İlla Tartısmanız Gerekirse

Ruh

Well-known member
bloemenblumenflowers987gc4.gif

Tartışmak, bizim klasik adap anlayışımıza pek uymaz. Müslüman adabı muaşeretine göre sırf karşı tarafı alt etmek için laf düellosuna girmek yasaktır, ayıptır.
Bir hakkın, gerçeğin ortaya çıkması için yapılanlar hariç. Bugün için tartışma, istemesek de kaçamadığımız hayat gerçeklerinden biri. İnsanın eğitiminin, karakter ve mizacının da mihenk taşı. Eğer siz de her şeye rağmen kendinizi bir tartışmanın içinde bulduysanız, bazı kurallara dikkat ederek onur ve vakarınızı koruyarak meseleyi taraflar için tatlıya bağlayabilirsiniz :
Hedefiniz asla üstünlük kurmak olmamalı.

Eleştiri yapmadan önce, kendinizi karşınızdakinin yerine koyun.

Rekabet değil, işbirliği ortamı oluşturun.

Susup dinlemek, bazen konuşmaktan çok daha etkilidir.

Kendinizi karşınızdakine ispat etme gayreti içinde olmayın.

Gerektiğinde önce siz özür dileyin.

İnatlaşmayın, ısrar etmeyin.

Eleştiriye tahammül zekâ belirtisidir, unutmayın.

Etkili olmak istiyorsanız, kesin hükümlerle konuşmaktan kaçının.

Mutlaka eleştirecekseniz, önce hatalardan başlamak yerine, karşınızdakinin takdir ettiğiniz yönlerini dile getirerek söze başlayın.

İltifat edin, iltifat bulun.

Mükemmellik peşinde koşmayın.

Aşırı beklentilere kapılmayın.

Karşınızdakine dünyayı zindan ederseniz, siz de zindan bekçisi olursunuz.

Karşınızdakini asla aşağılamayın.

İyi niyetli sorular sorun.

“Hayır” dediyse üzerine gitmeyin.

Bazı tartışmaları kazanmak, en büyük kayıptır.

Sevginin gücünden yararlanın.
Tartışmayı erteleyin.

Belki yuksek ses yerine bir
hediye edersiniz :)
 

þehidan

Active member
Sevginin gücünden yararlanın.
Tartışmayı erteleyin.


Belki yuksek ses yerine bir
hediye edersiniz :)

allah razı olsun paylaşımın için umarım hep gül verenlerden oluruz
 

elfaz

Well-known member
Barik-i hakikat müsademe-i efkardan çıkar demiş ziya paşa..Bazı meselelerin zuhuru güçlü bi beyin fırtınası ister..Edebiyle, erkaniyle yapılan her 'tartışma', birçok hakikate kapı aralar hatta gider de tokmağa dokunur, huzura alır bizi..

Biraz polliyannacılık sezdim ben bu metnin bağladığı sona :) Kaideler güzel, söz üstadlarının işaretleri dahi mevcut hatta büyük bi kısmına..Amma velakin sevgiye bu denli mana yüklemek biraz abartı olmuş gibi..Bu da fikirlerin çarpışmasını, tek düzelik bi ilişkiye indirgemesinden olsa gerek..

Meselede gaye O (c.c) ise, hangi tartışmada şahsi çıkarları görebiliriz ki..Yok hevaya bakan bi konuysa elbette adabı muaşeret de çiğnenir, insanlıkta..

Çıkış noktası, kilit noktası...
 
Üst