İnsan öyle bir biçare mahluktur ki

(İnsan)

öyle bir bîçare mahlûktur ki,

sermâyesi, yalnız ihtiyardan bir şa're (saç) gibi cüzî bir cüz-i ihtiyârî

ve iktidardan zayıf bir kesb

ve hayattan çabuk söner bir şûle

ve ömürden çabuk geçer bir müddetçik

ve mevcudiyetten çabuk çürür küçük bir cisimdir.

O haliyle beraber, kâinatın tabakatında serilmiş hadsiz envâın hesabsız efrâdından nâzik, zayıf bir ferd olarak bulunuyor.

İnsanın canını en çok acıtan da kendinin biçare olduğunu bilmesi, ama bunun gereğini yerine getirememesi..idrak etme yoksunluğundan olsa gerek bu da..

Risalelerde nefse dur dedirten bi bu tarifler var; birde hani eşrefinden, zihayatlar içindeki üstünlüklerinden, kendisini ihata eden ahsenelerden felan bahseden kısımlar varya hani, hepsi beraber insanı bi götürüyor bi getiriyor ..Bazen iyiki insanım, bazende keşke insn dışı bi mahluk olsaydım da bu vazife omzuma yüklenmemiş olsaydı diyerek telkinde bulunuyor kendi kendine..

Allah bizleri insan eylesin; zahiren de batınen de..