“Ben şeytanı altederim” sözü, şeytan için kolay lokma olduğumuzu gösterir.
Vehim şeytandan geliyor, ama şeytan vehmin kendisinden kaynaklanmadığını telkin ediyor.
Kendi şeytanını recmetmeli insan.
Nefis neticeyi hemen almak ister.
Nefis haramlarda aceleci, hayırlarda ertelemeci.. .
Nefis şimdiki zamandan mal kaçırıyor.
Nefis miyoptur; uzağı görmez, ahireti düşünmez.
Nefis miyoptur, uzağı görmez. Hayal hipermetroptur, yakını görmez.
Nefis cimridir. O yüzden Kur’ân’da çok sık ‘infak edin!’ ikazı var. Cimrilikte rahmet-i ilâhiyeye güvensizlik hali sözkonusudur.
Akıllar istişare eder, nefisler etmez. Her nefis kendi yolunda yuvarlanır.
Günlük hayatımda meşveret etmiyorsam, ya kendi nefsimi, ya başkasının nefsini putlaştırıyorum demektir.
Nefis günahları sahiplenmeyerek Cebriye, iyilikleri sahiplenerek Mu’tezile rolünü oynuyor.
Nefsin kuralı yoktur.
Küfür sınır tanımaz, çünkü nefis sınır tanımaz.
Şeytan nefse, nefis hayale üflüyor. Ardından, şeytan nefisten gelen hayali irdelemeye başlıyor ve insanın kendi başına tahayyül etmediği şeyi bizatihî insandan sudur etmiş gibi telkin ediyor. Böylece vesveseye ve ümitsizliğe düşürüyor.
Vehim şeytandan geliyor, ama şeytan vehmin kendisinden kaynaklanmadığını telkin ediyor.
Kendi şeytanını recmetmeli insan.
Nefis neticeyi hemen almak ister.
Nefis haramlarda aceleci, hayırlarda ertelemeci.. .
Nefis şimdiki zamandan mal kaçırıyor.
Nefis miyoptur; uzağı görmez, ahireti düşünmez.
Nefis miyoptur, uzağı görmez. Hayal hipermetroptur, yakını görmez.
Nefis cimridir. O yüzden Kur’ân’da çok sık ‘infak edin!’ ikazı var. Cimrilikte rahmet-i ilâhiyeye güvensizlik hali sözkonusudur.
Akıllar istişare eder, nefisler etmez. Her nefis kendi yolunda yuvarlanır.
Günlük hayatımda meşveret etmiyorsam, ya kendi nefsimi, ya başkasının nefsini putlaştırıyorum demektir.
Nefis günahları sahiplenmeyerek Cebriye, iyilikleri sahiplenerek Mu’tezile rolünü oynuyor.
Nefsin kuralı yoktur.
Küfür sınır tanımaz, çünkü nefis sınır tanımaz.
Şeytan nefse, nefis hayale üflüyor. Ardından, şeytan nefisten gelen hayali irdelemeye başlıyor ve insanın kendi başına tahayyül etmediği şeyi bizatihî insandan sudur etmiş gibi telkin ediyor. Böylece vesveseye ve ümitsizliğe düşürüyor.