Konu: Hayrat ve Hasenâtın Hayatı Niyet İledir

topraktoprak Nickli Üyeden Alıntı [Linkleri Görebilmek için Üye olmanız Gerekmektedir.Üye olmak için Tıklayınız.]

Es selamu aleykum ve rahmetullah değerli dostlar
ALLAH"ın selamı üzerinize ve üzerimize olsun.(amin)

Ve aleyküm selam, amin.

Bilgi

"İ’lem eyyühe’l-aziz! Hayrat ve hasenâtın hayatı niyet iledir. Fesadı da ucub, riyâ ve gösteriş iledir. Ve fıtrî olarak vicdanda şuur ile bizzat hissedilen vicdaniyatın esası, ikinci bir şuur ve niyet ile inkıtâ bulur. Nasıl ki amellerin hayatı niyet iledir. Onun gibi, niyet bir cihetle fıtrî ahvalin ölümüdür. Meselâ, tevâzua niyet onu ifsad eder; tekebbüre niyet onu izâle eder; feraha niyet onu uçurur; gam ve kedere niyet onu tahfif eder. Ve hâkezâ, kıyas et." Mesnevi-i Nuriye

Bu veciz ifadenin açıklaması niteliğinde, yine Mesnevi-i Nuriyeden başka bir vecizede şu şekilde anlatıyor Üstad niyeti.

Not

Arkadaş! Bu niyet meselesi, benim kırk senelik ömrümün bir mahsulüdür. Evet, niyet öyle bir hâsiyete mâliktir ki, âdetleri, hareketleri ibadete çeviren pek acip bir iksir ve bir mayedir. Ve keza, niyet ölü ve meyyit olan hâletleri ihya eden ve canlı, hayatlı ibadetlere çeviren bir ruhtur. Ve keza, niyette öyle bir hâsiyet vardır ki, seyyiatı hasenata ve hasenatı seyyiata tahvil eder. Demek, niyet bir ruhtur. O ruhun ruhu da ihlâstır. Öyleyse, necat, halâs, ancak ihlâs iledir. İşte bu hâsiyete binaendir ki, az bir zamanda çok ameller husule gelir. Buna binaendir ki, az bir ömürde Cennet, bütün lezaiz ve mehâsiniyle kazanılır. Ve niyet ile insan daimî bir şâkir olur, şükür sevabını kazanır.

Evet niyet ihlasla olduğu takdirde amele dönüşmese bile veyahut çok az bir amele dahi dönüşse Allah Onu çoğaltır. Efendimiz aleyhissalatü vesselam “Mü’minin niyeti amelinden hayırlıdır” bk. el-Münâvî, Feyzü’l-Kadîr, 6:291. diyerek, bize niyetin ne kadar mühim olduğunu ders veriyor.

Buna göre yaptığımız veya yapmak istediğimiz herşey niyetimize göre Allah katında değer buluyor. Çok iyi birşey yapıyor dahi olsak bunu yaparken içimizdeki niyet bozuksa işlenen amelin Allah katında kıymeti olmuyor. Niyet düzgün olup neticeler menfi ise, yine Allah neticeye değil içimizdeki niyete bakıyor. Bir işimizde muvaffak olup olmamamız çok fazla önemli değil. Mühim olan niyet ve niyete göre sarfedilen çaba ve gayret. Üstad Hazretleri Yirminci Lem'ada şu şekilde ifade ediyor bu gerçeği.

Bilgi

Ey sevaba hırslı ve a’mâl-i uhreviyeye kanaatsiz insan! Bazı peygamberler gelmişler ki, mahdut birkaç kişiden başka ittibâ edenler olmadığı halde, yine opeygamberlik vazife-i kudsiyesinin hadsiz ücretini almışlar. Demek hüner, kesret-i etbâ’ ile değildir. Belki hüner, rıza-yı İlâhîyi kazanmakladır. Sen neci oluyorsun ki, böyle hırsla “Herkes beni dinlesin?” diye, vazifeni unutup vazife-i İlâhiyeye karışıyorsun? Kabul ettirmek, senin etrafına halkı toplamak Cenâb-ı Hakkın vazifesidir. Vazifeni yap, Allah’ın vazifesine karışma.

Niyetin çok kısa zamanda büyük amellere dönüşebileceğine bir misal sahabelerden Amr b. Sabit b. Vakş r.a. dır. Uhud Savaşı günü müslüman olmuş ve bir vakit namaz bile kılmaya fırsat bulamadan savaşarak şehit düşmüştür. Eğer yaşasaydı elbetteki niyetinde namaz kılmak Allaha ibadet etmek vardı.


Velhasılı kelam Allah cc. niyetlerimizi halis niyetlerden eylesin, amin.

Niyetin amelden daha hayırlı olduğunu anlamak için şu kısmı da okuyalım inşallah.

Tavsiye

Eğer desen: "Şu küllî hadsiz nimetlere karşı, nasıl şu mahdut ve cüz'î şükrümle mukabele edebilirim?" Elcevap: Küllî bir niyetle, hadsiz bir îtikad ile. Meselâ, nasıl ki bir adam beş kuruş kıymetinde bir hediye ile bir padişahın huzuruna girer ve görür ki, herbiri milyonlara değer hediyeler, makbul adamlardan gelmiş, orada dizilmiş. Onun kalbine gelir, "Benim hediyem hiçtir, ne yapayım." Birden der: "Ey seyyidim! Bütün şu kıymettar hediyeleri kendi nâmıma sana takdim ediyorum. Çünkü, sen onlara lâyıksın. Eğer benim iktidarım olsaydı, bunların bir mislini sana hediye ederdim." İşte hiç ihtiyacı olmayan ve raiyyetinin derece-i sadâkat ve hürmetlerine alâmet olarak hediyelerini kabul eden o padişah, o bîçarenin o büyük ve küllî niyetini ve arzusunu ve o güzel ve yüksek îtikad liyâkatini, en büyük bir hediye gibi kabul eder. Yirmi Dördüncü Söz