CaN Peygamberim...
--------------------------------------------------------------------------------
Taze bir ilkbahar güllerinin yeni açıldığı günlerdeki gibi canlıdır sevgin
Günah çamuruyla olanca kirletilmiş simsiyah bu kalbime rağmen
vurgunlar yemiş ihanetlere uğramış bir yıkık ruhlu biçare de olsam
Titrek bedenim özünden kopuşunun feryadıyla sallantıda
seni özlüyorum ey Peygamberim..
Günlerini özlüyorum hıçkıra hıçkıra ağlayarak
Ah o günler..o günleri özlüyorum.İnsanlığın kendisine getirildiği berrak günler...
Nefretlerin yerini sevgilere cimriğin cömertliğe zulmun adalete bıraktığı o günler...
Kalpler berrak... nefisler huzurlu..sevgiler içtendi..
Dostluklar bir gaye uğrna idi
Zamane dünyamız bizi içinde evirdi
Ve bizi özümüzden ayırdı
Zaman özedönüş zamanıdır
Kalpleri Allah için bir hakikat peşinde olanların
nefislerinin fısıldadıkları iğrençliklerden kurtararak kendine gelme zamanıdır..
Cennetten bir bahçeye dönmeli yaralı kalbimiz
Cehennem gibi yanmalı gönlümü
Nasılda kırıldık bu fanialemde ey sevgili..
Nasıl da hayallerimiz birbir yıkıldı
Nefis bizi sarhoş etmişken içeride
dışarıda harabe halinde nice avareler süslüyor hayatı
kor ateşlerde muhabbetine ulaşmaktayım
gah çiçekli ılık baharlar yaşarım
gah zifiri karanlıklarda geçerim
beni benden alan olsa da
vuslat özlemin atmosferim oluyor
sahaben olamadım.Gül kokuna ulaşamadım
ama mümkündür kardeşin olarak kabul edilmek
Evet layık hiç değilim..
ağlıyorum layık olmayışıma..
Senden uzakta oluşuma..
Özleminla ağlamayışıma
Sana layık olamamanın hüznü çöreklenirken bir yanıma
vuslat ümidi tam da sönmek üzereyken
Senin mübarek kelamın geliyor aklıma; "Kişi sevdiği ile beraberdir"...
altinti - (Mesut1974 13.09.2006)
--------------------------------------------------------------------------------
Taze bir ilkbahar güllerinin yeni açıldığı günlerdeki gibi canlıdır sevgin
Günah çamuruyla olanca kirletilmiş simsiyah bu kalbime rağmen
vurgunlar yemiş ihanetlere uğramış bir yıkık ruhlu biçare de olsam
Titrek bedenim özünden kopuşunun feryadıyla sallantıda
seni özlüyorum ey Peygamberim..
Günlerini özlüyorum hıçkıra hıçkıra ağlayarak
Ah o günler..o günleri özlüyorum.İnsanlığın kendisine getirildiği berrak günler...
Nefretlerin yerini sevgilere cimriğin cömertliğe zulmun adalete bıraktığı o günler...
Kalpler berrak... nefisler huzurlu..sevgiler içtendi..
Dostluklar bir gaye uğrna idi
Zamane dünyamız bizi içinde evirdi
Ve bizi özümüzden ayırdı
Zaman özedönüş zamanıdır
Kalpleri Allah için bir hakikat peşinde olanların
nefislerinin fısıldadıkları iğrençliklerden kurtararak kendine gelme zamanıdır..
Cennetten bir bahçeye dönmeli yaralı kalbimiz
Cehennem gibi yanmalı gönlümü
Nasılda kırıldık bu fanialemde ey sevgili..
Nasıl da hayallerimiz birbir yıkıldı
Nefis bizi sarhoş etmişken içeride
dışarıda harabe halinde nice avareler süslüyor hayatı
kor ateşlerde muhabbetine ulaşmaktayım
gah çiçekli ılık baharlar yaşarım
gah zifiri karanlıklarda geçerim
beni benden alan olsa da
vuslat özlemin atmosferim oluyor
sahaben olamadım.Gül kokuna ulaşamadım
ama mümkündür kardeşin olarak kabul edilmek
Evet layık hiç değilim..
ağlıyorum layık olmayışıma..
Senden uzakta oluşuma..
Özleminla ağlamayışıma
Sana layık olamamanın hüznü çöreklenirken bir yanıma
vuslat ümidi tam da sönmek üzereyken
Senin mübarek kelamın geliyor aklıma; "Kişi sevdiği ile beraberdir"...
altinti - (Mesut1974 13.09.2006)