ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Sevgili kardeşlerim
Mensubu olmakla şeref duyduğumuz islam dini ve onun nişanları;
mensubları tarafından sonsuz hürmet ve ta'zime layıktır.
Hürmet ve ta'zime en ziyade layık olan başta Allahü Teala (cc)ve Rasülü (s.a.v)dir.
Daha sonra,
Allahü Teala hazretleri ve Rasülüne S.A.V., irtibat-ı sahîh ile bağlı olan zatlardır ki onlara hürmet neticede
Allah (cc) ve Rasülüne (s.a.v) hürmet demektir.
Kitabımıza,Kabemize,Ravzamıza,Ezanımıza islam şiarlarına, alimlere,
ilme, ilim talep etmekte olanlara tazim ve hürmet hep bu kabildendir.
“Kim Allah’in şeâirine, tazim ederse şüphe yok ki o tazim, kalplerin takvasındandır."
Hacc sure-i celilesi 32.ayet-i kerime
islam dininde ameller kayıt edildiği gibi silinebilmektedir de....
Bizler genellikle lafz-ı ve amel-i küfür dediğimiz sözlere ve davranışlara dikkat ederken,
saygı ve hürmet konusunda aynı dikkate sahip olmamaktayız.
Hürmet konusundaki eksikliklerimize dikkat çekmek istiyorum..
Güncel hayatımızda muhatablarımızla konuşurken onları ta'zim edecek hitaplar kullanırız.
Hanımefendi,beyfendi,sayın,bey,üstadım kelimeleriyle muhatablarımızı onurlandırırız...
saygın kişilere sen bile diyemezken,nezaket kurallarına çok dikkat ederiz.
insanlar karşısında sadece sözlerimize değil,davranışlarımıza da dikkat ederiz.
Her hangi bir kusur olmasın diye sözlerini kesmez,dikkatlice dinler,gerekirse en nazik halde cevaplar veririz.
kimi zaman kendi beğenilerimizden vazgeçip muhatabımız memnun olsun diye fedakarlıklarda bulunuruz.
Hatta o kadar ki elimizi,kolumuzu koyacağımız yere bile özen gösteririz.
Onlar yemeğe başlamadan başlamaz,oturmadan oturmaz,kalkmadan kalmaz
yolda önlerine geçmeyiz.
Bu titizliğimizi huzurlarında olduğu gibi yokluklarında da başka şekillerde gösteririz.
Biz inananlar olarak en dikkate şayan tarafımız;
insanlara gösterdiğimiz hürmeti çok zaman
mukaddes varlıklar bizimle konuşurken veya biz onlarla konuşurken ,onların hakkında konuşulurken ve
onların huzurundayken veya huzurlarında değilken ne yazık ki göstermemekteyiz.
Örneğin,
Yüceler yücesi Rabbimize Allah deyiveririz....Allahü Teala hazretleri,Cellecelalühü demek varken
Hele yazı yazarken;
Özel isim diye büyük harfle başlarken insan isimlerine
hala Rabbimizin ismini allah diye yazarız daha özeli varmış gibi...
Rasülüllah efendimize (s.a.v) muhammed diye hitab ediveririz ilahilerde,ezgilerde
.Adeta iş arkadaşımızmış gibi..
Salavat-ı şerifelerle,hazreti veya aleyhisselam demek varken....
Kur'an-ı kerime kuran,Mekke-i mükerremeye mekke,Medine-i münevvere medine,
Ravza-i mutahharaya ravza,
Ayet-i celile ve kerimelere ayet,Hadis-i şeriflere hadis,Salavat-ı şeriflere salavat,
ezan-ı muhammediye-i şerife ezan deyiveririz....
sıradan değerlermiş gibi...
Peygamberleri anarken salâtüllahi ve selâmühü ecmaîn demeyi hep unuturuz...
Sahabeleri anarken okul arkadaşımız gibi isimlerini söyleriz.Radıyellahü anh,anha,anhüm,
Allah dostlarını anarken rahmetüllahi aleyh,kaddesellahu sirrahü demeyiz nedense.....
Besmelesiz,ayet-i kerimeleri okuyuverir,sadakallahülazim demeden de susarız..
kale Rasüllüllahla başlamaz hadis nakillerimiz ve sadaka Rasülüllah (s.a.v) ile bitmez...
Ezan okunurken bütün işleri bırakıp dinlemeyi tercih etmek lazımken,
ezan esnasında selam verilip alınmazken,Bizler ezanı değil bazen Kuran-ı kerimi dinlemez sohbete devam ederiz,
Yüzümüze hadis-i şerif okunurken konuşanın sözünü umarsızca kesiveririz.
SIRADAN BİR SÖZÜ KESER GİBİ...
Mescidde Rabbimizi zikrettiğimiz tesbihi en öne fırlatıveririz nişancılar misali....
Kurbanda aldığımız hayvaanı tekmeleriz yolda gitmedi diye...
Kötü birşey yapan eğer hacıysa veya örtülüyse lk biz reklam ederiz bir de hacı birde tesettürlü diye...
Çocuklarımıza en güzel isimleri koyarız ama hakaret ederken hiç düşünmeyiz.
Camiide,namazda,dua ve Kuran-ı kerim tilaveti esnasında vucud dilimize bakıverelim..
acaba halimizi beğenecek miyiz ?
Rabbimizin ayet-i kerimelerinin basılı olduğu kağıt ve gazeteleri ekmek sarmakta
hatta paket yapmakta kullanırız.
Yatarken ve otururken ayaklarımızı Kabe-i muzzamaya uzatır,korkarım bevlimizi de o yöne doğu yaparız...
En kutsal varlıkları cennet,cehennem,melekler ve ahiret hayatını fıkralara konu yaparız.
Büyüklerimiz Kıble yönüne tükürmeyi kerih görürlerken bizler neler yaptığımıza çok dikkat eder vaziyette değiliz gibime geliyor.
Bu söylediklerim bizzat çoğu kendi amelimdir. sizleri tenzih ederim...
Ama etrafınızda bu tip davrananlar varsa lütfen uyarınız
Kardeşlerim başta kendi nefsime diyorum ki aman edebi terk etme.....
sözlerine davranışlarına dikkat et....
Senin gibi insan olana gösterdiğin hürmete bak,
sonra kutsallarına davranışlarını özenle gözden geçir...
Yoksa bütün amellerini Allahımız (cc)siliverir.....
Kitabımız Kuran-ı Kerimde bakınız edebe riayet etmeyenlere
Güzel Allahımız (cc) nasıl hitap ediyor...
“Seslerinizi Peygamberin sesinin fevkınde kaldırmayın ve ona söz söylerken birbirinize
bağırdığınız gibi yüksek sesle söylemiyin. Haberiniz olmadan amelleriniz hiçe iniverir.”
Ayet-i celilede hürmetsizliğin insanı dinden çıkarabileceğine işaret vardır.
Zira amelleri yok olması, sahibinin dinden çıkmasıyladır.
Konunun önemini kavradığınızdan eminim...
En son diyeceğim şudur ki Hürmet edilmesi gereken İslamın değerleridir.
Kutsallarımız hürmet edelim derken aman şu bilgiye de dikkat edelim.
Ehli sünnet itikadında Kafire ve nişanlarına hürmet ise tam aksi kafirliktir..
Hürmete layık olan Ancak islam dini ve kutsal değerleridir.
Güzel Allahım (cc)yıllarca amel edip hürmetsizlik sebeb ile
eliboş kalanlardan ameli ziyan olanlardan eylemesin.
Kalbimizdeki takva ile kendisine layık hürmeti gösterip Rızasını kazananlardan eylesin..
Rabbim dilimizin ve bedenimizin afetlerinden bizi muhafaza eylesin..
Hepinizi
Bizleri seçip Dinini emanet eden,
Bizi seven ve kendisini sevdiren,
gönüllerimizi imanla süsleyen
Güzeller güzeli Muhammed Mustafamıza (s.a.v)ümmet eden
Kırık kalplerin Sahibi Allahımıza(cc)Emanet Ediyorum....
Esselamü Aleyküm Ve Rahmetüllah
alinti
Mensubu olmakla şeref duyduğumuz islam dini ve onun nişanları;
mensubları tarafından sonsuz hürmet ve ta'zime layıktır.
Hürmet ve ta'zime en ziyade layık olan başta Allahü Teala (cc)ve Rasülü (s.a.v)dir.
Daha sonra,
Allahü Teala hazretleri ve Rasülüne S.A.V., irtibat-ı sahîh ile bağlı olan zatlardır ki onlara hürmet neticede
Allah (cc) ve Rasülüne (s.a.v) hürmet demektir.
Kitabımıza,Kabemize,Ravzamıza,Ezanımıza islam şiarlarına, alimlere,
ilme, ilim talep etmekte olanlara tazim ve hürmet hep bu kabildendir.
“Kim Allah’in şeâirine, tazim ederse şüphe yok ki o tazim, kalplerin takvasındandır."
Hacc sure-i celilesi 32.ayet-i kerime
islam dininde ameller kayıt edildiği gibi silinebilmektedir de....
Bizler genellikle lafz-ı ve amel-i küfür dediğimiz sözlere ve davranışlara dikkat ederken,
saygı ve hürmet konusunda aynı dikkate sahip olmamaktayız.
Hürmet konusundaki eksikliklerimize dikkat çekmek istiyorum..
Güncel hayatımızda muhatablarımızla konuşurken onları ta'zim edecek hitaplar kullanırız.
Hanımefendi,beyfendi,sayın,bey,üstadım kelimeleriyle muhatablarımızı onurlandırırız...
saygın kişilere sen bile diyemezken,nezaket kurallarına çok dikkat ederiz.
insanlar karşısında sadece sözlerimize değil,davranışlarımıza da dikkat ederiz.
Her hangi bir kusur olmasın diye sözlerini kesmez,dikkatlice dinler,gerekirse en nazik halde cevaplar veririz.
kimi zaman kendi beğenilerimizden vazgeçip muhatabımız memnun olsun diye fedakarlıklarda bulunuruz.
Hatta o kadar ki elimizi,kolumuzu koyacağımız yere bile özen gösteririz.
Onlar yemeğe başlamadan başlamaz,oturmadan oturmaz,kalkmadan kalmaz
yolda önlerine geçmeyiz.
Bu titizliğimizi huzurlarında olduğu gibi yokluklarında da başka şekillerde gösteririz.
Biz inananlar olarak en dikkate şayan tarafımız;
insanlara gösterdiğimiz hürmeti çok zaman
mukaddes varlıklar bizimle konuşurken veya biz onlarla konuşurken ,onların hakkında konuşulurken ve
onların huzurundayken veya huzurlarında değilken ne yazık ki göstermemekteyiz.
Örneğin,
Yüceler yücesi Rabbimize Allah deyiveririz....Allahü Teala hazretleri,Cellecelalühü demek varken
Hele yazı yazarken;
Özel isim diye büyük harfle başlarken insan isimlerine
hala Rabbimizin ismini allah diye yazarız daha özeli varmış gibi...
Rasülüllah efendimize (s.a.v) muhammed diye hitab ediveririz ilahilerde,ezgilerde
.Adeta iş arkadaşımızmış gibi..
Salavat-ı şerifelerle,hazreti veya aleyhisselam demek varken....
Kur'an-ı kerime kuran,Mekke-i mükerremeye mekke,Medine-i münevvere medine,
Ravza-i mutahharaya ravza,
Ayet-i celile ve kerimelere ayet,Hadis-i şeriflere hadis,Salavat-ı şeriflere salavat,
ezan-ı muhammediye-i şerife ezan deyiveririz....
sıradan değerlermiş gibi...
Peygamberleri anarken salâtüllahi ve selâmühü ecmaîn demeyi hep unuturuz...
Sahabeleri anarken okul arkadaşımız gibi isimlerini söyleriz.Radıyellahü anh,anha,anhüm,
Allah dostlarını anarken rahmetüllahi aleyh,kaddesellahu sirrahü demeyiz nedense.....
Besmelesiz,ayet-i kerimeleri okuyuverir,sadakallahülazim demeden de susarız..
kale Rasüllüllahla başlamaz hadis nakillerimiz ve sadaka Rasülüllah (s.a.v) ile bitmez...
Ezan okunurken bütün işleri bırakıp dinlemeyi tercih etmek lazımken,
ezan esnasında selam verilip alınmazken,Bizler ezanı değil bazen Kuran-ı kerimi dinlemez sohbete devam ederiz,
Yüzümüze hadis-i şerif okunurken konuşanın sözünü umarsızca kesiveririz.
SIRADAN BİR SÖZÜ KESER GİBİ...
Mescidde Rabbimizi zikrettiğimiz tesbihi en öne fırlatıveririz nişancılar misali....
Kurbanda aldığımız hayvaanı tekmeleriz yolda gitmedi diye...
Kötü birşey yapan eğer hacıysa veya örtülüyse lk biz reklam ederiz bir de hacı birde tesettürlü diye...
Çocuklarımıza en güzel isimleri koyarız ama hakaret ederken hiç düşünmeyiz.
Camiide,namazda,dua ve Kuran-ı kerim tilaveti esnasında vucud dilimize bakıverelim..
acaba halimizi beğenecek miyiz ?
Rabbimizin ayet-i kerimelerinin basılı olduğu kağıt ve gazeteleri ekmek sarmakta
hatta paket yapmakta kullanırız.
Yatarken ve otururken ayaklarımızı Kabe-i muzzamaya uzatır,korkarım bevlimizi de o yöne doğu yaparız...
En kutsal varlıkları cennet,cehennem,melekler ve ahiret hayatını fıkralara konu yaparız.
Büyüklerimiz Kıble yönüne tükürmeyi kerih görürlerken bizler neler yaptığımıza çok dikkat eder vaziyette değiliz gibime geliyor.
Bu söylediklerim bizzat çoğu kendi amelimdir. sizleri tenzih ederim...
Ama etrafınızda bu tip davrananlar varsa lütfen uyarınız
Kardeşlerim başta kendi nefsime diyorum ki aman edebi terk etme.....
sözlerine davranışlarına dikkat et....
Senin gibi insan olana gösterdiğin hürmete bak,
sonra kutsallarına davranışlarını özenle gözden geçir...
Yoksa bütün amellerini Allahımız (cc)siliverir.....
Kitabımız Kuran-ı Kerimde bakınız edebe riayet etmeyenlere
Güzel Allahımız (cc) nasıl hitap ediyor...
“Seslerinizi Peygamberin sesinin fevkınde kaldırmayın ve ona söz söylerken birbirinize
bağırdığınız gibi yüksek sesle söylemiyin. Haberiniz olmadan amelleriniz hiçe iniverir.”
Ayet-i celilede hürmetsizliğin insanı dinden çıkarabileceğine işaret vardır.
Zira amelleri yok olması, sahibinin dinden çıkmasıyladır.
Konunun önemini kavradığınızdan eminim...
En son diyeceğim şudur ki Hürmet edilmesi gereken İslamın değerleridir.
Kutsallarımız hürmet edelim derken aman şu bilgiye de dikkat edelim.
Ehli sünnet itikadında Kafire ve nişanlarına hürmet ise tam aksi kafirliktir..
Hürmete layık olan Ancak islam dini ve kutsal değerleridir.
Güzel Allahım (cc)yıllarca amel edip hürmetsizlik sebeb ile
eliboş kalanlardan ameli ziyan olanlardan eylemesin.
Kalbimizdeki takva ile kendisine layık hürmeti gösterip Rızasını kazananlardan eylesin..
Rabbim dilimizin ve bedenimizin afetlerinden bizi muhafaza eylesin..
Hepinizi
Bizleri seçip Dinini emanet eden,
Bizi seven ve kendisini sevdiren,
gönüllerimizi imanla süsleyen
Güzeller güzeli Muhammed Mustafamıza (s.a.v)ümmet eden
Kırık kalplerin Sahibi Allahımıza(cc)Emanet Ediyorum....
Esselamü Aleyküm Ve Rahmetüllah
alinti
