Risale Açıklamalı 20 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

[BILGI]
İKİNCİ SUAL: Furkan-ı Hakîmde,

[SUP]1[/SUP] اَلَّذِى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيٰوةَ لِيَبْلُوَكُمْ اَيُّكُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً gibi ayetlerde, “Mevt dahi hayat gibi mahlûktur; hem bir nimettir” diye ifham ediliyor. Halbuki, zâhiren mevt inhilâldir, ademdir, tefessühtür, hayatın sönmesidir, hâdimü’l-lezzâttır. Nasıl mahlûk ve nimet olabilir?

Elcevap: Birinci sualin cevabının âhirinde denildiği gibi, mevt, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuttur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebde’dir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir. Nasıl ki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdirledir.

Öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdirle, bir hikmet ve tedbirledir. Çünkü, en basit tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti, hayattan daha muntazam bir eser-i san’at olduğunu gösteriyor.

Zira, meyvelerin, çekirdeklerin, tohumların mevti tefessühle, çürümek ve dağılmakla göründüğü halde, gayet muntazam bir muamele-i kimyeviye ve mizanlı bir imtizâcât-ı unsuriye ve hikmetli bir teşekkülât-ı zerreviyeden ibaret olan bir yoğurmaktır ki, bu görünmeyen intizamlı ve hikmetli ölümü, sümbülün hayatıyla tezahür ediyor.

Demek çekirdeğin mevti, sümbülün mebde-i hayatıdır; belki ayn-ı hayatı hükmünde olduğu için, şu ölüm dahi hayat kadar mahlûk ve muntazamdır.

Hem zîhayat meyvelerin yahut hayvanların mide-i insaniyede ölümleri, hayat-ı insaniyeye çıkmalarına menşe olduğundan, o mevt onların hayatından daha muntazam ve mahlûk denilir.

İşte, en ednâ tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti böyle mahlûk, hikmetli ve intizamlı olsa, tabaka-i hayatın en ulvîsi olan hayat-ı insaniyenin başına gelen mevt, elbette, yeraltına girmiş bir çekirdeğin hava âleminde bir ağaç olması gibi, yeraltına giren bir insan da âlem-i berzahta elbette bir hayat-ı bâkiye sünbülü verecektir. Amma mevt nimet olduğunun ciheti ise, çok vücuhundan dört vechine işaret ederiz.

Birincisi: Ağırlaşmış olan vazife-i hayattan ve tekâlif-i hayatiyeden âzâd edip, yüzde doksan dokuz ahbabına kavuşmak için âlem-i berzahta bir visal kapısı olduğundan, en büyük bir nimettir.

İkincisi: Dar, sıkıntılı, dağdağalı, zelzeleli dünya zindanından çıkarıp, vüs’atli, sürurlu, ıztırapsız, bâki bir hayata mazhariyetle, Mahbûb-u Bâkînin daire-i rahmetine girmektir.

Üçüncüsü: İhtiyarlık gibi, şerâit-i hayatiyeyi ağırlaştıran birçok esbab vardır ki, mevti, hayatın pek fevkinde nimet olarak gösterir. Meselâ, sana ıztırap veren pek ihtiyar olmuş peder ve validenle beraber, ceddin cedleri, sefalet-i halleriyle senin önünde şimdi bulunsaydı, hayat ne kadar nikmet, mevt ne kadar nimet olduğunu bilecektin. Hem meselâ, güzel çiçeklerin âşıkları olan güzel sineklerin, kışın şedâidi içinde hayatları ne kadar zahmet ve ölümleri ne kadar rahmet olduğu anlaşılır.

Dördüncüsü: Nevm, nasıl ki bir rahat, bir rahmet, bir istirahattir; hususan musibetzedeler, yaralılar, hastalar için. Öyle de, nevmin büyük kardeşi olan mevt dahi, musibetzedelere ve intihara sevk eden belâlarla müptelâ olanlar için ayn-ı nimet ve rahmettir. Amma ehl-i dalâlet için, müteaddit Sözlerde kat’î ispat edildiği gibi, mevt dahi hayat gibi nikmet içinde nikmet, azap içinde azaptır; o bahisten hariçtir.


1 : “Hanginiz daha güzel işler yapacaksınız diye sizi imtihan etmek için ölümü de, hayatı da yaratan Odur.” Mülk Sûresi, 67:2.

Mektubat
[/BILGI]


[TAVSIYE]Benzer dersler için tıklayın:

Risale-i Nur Açıklamalı 1: Zahirî Çirkinliklerin Altındaki Güzellikler
Açıklamalı Risale Dersleri 26 - Küre-i Arzdan Beşerin Haşrine Misaller

Diğer derslerimiz için: Risale Açıklamalı[/TAVSIYE]

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Birinci sualin cevabının âhirinde denildiği gibi, mevt, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuttur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebdedir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir.​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Aslında en güzel ,en öz haber veren Ayet-i Celiledir ölüm hususunda ;

İnna Lillahi ve İnna ileyhi Racı'un ..................

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Nasıl ki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdirledir. Öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdirle, bir hikmet ve tedbirledir.

Çünkü, en basit tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti, hayattan daha muntazam bir eser-i san'at olduğunu gösteriyor.​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Çünkü, en basit tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti, hayattan daha muntazam bir eser-i san'at olduğunu gösteriyor.​

Genişletmek için tıkla ...

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ

​

E ve lem yerev ennâ nesûkul mâe ilel ardıl curuzi fe nuhricu bihî zar’an te’kulu minhu en’âmuhum ve enfusuhum e fe lâ yubsirûn(yubsirûne).


Ya hiç görmediler mi ki, biz kır yere suyu salıveriyoruz da onunla bir ekin çıkarıyoruz.

Ondan hayvanları da yiyor, kendileri de.

Hâlâ gözlerini açmayacaklar mı?

Secde -27​

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Zira, meyvelerin, çekirdeklerin, tohumların mevti tefessühle, çürümek ve dağılmakla göründüğü halde,​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Hem zîhayat meyvelerin yahut hayvanların mide-i insaniyede ölümleri, hayat-ı insaniyeye çıkmalarına menşe olduğundan, o mevt onların hayatından daha muntazam ve mahlûk denilir. ​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

[TAVSIYE][/TAVSIYE]

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Hayatı veren ve hayatın rızkla devamı sağlayan Allah (c.c) elbetteki ölümü de verecektir ve mahlukat taifelerinin hepsine ölümü tattıracaktır.Zira mevcudat varlıklarıyla Cenab-ı Allah'ın vucub-u vücuduna delalet ettikleri gibi ölümleriyle dahi Allah'ın baki ve sermedi olduğuna delalet ederler.Zira mevcudatta fanilik olacak ki Allah'ın Baki ismi tecelli edecek..

Ölüm dahi hayat gibi mahluktur ve nimettir.Zira ölüm bir yok olma ,idama mahkum olma ve zevale uğrama değildir.Zira ölüm Cenab-ı Hak tarafından görevlendirildiğimiz hayat vazifesinden terhistir, paydostur,mekan değiştirmedir.Allah ölümle bizi baki hayata davet eder.Ölüm baki hayatın başlangıcıdır.Çünkü ticaret ve memuriyet için önemli vazifelerle görevlendirilen insan kendilerine verilen ömür sermayesi ile ticaretlerini yapıp vazifelerini bitirip hizmetlerini tamamladıktan sonra kendilerini yaratan her şeyin yaratıcısı olan ve büyüklük sahibi olan Hallak-ı Zülcelal'e dönecekler fani dünyadan gidip baki alemlere gidip Cenab-ı Allah'la müşerref olacaklardır.

Allah ölümle insanı ebedi saltanat merkezine alacak ve rızası dairesinde hareket eden kullarına Cennet'i hediye edecek ve Cennet'tede cemalini görme şerefine erdirecektir.Dünyanın bin sene mesudane hayatı Cennet'in bir saat hayatına mukabil gelmediği gibi Allah Teala Hazretlerinin cemalini 1 saat müşahade etmek Cennet'in bin senelik mesudane hayatından daha güzeldir.

Ölüm tahrip ve sönmek değildir.Zira bir tohumu toprağın altına gömersen görünüşte çürür ve yok olur.Fakat hakikatte o çürüme neticesi sünbüllenir,neşv ü nema bulur ağaç olr ve meyve verir.Aynen onun gibi insanda ölümle toprağa girerek zahiren yok oluşa mahkum oluyor gibi görünse de insan bu ölümle baki hayata giriş yapar ve sünbüllenir. Ve eğer mümin ise ve Allah (c.c.) rızası dairesinde kendisine verilen ömür sermayesini harcamış ve vazifesini yerine getirmişse sümbüllenir ve Cennet'e layık bir makam kazanır.Ölüm ile insan kabre girer ve burada üç ihtimal ile karşılaşır.

1-Allah'ı tanımadıysa Allah'a iman etmediyse ölüm onun için idam-ı ebedidir.

2-Allah'a imanı var fakat onun rızası dairesinde hareket etmeyerek ömrünü sefahat içinde geçirdiyse kabir onun için haşir meydanında toplanıncaya kadar tek başına kalacağı hapsi münferid olur.

3-Eğer ölen mümin ise ve salih amel işlemişse takva dairesinde hareket etmişse ,vazifesini yerine getirmiş ise kabir onun için baki hayatın başlangıcı ve Cennet'e ulaşmak için uğradığı bir istasyon olacaktır.

Üstad Bediüzzaman Hazretleri(r.a) Mektubat isimli eserinin 1.Mektubunda ölümün nimet olduğu hususunda çeşitli örnekler vermiştir.Ölüm,ağırlaşan hayat vazifesinden hayat yükünden kurtulup vefat eden dost ve ahbablarımıza kavuşmak için bir kapı olduğu gibi,sıkıntılı ve dar dünya hayatından çıkıp geniş,ızdırapsız baki bir hayata ulaşma ve Allah'ın rahmet dairesine girmeye vesiledir.Ayrıca ihtiyarlar için ölüm pek büyük bir nimettir.Zira bu dar,sıkıntılı,dağdağalı dünya hayatında ölüm olmasaydı atalarımız yaşlı halleriyle yanımızda bulunsaydı ne kadar sıkıntıya düçar olacaktık.Ölüm musibetzedelere ve hasta insanlara dahi bir nimettir.Zira ölüm ile bu insanlar bu sıkıntılardan kurtulmaktadırlar.Ölümün nimet olması mümin insanlar için geçerlidir.Zira dalalet ehli için ölüm azap içinde azaptır.

Yazın güze ve kışa yer vermesi ve gündüzün akşama ve geceye değişmesi katiyetinde gençlik ihtiyarlığa ve ölüme değişecek.Zira her gün bir şehri mezaristana boşaltan ölümün hayattan ziyade bir isteği vardır.Allah ölümle bizi huzuruna alacak ve hesaba çekecektir.Dolayısıyla fani ve zevale mahkum olan şeyleri bırakıp kalbimizi Allah'a yönlendirip Allah için çalışmalı,Allah için işlemeli ve onun rızası dairesi hareket etmeliyiz.Dünya bize bir gün haydi çık demeden biz ona Allahaısmarladık demeliyiz

Allah ölümü, Allah(c.c)'a Resulüne (a.s.m) ve Üstadımıza(a.s) kavuşma vesilesi sayan ve ölümü gülerek karşılayan kullarından eylesin... amin

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

İşte, en ednâ tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti böyle mahlûk, hikmetli ve intizamlı olsa, tabaka-i hayatın en ulvîsi olan hayat-ı insaniyenin başına gelen mevt, elbette, yeraltına girmiş bir çekirdeğin hava âleminde bir ağaç olması gibi, yeraltına giren bir insan da âlem-i berzahta elbette bir hayat-ı bâkiye sümbülü verecektir. Amma mevt nimet olduğunun ciheti ise, çok vücuhundan dört veçhine işaret ederiz.
​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

İKİNCİ SUAL: Furkan-ı Hakîmde,

[SUP]1[/SUP] اَلَّذِى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيٰوةَ لِيَبْلُوَكُمْ اَيُّكُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً gibi ayetlerde, “Mevt dahi hayat gibi mahlûktur; hem bir nimettir” diye ifham ediliyor. Halbuki, zâhiren mevt inhilâldir, ademdir, tefessühtür, hayatın sönmesidir, hâdimü’l-lezzâttır. Nasıl mahlûk ve nimet olabilir?

1 : “Hanginiz daha güzel işler yapacaksınız diye sizi imtihan etmek için ölümü de, hayatı da yaratan Odur.” Mülk Sûresi, 67:2.

Genişletmek için tıkla ...

Ayet kim daha güzel ameller işleyecek diye ölümü de hayatı da yaratanın Allah olduğunu söylüyor. Demek ki en başta ölümün yaratılmasında bir imtihan gereği var. Zahiren ise ölüm kötü telakki ediliyor. Çünkü ölüm bir anda insanın yüzünü solduruyor, maddi cesedini çürütüyor. En sevdiğimiz birinin dahi mevtası olsa, kısa bir süre sonra yanına yaklaşamıyoruz. Ruhun çıkması ile cesed kokmaya başlıyor.

Sadece maddi cesedin bozulması değil ölümü kötü telakki ettiren. Bununla birlikte insanı manen de sarsan en büyük imtihanlardandır ölüm. Bu dünya üzerinde bir daha ölen kişiyle konuşamayacağımız, hiçbirşey paylaşamayacağımız anlamına geliyor görünüşte ölüm. Hiç tanımadığımız biri dahi olsa ölen kişi ölümün adını duymakla insanın bir anda zevklerini acıya dönüştürebiliyor. Çünkü kendininde fani olduğunu bilen her insana aynı akıbete uğrayacağını ihtar ediyor. Bu da lezzetleri acılaştırıyor. Hele ki çok alakadar olduğumuz birinin ölümü, maddi ve manevi olarak sarsabiliyor biz insanları. Ölen kişi açısından ölümü bir yok oluş gibi değerlendirebiliyoruz.

Bu kadar olumsuz gibi görünen şeylerden sonra ölümü nasıl bir mahluk ve bir nimet olarak değerlendirebiliriz ?

Şüphesiz ki ölüm hakkındaki bu anlayış (bir bitiş, yokluk, çürümek, lezzetlerin bitişi gibi), en başta imanımızın zaaflarından ileri geliyor. Halbuki ayet ölümün yaratılışında bir hikmetten bahsediyor. Yaratılmış olması hasebiyle onunda bir mahluk olduğunu telkin ediyor. Ve en başta da belirttiğimiz gibi ölümün bir imtihan gereği yaratıldığını ders veriyor.

Derse katılan kardeşlerimiz gibi (Allah razı olsun), biz de bu dersten anladıklarımızı mümkün mertebe dile getirmeye çalışacağız.inşaallah.

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Birincisi: Ağırlaşmış olan vazife-i hayattan ve tekâlif-i hayatiyeden âzâd edip, yüzde doksan dokuz ahbabına kavuşmak için âlem-i berzahta bir visal kapısı olduğundan, en büyük bir nimettir. ​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

[TAVSIYE][/TAVSIYE]

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

ASHAB-I BEDR' Alıntı:

Hepsi birer küçük temsildir esasında...

Görünen ve görülmek istenen asıl gayeye ulaştırmaktır.Yani şehadet aleminin ardındaki gayb alemine düşündürmek ve vazifeyi idrakle kul olabilmek...

Göz görebildiği ölçüde görüp aklı düşündürürken, kalp ise hissedebildiği alemde açılır ve hayatın hakiki manasını aramaya koyulur.

Zaten akıl da bu cihette verilmiştir.​

Genişletmek için tıkla ...

Ne kadar güzel insan sürekli sorgulamalı, ve sorularına cevabı bulmalı.

İnsan öğrendikçe hayran kalıyor, teşekkür ederim kardeşim ALLAH (C.C.) Razı olsun...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

Elcevap: Birinci sualin cevabının âhirinde denildiği gibi, mevt, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuttur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebde’dir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir. Nasıl ki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdirledir.

Öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdirle, bir hikmet ve tedbirledir. Çünkü, en basit tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti, hayattan daha muntazam bir eser-i san’at olduğunu gösteriyor.

Genişletmek için tıkla ...

Ölüm bir adem, yokluk, hiçlik, değildir. Ölüm bir hayattan başka bir hayata geçmek için kapıdır. Risale-i Nur'da bu türden bahisler oldukça fazladır. Bilhassa ehl-i iman hakkında ölüm hayatın zahmetlerinden bir kurtuluştur. Hayata gelişimiz askere alınmamız gibi bir fiil, ölümde terhis olmamız gibi başka bir fiil. Yani vazifenin bitişidir. Bu yüzden de vazife bitmezden evvel o vazifeleri en layıkıyla yapmak gayretinde olmalı insan.

Ölüm bir alemden başka bir aleme geçiştir. Nasıl ki bu aleme gelmeden önce de başka bir alemdeydik, maddi bir cesed giyerek dünya alemine geldik ve hayatla şereflendik. Aynen onun gibi ölüm bir başka aleme geçmemiz için kapı hükmünde. Ölümle o kapıyı açıyoruz.

Ölüm vücudun değişmesidir.

Ölüm sonsuz bir hayata davet ve o hayat için kabirle başlayan bir başlangıçtır. Ahiret aleminin belki bir saniyesine karşılık gelmeyen dünya hayatı ile kıyasladığımızda, ölümün bitişten ziyade baki bir hayata bizi hazırladığını daha iyi anlayabiliriz. Onuncu Söz öldükten sonra dirileceğimizi kat'i bir surette ispat edip, bu mektupta bahsi geçen hakikatleri daha iyi anlamamızı sağlıyor.

Ve nasıl ki dünyaya gelişimiz- hayatımız Allah'ın takdiriyledir. Bu dünyadan gidişimiz de Allah'ın takdiri, yaratması, hikmeti ve tedbiriyledir. Dünyaya Allah getirdi, ölürken rasgele öldü diyemeyiz kimse için. Hayatın sahibi kim ise, ona son verende aynı Zat olmalıdır. Bu şekilde baktığımızda ölümü sebeplere, rastlantılara vermek mümkün değildir. Allah cc. hayat üzerinde o kadar tasarrufu yapar da, sonsuz bir hayatın başlangıcı olan ölümü başkalara bırakır mı ? Sebeler ise sadece birer perdedirler. Fail değiller.

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

İkincisi: Dar, sıkıntılı, dağdağalı, zelzeleli dünya zindanından çıkarıp, vüs'atli, sürurlu, ıztırapsız, bâki bir hayata mazhariyetle, Mahbûb-u Bâkînin daire-i rahmetine girmektir. ​

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

[NOT]Zira, meyvelerin, çekirdeklerin, tohumların mevti tefessühle, çürümek ve dağılmakla göründüğü halde, gayet muntazam bir muamele-i kimyeviye ve mizanlı bir imtizâcât-ı unsuriye ve hikmetli bir teşekkülât-ı zerreviyeden ibaret olan bir yoğurmaktır ki, bu görünmeyen intizamlı ve hikmetli ölümü, sümbülün hayatıyla tezahür ediyor.

Demek çekirdeğin mevti, sümbülün mebde-i hayatıdır; belki ayn-ı hayatı hükmünde olduğu için, şu ölüm dahi hayat kadar mahlûk ve muntazamdır.

Hem zîhayat meyvelerin yahut hayvanların mide-i insaniyede ölümleri, hayat-ı insaniyeye çıkmalarına menşe olduğundan, o mevt onların hayatından daha muntazam ve mahlûk denilir.

İşte, en ednâ tabaka-i hayat olan hayat-ı nebâtiyenin mevti böyle mahlûk, hikmetli ve intizamlı olsa, tabaka-i hayatın en ulvîsi olan hayat-ı insaniyenin başına gelen mevt, elbette, yeraltına girmiş bir çekirdeğin hava âleminde bir ağaç olması gibi, yeraltına giren bir insan da âlem-i berzahta elbette bir hayat-ı bâkiye sünbülü verecektir.[/NOT]


Üstad Hazretleri insanın ölümün son olmadığını, gözümüz önündeki en canlı misalleri nazara vererek ders veriyor. Bir meyve çürüdüğü zaman, içindeki çekirdek ya da bir bitkinin tohumu toprakla buluştuğunda, bunun bir bitiş olmadığını bizzat müşahede ediyoruz. Zira o meyvenin çekirdeği ya da tohum her ne ise, sert kışların, yağmurun, fırtınanın ardından aynısıyla ya da misliyle yeniden hayatlanıyor. Tohumun ya da çekirdeğin yeraltında çürümesi, yepyeni bir surette hayata mazhar olmasının ilk adımı oluyor.

İşte nasıl bir nebatat dahi toprak altında çürüyüp, kışın dağdağalarının ardından, baharın gelişiyle yeniden hayata mazhar oluyor ise; ondan binler derece daha hayata layık olan insan, elbetteki toprağın altına girip unutulacak değildir haşa. Allah cc. kudretiyle, ilmiyle, hakimiyetiyle, hikmetiyle, külli iradesi ve tedbiri ile, hafiziyetiyle yeniden onu diriltecek ve hayatlandıracaktır. Demek ölüm son değildir.

Ve ölümün sadece hayat tarzımızın değişmesine bir vesile olduğunu düşünmek akıldan uzak değildir. Yine Üstad Hazretlerinin verdiği misalde, bir bitkinin insanın midesine girmesi, o bitkinin ölümü anlamına geliyor. Ancak o ölüm insan hayatıyla devam ediyor. İnsan vücudunda dağılarak güya bozulan o bitki, vücudun her bir hücresinde hayat buluyor. O hücrelere hayat verme vesilesi olmakla, vücuttaki hücreler sayısınca hayatı vardır denilebilir. İnsan vücudunda ölmezden evvel bir hayatı olan bitkinin, öldükten sonra dağıldığı hücreler kadar hayatı oluyor. Ve bitki hayatından insan hayatına terakki etmiş oluyor aynı zamanda.

İnsan da ölümüyle dünya hayatından ahiret hayatına terakki ediyor. Maddi cesedin bağımlılıklarından kurtuluyor ve daha nurani bir hayata mazhar oluyor. Bu kısmın ahirinde de Üstad Hazretlerinin buyurduğu gibi, sefahette olan insanların ölümleri bahsimizden hariçtir.

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!

İşte nasıl bir nebatat dahi toprak altında çürüyüp, kışın dağdağalarının ardından, baharın gelişiyle yeniden hayata mazhar oluyor ise; ondan binler derece daha hayata layık olan insan, elbetteki toprağın altına girip unutulacak değildir haşa. Allah cc. kudretiyle, ilmiyle, hakimiyetiyle, hikmetiyle, külli iradesi ve tedbiri ile, hafiziyetiyle yeniden onu diriltecek ve hayatlandıracaktır. Demek ölüm son değildir.

Genişletmek için tıkla ...

Cevap: Açıklamalı Risale Dersleri 32 - Ölüm Son Değildir, Ölüm Nimettir..!


[NOT]Sakın deme, “Benim namazım nerede, şu hakikat-i namaz nerede?” Zira, bir hurma çekirdeği, bir hurma ağacı gibi, kendi ağacını tavsif eder. Fark yalnız icmal ve tafsil ile olduğu gibi; senin ve benim gibi bir âmînin velev hissetmezse namazı, büyük bir velînin namazı gibi şu nurdan bir hissesi var, şu hakikatten bir sırrı vardır velev şuurun taallûk etmezse. Fakat derecâta göre inkişaf ve tenevvürü ayrı ayrıdır. Nasıl bir hurma çekirdeğinden tâ mükemmel bir hurma ağacına kadar, ne kadar merâtip bulunur. Öyle de, namazın derecatında da daha fazla meratip bulunabilir. Fakat bütün o merâtipte, o hakikat-i nuraniyenin esası bulunur.[/NOT]