Risale Açıklamalı 63 - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Huseyni

Müdavim
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ


Eser:
Muhakemat/Birinci Makale (Unsur'u-l Hakikat)/Üçüncü Mukaddeme
Konu: İsrailiyatın ve Yunan Felsefesinin İslamiyete Karışması


Açıklamalı risale derslerimiz devam ediyor.


  • Derslerimize herkes katılabilir.
  • Soru sorabilir veya sorulan sorulara cevap verebilir.
  • Ders anlayışımız; "biz biliyoruz, öğretiyoruz" değil, "anladığımızı paylaşıyoruz." şeklindedir.
  • Açıklamalı dersler, birkaç yöneticinin kendi tekelinde gibi algılanmamalı.
  • Yöneticiler derslerin sadece takibini ve seri olarak açma vazifelerini üstlenmekteler.
  • Bunun dışında dersin gidişatı herkese açıktır.
  • Bundan dolayı bütün kardeşlerimizin derslere iştirak etmelerini arzu ediyoruz.

Selam ve dua ile.


[BILGI]Üçüncü Mukaddeme

İsrâiliyatın bir taifesi ve hikmet-i Yunaniyenin bir kısmı, daire-i İslâmiyete duhul etmeleriyle, din süsüyle görünerek, efkârı ihtilâle verdiler. Şöyle ki:

O necip kavm-i Arap, zaman-ı cahiliyette bir ümmet-i ümmiye idi. Vakta ki içlerinden hak tecellî edip istidad-ı hissiyatları uyandı da, meydanda yol açan din-i mübîni gördüklerinden, umum rağabat ve meyilleri, yalnız dinin mârifetine inhisar eylediler. Fakat kâinata olan nazarları teşrihat-ı hikemiye nazarıyla değil, belki istitraden, yalnız istidlâl için idi. Onların o hassas zevk-i tabiîlerine ilham eden, yalnız onların fıtratlarına münasip olan geniş ve ulvî muhitleri ve safî ve müstaid olan fıtrat-ı asliyeleri tâlim ve terbiye eden yalnız Kur’ân idi. Bundan sonra kavm-i Arap, sair akvamı bel’ ettiği gibi, milel-i sairenin malûmatları dahi Müslüman olmaya başladığından, muharrefe olan İsrailiyat ise, Vehb, Kâ’b gibi ulema-i ehl-i kitabın İslâmiyetlerinin cihetiyle Arapların hazain-i hayalâtına bir mecrâ ve menfez bularak o efkâr-ı safiyeye karıştılar. Hem sonra da ihtiram dahi gördüler. Zira ulema-i ehl-i kitaptan İslâmiyete gelenler, İslâmiyet şerefiyle gayet celâlet ve tekemmül ettiklerinden, malûmat-ı müzahrefe-i sabıkaları makbule ve müselleme gibi oldular, reddedilmedi. Çünkü İslâmiyetin usulüne musadim olmadığından, hikâyat gibi rivayet olunurken, ehemmiyetsizliği için tenkitsiz dinlenirlerdi. Fakat—hayfâ!—sonra hak olarak kabul edildiler, çok şübeh ve şükûkâta sebebiyet verdiler.

Hem de, vakta ki şu İsrailiyat, kitap ve sünnetin bazı îmââtlarına merci ve bazı mefahimlerine bir münasebetle me’haz olabilirlerdi—fakat âyât ve hadisin mânâları değil. Belki, faraza doğru olsalardı, mâsadak ve efradından olmaları mümkün olduğundan, su-i ihtiyarlarıyla başka bir me’hazı bulmayan veya atf-ı nazar etmeyen zahirperestler, bazı âyât ve ehâdîsi o hikâyat-ı İsrailiyeye tatbik ederek tefsir eylediler. Halbuki, Kur’ân’ı tefsir edecek, yine Kur’ân ve hadis-i sahihtir.

Yoksa, ahkâmı mensuh olduğu gibi, kasası dahi muharrefe olan İncil ve Tevrat değildir.

Evet, mâsadak ile mânâ ayrıdırlar. Halbuki, mâsadak olmaya mümkün olan şey, mânâ yerine ikame olundu. Çok da imkânât vukuata karıştırıldı.

Hem de, vaktâ hikmet-i Yunaniyeyi Müslüman etmek için Me’mun’un asrında tercüme olundu.

Fakat pek çok esâtîr ve hurâfâtın menbaından çıkan o hikmet, bir derece müteaffine olduğundan, safiye olan efkâr-ı Arabın içlerine tedahül ettiğinden, bir derece efkârları karıştırdığı gibi, tahkikten taklide bir yol açtı.

Hem de âb-ı hayat olan İslâmiyetten kariha-i fıtriyeleriyle istinbat etmeye kâbil iken, o hikmetin telemmüzüne tenezzül ettiler. Evet, nasıl ki ihtilât-ı A’câm ile kelâm-ı Mudarî’nin melekesi fesada yüz tutmakla muhakkikîn-i ulema o melekeyi muhafaza etmek için ulûm-u Arabiyenin kavaidini tedvin ettiler. Öyle de, şu hikmet ve İsrailiyat dahi, daire-i İslâmiyete duhulleriyle beraber, bazı nakkad-ı muhakkikîn-i İslâm temyiz ve tasfiyelerine teşebbüs ettiler. Fakat-hayfâ!-tamamıyla muvaffak olamadılar.

İş bu kadar da kalmadı. Çünkü tefsir-i Kur’ân’a sarf-ı himmet edildiği vakit, bazı ehl-i zahir, Kur’ân’ın nakliyatını bazı İsrailiyata tatbik ve bir kısım akliyatını dahi hikmet-i mezbureye tevfik ettiler.

Çünkü gördüler ki, Kur’ân mâkul ve menkule müştemildir. Hadis de öyle... Sonra kitap ve sünnetin bazı nakliyat-ı sâdıkalarıyla ve bazı muharref İsrailiyatın ortasında bir mutabakat ve münasebet istinbat ettiler. Hem de hakikî olan akliyatları ile mevhum ve mümevveh olan şu hikmet arasında bir müşabehet ve muvafakat tevehhüm eylediklerinden, şu mutabakat ve müşabeheti kitap ve sünnetin mânâlarına tefsir ve maksatlarına beyan zannedip hükmeylediler.

Kellâ, sümme kellâ! Zira Kitab-ı Mu’cizü’l-Beyânın misdakı, i’câzıdır. Müfessiri eczasıdır. Mânâsı içindedir. Sadefi de dürrdür, meder değildir. Faraza, bu mutabakatı izhar etmekten maksat, o şahid-i sadıkın tezkiyesi için olsa da, yine abestir. Zira Kur’ân-ı Mübîn, ona mekalid-i inkıyadı teslim eden öyle akıl ve naklin tezkiyelerinden pek yüksek ve ganîdir. Çünkü o, onları tezkiye etmezse, şehadetleri mesmû olamaz. Evet, Süreyya’yı serâda değil, semada aramak gerektir. Kur’ân’ın mâanîsini de esdafında ara. Yoksa, karma karışık olan senin cebinden arama; zira bulamıyorsun. Bulsan da, sikke-i belâgat olmadığından, Kur’ân kabul etmez.

Zira mukarrerdir: Asıl mânâ odur ki, elfaz onu sımahta boşalttığı gibi, zihne nüfuz ederek vicdan dahi teşerrüb etmekle, ezâhîr-i efkârı feyizyâb eden şeydir.

Yoksa, başka şeyin kesret-i tevaggulünden senin hayaline tedahül eden bazı ihtimalât, veyahut hikmetin ebâtîlinden ve hikâyâtın esâtîrinden sirkat edip cepte doldurarak sonra âyât ve ehâdisin telâfifinde gizletmek, çıkartmak, elde tutmak, çağırmak ki, “Budur mânâ, geliniz, alınız” dediğin vakit alacağın cevap şudur: “Yahu! İşte senin mânân siliktir. Sikkesi taklittir; nakkad-ı hakikat reddeder. Sultan-ı i’câz dahi onu darb edeni tard eder. Sen âyet ve hadisin nizamlarına taarruz ettiğinden, âyet şikâyet edip hâkim-i belâgat senin hülyanı senin hayalinde hapsedecektir. Ve müşteri-i hakikat dahi senin bu metâını almayacaktır. Zira diyecek: Âyetin mânâsı dürrdür. Bu ise mederdir. Hadisin mefhumu mühec, bu hemecdir.”

Tenvir için bir darbımesel

Kürtlerin emsal-i edebiyesindendir: Bir adamın ismi Alo imiş. Bal hırsızlıyordu. Ona denildi: “Hırsızlığın tebeyyün edecektir.” O da aldatmak için bir boş petekte yabancı arıları doldurup balı başka yerden hırsızlar, küvarda saklıyordu. Biri sual etseydi, derdi: “Bu, bal mühendisi olan arılarımın san’atıdır.” Sonra da arılarıyla konuştuğu vakit, müşterek bir lisanla “Vız vız jive hingivîn jimin” derdi. Yani, “Tanîn sizden, bal benden...”

Ey teşehhî ve hevesle tevil edici efendi! Bu teşbihle tesellî etme. Zira bu teşbih, temsildir. Senin mânân bal değil, zehirdir. O elfaz arılar değil, belki kalb ve vicdana ervah-ı hakaiki vahyeden o kitab-ı kâmilin kelimatı, melâike gibidirler.

Hadis, maden-i hayat ve mülhim-i hakikattir. Elhasıl, ifrat gibi tefrit de muzırdır, belki daha ziyade.

Fakat ifrat, tefrite sebep olduğundan, daha kabahatlidir.

Evet, ifratla müsamahanın kapısı açıldı. Çürük şeyler o hakaik-i âliyeye karıştığından, ehl-i tefritle insafsız olan ehl-i tenkit, gayet haksızlık olarak, şu çürük şeylerin yüzer misline olan hakaik-i âliye içinde gördüklerinden ürktüler, nefret ettiler. Hâşâ, lekedar ve kıymetsiz zannettiler. Acaba defineye hariçten girmiş bir silik para bulunsa veyahut bir bostanda başka yerden düşmüş olan çürük ve acı bir elma görünse, hak ve insaf mıdır ki, umum defineyi kalp ve umum elmaları acı zannedip vazgeçmekle lekedar edilsin?

Hâtime

Bu mukaddemeden maksadım, efkâr-ı umumiye bir tefsir-i Kur’ân istiyor. Evet, her zamanın bir hükmü var. Zaman dahi bir müfessirdir. Ahval ve vukuat ise, bir keşşaftır. Efkâr-ı âmmeye hocalık edecek, yine efkâr-ı âmme-i ilmiyedir. Bu sırra binaen ve istinaden isterim ki: Müfessir-i azîm olan zamanın taht-ı riyasetinde, herbiri bir fende mütehassıs, muhakkikîn-i ulemadan müntehap bir meclis-i meb’usan-ı ilmiye teşkiliyle, meşveretle bir tefsiri telif etmekle sair tefasirdeki münkasım olan mehasin ve kemâlâtı mühezzebe ve müzehhebe olarak cem etmelidirler. Evet, meşrutiyettir; herşeyde meşveret hükümfermâdır. Efkâr ı umumiye dahi dîdebandır. İcma-ı ümmetin hücciyeti buna hüccettir.
[/BILGI]


[TAVSIYE]Diğer Muhakemat dersleri: Muhakemat
Diğer açıklamalı dersler: Risale Açıklamalı[/TAVSIYE]
 
Son düzenleme:

faris

Well-known member
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[BILGI]İsrâiliyatın bir taifesi ve hikmet-i Yunaniyenin bir kısmı, daire-i İslâmiyete duhul etmeleriyle, din süsüyle görünerek, efkârı ihtilâle verdiler.


[/BILGI]

Ustad Bediüzzaman r.a. zamanın büyük sorunlarından olan bir meseleyi bu ders ile açıklayarak islamdan olmayan fikirleri tabiri caiz ise Kur'anın eleğinden elerek süzmüş ve ifade etmiş.

Peygamber Efendimiz r.a. zamanında ve sonraki zamanlarda diğer dinlere mensup olanlar islama geçtikten sonra eski hayatlarına ait hak olmayan gerçeği olmayan bazı hikayeleride müslüman olduktan sonra masal olarak ifade etmişler. Lakin bu masalların zamanla aktarılmasıyla gerçeklik perdesine karışmış.

Bir kısımda yunan mitolojilerine ait efsaneler aktarılmış bunlarda gerçeklik perdesine karışmış.

Bundan on sene önce bile İlköretim din kültürü ve ahlak bilgisi kitaplarında Yunan Mitolojileri ders olarak anlatılıyordu. O yaştaki çocuklara böyle maneviyatla alakalı bir dersde bu konuların gerçeklik perdesi adı altında işlenmesi o zavallı saf beyinlerin fikirlerini karıştırması mümkündür.
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]İsrâiliyatın bir taifesi ve hikmet-i Yunaniyenin bir kısmı, daire-i İslâmiyete duhul etmeleriyle, din süsüyle görünerek, efkârı ihtilâle verdiler. Şöyle ki:[/NOT]


Bu dersimiz, İsrailiyyatın ve Yunan felsefesinin İslam dairesine nasıl girdiği ve fikirlere verdiği zararlar hakkındadır.


[NOT]O necip kavm-i Arap, zaman-ı cahiliyette bir ümmet-i ümmiye idi. Vakta ki içlerinden hak tecellî edip istidad-ı hissiyatları uyandı da, meydanda yol açan din-i mübîni gördüklerinden, umum rağabat ve meyilleri, yalnız dinin mârifetine inhisar eylediler.[/NOT]


Arap kavmi, Cahiliye döneminde ümmi bir ümmetti. Allah cc. Peygamberimiz ve Kur'an vasıtasıyla onları İslam'la müşerref eyledi. İslamiyetin gelmesi, hak ile batılın ayrılması ile o kavmin kabiliyetleri inkişaf etti, uyandı. Bundan sonra da uyanan kabiliyetlerini sırf marifetullaha hasrettiler. Bütün rağbetlerini ve meyillerini din-i mübin-i İslama çevirdiler. Hangi sahabenin r.a. hayatına baksak bunu görmek mümkündür.


[NOT]Fakat kâinata olan nazarları teşrihat-ı hikemiye nazarıyla değil, belki istitraden, yalnız istidlâl için idi. Onların o hassas zevk-i tabiîlerine ilham eden, yalnız onların fıtratlarına münasip olan geniş ve ulvî muhitleri ve safî ve müstaid olan fıtrat-ı asliyeleri tâlim ve terbiye eden yalnız Kur’ân idi.[/NOT]


Hem onlar mevcudata felsefe gözlüğüyle değil de, eserden müessire delil olması hasebiyle bakıyorlardı. Bulundukları ortam ve fıtratları buna müsaitti ve Peygamberimiz aleyhissalatü vesselam ve Kur'an gibi bir rehber ve muallimleri, terbiye edicileri vardı.
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

İsrailiyyat nedir ?

[BILGI]"Benim tarafımdan (teblîğ edilen Kur'ân'dan) bir âyet olsun halka ulaştırınız. İsrâîl oğulları'ndan da (ibretli kıssalar) haber verebilirsiniz. Bunda bir sakınca yoktur. Her kim (benim söylemediğim birşeyi söyledi diye) bile bile bana yalan isnâd ederse, o da cehennemdeki yerine yerleşmeye hazırlansın" (Buhari, Enbiya 50; Müslim, Zühd 72; Tirmizi, İlim 13; Müsned, 3/39)


.....


İsrailiyat, israiliyye kelimesinin çoğuludur ve bu kelime, israilî bir kaynaktan nakledilen kıssa veya olay anlamındadır. (Zehebi, Muhammed Huseyn; el-İsrailiyyat fı't-Tefsir ve'l-Hadis, Mısır-1986, s. 13)

İsrail, Hz. Yakub'un ismi veya lakabıdır. Yahudiler ona nisbet edilerek kendilerine Benu İsrail (İsrailoğulları) denilmektedir. Nitekim Kur'an-ı Kerim de Yahudileri “Benu İsrail” diye isimlendirmektedir.

O halde israiliyat, Yahudi kaynaklardan aktarılan bilgiler anlamındadır. Ne var ki tefsir ve hadis ilimleriyle uğraşanlar, “İsrailiyat” kelimesini daha geniş bir anlamda kullanmışlardır. Yahudi ve Hıristiyan kültürlerin yanı sıra geçmişlerin mitolojilerinden tefsir ve hadis kitaplarında bulunan haberlerin tamamına İsrailiyat demişlerdir.

.....


İsrailiyatı çeşitli açılardan kısımlara ayırmak mümkündür. Ancak bizi ilgilendiren, İslam'a uyma ve uymama, bir de onları nakletmenin caiz olup olmaması gibi hususlardır. İşte bu açıdan israiliyatı üç kısma ayırabiliriz:

1. İslam'a uygun olan İsrailiyat.

2. İslam'a uygun olmayan İsrailiyat.

3. Hakkında hüküm bulunmayan; doğrulanması ya da yalanlanması için elde bir kıstas bulunmayan İsrailiyat.

Tevrat ve İncil, bütünüyle tahrif edilmiş kitaplar değildir. Bu nedenle hak ile batılı bir arada bulundururlar. Bunlardan Kur'an ve sahih sünnete uygun düşenler haktır. İslam'a uygun olan İsrailiyattan maksat da, bu tür hususlardır. Peygamber (asm)'in, başta aktardığımız "İsrâîl oğulları'ndan da (ibretli kıssalar) haber verebilirsiniz. Bunda bir sakınca yoktur." anlamındaki hadisi bu tür İsrailiyata yorumlanmıştır.


Sorularla İslamiyet[/BILGI]
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Bundan sonra kavm-i Arap, sair akvamı bel’ ettiği gibi, milel-i sairenin malûmatları dahi Müslüman olmaya başladığından, muharrefe olan İsrailiyat ise, Vehb, Kâ’b gibi ulema-i ehl-i kitabın İslâmiyetlerinin cihetiyle Arapların hazain-i hayalâtına bir mecrâ ve menfez bularak o efkâr-ı safiyeye karıştılar. Hem sonra da ihtiram dahi gördüler. Zira ulema-i ehl-i kitaptan İslâmiyete gelenler, İslâmiyet şerefiyle gayet celâlet ve tekemmül ettiklerinden, malûmat-ı müzahrefe-i sabıkaları makbule ve müselleme gibi oldular, reddedilmedi. Çünkü İslâmiyetin usulüne musadim olmadığından, hikâyat gibi rivayet olunurken, ehemmiyetsizliği için tenkitsiz dinlenirlerdi. [/NOT]

İslamiyet dairesi diğer milletlerinde İslamiyete dahil olmasıyla genişledi. İslama dahil olanlar içinde, ehl-i kitap olan Yahudiler ve hıristiyanlar da vardı. Bunlardan Vehb ve Ka'b biri yahudi diğeri hristiyan iki alimdi. Ehli kitap olduklarından önceki malumatlarını da beraberlerinde getirdiler. İncilden, Tevrattan hikayeler, kıssaları ders mahiyetinde anlattıklarından ve müslüman olduklarından tenkid edilmediler. Söyledikleri, anlattıkları önceleri saf ve berrak olan fikirlere karıştı. Anlattıklarında İslamiyete muhalif birşey bulunmadığından hikaye ve rivayet tarzında söyledikleri herşey makbul görüldü.

Burada bu hikayelerden İsrailiyyat olarak dinlediğim birini paylaşayım yeri gelmişken.

Hazret-i Musa aleyhisselam Tur dağına giderken bir bedevi önüne çıkar ve der: Ya Musa a.s. benim için Rabbine dua et, benim derecemi yükseltsin. Hazret-i Musa kabul eder ve Tur dağına çıktığında Rabbimize dua eder. Filan kişinin şöyle bir maruzatı var, onu kabul eyle. Allahta duayı kabul ettiğini bildirir Hazret-i Musaya a.s. Hazret-i Musa bu haberi verip adamı sevindirmek ister. Bakar ki yolda bazı hayvanlar adamı parçalamış, cesedini delik deşik etmiş. Hazret-i Musa demişki "Allahım bu nasıl bir iş ben o kulun derecesi için dua ettim, adamın cesedi ne hale gelmiş." Allah cc. demiş ki Ya Musa, kendi gayretiyle istediği dereceye gelmesi imkansızdı. O yüzden ona vahşi hayvanları musallat ettim ki derecesi yükselsin.


Yine ikinci bir hikaye:

Şeytan Hazret-i Musaya demiş: Ya Musa ben insanlarla uğraşmaktan bıktım. Dua ette Allah beni bağışlasın ben insanları kandırmaktan vazgeçtim. Hazret-i Musa Allaha durumu arzeder. Allah şeytan için "gitsin Ademin toprağına secde etsin" der ve Hazret-i Musa bunu şeytana bildirir. Şeytan der ki: Ben Ademin a.s. dirisine secde etmedim, ölüsüne mi secde edeyim..?


İşte bu tür hikayeler bir maksadı anlatmak için kullanılmış. Mesela birinci hikayede duanın ve musibetlerin insanın derecesini yükselttiği, ikinci hikayede de şeytanın şeytanlıktan hiçbir zaman vazgeçmeyeceği gibi dersler verilmek istenmiş. İslama münafi bir manayı içermediklerinden kolayca fikirlerde yer etmişler.

Hikayeleri aklımda kaldığı şekilde anlattım, yanlışımız varsa affola..
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Fakat—hayfâ!—sonra hak olarak kabul edildiler, çok şübeh ve şükûkâta sebebiyet verdiler.

Hem de, vakta ki şu İsrailiyat, kitap ve sünnetin bazı îmââtlarına merci ve bazı mefahimlerine bir münasebetle me’haz olabilirlerdi—fakat âyât ve hadisin mânâları değil. Belki, faraza doğru olsalardı, mâsadak ve efradından olmaları mümkün olduğundan, su-i ihtiyarlarıyla başka bir me’hazı bulmayan veya atf-ı nazar etmeyen zahirperestler, bazı âyât ve ehâdîsi o hikâyat-ı İsrailiyeye tatbik ederek tefsir eylediler. Halbuki, Kur’ân’ı tefsir edecek, yine Kur’ân ve hadis-i sahihtir.
[/NOT]


İsrailiyatın tenkidsiz dinlenmesi ve ihtiram görmesi hak olarak kabul edilmelerine sebebiyet vermiş. Bu da şüpheleri beraberinde getirmiş.

Daha önce verdiğimiz üç misal gibi İsrailiyattan olan şeyler Kur'an ve sünneti anlamak için, ya da onların manalarının imasına yardımcı olmak için kullanılabilirler. Fakat ayet ve hadislerin kesin manaları onlar değildir. Sadece bir kaynak olabilirler. Halbuki tefsirin İsrailiyatta ihtiyacı yoktur. Kur'andaki bir meseleyi tefsir için, İsrailiyyattan olan kıssalar veya nakilleri kullanmak, zaruretin değil, su-i istimalin neticesidir. Kur'anın tefsiri kendisi ve sahih olan hadislerdir. Kur'anda çok ayetler vardır ki, bir başka ayet o ayetin izahı hükmündedir. Hiç bir izahat bulunamaz ise de bilhassa Buhari ve Müslimdeki hadisler Kur'an için mükemmel bir izah niteliğindedir.

Mesela Fatihada her gün en az kırk defa okuduğumuz صِرَاطَ الَّذِينَ اَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ

“Nimet ve lütfuna mazhar ettiklerinin yoluna…” Fatiha Sûresi, 1:7.. ayetini Kur'an da başka bir ayet izah etmektedir. فَاُولٰۤئِكَ مَعَ الَّذِينَ اَنْعَمَ اللهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاۤءِ وَالصَّالِحِينَ

“İşte onlar, Allah’ın kendilerine pek büyük nimetler bağışladığı peygamberler, sıddıklar, şehidler ve salih kimselerle beraberdirler.” Nisâ Sûresi, 4:69.


Bunun gibi misaller İşaratü'l-İ'caz adlı eserde ve sair risalelerde çokça mevcuttur. İsteyenler bakabilirler..
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Yoksa, ahkâmı mensuh olduğu gibi, kasası dahi muharrefe olan İncil ve Tevrat değildir.[/NOT]

Tevrat, İncildeki birtakım hükümler Kur'an tarafından neshedilmiştir. Bu nesihler imani değil, emir ve yasaklar la ilgilidir. Zamanın ve şartların değişmesiyle nasıl diğer kitaplar yerine Kur'an indirilmişse, aynı şartların değişikliğinden bazı hükümlerde de değişiklikler olmuştur. Ve yine Tevrat ve İncil zamanla keyfi olarak tahrif edilmiş, içinde bulunan kıssalar ve ayetler değiştirilmiştir. Bunun gibi sebeblerden dolayı da Tevrat ve İncil, Kur'an ın tefsirinde kullanılamazlar.
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Evet, mâsadak ile mânâ ayrıdırlar. Halbuki, mâsadak olmaya mümkün olan şey, mânâ yerine ikame olundu. Çok da imkânât vukuata karıştırıldı.[/NOT]

İsrailiyyattan olan şeyler, Kur'anın ayetlerini doğrulayıcı, tasdik edici olarak kullanılabilirler ancak Kur'an ayetlerinin asıl manası onlar değildir. Yani Kur'an asıl olarak, tahrif edilen Tevrat ve İncildeki kıssaların manalarını murad etmiş değildir. Ve onların tefsirine de muhtaç değildir. Doğrulayıcı ve tasdik edici olabilen İsrailiyyat zamanla, aynı mana gibi tefsirlerde kullanılmış. Bu da imkan dahilinde olan birşeyin sanki olmuş bir olaymış gibi nakledilmesine sebeb olmuştur. Mesela Kur'an da bir temsil anlatılırken, bu İncil ve Tevrat ta bulunan kıssalarla tefsir edildiğinde, ayetteki mana sırf o imiş gibi anlaşılmasına sebeb olmuş..
 

kýrýmlý

Well-known member
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

İsa'nın nüzulünü de neden bu kategoride değerlendirmiyorsun?
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

İsa'nın nüzulünü de neden bu kategoride değerlendirmiyorsun?

Hazret-i İsa aleyhisselamın nüzulü meselesi İsrailiyyata değil, ayetlerdeki işaretlere ve de sahih hadislere dayandırılmış olduğundan, konumuzun dışındadır. Birşeyin İsrailiyatta olması, Kur'an ayetlerinin ya da hadislerin hükmünün ortadan kalkmasına sebeb değildir, olamaz..
 

kýrýmlý

Well-known member
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ[BILGI]Üçüncü Mukaddeme

İsrâiliyatın bir taifesi ve hikmet-i Yunaniyenin bir kısmı, daire-i İslâmiyete duhul etmeleriyle, din süsüyle görünerek, efkârı ihtilâle verdiler. Şöyle ki:

O necip kavm-i Arap, zaman-ı cahiliyette bir ümmet-i ümmiye idi. Vakta ki içlerinden hak tecellî edip istidad-ı hissiyatları uyandı da, meydanda yol açan din-i mübîni gördüklerinden, umum rağabat ve meyilleri, yalnız dinin mârifetine inhisar eylediler. Fakat kâinata olan nazarları teşrihat-ı hikemiye nazarıyla değil, belki istitraden, yalnız istidlâl için idi. Onların o hassas zevk-i tabiîlerine ilham eden, yalnız onların fıtratlarına münasip olan geniş ve ulvî muhitleri ve safî ve müstaid olan fıtrat-ı asliyeleri tâlim ve terbiye eden yalnız Kur’ân idi. Bundan sonra kavm-i Arap, sair akvamı bel’ ettiği gibi, milel-i sairenin malûmatları dahi Müslüman olmaya başladığından, muharrefe olan İsrailiyat ise, Vehb, Kâ’b gibi ulema-i ehl-i kitabın İslâmiyetlerinin cihetiyle Arapların hazain-i hayalâtına bir mecrâ ve menfez bularak o efkâr-ı safiyeye karıştılar. Hem sonra da ihtiram dahi gördüler. Zira ulema-i ehl-i kitaptan İslâmiyete gelenler, İslâmiyet şerefiyle gayet celâlet ve tekemmül ettiklerinden, malûmat-ı müzahrefe-i sabıkaları makbule ve müselleme gibi oldular, reddedilmedi. Çünkü İslâmiyetin usulüne musadim olmadığından, hikâyat gibi rivayet olunurken, ehemmiyetsizliği için tenkitsiz dinlenirlerdi. Fakat—hayfâ!—sonra hak olarak kabul edildiler, çok şübeh ve şükûkâta sebebiyet verdiler.

Hem de, vakta ki şu İsrailiyat, kitap ve sünnetin bazı îmââtlarına merci ve bazı mefahimlerine bir münasebetle me’haz olabilirlerdi—fakat âyât ve hadisin mânâları değil. Belki, faraza doğru olsalardı, mâsadak ve efradından olmaları mümkün olduğundan, su-i ihtiyarlarıyla başka bir me’hazı bulmayan veya atf-ı nazar etmeyen zahirperestler, bazı âyât ve ehâdîsi o hikâyat-ı İsrailiyeye tatbik ederek tefsir eylediler. Halbuki, Kur’ân’ı tefsir edecek, yine Kur’ân ve hadis-i sahihtir.

Yoksa, ahkâmı mensuh olduğu gibi, kasası dahi muharrefe olan İncil ve Tevrat değildir.


Üstad çok güzel açıklamış ancak İsa'nın inişi meselesinde hadislerin mütavatir sayıldığından olabilir.O hadisleri de bu sınıfa sokmamış.Yoksa isa'nın inişi ile alakalı hiçbir ayet yoktur.Ayet olsaydı bu konu akide olurdu.İsa'nın inişini kabul edenler dahi bu konunun sadece hadislerde olduğu için akide oluşturmayacağını kimseden buna inanması istenemeyeceğini söylemekteler.
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Üstad çok güzel açıklamış ancak İsa'nın inişi meselesinde hadislerin mütavatir sayıldığından olabilir.O hadisleri de bu sınıfa sokmamış.Yoksa isa'nın inişi ile alakalı hiçbir ayet yoktur.Ayet olsaydı bu konu akide olurdu.İsa'nın inişini kabul edenler dahi bu konunun sadece hadislerde olduğu için akide oluşturmayacağını kimseden buna inanması istenemeyeceğini söylemekteler.

Öncelikle şunu belirteyim; bu konu sizin araya sokmaya çalıştığınız konudan çok farklıdır. Bu nedenle burada konuyu daha fazla uzatmamanızı rica ediyorum.

İkincisi; mütevatir, sahih değildir anlamına gelmiyor. Aksine bu hadisler, yalan üzerinde ittifakı muhal olan, çok kişilerden, aynı şekilde veyahut mana olarak aynı şekilde rivayet edilen hadislerdir. Bu yüzden de sağlam olarak kabul edilmişlerdir..

Ayette açık mana olarak olmasa da, işaret nevinden manalarına, malum konuda birçok örnek verilmişti. Ayetler sadece yüzünden okunduğu gibi tek bir mana içerseydi, ne hadislere gerek kalırdı, ne de yazılan sayısız tefsirlere..Bu şekildeki anlayış, Kur'anın geniş manalarını kalıba sokmak ve daraltmaktır.
 

kýrýmlý

Well-known member
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Öncelikle şunu belirteyim; bu konu sizin araya sokmaya çalıştığınız konudan çok farklıdır. Bu nedenle burada konuyu daha fazla uzatmamanızı rica ediyorum.

Sen de söyleyecek birşey bulamayınca hep aynı şeyi yapıyorsun.

İkincisi; mütevatir, sahih değildir anlamına gelmiyor. Aksine bu hadisler, yalan üzerinde ittifakı muhal olan, çok kişilerden, aynı şekilde veyahut mana olarak aynı şekilde rivayet edilen hadislerdir. Bu yüzden de sağlam olarak kabul edilmişlerdir..

Mütevatir olsa ne olur sahih olsa ne olur başka nasıl isimle adlandırsan adlandır derecelerdirsen derecelendir hiç fark etmez bu konulan kriterler insanların belirlediğişeylerdir.Buharinin mütevatir dediğine Müslim mütevatir dememiş.Yani buharinin güvenilir dediği kişilere Müslim güvenilmez demiş.Ya da Müslim in mütevatir kabul ettiklerini Buhari kabul etmemiş.Birinin sahih dediğine biri uydurma demiş.Birinin güvenilir dediği kişiye diğeri yalancı demiş.Birinin ravi kabul ettiğine diğeri öyle bir insan yoktur demiş.bunlar insanların belirlediği şeylerdir.Hiçbir hadisin doğruluğundan yüzde yüz emin olamayız.Onun için de hadisler şari değildir.Şeriat oluşturmazlar.Akide inanç oluşturmazlar.

Ayette açık mana olarak olmasa da, işaret nevinden manalarına, malum konuda birçok örnek verilmişti. Ayetler sadece yüzünden okunduğu gibi tek bir mana içerseydi, ne hadislere gerek kalırdı, ne de yazılan sayısız tefsirlere..Bu şekildeki anlayış, Kur'anın geniş manalarını kalıba sokmak ve daraltmaktır.

Allah Bu Kuran muhkem kılınmıştır buyurmaktadır.Yani Kuran anlaşılır apaçık olan bir kitaptır.İşaret eder gibi şeyler Kuran'a istediğin manayı vermeye çalışmaktır.Allah'ın kitabının manasını bozmaktır.Kuran'ı tefsir etmek değildir.
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Sen de söyleyecek birşey bulamayınca hep aynı şeyi yapıyorsun.

Cevap vermemişsem kendi kendinize mi konuşuyorsunuz ? O zaman aşağıdaki satırları neye binaen yazdınız ?



Mütevatir olsa ne olur sahih olsa ne olur başka nasıl isimle adlandırsan adlandır derecelerdirsen derecelendir hiç fark etmez bu konulan kriterler insanların belirlediğişeylerdir.Buharinin mütevatir dediğine Müslim mütevatir dememiş.Yani buharinin güvenilir dediği kişilere Müslim güvenilmez demiş.Ya da Müslim in mütevatir kabul ettiklerini Buhari kabul etmemiş.Birinin sahih dediğine biri uydurma demiş.Birinin güvenilir dediği kişiye diğeri yalancı demiş.Birinin ravi kabul ettiğine diğeri öyle bir insan yoktur demiş.bunlar insanların belirlediği şeylerdir.Hiçbir hadisin doğruluğundan yüzde yüz emin olamayız.Onun için de hadisler şari değildir.Şeriat oluşturmazlar.Akide inanç oluşturmazlar.


Kur'an-ı hıfzında tutup bugünlere kadar getirenler de insan değil miydi ?

Buharinin mütevatir dediğine Müslimin sükut etmesi Buharidekinin mütevatir olmadığı anlamına mı geliyor ?

Buhari nin güvenilir dediği, Müslimin güvenilmez dediği -ya da tersi- hadisler içinde, Hazret-i İsa aleyhisselamın nüzulü hakkındaki hadisler var mı ?


Allah Bu Kuran muhkem kılınmıştır buyurmaktadır.Yani Kuran anlaşılır apaçık olan bir kitaptır.İşaret eder gibi şeyler Kuran'a istediğin manayı vermeye çalışmaktır.Allah'ın kitabının manasını bozmaktır.Kuran'ı tefsir etmek değildir.


muhkem; Kur'anın, Peygamberimizin aleyhissalatü vesselamın hadislerini tasdik etmemesi anlamına mı geliyor ? Ve hadislerdeki manayı içeremez anlamına mı geliyor ?

Elif lam mim ne demek açıklar mısınız ?
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Hem de, vaktâ hikmet-i Yunaniyeyi Müslüman etmek için Me’mun’un asrında tercüme olundu.[/NOT]

Yunan felsefesi Abbasi halifelerinden Harun Reşidin oğlu Me'mun zamanında kurulan ilim merkezlerinde tercüme edildi, ta ki Yunan felsefesi İslama hizmet etsin..Aristo, Sokrat, Eflatun gibi felsefede ileri gelenlerin düşünceleri bu şekilde tefsirlere girmiş..
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

[NOT]Fakat pek çok esâtîr ve hurâfâtın menbaından çıkan o hikmet, bir derece müteaffine olduğundan, safiye olan efkâr-ı Arabın içlerine tedahül ettiğinden, bir derece efkârları karıştırdığı gibi, tahkikten taklide bir yol açtı.
[/NOT]


Yunan felsefesi de hurafattan ve uydurma hikayelerden arınmış bir düşünce akımı olmadığından ve Arapların saf ve temiz fikirlerine karıştığından, onların fikirlerini dahi karıştırdı. Tahkikten taklide bir yol açılmış oldu. Halbuki tefsirin gayelerinden biri, taklidden tahkike giden yolu aydınlatmaktır..
 

kýrýmlý

Well-known member
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Kur'an-ı hıfzında tutup bugünlere kadar getirenler de insan değil miydi ?

Bu mantıkla anlayamazsın yanlış mantık çünkü ayetler yazıldı ve ezberlendi ve vahyin korunacağına dair ayet var bundan şüphemiz yok.Hadislerse yazılmadı ve çok uzun yıllar sonra toplanmaya başladı ilk dönemde bilinen hadis sayısı 5000 iken günümüzde 1.500.000

Buharinin mütevatir dediğine Müslimin sükut etmesi Buharidekinin mütevatir olmadığı anlamına mı geliyor ?

Buhari nin güvenilir dediği, Müslimin güvenilmez dediği -ya da tersi- hadisler içinde, Hazret-i İsa aleyhisselamın nüzulü hakkındaki hadisler var mı ?

Hiç fark etmez önemli olan bu kriterleri insanların uydurmuş olması.O günkü siyasi ve sosyolojik anlayışa göre bir düzenleme getirdiler.Allah'ın vahyi değil kendileri uydurdu.Öyleyse bugünde bir değerlendirme yapabilirsin.

muhkem; Kur'anın, Peygamberimizin aleyhissalatü vesselamın hadislerini tasdik etmemesi anlamına mı geliyor ? Ve hadislerdeki manayı içeremez anlamına mı geliyor ?

Elif lam mim ne demek açıklar mısınız ?

Muhkem apaçık herkesin anlayabileği manasına geliyor.Orta zekada bir kişi Kuran'ı iman etmesine yetecek kadar anlayabilir.Kuran anlaşılmaz değildir.

Elif lam mim ne demek mi çok komik bunun ne demek olduğunu bilsem ve açıklasam inanacak mısın?Söylediğimin doğruluğu belirleyecek doğruluğundan emin olduğun bir bilgi var mı?Yok.

Buna rağmen bu soruyu soruyorsun fakat elinde hadislerin doğruluğunu kontrol edecek kesin doğru bilgi olan Kuran olduğu halde ve savunduğun hadisleri apaçık birşekilde kesin doğru bilgi olan Kuran'da doğrulayan bir bilgi olmadığı ve onun içerdiği diğer ayetlere de aykırı olduğu halde yine de doğruluğundan emin olmadığın hadislere inanıyorsun.

Doğruluğundan emin olamayacağın bilgiyi benden aldığında ona da mı inanacaksın?
 

Huseyni

Müdavim
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Bu mantıkla anlayamazsın yanlış mantık çünkü ayetler yazıldı ve ezberlendi ve vahyin korunacağına dair ayet var bundan şüphemiz yok.Hadislerse yazılmadı ve çok uzun yıllar sonra toplanmaya başladı ilk dönemde bilinen hadis sayısı 5000 iken günümüzde 1.500.000

Hiç fark etmez önemli olan bu kriterleri insanların uydurmuş olması.O günkü siyasi ve sosyolojik anlayışa göre bir düzenleme getirdiler.Allah'ın vahyi değil kendileri uydurdu.Öyleyse bugünde bir değerlendirme yapabilirsin.

Muhkem apaçık herkesin anlayabileği manasına geliyor.Orta zekada bir kişi Kuran'ı iman etmesine yetecek kadar anlayabilir.Kuran anlaşılmaz değildir.

Elif lam mim ne demek mi çok komik bunun ne demek olduğunu bilsem ve açıklasam inanacak mısın?Söylediğimin doğruluğu belirleyecek doğruluğundan emin olduğun bir bilgi var mı?Yok.

Buna rağmen bu soruyu soruyorsun fakat elinde hadislerin doğruluğunu kontrol edecek kesin doğru bilgi olan Kuran olduğu halde ve savunduğun hadisleri apaçık birşekilde kesin doğru bilgi olan Kuran'da doğrulayan bir bilgi olmadığı ve onun içerdiği diğer ayetlere de aykırı olduğu halde yine de doğruluğundan emin olmadığın hadislere inanıyorsun.

Doğruluğundan emin olamayacağın bilgiyi benden aldığında ona da mı inanacaksın?


kırımlı her zamanki gibi kaçamak cevaplar veriyorsun. Daha önce Kur'andan anladığın şekilde namazı nasıl kılıyorsun dedim komik dedin, şimdi elif lam mim nedir diyorum aynı şeyi söylüyorsun. Ve birbirinin aksine olan hadislerden bu konu hakkında bir tane bile gösteremiyorsun. Hem Kur'anın açıklanmaya ihtiyacı yok deyip, hem de elif lam mim den herkesin bir anlam çıkarabilecek kabiliyette olmasını bekliyorsun. Benim bu konuda az çok bildiğim bana yetiyor, hiç bilmeyen birinin bu harfleri nasıl anlaması gerekiyor hiç bir açıklamaya bakmadan ? Şimdi açıklama yapıcaksın ama o bile senin tezini yalanlıyor zaten. Hem açıklamaya gerek yok deyip sonrada çıkıp açıklamak ben yalancıyım demekle aynı şeydir.

Netice olarak şunu belirteyim. Bu tür fikirlerinizi inatla burada yayınlamanıza izin vermiyeceğim. 1,5 milyon hadis var diyorsunuz, ilk başta 5000 taneydi diyorsunuz ama içinden 10 tanesine bile inanmıyorsunuz. Dolayısıyla bu konudaki ısrarlarınızın son bulması konusunda son defa uyarıyorum. Aksi takdirde engellemek zorunda kalacağımı bilmenizi isterim..Gidin kendi sitelerinizde bu fikirlerinizi aşılamaya çalışın..
 

ABDULLAH4

Forum Yöneticisi
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Hadislere Şüpheci Yaklaşım:

Bu hadislerin açıklamasının sorulmasının arka planında Hadislerin dinde delil olup olmadığına dair şüphe bulunmaktadır. Bu nedenle usûlen bu şüphenin giderilmesine yönelik cevap verilmesi gerekmektedir. Hadisler arasında da tıpkı Kur’an-ı Kerim’de olduğu gibi, müteşâbih, mecâz ve garîb kelime ve beyanlar bulunmaktadır. Bu sebepten dolayı, Hadislerde aklımız almayan yada Kur’an’a uygun olmadığını düşündüğümüz ifadeleri, yanlış kabul etmemiz doğru değildir. Hadislere yaklaşımımız şöyle olmalıdır. Bir kimse bize bir Hadis söylediği zaman; o Hadisin nerede geçtiğini yani kaynağını, o Hadisin senedi sağlam mı ve o Hadis hakkında muhaddisler hangi açıklamaları yapmışlardır, bu bilgilere ulaşmak gerekir. Hadislerin senedi sahih ise, o Hadis bizim için delildir. Senedi sahih olan Hadisleri kabul etmemekte ısrarcılık asla doğru değildir. Çok sayıda hadis uydurulduğunu gerekçe göstermek de tutarlı değildir. Hadis alimleri zaten uydurulmuş sözleri, Peygamberimizin Hadislerinden ayırt edip, o sözlerin uydurma olduğunu açıklamışlardır. Hatta her dönemde muhaddisler halk arasında şöhret bulmuş ve hadis zannedilen uydurma sözleri derledikleri “Uydurma Hadisler” isimli eserler yazmışlardır.

Her hangi bir yerde hadis diye geçen bir sözü, ilmi olmayanların hadis zannetmeleri, Peygamberimizin Hadislerinin dinde delil kabul edilemeyeceğine gerekçe teşkil etmez. Dediğimiz gibi, o uydurma sözlere “Hadis” bile denmez; uydurma sıfatıyla ifade edilir ve onlara itibar edilmez. Peygamberimizden günümüze kadar nakledilmiş Hadislerin senedleri vardır ve güvenilir bir şekilde günümüze kadar gelmişlerdir. Bu Hadislerin tamamının dereceleri; sened ve metin tenkidi yönüyle mahiyetleri erbabınca malumdur.

 

ABDULLAH4

Forum Yöneticisi
Cevap: Muhakemat 7. Ders - İsrailiyatın, Din Süsüyle İslama Karışması

Kur’an, Peygambere İtaat Konusunda Ne Buyuruyor?

“O (Peygamber), hevâsından bir söz söylemez. O, (kendisine) bildirilen bir vahiyden başkası değildir.” (Necm: 3, 4)

”..Peygamber size ne verdiyse onu alın, neyi yasak ettiyse de sakının..” (Haşr: 7)

“..Eğer (gerçekten) mü’minler iseniz, Allah’a ve Rasûlüne itaat ediniz.” (Enfâl: 1)

“Peygambere itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur..” (Nisâ: 80)

“Biz, gönderdiğimiz her bir peygamberi Allah’ın izniyle kendisine itaat edilsin diye gönderdik..” (Nisâ: 64)

Kur’an’da Peygambere itaati emreden çok sayıda ayetler vardır. Bu ayetlerde peygamberimizin, kendi nefsinden konuşmadığı, konuştuğu her şeyin bir vahiy olduğu, Allah’la beraber Peygambere de itaat edilmesi gerektiği, Peygamberin emrettiklerinin yapılması, yasakladıklarından da sakınılması gerektiği, Peygambere itaatin, gerçekte Allah’a itaat olduğu bildirilmektedir.

Çok sayıdaki ayette, Allah’a itaat ve Peygambere itaat ayrı ayrı zikredilmiştir. Peygamber, ancak vahiyle hareket ettiği ve her açıklaması Allah’tan olduğu için, ona itaat Allah’a itaat gibidir. Peygamberimiz hem Şâri’ (Allah’ın izniyle hüküm koyan) ve hem de Şârih (Kur’an’ı açıklayan, tefsir eden)’dir. Bizzat Kur’an bizlere, Peygamberimize uymayı emretmektedir. Kur’an açıklanırken; ilk olarak Kur’an kendisini tefsir eder. Yani Kur’an, kendi bütünlüğü içinde tefsir edildiğinde pek çok ayetin açıklamasını açıkça Mushaf’ın içinde buluruz. Buna Tefsir Usûlü ilminde Kur’an’ın Kur’an’la Tefsiri denir. Bu tefsire, İmam Şenkîtî’nin Edvâu’l Beyân’ını örnek verebiliriz. Kur’an, ikinci sırada Hadislerle tefsir edilir. Bu tefsire de İbn Kesir’in Tefsîru’l Kur’ani’l Azîm’ini örnek gösterebiliriz. Demek ki, vahiy konusunda söz söyleme yetkisi Allah ve Rasûlüne aittir. Peygambersiz bir din olamayacağı gibi, Peygamberin Hadisleri olmadan da Kur’an’ı tam olarak anlamak mümkün değildir. Örneğin namazın beş vakit olması bile Kur’an’da açıkça geçmez; işaretle zikredilir. Namazın nasıl kılınacağı da Kur’an’dan öğrenilemez. Bunlar ve buna benzer çok sayıda konularda Kur’an’ı Peygamberimiz açıklar. Bu konuya çok sayıda örnekler verebiliriz ama şimdilik bu kadarla yetiniyoruz.

 
Üst