MEKTUP!

MEKTUP



>Yalova'da depremde kaybettiklerimizin anisina yapilan Anit Mezar'a

>bir anne tarafindan yazilip birakilan mektup :

>

> Deryam'a ;

>

> Seni cok ozledim guzelim. Habersizce gidisin , o gittigin yol

>senden cok beni yordu.

>Dediler ki : Simsiyah o uzun saclarin toza tuglaya karismis. O

>bebek yuzun taninmaz olmus.

>Yatagindan bile kalkamamissin , uyanamadin mi yoksa ?

>Bir teslimiyet miydi bu. O gece anneciginle vedalasarak uyumaya

>gitmistin niye ? Biliyor muydun

>yavrum , hissettin mi olacaklari.

>16 Agustos'ta neler paylasmistik seninle. Ne cok agladik

>gidenlerimize.

>Hani cocuklugunun gectigi unutamadigin o ev varya , yikilmadi

>canim. Hala sapasaglam seni ve abini

>bekliyor. Sana mezar olan evimiz varya uc duvari varmis.

>Sana guzel haberlerim yok bebegim. Ceyizlerini hep

>caldilar.Geri

>kalani da enkaza karisti gitti. Adini

>mermer bir sutunda binlerce insanla kaynasmis olarak gormek

>hosuma

>gitmiyor. Bu sutunlar keske

>bir iftihar listesi olsaydi. Senin icin bol bol dua ediyorum. O

>sevdigin kremali biskuviyi artik

>yiyemiyorum.

>Seni cok ozledim bebegim.Sen okumasan da ben yazmaya devam

>edecegim.

>Bu sabah saat 04.30'da sana iki mum gonderdim. Karanlikta

>kaybolma

>diye !

>Icim yaniyor bebegim..

>

> Annen...
:'( :'( :'(
 
Üst