10 yıldır hastalık çekiyorum. Çare aramaktayım. Gitmediğim doktor ve kullanmadığım ilaç kalmadı. Allah'tan ümit kesilmez deyip, tedaviye devam ediyorum. Bazen isyan etsem de daha beterini düşünüp şükretmeyi öğrendim. Acaba neden bu kadar acı çekiyorum? Neden ‘ben' diye düşündüğüm de oluyor. Sizce günaha giriyor muyum? Nasıl davranmalıyım?
Selamlar Salİh Zeki Kolatar
Selam sana ey Salih kardeşim,
Hastalıklar sağlığın kıymetini bilmeyi öğretir. Sen bunu öğrenmişsin.
Her şey zıddı ile bilinir. Gece olmazsa gündüz, soğuk olmazsa sıcak, kötü olmazsa iyi, açlık olmazsa tokluk, susuzluk olmazsa suyun değeri bilinmez.
Hastalık da olmazsa sağlığın ne büyük nimet olduğu anlaşılmaz. “Sağlık, sağlam insanların başında öyle bir taçtır ki, onu sadece bundan mahrum olanlar görür” sözü ünlüdür.
Bediüzzaman'a göre hastalık ve musibetlerin bir hikmeti de, birer ilâhî ikaz olması, insanı korkuyla uyandırması ve Allah'ın yoluna yöneltmesidir.
Mümin, hastalığın hikmetini bildiği için ondan gerekli ders ve ibreti çıkarır. İnançsız kimse ise, niçin hastalandığını nasıl iyileştiğini ibretle düşünmez. Hadis, böylelerini sahibi tarafından niçin bağlandığını ve bağının niçin çözüldüğünü bilmeyen deveye benzetmiştir.
Sevgili kardeşim,
Şu halde hastalık bizim için emin bir nasihatçi, merhametli bir mürşittir. Bu açıdan ona minnettar olmalıyız. Ancak çekilmesi zor bir hal aldığında sabır için Allah'a dua etmeliyiz. Zaten sen de bunu yapıyorsun. Bütün tedavi yollarını denedikten sonra O'na yalvarmaktan başka çaremiz var mı?
Başka ne yapabiliriz, hangi kapıya gidebiliriz ki?
En kısa zamanda Rabbimin Şafi isminin sende tecelli etmesi dileklerimle.
Ümit Burcu
Selamlar Salİh Zeki Kolatar
Selam sana ey Salih kardeşim,
Hastalıklar sağlığın kıymetini bilmeyi öğretir. Sen bunu öğrenmişsin.
Her şey zıddı ile bilinir. Gece olmazsa gündüz, soğuk olmazsa sıcak, kötü olmazsa iyi, açlık olmazsa tokluk, susuzluk olmazsa suyun değeri bilinmez.
Hastalık da olmazsa sağlığın ne büyük nimet olduğu anlaşılmaz. “Sağlık, sağlam insanların başında öyle bir taçtır ki, onu sadece bundan mahrum olanlar görür” sözü ünlüdür.
Bediüzzaman'a göre hastalık ve musibetlerin bir hikmeti de, birer ilâhî ikaz olması, insanı korkuyla uyandırması ve Allah'ın yoluna yöneltmesidir.
Mümin, hastalığın hikmetini bildiği için ondan gerekli ders ve ibreti çıkarır. İnançsız kimse ise, niçin hastalandığını nasıl iyileştiğini ibretle düşünmez. Hadis, böylelerini sahibi tarafından niçin bağlandığını ve bağının niçin çözüldüğünü bilmeyen deveye benzetmiştir.
Sevgili kardeşim,
Şu halde hastalık bizim için emin bir nasihatçi, merhametli bir mürşittir. Bu açıdan ona minnettar olmalıyız. Ancak çekilmesi zor bir hal aldığında sabır için Allah'a dua etmeliyiz. Zaten sen de bunu yapıyorsun. Bütün tedavi yollarını denedikten sonra O'na yalvarmaktan başka çaremiz var mı?
Başka ne yapabiliriz, hangi kapıya gidebiliriz ki?
En kısa zamanda Rabbimin Şafi isminin sende tecelli etmesi dileklerimle.
Ümit Burcu