'lâ, Ebu Nuaym, ed-Duğûlî ve Heyhaki'den); İbn Sa'd III/197
- Ölüm döşeğinde yatmakta olan Hz. Ebubekir kızı Âişe vâlidemize şunları söyledi: “Şu iki elbisemi yıkat. Öldükten sonra kefen olarak bu iki elbiseyi kullansınlar.
Ölümünden sonra senin baban ya en güzel elbiseleri giyecek ya da en kötü bir şekilde elbisesi ve herşeyi kendisinden alınacak iki kişiden biri olacaktır”
- Hz. Âişe şöyle anlatıyor:
Babam Ebubekir ölüm döşeğinde yatarken kendisine şu şiiri okudum: “Hayatına yemin ederim ki can boğaza gelip de göğüs daralıp nefes alıp vermek güçleştiğinde malı ve mülkü, kişiye hiç bir fayda vermez”.
Bunun üzerine babam “Ey kızım! Böyle söyleme. Bunun yerine “(Bir gün) ölüm sarhoşluğu geldiğinde “İşte (ey insanoğlu) Bu senin öteden beri kaçtığın şeydir” (denir)” (Kâf/19) âyetini oku!” dedi ve sonra da şöyle ekledi: “Şu iki elbisemi yıkayınız ve ölümümden sonra onları bana kefen yapınız. Çünkü yeni elbiselere, diriler ölülerden daha fazla muhtaçtırlar”
- Âişe vâlidemiz şöyle anlatıyor: Babam Ebubekir’in hastalığı şiddetlendiğinde ben ağlamaya başladım. Babam da o esnada baygınlık geçirdi. Bunun üzerine ben şu şiiri okudum: “İnsan gözyaşlarını, saklı bulunduğu damarlarda ne kadar tutabilirse tutsun, sonunda onları boşaltacağı bir zaman mutlaka gelecektir”. Ayılıp da benim bu şiiri okuduğumu duyan babam“Ey kızım, durum senin dediğin gibi değildir. Sen bu şiirin yerine “(Bir gün) ölüm sarhoşluğu geldiğinde “İşte (ey insanoğlu!) Bu senin öteden beri kaçtığın şeydir” (denir)” (Kâf/19) âyetini oku” buyurdu. Sonra da “Hz. Peygamber hangi gün vefat etmişti?” diye sordu. “Pazartesi günü” dedim. “Peki bugün günlerden nedir?” dedi. “Bugün pazartesi;günüdür” karşılığını verdim. “Ben Allah Teâlâ’dan canımı bu geceden önce almasını temenni ederim” dedi ve pazartesiyi salıya bağlayan o gece de vefat etti. Ölmeden önce “Vefatlarında Hz. Peygamber’e kaç kefen giydirilmişti?” diye sordu. “Yemen’in sahil kasabalarında yapılmakta olan kumaştan üç kefen giydirildi. Hepsi de yeni ve beyazdı. Ayrıca kamis (gömlek) ve sarık da giydirilmedi” dedim. O zaman “Şu üzerimdeki elbiseyi yıkayınız; çünkü onda za’feran lekeleri vardır. Sonra da ona iki yeni kumaş parçası ekleyerek bana kefen olarak kullanınız!” buyurdu. “Sırtındaki elbise eskidir” dediğimde de “Ne farkeder. Hem yeni elbiselere, diriler ölülerden daha fazla muhtaçtırlar. Zaten kefen çürümeye mahkumdur” buyurdu.
[1] Müntehab IV/363 (İmam Ahmed, Zühd'de Ubâde b Nesiyy'den)
[2] Müntehab IV/363 (İbn Sa'd ve ed-Dugûlî'den)
[3] Müntehab IV/362 (Ebu Ya'lâ, Ebu Nuaym, ed-Duğûlî ve Heyhaki'den); İbn Sa'd III/197