imported_mihrace
Active member
EN BÜYÜK KOMUTAN KİM?
Bu can alıcı sûal üzerine hemen ya tarihin gördüğü, kıtalar fethetmiş, devletler yıkmış, çağ açıp çağ kapamış, yüz binlerce askeri peşinden sürüklemiş bir yığın komutan ismi aklınıza gelecek; ya da mekteplerde ezberlettirilen diğer isim ya da isimler... Napolyon, Atilla, İskender, Alparslan, Fatih, Yavuz gibi... Doğru; bu saydıklarımız büyük komutanlar, fakat hiç biri “En büyük komutan” sıfatına lâyık değil! Peki öyleyse kime “En büyük komutan” diyeceğiz ve “neye göre” “En büyük komutan”ı belirleyeceğiz?
Şimdi bendeniz sizlere bazı sualler sorayım siz de bana “En büyük komutan”ın kim olduğunu söyleyin...
BANA BİR KOMUTAN GÖSTERİN!
Bana bir komutan söyleyin ki, zaman ihtiyarlasın da O’nun hem adı hem de nâmı daima gençleşsin.
Bana bir komutan söyleyin ki, emirleri yüzyıllar geçsin de hâlâ dinlensin; hem de hiç zorlama olmadan, baskı olmadan. “Sözleri ne aşılsın, ne aşınsın!”
Bana bir komutan söyleyin ki hayatı, emirleri, sözleri yüzyıllar geçmesine rağmen en ince ayrıntılarıyla bilinsin.
Bana bir komutan söyleyin ki; vahşi, inatçı, mutaassıp, bedevî kavimleri hiçbir zorlama yapmadan en medenî milletlere imam ve muallim yapacak kadar güzel ahlakla techiz etsin. Ordusuyla en çetin harblerde cengaverce cenk etsin ve cenkleri cihanı mukaddes nûrun lemalarıyla asırlarca renklendirsin.
Bana bir komutan söyleyin ki; emretsin o kamutan: “Günde beş vakit namaz kılacaksınız!”, “Ramazan ayına eriştiğiniz vakit fecrden mağribe kadar hiçbir şey yemeyecek hiçbir şey içmeyeceksiniz!” Ve o komutanın o emrine her asırda beşeriyetin beşte biri, yeryüzünün yarısı tam inkıyad edip cân-ı gönülden teslim olsun.
Bana bir komutan söyleyin ki; kalplerin sevgilisi, akılların muallimi , nefislerin terbiye edicisi , ruhların sultanı olsun. Âlimler O’ndan alsın ilhâmını, fâzıllar ve kâmiller O’nda bulsun aşkı ve sevdâyı, ruhlar O’nun nûruyla aydınlansın, nefisler O’nun Şeriatı ile terbiye olsun.
Bir komutan gösterin bana; “yirmi üç yıl” gibi kısa bir zaman zarfı içerisinde zamanın en büyük devletlerini hiçten teşkil ettiği ordularla mağlup edip, topraklarını topraklarına iltihak eylesin ve fethettiği topraklara sulh, nizam, adalet, asayiş, tesanüd tesis etsin; nur ve irfan götürsün. Kırk kişi ile kırk devlete meydan okusun.
Bir komutan gösterin bana; özü ile sözü, ilmi ile ameli bir olsun. Emrettiklerini ilk ve en evvel ve ziyadesiyle O uygulasın.
“ANAM BABAM CANIM SANA FEDA OLSUN!”
Haydi gösterin bir komutan bana; düşmanları dahi tasdik etsin O’nun faziletini, kemâlatını, takvâsını, verâsını, ahlâkını, ciddiyetini, metânetini, sıdkını ve emn-ü emânetini.
Ve dahi O komutan harbde tüm askerlerinden daha cengaver ve cesaret timsali, harb haricinde herkesten daha ziyade mütevâzi’ ve halîm, herkese herkesten ziyade sevgili ve muazzez olsun.
Ashabı hiç tereddütsüz “Anam, babam, tatlı canım sana feda olsun!” diyecek kadar O’nu sevsin ve O’na saygı duysun.
O da onları her dem bir baba gibi koruyup kollasın; onlar açken O da aç kalsın, onlar uykusuzken O da uykusuz kalsın, onlar yük taşıyıp ter dökerken O da yük taşıyıp ter döksün.
Ordusu susuz kalınca parmakları çeşme, harbde âciz kalınca eli Rabbanî bir cephanelik, hasta olunca o mübarek eli Sübhânî bir hastahane olsun. O gül kokan güzel eline taşlar girince virde başlasınlar ve elinin içi Rahmânî bir zikirhâneye inkılap etsin.
Böyle bir komutanın olduğunu ve onun da bir benzerinin tarihte beşeriyet sahasında vücuda gelmediğini ve gelmeyeceğini hepiniz biliyorsunuz. Peki o halde “En büyük komutan” kim sizce?..
“En büyük komutan”ın askeri olmaktan daha büyük bir şeref olabilir mi?
O’na asker olandan daha bahtiyar kim olabilir?
O’nun o mübarek eline bey’at etmekten daha büyük devlet var mı?
O’nun şeriatına teslim olup ittiba etmekten gayrı rütbe ve makam mevcud mu?
“En büyük komutan”ın askeri olmaktan kaçmak kadar hainlik ve gafillik olabilir mi?
Bütün zamanlar ve makanlar O’nun nuruyla aydınlandığı halde O’nun şeriatına göz kapamak divânelik değil de nedir?
O’nun sünnetine bîgâne kalmak ahmaklık değil de nedir?
O’na ümmet olmak şerefinden daha başka şeref ve izzet aramak zillet ve sefâlet değil de nedir?
Ya Rabbi! Bizleri O “En büyük komutan’a ” (a.s.m.) asker eyle! O’nun şefaatine mazhar eyle! O’nun şu felaket asrındaki askerlerine nusret ve inâyetini ihsan eyle!..
Maddî manevî cihadlarında muzaffer eyle! O askerleri kendine kul; Habibine , O “En büyük komutan”a (a.s.m.) ümmet kabul eyle! İbadetlerini makbûl, dualarını kabûl eyle..
Bu can alıcı sûal üzerine hemen ya tarihin gördüğü, kıtalar fethetmiş, devletler yıkmış, çağ açıp çağ kapamış, yüz binlerce askeri peşinden sürüklemiş bir yığın komutan ismi aklınıza gelecek; ya da mekteplerde ezberlettirilen diğer isim ya da isimler... Napolyon, Atilla, İskender, Alparslan, Fatih, Yavuz gibi... Doğru; bu saydıklarımız büyük komutanlar, fakat hiç biri “En büyük komutan” sıfatına lâyık değil! Peki öyleyse kime “En büyük komutan” diyeceğiz ve “neye göre” “En büyük komutan”ı belirleyeceğiz?
Şimdi bendeniz sizlere bazı sualler sorayım siz de bana “En büyük komutan”ın kim olduğunu söyleyin...
BANA BİR KOMUTAN GÖSTERİN!
Bana bir komutan söyleyin ki, zaman ihtiyarlasın da O’nun hem adı hem de nâmı daima gençleşsin.
Bana bir komutan söyleyin ki, emirleri yüzyıllar geçsin de hâlâ dinlensin; hem de hiç zorlama olmadan, baskı olmadan. “Sözleri ne aşılsın, ne aşınsın!”
Bana bir komutan söyleyin ki hayatı, emirleri, sözleri yüzyıllar geçmesine rağmen en ince ayrıntılarıyla bilinsin.
Bana bir komutan söyleyin ki; vahşi, inatçı, mutaassıp, bedevî kavimleri hiçbir zorlama yapmadan en medenî milletlere imam ve muallim yapacak kadar güzel ahlakla techiz etsin. Ordusuyla en çetin harblerde cengaverce cenk etsin ve cenkleri cihanı mukaddes nûrun lemalarıyla asırlarca renklendirsin.
Bana bir komutan söyleyin ki; emretsin o kamutan: “Günde beş vakit namaz kılacaksınız!”, “Ramazan ayına eriştiğiniz vakit fecrden mağribe kadar hiçbir şey yemeyecek hiçbir şey içmeyeceksiniz!” Ve o komutanın o emrine her asırda beşeriyetin beşte biri, yeryüzünün yarısı tam inkıyad edip cân-ı gönülden teslim olsun.
Bana bir komutan söyleyin ki; kalplerin sevgilisi, akılların muallimi , nefislerin terbiye edicisi , ruhların sultanı olsun. Âlimler O’ndan alsın ilhâmını, fâzıllar ve kâmiller O’nda bulsun aşkı ve sevdâyı, ruhlar O’nun nûruyla aydınlansın, nefisler O’nun Şeriatı ile terbiye olsun.
Bir komutan gösterin bana; “yirmi üç yıl” gibi kısa bir zaman zarfı içerisinde zamanın en büyük devletlerini hiçten teşkil ettiği ordularla mağlup edip, topraklarını topraklarına iltihak eylesin ve fethettiği topraklara sulh, nizam, adalet, asayiş, tesanüd tesis etsin; nur ve irfan götürsün. Kırk kişi ile kırk devlete meydan okusun.
Bir komutan gösterin bana; özü ile sözü, ilmi ile ameli bir olsun. Emrettiklerini ilk ve en evvel ve ziyadesiyle O uygulasın.
“ANAM BABAM CANIM SANA FEDA OLSUN!”
Haydi gösterin bir komutan bana; düşmanları dahi tasdik etsin O’nun faziletini, kemâlatını, takvâsını, verâsını, ahlâkını, ciddiyetini, metânetini, sıdkını ve emn-ü emânetini.
Ve dahi O komutan harbde tüm askerlerinden daha cengaver ve cesaret timsali, harb haricinde herkesten daha ziyade mütevâzi’ ve halîm, herkese herkesten ziyade sevgili ve muazzez olsun.
Ashabı hiç tereddütsüz “Anam, babam, tatlı canım sana feda olsun!” diyecek kadar O’nu sevsin ve O’na saygı duysun.
O da onları her dem bir baba gibi koruyup kollasın; onlar açken O da aç kalsın, onlar uykusuzken O da uykusuz kalsın, onlar yük taşıyıp ter dökerken O da yük taşıyıp ter döksün.
Ordusu susuz kalınca parmakları çeşme, harbde âciz kalınca eli Rabbanî bir cephanelik, hasta olunca o mübarek eli Sübhânî bir hastahane olsun. O gül kokan güzel eline taşlar girince virde başlasınlar ve elinin içi Rahmânî bir zikirhâneye inkılap etsin.
Böyle bir komutanın olduğunu ve onun da bir benzerinin tarihte beşeriyet sahasında vücuda gelmediğini ve gelmeyeceğini hepiniz biliyorsunuz. Peki o halde “En büyük komutan” kim sizce?..
“En büyük komutan”ın askeri olmaktan daha büyük bir şeref olabilir mi?
O’na asker olandan daha bahtiyar kim olabilir?
O’nun o mübarek eline bey’at etmekten daha büyük devlet var mı?
O’nun şeriatına teslim olup ittiba etmekten gayrı rütbe ve makam mevcud mu?
“En büyük komutan”ın askeri olmaktan kaçmak kadar hainlik ve gafillik olabilir mi?
Bütün zamanlar ve makanlar O’nun nuruyla aydınlandığı halde O’nun şeriatına göz kapamak divânelik değil de nedir?
O’nun sünnetine bîgâne kalmak ahmaklık değil de nedir?
O’na ümmet olmak şerefinden daha başka şeref ve izzet aramak zillet ve sefâlet değil de nedir?
Ya Rabbi! Bizleri O “En büyük komutan’a ” (a.s.m.) asker eyle! O’nun şefaatine mazhar eyle! O’nun şu felaket asrındaki askerlerine nusret ve inâyetini ihsan eyle!..
Maddî manevî cihadlarında muzaffer eyle! O askerleri kendine kul; Habibine , O “En büyük komutan”a (a.s.m.) ümmet kabul eyle! İbadetlerini makbûl, dualarını kabûl eyle..