Üstada MektupResmine bakıyorum üstadım. Kaşların neden böyle çatık. Bize mi kızdın yoksa. Biliyorum Bediüzzaman’ın davası bu kadar uzamamalıydı diyorsun. Uzamayacak artık. Sen merak etme üstadım. Şahan gözlerine tasa dolmasın gayrı ve mahzun olmasın yüreğin. Bir sevda ektin ki yüreğimize. Büyüdükçe asrı saadetin kokusunu alıyoruz günahlarımıza rağmen. Efendimizi arıyoruz tıpkı ashabın arayışı gibi. Soframızda yerini ayırıyoruz her yemekte ve yatarken gece gelir de brifing isterse bizden diyeceklerimiz olsun diye baş ucumuza yaptıklarımızı koyup yatıyoruz.
O aziz misafiri bekliyoruz artık her gece.
Sen üzülme üstadım....
Bize nebinin ashabına yol gösterdiği gibi yol gösterince ağabeylerimiz, kıtalar bize düğün mekanları olur adeta. Gökyüzüne doğru yükselirken uçaklar meleği alanın sakinlerine selam çakıp geçiyoruz o kutlu muştuyu taşıyıp, ümitvar olun diyorsun! Aynen öyleyiz üstadım. Bazen temsili mezarına varıp göz gezdiyoruz belki gelmişsindir oraya diye. Bak üstadım biz geldik. Hani o yetişen bahar güllerinden bir demet alıp gelin mezarıma demiştin ya efendim, geliyoruz işte selam vererek mezar taşına. Sen demiştin haber verecekler diye bilmiyorum ki selamımızı ilettiler mi üstadım. Seni zehirlemişlerdi eziyetler yetmiyormuş gibi. Peki o zehirler hala yakıyor mu içini üstadım. Şu anda gırtlağımda senin acını duyuyorum sanki... Ne olur çok yaktı seni artık yakmasın ve yakmaya ahdi varsa şayet söyle zehire senin yerine onu içine çekecek binler said var artık. Buyursun gelsin ve rahat bıraksın üstadımızı.Ne olur çatma artık kaşlarını efendim. Önünde diz çökmeye geldik, el almaya geldik o mübarek elinden. Mahkeme koridorlarında bir Zübeyir'e bedel binler Zübeyir var artık senin taleben olduğunu haykıracak. Yeter ki o tatlı nazarını bir seferliğine görelim ne olur.
Gir bu gece rüyamıza elin omzumuza koy üstadım. Bu omuz başka yükü haram kıldı kendine. Ama yük ağır yük büyük efendim. Nurları senden dinlemek istiyoruz ve küfrün belinin kırıldığını biz de senden duymak istiyoruz.
Müjdeyi verirken gözlerindeki muzaffer kumandanın ışıltısın görmek istiyoruz Ve o ışıltıyı paylaşmak istiyoruz üstadım.
Ne olur el ver efendim...
O aziz misafiri bekliyoruz artık her gece.
Sen üzülme üstadım....
Bize nebinin ashabına yol gösterdiği gibi yol gösterince ağabeylerimiz, kıtalar bize düğün mekanları olur adeta. Gökyüzüne doğru yükselirken uçaklar meleği alanın sakinlerine selam çakıp geçiyoruz o kutlu muştuyu taşıyıp, ümitvar olun diyorsun! Aynen öyleyiz üstadım. Bazen temsili mezarına varıp göz gezdiyoruz belki gelmişsindir oraya diye. Bak üstadım biz geldik. Hani o yetişen bahar güllerinden bir demet alıp gelin mezarıma demiştin ya efendim, geliyoruz işte selam vererek mezar taşına. Sen demiştin haber verecekler diye bilmiyorum ki selamımızı ilettiler mi üstadım. Seni zehirlemişlerdi eziyetler yetmiyormuş gibi. Peki o zehirler hala yakıyor mu içini üstadım. Şu anda gırtlağımda senin acını duyuyorum sanki... Ne olur çok yaktı seni artık yakmasın ve yakmaya ahdi varsa şayet söyle zehire senin yerine onu içine çekecek binler said var artık. Buyursun gelsin ve rahat bıraksın üstadımızı.Ne olur çatma artık kaşlarını efendim. Önünde diz çökmeye geldik, el almaya geldik o mübarek elinden. Mahkeme koridorlarında bir Zübeyir'e bedel binler Zübeyir var artık senin taleben olduğunu haykıracak. Yeter ki o tatlı nazarını bir seferliğine görelim ne olur.
Gir bu gece rüyamıza elin omzumuza koy üstadım. Bu omuz başka yükü haram kıldı kendine. Ama yük ağır yük büyük efendim. Nurları senden dinlemek istiyoruz ve küfrün belinin kırıldığını biz de senden duymak istiyoruz.
Müjdeyi verirken gözlerindeki muzaffer kumandanın ışıltısın görmek istiyoruz Ve o ışıltıyı paylaşmak istiyoruz üstadım.
Ne olur el ver efendim...