Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
“İnsanların arasına karışıp onların ezâlarına katlanan müslüman, onlara karışmayıp, ezâlarına katlanmayandan daha hayırlıdır.” (Tirmizî, Kıyâmet, 55/2507)
Büyük bir edep ve nezâket sahibi olan Peygamber Efendimiz, kaba ve anlayışsız insanların sıkıntılarına mâruz kaldığı hâlde, hiçbirini kırmıyor, hepsine güzellikle muâmele ediyordu. Amcası Abbâs (ra), Allah Rasûlü’nün bu durumuna acıyarak ona: “–Yâ Rasûlallah! Bakıyorum insanlar size eziyet ediyorlar, kaldırdıkları tozlarla sizi rahatsız ediyorlar. Husûsî bir gölgelik edinseniz de insanlara oradan konuşsanız?!” dedi. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz (sav) ise: “–Hayır! Allah beni içlerinden alıp huzûra kavuşturuncaya kadar aralarında bulunmaya devam edeceğim. Varsın ökçelerime bassınlar, elbisemi çekiştirsinler, kaldırdıkları tozlarla beni rahatsız etsinler!” buyurdu. (Bkz. Dârimî, Mukaddime, 14; İbn-i Ebî Şeybe, Musannef, VII, 90; İbn-i Sa‘d, II, 193)
Her Güne Bir Esma-ül Hüsna(Allah’ın En Güzel İsimleri) el-Kebîr: Her hususta hiçbir kulun kavrayamayacağı kadar büyük ve ulu olan, ululuğu yanında her büyüğün küçüldüğü Mutlak Büyük, kâinattaki o eşsiz büyüklüğü her yerde hissedilen demektir.
Kısa Günün Kârı İnsanlarla birlikte hareket etmenin getirdiği bazı sıkıntılar vardır. Onlara tahammül etmek fedâkârlık gerektirir.İnsanları bu fedâkârlığa teşvik edecek bazı unsurların olması îcâb eder. Bu sebeple İslâm, toplum içinde yaşayıp insanların yükünü sırtlanan müslümanlara büyük mükâfatlar vaad etmektedir.
Lügatçe ezâ: Sıkıntı.
"İki Gün Bir Değil" mail servisi bir ALTINOLUKhizmetidir.
