Konu: Otuz üçüncü söz otuz üç penceredir yedinci pencere

OTUZ ÜÇÜNCÜ SÖZ OTUZ ÜÇ PENCEREDİR
YEDİNCİ PENCERE

Şu kainat yüzünde serpilen masnuatın kemal-i intizamları ve kemal-i mevzuniyetleri ve kemal-i zinetleri ve icadlarının sühuleti ve birbirine benzemeleri ve birtek fıtrat izhar etmeleri, nasılki bir Sani'-i Hakim'in vücub-u vücudunu ve kemal-i kudretini ve vahdetini gayet geniş bir mikyasta gösteriyorlar. Öyle de: Camid ve basit unsurlardan, hadsiz ve ayrı ayrı ve muntazam mürekkebatın icadı, mürekkebat adedince yine o Sani'-i Hakim'in vücub-u vücuduna şehadet ve vahdetine işaret etmekle beraber, heyet-i mecmuasıyla gayet parlak bir tarzda kemal-i kudretini ve vahdetini gösterdiği gibi terkibat-ı mevcudat tabir edilen terkib ve tahlil hengamındaki teceddüdde nihayet derecede ihtilat ve karışma içinde nihayet derecede bir imtiyaz ve tefrik ile, mesela topraktaki tohumların ve köklerin çok karışık olduğu halde hiç şaşırmayarak bir surette sünbüllerini ve vücudlarını temyiz ve tefrik etmek ve ağaçlara giren karışık maddeleri yaprak ve çiçek ve meyvelere tefrik etmek ve hüceyrat-ı bedene karışık bir surette giden gıdai maddeleri kemal-i hikmetle ve kemal-i mizanla ayırıp tefrik etmek, yine o Hakim-i Mutlak ve o Alim-i Mutlak ve o Kadir-i Mutlak'ın vücub-u vücudunu ve kemal-i kudretini ve vahdetini gösterdiği gibi; zerreler alemini hadsiz ve geniş bir tarla hükmüne getirip, her dakikada kemal-i hikmetle ekip biçip, yeni yeni kainatlar mahsulatını ondan almak ve o camide, acize, cahile olan zerrata gayet şuurkarane ve gayet hakimane ve muktedirane hadsiz muntazam vazifeleri gördürmek, yine o Kadir-i Zülcelal'in ve o Sani'-i Zülkemal'in vücub-u vücudunu ve kemal-i kudretini ve azamet-i rububiyetini ve vahdetini ve kemal-i rububiyetini gösterir. İşte bu dört yol ile büyük bir pencere marifetullaha açılır. Ve büyük bir mikyasta bir Sani'-i Hakim'i akla gösterir. Şimdi ey bedbaht gafil! Şu halde Onu görmek ve tanımak istemezsen; aklını çıkar at, hayvan ol, kurtul...

Lügatler Âcize :son derece güçsüz olan, tam âciz Aded :sayı, tane, miktar Âlem :dünya, kâinat Alîm-i mutlak : ilmi herşeyi kuşatan, sınırsız ilim sahibi Allah Azamet-i rububiyet :Allah’ın rabliğinin yani terbiye edicilik ve rızık vericiliğinin büyüklüğü Bedbaht : talihsiz, şansız, kötü Câhile :son derece câhil olan, tam câhil Câmid :cansız, ruhsuz, sert Câmide :son derecede ruhsuz ve cansız olan Fıtrat :yaratılış, huy, yapı, mizaç Gâfil : dikkatsiz, uyanık olmayan, iyi düşünmeyen Gayet :çok, pek çok Gıdai :gıdayla ilgili Hadsiz : sayısız, sınırsız Hakîmane : hikmetli, gizli sırlı Hakîm-i mutlak : herşeyi hikmetle yapan, sınırsız hikmet sahibi Allah Hengâm :zaman, sıra, devir, vakit, mevsim Heyet-i mecmua :birlik oluşturanların tamamı, genel yapı, bütün Hüceyrat-ı beden :vücut hücreleri Hükmüne nun yerine, onun gibi olarak İcad :yaratma, var etme, vücuda getirmek İhtilat :karışmak, karışıp görüşmek, halleşmek, birileriyle dertleşmek İmtiyaz :ayrılma, farklılık İzhar :açığa vurmak, meydana çıkarmak, göstermek Kadîr-i Mutlak :her şeye gücü yeten mutlak güç ve kuvvet sahibi(Allah) Kadîr-i Zülcelal :her türlü eksiklikten yüce, kuvvet ve kudreti herşeyi kuşatan, sonsuz haşmet ve yücelik sahibi olan Allah Kâinat : evren, yaratılanların hepsi Kemal-i hikmet :tam bir hikmet Kemal-i intizam :tam bir düzen ve tertip Kemal-i kudret :kudretin mükemmelliği Kemal-i mevzuniyet : mükemmel derecede ölçülü olma Kemal-i mizan :mükemmel bir ölçü Kemal-i rububiyet :rububiyetin terbiye edicilik ve rızık vericiliğin mükemmelliği Kemal-i zinet :mükemmel süs Mahsulat :mahsuller, hasılat Marifetullah :Allah’ın isimlerini bilmek ve onu tanıyıp ona bağlanmak Masnuat :yapılanlar, sanatlı yapılmışlar Mesela :örnek olarak Mikyas :ölçü aleti, ölçek, ölçü Muktedirane :güçlü ve kuvvetli olarak, gücü yeterek Muntazam :düzenli, tertipli, intizamlı Mürekkebat : birkaç maddeden yapılmışlar, terkib edilmişler Nihayet: son Sâni-i Hakîm:her şeyi sanatla ve hikmetle yaratan(Allah) Sâni-i Zülkemâl :sonsuz mükemmellik sahibi olan yaratıcı(Allah) Suret : biçim, şekil Sühulet : kolaylık Sünbül: başak Şehadet : şahitlik, tanıklık Şuurkârane :şuurluca, bilinçli olarak Tabir :yorumlama, açıklama, ifade Tahlil :bir şeyi kolaylıkla tutmak, müşkül meseleyi halletmek, çözmek, hal değiştirmek Tarz :usul, şekil, metod, yol Teceddüd :yenilenmek Tefrik etmek :birbirinden ayırmak, seçmek, ayırdetmek Temyiz :ayırt etme Terkib :karıştırılıp bir araya gelmek, birkaç şeyin beraber olması Terkibat-ı mevcudat : varlıkların değişik elementlerin birleşmesiyle meydana gelişleri Unsur :madde, parça, tam olan şeyin parçaları Vahdet: birlik, bir olmak Vazife :bir kimsenin yapmaya mecbur olduğu iş, görev Vücub-u vücud :Allah’ın varlığının zorunlu oluşu, var olmak için bir sebebe muhtaç olmaması Vücud: beden, varlık, var olmak Zerrat :atomlar, zerreler Zerre : atom, en küçük parça

Benzer Konular

Metin Tahlili, Otuz Üçüncü Söz, Yirmi Yedinci Pencere

Otuz Üçüncü Söz´ün Yirmi Üçüncü Pencere'sini izah eder misiniz?

Otuz Üçüncü Söz´ün Yirmi Üçüncü Pencere'sini izah eder misiniz? Devami...

Kur'an-ı Mu'ciz-ül Beyan asırları, meşrebleri, meslekleri muhtelif olan enbiyanın, evliyanın, muvahhidinin kitablarının sırr-ı icma'ını cami'dir. Yani bütün o ehl-i kalb ve akıl, Kur'an-ı Hakim'in mücmel ahkamını ve esasatını tasdik eder bir surette, o esasatı kitablarında zikredip kabul etmişler. Demek onlar, Kur'an şecere-i semavisinin kökleri hükmündedirler. Hem Kur'an-ı Hakim, vahye istinad ediyor ve vahiydir. Çünki Kur'anı nazil eden Zat-ı Zülcelal, mu'cizat-ı Ahmediye (A.S.M.) ile, Kur'an vahiy olduğunu gösterir, isbat eder. Ve nazil olan Kur'an dahi, üstündeki i'caz ile gösterir ki, Arş'tan geliyor. Ve münzel-i aleyh olan Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselam'ın bidayet-i vahiydeki telaşı ve nüzul-i vahiy vaktindeki vaziyet-i bihuşu ve herkesten ziyade Kur'ana karşı ihlâs ve hürmeti gösteriyor ki: Vahiy olup ezelden geliyor, ona misafir oluyor.

(Bediüzzaman Said Nursi - 19. Mektub'dan)

Lügatler

Ahkâm :hükümler, kanunlar, nizamlar Aleyhissalatü vesselam :selam ve dua onun üzerine olsun Arş :taht, çatı Asır: yüzyıl Bidayet-i vahiy :vahiyin başlangıcı Cami’ :toplu, toplanmış, bir arada, kapsayan, içine alan Ehl-i kalb ve akıl :kalbe ve akla göre hareket edenler Enbiya :nebiler, peygamberler Esasat :asıllar, temeller, kökler Evliya :veliler, Allah dostları Ezel :öncesi olmayan zaman Hükmünde :benzeri, gibi Hürmet :saygı, değer verme, haysiyet, şeref İ’caz :aciz bırakmak, acze düşürmek, mucizevi olmak İhlâs :sırf Allah rızası için beklentisiz ve samimi iş yapmak İstinad :dayanma, güvenme Kur’an-ı Hakîm :her âyetinde hikmetler gizli olan Kur’an Kur’an-ı Mu’cizül beyan :beyan ve ifadesi mucize olan Kur’an Meslek :yol, sanat, usul, gidiş, sistem

Meşreb :manevi haz ve feyiz alınan yer ve yol, huy, âdet, ahlâk, gidiş Mu’cizât-ı Ahmediye(a.s.) :Peygamberimizin (a.s.m.) mucizeleri Muhtelif: çeşitli Muvahhidin :bir Allah’a inanıp birliğe çalışanlar Mücmel :kısa, öz, sözü az manası çok olan Münzel-i aleyh :kendisine indirilen peygamber Nazil :yukarıdan aşağıya inen, bir yere konan Nüzul-ü vahiy :vahyin inmesi Resûl-i Ekrem : Allah’ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed(a.s.) Sırr-ı icma’ :bir araya geliş bir fikirde birleşme sırrı Suret : biçim, şekil Şecere-i semavi :semavi ağaç, gökten dallanan ve yayılan Kur’an ağacı Tasdik :doğrulamak, kabul etmek Vahiy :bir fikrin veya emrin Allah tarafından peygambere bildirilmesi Vaziyet-i bihuşu :huşu içindeki durum Zât-ı Zülcelal :celal ve büyüklük sahibi Zat(Allah) Zikretmek :anmak, hatırlamak, söylemek Ziyade : fazla, daha çok, fazlasıyla

--

MESNEVİ-İ NURİYE DERSLERİ 4.5.REŞHALAR(DEVAMI)
BEŞİNCİ REŞHA

Arkadaş! Şu zât-ı nuranî (a.s.m.), mürşid-i imânî, Resûl-i Ekrem (Aleyhissalâtü Vesselâm) bak, nasıl neşrettiği hakikatin nuruyla, hakkın ziyasıyla, nev-i beşerin gecesini gündüze, kışını bahara çevirerek, âlemde yaptığı inkılâp ile âlemin şeklini değiştirerek nuranî bir şekle sokmuştur. Evet, o zâtın nuranî güzelliğiyle kâinata bakılmazsa, kâinat bir mâtem-i umumî içinde görünecekti. Bütün mevcudat birbirine karşı ecnebî ve düşman durumunda bulunacaktı. Cemâdat, birer cenaze suretini gösterecekti. Hayvan ve insanlar, eytam gibi zeval ve firakın korkusundan vâveylâlara düşeceklerdi. Ve kâinata, harekâtıyla, tenevvüüyle ve tagayyüratıyla, nukuşuyla tesadüfe bağlı bir oyuncak nazarıyla bakılacaktı. Bilhassa insanlar, hayvanlardan daha aşağı, zelil ve hakir olacaklardı. İşte, o zâtın telkin ettiği iman nazarıyla kâinata bakılmadığı takdirde, kâinat böyle korkunç, zulümatlı bir şekilde görünecekti. Fakat o mürşid-i kâmilin gözüyle ve iman gözlüğüyle bakılırsa, her taraf nurlu, ziyadar, canlı, hayatlı, sevimli, sevgili bir vaziyette arz-ı dîdâr edecektir. Evet, kâinat iman nuruyla mâtem-i umumî yeri olmaktan çıkıp mescid-i zikir ve şükür olmuştur. Birbirine düşman telâkki edilen mevcudat, birbirine ahbap ve kardeş olmuşlardır. Cenaze ve ölü şeklini gösteren cemâdat, ünsiyetli birer hayattar ve lisan-ı haliyle Hâlıkının âyâtını nâtık birer musahhar memuru şekline giriyorlar. Ağlayan, müteşekkî ve eytam kıyafetinde görünen insan, ibadetinde zâkir, Halıkına şâkir sıfatını takınıyor. Ve kâinatın harekât, tenevvüat, tagayyürat ve nukuşu abesiyetten kurtuluyor. Rabbânî mektuplar, âyat-ı tekviniyeye sahifeler, esmâ-i İlâhiyeye ayineler suretine inkılâp ederler.

Lügatler : abesiyet : faydasız ve gayesiz oluş acz : âcizlik, zayıflık ahbap : dostlar, sevgililer Aleyhissalâtü Vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun arz-ı dîdâr : nazarlara sunma, güzelliğini gösterme âyât : âyetler, deliler bilhassa : özellikle cemâdat : cansız varlıklar ecnebî : yabancı eytam : yetimler, yetim kalanlar firak : dostlardan ayrılık hak : doğru, gerçek hakikat : doğru gerçek hakir : hor ve değersiz Hâlık : herşeyi yaratan Allah harekât : hareketler, sürekli meydana gelen değişmeler hayattar : canlı inkılâp : değişim irad etmek : sunmak, söylemek kâinat : evren lisan-ı hal : hal dili mâtem-i umumî : herkesin yas tutması mescid-i zikir ve şükür : Allah'ın isim ve sıfatlarının sürekli anıldığı, verdiği sonsuz nimetler için şükredildiği mekân mevcudat : varlıklar musahhar : boyun eğerek itaatte bulunan mürşid-i imânî : insanlara iman hakikatlerini gösteren ve onları doğru yola ileten mürşid-i kâmil : insanları hakikî mânâda irşad eden, hakikatleri ders veren mürşid; Hz. Muhammed (a.s.m.) müteşekkî : şikâyet eden; şikâyetçi nâtık : konuşan nazar : bakış açısı, görüş neşretmek : yaymak nev-i beşer : insanlık nukuş : nakışlar, işlemeler nur : aydınlık, ışık nuranî : aydınlık, ışık saçan nurlu : aydınlık Rabbânî : her şeyin Rabbi olan Allah’a ait Resûl-i Ekrem : Allah’ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.) reşha : “sızıntı” mânâsını taşıyan başlıklardan her birisi sıfat : özellik, vasıf sual : soru suret : biçim, şekil şâkir : Allah’a şükreden tagayyürat : başkalaşmalar, değişmeler tagayyürat : değişmeler telâkki edilen : kabul edilen; düşünülen telkin etmek : fikir aşılamak, öğüt vermek tenevvü : çeşitlilik tenevvüat : çok çeşitlilik ünsiyetli : cana yakın, dost vâveylâ : çığlık, feryad vaziyet : durum, hâl zâkir : zikreden, Allah’ı anan zât : kişi; Hz. Muhammed (a.s.m.) zât-ı nuranî : etrafına nur saçan zât, Hz. Peygamber (a.s.m.) zelil : aşağı, alçak zeval : geçip gitme, yok olup gitme ziya : ışık ziyadar : ışıklı zulümat : karanlık

MESNEVİ-İ NURİYE DERSLERİ 4.5.REŞHALAR(DEVAMI)
BEŞİNCİ REŞHA

Arkadaş! Şu zât-ı nuranî (a.s.m.), mürşid-i imânî, Resûl-i Ekrem (Aleyhissalâtü Vesselâm) bak, nasıl neşrettiği hakikatin nuruyla, hakkın ziyasıyla, nev-i beşerin gecesini gündüze, kışını bahara çevirerek, âlemde yaptığı inkılâp ile âlemin şeklini değiştirerek nuranî bir şekle sokmuştur. Evet, o zâtın nuranî güzelliğiyle kâinata bakılmazsa, kâinat bir mâtem-i umumî içinde görünecekti. Bütün mevcudat birbirine karşı ecnebî ve düşman durumunda bulunacaktı. Cemâdat, birer cenaze suretini gösterecekti. Hayvan ve insanlar, eytam gibi zeval ve firakın korkusundan vâveylâlara düşeceklerdi. Ve kâinata, harekâtıyla, tenevvüüyle ve tagayyüratıyla, nukuşuyla tesadüfe bağlı bir oyuncak nazarıyla bakılacaktı. Bilhassa insanlar, hayvanlardan daha aşağı, zelil ve hakir olacaklardı. İşte, o zâtın telkin ettiği iman nazarıyla kâinata bakılmadığı takdirde, kâinat böyle korkunç, zulümatlı bir şekilde görünecekti. Fakat o mürşid-i kâmilin gözüyle ve iman gözlüğüyle bakılırsa, her taraf nurlu, ziyadar, canlı, hayatlı, sevimli, sevgili bir vaziyette arz-ı dîdâr edecektir. Evet, kâinat iman nuruyla mâtem-i umumî yeri olmaktan çıkıp mescid-i zikir ve şükür olmuştur. Birbirine düşman telâkki edilen mevcudat, birbirine ahbap ve kardeş olmuşlardır. Cenaze ve ölü şeklini gösteren cemâdat, ünsiyetli birer hayattar ve lisan-ı haliyle Hâlıkının âyâtını nâtık birer musahhar memuru şekline giriyorlar. Ağlayan, müteşekkî ve eytam kıyafetinde görünen insan, ibadetinde zâkir, Halıkına şâkir sıfatını takınıyor. Ve kâinatın harekât, tenevvüat, tagayyürat ve nukuşu abesiyetten kurtuluyor. Rabbânî mektuplar, âyat-ı tekviniyeye sahifeler, esmâ-i İlâhiyeye ayineler suretine inkılâp ederler.

Lügatler : abesiyet : faydasız ve gayesiz oluş acz : âcizlik, zayıflık ahbap : dostlar, sevgililer Aleyhissalâtü Vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun arz-ı dîdâr : nazarlara sunma, güzelliğini gösterme âyât : âyetler, deliler bilhassa : özellikle cemâdat : cansız varlıklar ecnebî : yabancı eytam : yetimler, yetim kalanlar firak : dostlardan ayrılık hak : doğru, gerçek hakikat : doğru gerçek hakir : hor ve değersiz Hâlık : herşeyi yaratan Allah harekât : hareketler, sürekli meydana gelen değişmeler hayattar : canlı inkılâp : değişim irad etmek : sunmak, söylemek kâinat : evren lisan-ı hal : hal dili mâtem-i umumî : herkesin yas tutması mescid-i zikir ve şükür : Allah'ın isim ve sıfatlarının sürekli anıldığı, verdiği sonsuz nimetler için şükredildiği mekân mevcudat : varlıklar musahhar : boyun eğerek itaatte bulunan mürşid-i imânî : insanlara iman hakikatlerini gösteren ve onları doğru yola ileten mürşid-i kâmil : insanları hakikî mânâda irşad eden, hakikatleri ders veren mürşid; Hz. Muhammed (a.s.m.) müteşekkî : şikâyet eden; şikâyetçi nâtık : konuşan nazar : bakış açısı, görüş neşretmek : yaymak nev-i beşer : insanlık nukuş : nakışlar, işlemeler nur : aydınlık, ışık nuranî : aydınlık, ışık saçan nurlu : aydınlık Rabbânî : her şeyin Rabbi olan Allah’a ait Resûl-i Ekrem : Allah’ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.) reşha : “sızıntı” mânâsını taşıyan başlıklardan her birisi sıfat : özellik, vasıf sual : soru suret : biçim, şekil şâkir : Allah’a şükreden tagayyürat : başkalaşmalar, değişmeler tagayyürat : değişmeler telâkki edilen : kabul edilen; düşünülen telkin etmek : fikir aşılamak, öğüt vermek tenevvü : çeşitlilik tenevvüat : çok çeşitlilik ünsiyetli : cana yakın, dost vâveylâ : çığlık, feryad vaziyet : durum, hâl zâkir : zikreden, Allah’ı anan zât : kişi; Hz. Muhammed (a.s.m.) zât-ı nuranî : etrafına nur saçan zât, Hz. Peygamber (a.s.m.) zelil : aşağı, alçak zeval : geçip gitme, yok olup gitme ziya : ışık ziyadar : ışıklı zulümat : karanlık