Bir gün Musa Aleyhisselam, giyeceği olmadığı için kumun içine giren bir fakir görür, Fakir:
- Ya Musa, bana dua et, Cenab-ı Hak bana yetişecek kadar dünyalık versin, yoksulluk beni tüketti,der.
Musa Aleyhisselam dua eder, Hak Teala fakire dünyalık verir.
Birkaç gün sonra Musa Aleyhisselam bir kalabalık görür, ne oluyor diye yaklaştığında, o fakiri kalabalığın ortasında olduğunu görür ve sorar:
- Ne oluyor burada?
- Bu adam şarap içmis, kavga etmiş, kavga ettiği adamı da öldürmüş, simdi ona kısas uygulanacak.
Musa Alayhisselam bunun üzerine, Allah’ın adaletine cüretinden dolayı tövbe eder ve Allah'ın insanlara durumuna göre nimet verdiğini anlar.
Şüphesiz Allah'ın kullarına merhameti tüm insanlardan daha fazladır.Dolayısıyla bu dünyada bir takım nimetlerden mahrum olma aslında eksiklik değil, bizzat Allah'ın bir lütfu olabilir.
Kuranı Kerim’de şöyle buyuruluyor:
Eğer Allah, kullarına rızkı bol bol verseydi, yeryüzünde mutlaka azgınlık ederlerdi. Fakat O, rızkı dilediği ölçüde indirir. Şüphesiz O, kullarından hakkıyla haberdardır ve onları hakkıyla görendir.(Şura 27)