Le champion de canard
Il a vécu des milliers de canards autour d'un lac. Ces canards organisé différents concours et compétitions en douceur et ils attribués ceux qui sont venus en premier. Gadro a remporté toutes les compétitions qui ont été organisées ces dernières années. Il venait d'abord toutes les compétitions comme la natation, plongée, marche magnifiquement etc il ya de nombreuses années, alors que ses amis jouaient autour; Gadro formation était seul et a été très ambitieux d'être le champion un jour. Il n'a pas assisté à l'une des compétitions sans être sûr de lui-même et il est venu en premier dans tous les jeux qui il a assisté.
Récemment, Gadro commencé à dire ses amis qu'il avait l'intention de migrer quelque part loin. En fait, il n'était pas heureux. C'était une petite place et il estime que le monde est si grand. Son objectif était d'être célèbre dans le monde entier. Etre célèbre à cet endroit n'était pas assez pour lui. Il voulait être un monde célèbre canard.
Un jour Gadro a quitté son pays d'origine sans en parler à quiconque. Il marchait si vite et, qui plus est, il n'a pas tourner le dos à regarder les lieux où il est né et a grandi une fois de plus. Comme il allait loin de sa patrie qui était au bord du lac, il s'est rendu compte que une douleur dans son coeur était de plus en plus grands et plus gros. Chaque fois qu'il a vu certains animaux sur son chemin à travers les bois, il se rend immédiatement à proximité, mais lorsqu'il s'est rendu compte que ces animaux se comportent comme s'il était un canard ordinaire et ils riaient de lui quand il leur a dit au sujet de certains de ses plans. Alors qu'il était vraiment malheureux et désespérés.
Au bout d'un moment Gadro réalisé que d'autres animaux ont été à même de rire la façon dont il marchait sorte que son malheur est passé de plus en plus. Il pensait qu'ils étaient un peu stupides animaux et il a trouvé, il ridiculise la manière dont ils pourraient oser rire à un champion du canard qui a été vraiment talentueux et pourrait être un sportif de renommée mondiale un jour.
Il était connu par des milliers de canards qui vivaient au bord du lac et il était admiré par ceux-ci. Qu'en est-il de ces animaux. Aucun d'eux n'a été célèbre et connu par d'autres animaux. Ils ne savaient même pas qui ou ce qu'ils étaient. Est-il possible pour un animal qui a oublié son propre nom à retenir Gadro, même s'il était connu par tout le monde? Ils étaient tous de qualité médiocre, pitoyable créatures.
Pendant cinq ans Gadro voyagé et vécu dans beaucoup d'endroits différents. Et puis il fait demi-tour dans sa patrie, au bord du lac. Il n'a pas été à pied autour du lac plus comme il le faisait par le passé et la nuit il était la formation pour la natation et la plongée dans le lac. Pendant la journée, il regardait les canards qui ont été nager dans le lac au sommet d'une des collines autour.
Un jour Gadro monté sur cette colline et de nouveau à son étonnement, il a vu qu'il y avait environ quarante ou cinquante canards au bord du lac et cinq d'entre eux ont commencé concurrence dans le lac. Rarement peut-il entendre certains des canards ont été applaudir les concurrents. Gadro estimé que ceux-ci doivent être de formation. Après un peu de temps que Gadro réalisé un vieux canard approchait de lui. Il a tiré vers le bas son chapeau sur les yeux afin d'être inconnu de ce vieux canard. Après le salut Gadro vieux canard assis à côté de lui.
Cette année, très peu de canards font preuve d'intérêt dans les compétitions «les vieux canard. "Comme vous pouvez le voir seulement cinq canards sont en concurrence et à peine cinquante canards sont à regarder et essayer de leur courage".
Gadro a été confondu.
"Qu'est-ce que vous dites? Sont-elles en concurrence à l'heure actuelle? Je ne le crois pas. Je pensais qu'ils étaient formation! Gadro répondu.
«Ils sont vraiment des courses mon fils. Qui plus est c'est le plus important concours de l'année. Le canard qui vient en premier en natation obtiendrez le grand prix. Il sera utilisé pour les compétitions étonnant dans ce lac. Cette colline, les collines et ceux qui servent à être pleine de spectateurs et des centaines de canards utilisés pour assister aux compétitions qui a duré pendant des jours et tous les concurrents essayé de faire de leur mieux. Ceux qui ont eu pour la première fois perceptible dans les compétitions qui ont eu lieu le jour suivant et ils ont utilisé pour obtenir leur prix alors que tout le monde a applaudi. Après Gadro à gauche, l'excitation des compétitions terminé. Si il va sur ce chemin, dans quelques années il n'y aura personne participant à la course. Il est vraiment difficile de trouver un canard à la concurrence s'il n'ya pas de spectateur. "Le vieux canard expliqué malheureusement.
Gadro a été vraiment touché lors de l'écoute à l'ancienne canard et il y avait des larmes dans ses yeux. Il a tiré de son chapeau un peu pour nettoyer ses larmes. Le vieux canard qui a été témoin de Gadro à plusieurs reprises alors qu'il était en concurrence et de formation autour du lac rendu compte que le canard assis à côté de lui a été Gadro. Il a été le champion de tous les jeux. C'était incroyable. Ha retourné dans son pays de nombreuses années plus tard. Dans un premier temps Gadro nié qu'il était le champion du canard mais à la fin il a avoué qu'il était parce que le vieux canard insisté sur lui un lot. Aussi, il a accepté de faire connaître son être à d'autres canards.
Le lendemain, des milliers de canards se sont réunis au bord du lac. Ils étaient tous en attente d'Gadro afin qu'il ne les rend pas attendre trop longtemps. Il est arrivé là et il a commencé à nager dans le lac avec le vieux canard et il a rencontré tous les canards dans le lac et les accueilli, a fait des compliments et un court discours à l'canards.
Puis il a commencé à entraîner les jeunes canards qui étaient de se préparer pour le prochain concours. Le fait de son mieux pour faire de chacun d'eux de bons concurrents. Des centaines de canards a commencé à assister aux compétitions de nouveau comme c'était le cas dans le passé. Gadro entré dans le concours ainsi. Il a été en premier dans la plupart d'entre eux et parfois il laisser les autres à le frapper, parce qu'il voulait le courage à d'autres jeunes canards et tout le monde savait qu'il était battu sur le but.
Cette année-là a été Gadro vingt-quatre et il a vraiment vieux. Il pourrait assister à la courte distance des compétitions de natation au cours des dernières années. Dans sa dernière compétition bien qu'il ait quelques problèmes au début du jeu, il n'a pas abandonné la natation. Il est venu en dernier. Quand les autres canards demi-tour après avoir terminé la course, ils ont vu Gadro. Le champion de canard était en train de tomber sur le dos alors qu'il tentait de nager et il a été luttent désespérément. D'autres canards ont été choqués et ils savaient que Gadro a fait beaucoup de choses pour être un champion. Il a entraîné les jour et nuit. Et leur voiture était dans une situation difficile. Ils ont nagé rapidement vers Gadro retour et ils l'ont emmené dans leurs bras. Il pouvait à peine parler comme il était presque inconscient. Il a dit qu'il avait à terminer la course. Il a réussi à terminer la course dans les bras d'autres canards alors que des milliers de canards lui ont été regarder en silence.
Normalement, l'espérance de vie moyenne pour un canard est d'environ vingt cinq ans, mais Gadro vécu plus longtemps que cela. Il ne pouvait plus rivaliser, mais il était toujours là pour soutenir les autres canards.
Ecrit par: Serdar Yıldırım
ŞAMPİYON ÖRDEK
Bir gölün çevresinde binlerce ördek yaşıyordu. Bu ördekler çeşitli yarışmalar düzenlerler, centilmence mücadele ederler ve birinci gelenleri ödüllendirirlerdi. Son birkaç yıldır yapılan yarışmalarda birinciliği Gadro kazanıyordu.Yüzme yarışı olsun, dalma olsun, güzel yürüme yarışması olsun Gadro hep önde, hep birinciydi. Gadro, arkadaşları oyun oynarken tek başına antrenman yapmış, hırsla kendini büyük bir şampiyon olacağım diyerek yetiştirmişti. Birinci olamamak diye bir şeyi düşünemezdi. Zaten her şeyden emin olmadan yarışmalara katılmamış ve girdiği ilk yarışmadan zaferle çıkmıştı.
Gadro, son günlerde arkadaşlarına yakında buralardan gideceğini söylemeye başladı. Zaten burada sıkışıp kalmıştı. Dünya bu kadar küçük değildi. Çekip gitmeli dünyaya Gadro’yu tanıtmalıydı. Gadro, bir gün ansızın çekip gitti. Hızlı adımlarla yürüyüp giderken, dönüp arkasına bakmadı. Gadro, gölden uzaklaştıkça kalbini kemirmeye başlayan huzursuzluğun gitgide büyümekte olduğunu fark etti. Ne zaman birkaç orman hayvanını bir arada görüp yanlarına gitmeye kalksa huzursuzluğu çoğalıyordu. Çünkü onlar Gadro’ya sıradan biriymiş gibi davranıyorlar, bazı konularda ileri sürdüğü fikirlere gülüp geçiyorlardı.
Gadro, bir süre sonra yürüyüşünün bile gülümsemelere neden olduğunu görünce canı iyiden iyiye sıkılmaya başladı. Bunlar da kimdi böyle? Kim oluyorlardı da onun çapında birine gülüyorlardı? O, koskoca bir şampiyondu. Göl kıyısında yaşayan binlerce ördek arasında adı bir ilah gibi anılıyordu. Ya bunları kim tanıyordu? Daha birbirlerini tanımak değil, kendi kendilerini bile tanımıyordu bunlar. Kendi adını unutmuş biri, Gadro’nun namını işitmiş olsa bile, şimdi hatırlamasına olanak var mıydı? Zavallıydı bunlar, hepsi zavallıydı.
Gadro, pek çok yeri gezip dolaştıktan tam beş yıl sonra göl kıyısına geri döndü. Artık eskisi gibi göl kıyısında dolaşmıyor, geceleri gölde yüzme, dalma antrenmanları yapıyor, gündüzleri ise, gölü rahatça görebileceği bir tepeye çıkarak, gölde yüzen ördekleri seyrediyordu. Gadro, bir gün yine bu tepeye çıkmıştı. Biraz sonra kırk elli ördeğin göl kıyısına gelerek, bunlardan ayrılan beş ördeğin göle girip birbirleriyle yarıştıklarını gördü. Arada bir, tek tük alkış sesleri duyuluyordu. Herhalde antrenman yapıyorlar, diye düşündü, Gadro. Aradan biraz zaman geçtikten sonra yaşlı bir ördeğin gelmekte olduğunu gören Gadro, tanınmaması için giydiği şapkasını gözlerinin üstüne kadar indirdi. Yaşlı ördek, selam verdikten sonra, Gadro’nun yanına oturdu:
“ Yarışmalara bu yıl da ilgi pek az..” dedi. “ Baksana beş ördek yarışıyor, taş çatlasa elli ördek onları alkışlayıp gayrete getirmeye çalışıyor. “
Gadro şaşırmıştı:
“ Ne dediniz?..Bunlar yarışıyorlar mı şimdi?..Hayret, ben antrenman yaptıklarını sanmıştım!.”
Bunun üzerine yaşlı ördek:
“ Yarışıyorlar evlat, yarışıyorlar. “ dedi. “ Hem bu yarışma yılın en büyük yarışması. Büyük ödülü bu yarışı birinci bitirecek uzun mesafe yüzücüsü ördek kazanacak. Eskiden bu gölde ne yarışmalar yapılırdı. Bu tepe, şu yandaki tepeler, şu gerideki tepeler, tıklım tıklım dolardı. Her yarışmaya yüzlerce ördek katılırdı. Yarışmalar, büyük bir çekişme içinde günlerce devam ederdi. Son gün yapılan final yarışmalarıyla birinciler belli olur, alkışlar arasında ödüllerini alırlardı. Ne zaman ki, O, buralardan gitti, yarışmalardaki tüm heyecan bitti. Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, yarışacak sporcu bulunmaz. Seyirci olmayınca yarışacak sporcu bulmak zor oluyor, evlat. “
Gadro, tanımasın diye yaşlı ördeğin yüzüne bakmıyordu. Yaşlı ördek sözlerini tamamlayınca, Gadro, tanınma korkusunu unutarak başını çevirirken şöyle konuştu:
“ O gittikten sonra yarışmalardaki tüm heyecan bitti dediniz. O dediğiniz kimdi ki? “
“ Bana bu soruyu sormakta yerden göğe kadar hakkın var, evlat. “dedi yaşlı ördek.“ Zaten sen sormasan da, ben onun adını söyleyecektim. Senin yabancı olduğun, çok uzaklardan buralara geldiğin belli. Yoksa kimden söz ettiğimi anlardın. O, dediğim Gadro’ydu, evlat. Gadro, büyük bir şampiyondu.İlk girdiği yarışmadan son girdiği yarışa kadar hep birinci oldu.Herkes, Gadro’yu seyretmeye gelirdi. Binlerce seyircinin yaptığı tezahürat korkunç olurdu. O yarışırken dağ-taş ( Gadro…Gadro…) diye inlerdi.Gadro gideli beş yıl oldu ama, onu bir türlü unutamadık. Aradan bunca zaman geçmesine karşın birkaçımız nerede bir araya gelsek hemen Gadro’dan bahsetmeye başlarız. Gadro başkaydı canım, Gadro bambaşkaydı. “
Yaşlı ördek sözlerini tamamlarken Gadro duygulanmış ve göz pınarlarında biriken yaşları silmek için şapkasını biraz yukarıya kaldırmıştı. Kendisini yarışırken ve göl çevresinde gezerken pek çok defa gören yaşlı ördek karşısındakinin kim olduğunu anlamıştı. Bu, büyük şampiyon Gadro’ydu. İnanılır gibi değildi. Demek Gadro yıllar sonra geri dönmüştü. İlk anlarda inkar etmesine, Gadro olmadığını söylemesine karşın, yaşlı ördeğin uzun süren ısrarlarına dayanamayan Gadro, sonunda geri döndüğünün herkes tarafından bilinmesine razı oldu.
Ertesi gün gölde binlerce ördek toplanmıştı.Hepsi, büyük bir sabırsızlıkla Gadro’yu bekliyordu. Gadro, onları fazla bekletmedi, geldi, göle girdi, yanında yaşlı ördek olduğu halde, ördeklerle tanıştı, hal hatır sordu, iltifatlar etti, onlarla kısa süren konuşmalar yaptı, gönüllerini aldı. Daha sonra düzenlenen yarışmaya kadar Gadro, genç ördeklere gölde antrenman yaptırdı. Onların iyi birer yarışmacı olmaları için sonsuz gayret gösterdi. Düzenlenen her yarışmaya Gadro da katılıyordu. Eskiden olduğu gibi, yine her yarışmaya yüzlerce ördek katılıyor, yine yarışmaları binlerce ördek seyrediyor, yine dağ-taş ( Gadro…Gadro... diye inliyordu. Gadro yarışmalarda birincilikler alıyordu fakat bazı final yarışmalarında Gadro’nun geçildiği görülüyordu ve bunu Gadro’nun yeni şampiyonlar ortaya çıkması için yaptığını herkes biliyordu.
Gadro, yirmi dört yaşına girmiş ve iyice yaşlanmıştı. Birkaç yıldır sadece kısa mesafeli yüzme yarışlarına katılıyordu. Son yarışında ilk metrelerde fenalık geçirmesine karşın, yarışı bırakmadı. En geride kalmıştı. Diğer ördekler yarışı tamamlayıp geriye dönüp baktıklarında Gadro’yu gördüler. Efsanevi şampiyon Gadro, ileri doğru yüzmeye çalıştıkça sırtüstü düşüyor, kendini kaybetmiş bir halde debelenip duruyordu. Yarışmacıların hepsinin üstünde Gadro’nun emeği vardı.O, gece gündüz demeden kendilerini bu yarışa hazırlamıştı. Hoca zor durumdaydı. Yardım etmeliydi. Yarışmacı ördekler, bir çırpıda Gadro’nun yanına gelip, onu kucakladılar. Yarı baygın durumdaki Gadro mırıldanıyordu.“Yarışı bitirmem lazım çocuklar, yarışı bitirmem lazım…” Gadro, binlerce ördeğin derin bir sessizlik içinde ayakta izlediği son yarışını diğer yarışmacıların kolları arasında bitirmeyi başardı.
Normalde bir ördeğin ortalama yaşam süresi yirmi beş yıldı. Fakat Gadro daha uzun yıllar yaşadı. Yarışmalarda yarışamasa bile yarışmalar yapılırken Gadro hep oradaydı.
Yazan: Serdar Yıldırım