Huseyni
Müdavim
11. FASIL: ENSAR İÇİN DUA EDİLMESİ
Hz. Peygamber’in Ensar’a Dua Etmesi ve Ebubekir’in de Hutbelerinde Onlardan Bahsetmesi
- Tarlalarını, bahçelerini sulamak için develerle su çekmek Ensar’a çok ağır geliyordu. Nihayet Hz. Peygamber’e başvurarak kendilerine bir ark kazılmasını istediler. Hz. Peygamber onlara
“Ensar’a merhaba! Ensar’a merhaba! Ensar’a merhaba! Sizin bugün benden istediklerinizi mutlaka size vereceğim. Bugün Allah’tan sizin için ne istersem o bana verilecektir” buyurdular. Ensar da birbirlerine
“O halde bu fırsatı değerlendirmeliyiz” diyerek Hz. Peygamber’den bağışlanma istemeye karar verdiler ve sonra da
“Ey Allah’ın Rasûlü! Allah’a bizi bağışlaması için yalvar!” dediler. Hz. Peygamber de
“Ey Allah’ım! Ensar’ı bağışla! Hanımlarını, oğullarını ve torunlarını da bağışla!” diye dua etti.[1]
- Hz. Peygamber Ensar için şu şekilde dua etti:
“Yâ Rabb! Ensar’ı affeyle! Onların zürriyetini; zürriyetlerinin zürriyetini ve komşularını da affeyle!” [2]
- Hz. Peygamber Ensar hakkında şöyle dua etmiştir:
“Ey Rabbim! Sen Ensar’ı bağışla! Onların çocuklarını, çocuklarının çocuklarını ve azatlılarını da bağışla!” [3]
- Hz. Osman şöyle anlatıyor: Hz. Peygamber’in şöyle buyurduğunu duydum:
“İman Yemen’dedir; iman Kahtan’dadır. Katılıksa Adnan oğullarındadır. Himyerliler Arapların başı ve dişleri, Mezhic kabilesi de kellesi ve ismetidir. Ezdliler ise Arapların sırtıdır. Hemdan kabilesine gelince onlar da Arapların belkemiği ve zirvesidir. Ey Rabb’im! Kendileriyle dinini yerleştirip tahkim ettiğin Ensar’ı bağışla! Onlar beni bağırlarına bastılar, koruyup yardım ettiler. Onlar bu dünyada arkadaşlarım, âhirette ise etbaımdırlar. Ensar, ümmetim içerisinde cennete ilk girecek olanlardır.” [4]
- Hz. Ebubekir Sıddîk bir hutbesinde şunları söylemiştir: Biz ve Ensar birbirimize karşı tıpkı şairin şu sözlerindeki gibiyiz!
“Allah Teâlâ düşkün zamanlarımızda bize yapmış oldukları yardımlardan dolayı Ca’fer kabilesine mükâfaatlarını versin. Onlar bizden asla bıkmadılar. Eğer onlara vermiş olduğumuz zahmeti çekmiş olsaydı annemiz bile bizden bıkardı; fakat onlar bıkmadılar.” [5]
______________________________
[1] Heysemi X/40 (İmam Ahmed’den, o da Enes b. Malik’ten).
[2] Heysemi X/40 (Bezzar ve Taberani, Riffa b. Rafi’den).
[3] Heysemi X/41 (Taberani, Avf el-Ensari b. Rafi’den).
[4] Heysemi X/41 (Bezzar’dan)
[5] Kenz VII/134 (İbn Ebi Dünya, el-Eşraf’ta, Osman b. Muhammed b. ez-Zübeyri’den).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 1/396-397.