Un Chien Qui M'A Servi De Guide dans ma reconversion

FaKiR

FaKiR

Meþveret Bþk.
​

un derviche demande à schibli, qui est reputé pour sa bonne foi:​



--comment a tu reussi pour etre un bon croyant?qui t'a servi de guide dans ton chemin vers Allah?​



en entendant cette question schibli raconta un evenement auquel il a été temoin il ya des années; ​



--- un jour en été schibli essayait de se rafraichir au bord de la riviérè. un instant aprés, un chien se precipita pour s'assouvir.il avait tellement soif qu'il ne pouvait guere attendre.cependant, au moment meme ou il allait boir, il sursauta car il apercoit un autre chien qui n'etait qu' en realité son propre reflet à lui.mais il eut peur.il recula et refusa de boir afin de ne pas ergoter avec l'autre chien.mais il avait tellement soif qu'il tenta sa chance à plusieurs reprises en s'approchant de la riviere mais il arrivait tjs pas à boir, de peur dergoter avec l'autre chien. cela faisait des heures que le chien attendais que son reflet parte pour que lui aussi puisse enfin se rafraichir.il n 'en pouvait plus, il n avait plus la force d'attendre,et il decida de se jeter à l'eau brusquement.et au moment ou il était dans l'eau il s'est apercu que l'autre chien avait disparu.li buva donc comme un trou avec un grand soulagementet à l'air étonné.
aprés avoir raconté cet evenement ,schibli a dit; ​


cette evenement m'a fait comprendre que je fais un rideau à moi meme,je me cache la realité ,il suffit juste que j'ai le courage de franchir cette ligne.moi meme je suis ephemere,je fais plus asertion de ma personne,et tous les rideaux se sont leves.c'est donc un chien qui ma servi de guide dans mon chemin vers Allah​


 
FaKiR

FaKiR

Meþveret Bþk.
Asagidaki yazinin cevirisidir:
traduction:

YAŞADIĞI CEZBE halleri, velâyeti ve bilgeliğiyle şöhret bulmuş Şiblî’ye bir derviş sordu:

“Bu yola nasıl girdin? Allah yolunda ilk kılavuzun kimdi?”

Bu soru üzerine, Şiblî, uzun yıllar önce yaşadığı bir olayı anlatmaya başladı.

Sıcak bir yaz günü, Şiblî bir dere kenarında serinlemeye çalışıyordu. Az sonra, dere kenarına bir köpek geldi. Köpek öyle susamıştı ki, bir zerrecik tahammülü kalmamıştı. Fakat, suya atılmak üzereyken, suda kendi aksini görünce, onu başka bir köpek sanıp irkilmişti. Suda gördüğü köpekle dalaşmamak için su içemiyor, su kıyısından kaçıyordu. Çok susadığı için tekrar suya yaklaşıyor; suda gördüğü köpek yüzünden tekrar geri çekiliyordu.

Birkaç kez bu hal devam etti.

Derken, susuzluktan iyice kararsız hale gelen köpek, gözünü karartıp kendisini suya attı.

O kendisini suya atınca da, öbür köpek görünmez oldu. Susamış köpek, kana kana sudan içti.

Şiblî, bu olayı anlattıktan sonra:

“İşte bu hadise bana anlattı ki” dedi “ben, bana perdeyim. Kendimde fani oldum, benlik iddiamdan vazgeçtim, gözümün önündeki perde açıldı. Yolumda ilk önce bana bir köpek kılavuzluk etti!”

23.03.2007

İsmail Örgen​
 
Üst