Konu: Yirmi Sekizinci Lem'a

Onuncu Nükte

Nev-i beşerin ağlanacak gülmelerine, endişe-i istikbal ve âkıbetbînlik adesesiyle, gayet şâşaalı bir gece bayramında, hapishane penceresinden bakarken, nazar-ı hayalime inkişaf eden bir vaziyeti beyan ediyorum. Sinemada, eski zamanda mezaristanda yatanların vaziyet-i hayatiyeleri göründüğü gibi, yakın bir istikbalde mezaristan ehli olanların müteharrik cenazelerini görmüş gibi oldum. O gülenlere ağladım. Birden bir tevahhuş, bir acımak hissi geldi. Aklıma döndüm, hakikatten sordum: “Bu hayal nedir?” Hakikat dedi ki:

Elli sene sonra, bu kemâl-i neş’e ile gülen ve eğlenen zavallılardan elliden beşi, beli bükülmüş, yetmiş yaşlı ihtiyarlar gibi; kırk beşi, mezaristanda çürümüş bulunacaklar. O güzel simalar, o neş’eli gülmeler, zıtlarına inkılâp etmiş olacaklar. Küllü âtin karîb kaidesiyle, madem yakında gelecek şeylerin gelmiş gibi görülmesi bir derece hakikattir; elbette gördüğün hayal değildir.

Madem dünyanın gafletkârâne gülmeleri, böyle ağlanacak acı hallerin perdesidir ve muvakkat ve zevâle mâruzdur. Elbette biçare insanların ebedperest kalbini ve aşk-ı bekàya meftun olan ruhunu güldürecek, sevindirecek, meşru dairesinde ve müteşekkirâne, huzurkârâne, gafletsiz, mâsumâne eğlencelerdir ve sevap cihetiyle bâki kalan sevinçlerdir. Bunun içindir ki, bayramlarda gaflet istilâ edip gayr-ı meşru daireye sapmamak için, rivayetlerde, zikrullaha ve şükre çok azîm tergibat vardır. Tâ ki, bayramlarda o sevinç ve sürur nimetlerini şükre çevirip, o nimeti idame ve ziyadeleştirsin. Çünkü şükür nimeti ziyadeleştirir, gaflet ise kaçırır.

Said Nursî

Said Nursî: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)	adese: mercek
azîm: çok büyük	aşk-ı bekà: devamlı ve kalıcı olma aşkı
beyan etmek: açıklamak	biçare: çaresiz
bâki: devamlı ve kalıcı olan	cihet: taraf, yön
ebedperest: sonsuz hayata arzulu	endişe-i istikbal: gelecek endişesi
gaflet: Allah’ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâli	gafletkârâne: Allah’ın emirlerine karşı umursamaz ve duyarsız davranırcasına
gayr-ı meşru: helâl olmayan, dine aykırı	hakikat: gerçek, esas
huzurkârâne: kişinin kendisini Allah’ın huzurunda hissetmesi şeklinde	idame: devam
inkişaf eden: ortaya çıkan	inkılâp etmek: dönüşmek
istikbal: gelecek	istilâ etmek: işgal altına almak
kaide: kural	kemâl-i neş’e: tam bir neşe
küllü âtin karîb: gelecekte olacak her şey yakındır	meftun: düşkün
mezaristan: mezarlık	mezaristan ehli: mezardakiler
meşru: helal, dine uygun	muvakkat: geçici
mâsumâne: günahsız bir şekilde	müteharrik: hareketli
müteşekkirâne: teşekkür ederek	nazar-ı hayal: bir meseleye hayalen bakmak
nev-i beşer: insanlar	nimet: iyilik, ihsan
nükte: ince ve derin anlamlı söz	rivayet: Hz. Peygamberden (a.s.m.) aktarılan ifade, hadis-i şerif
sima: yüz	tergibat: teşvikler, istek uyandırıcı ifadeler
tevahhuş: korkma, ürküntü	vaziyet: durum, hâl
vaziyet-i hayatiye: hayat durumu	zevâl: gelip geçicilik, yokluk
zikrullah: Allah’ı çeşitli ifadelerle anma	ziyadeleştirmek: çoğaltmak
âkıbetbîn: âkıbeti gören; ileri görüşlü	şâşaalı: gösterişli, göz alıcı bir şekilde
şükür: teşekkür etme, Allah’a karşı minnet duyma

On Birinci Nükte

Bir düstur

Risale-i Nur talebeleri, Risale-i Nur’un dâiresi hâricinde nur aramamalı ve aramaz. Eğer ararsa, Risale-i Nur’un penceresinden ışık veren mânevî güneşe bedel bir lâmbayı bulur, belki güneşi kaybeder.

Hem Risale-i Nur’un dâiresindeki hâlis, pek kuvvetli ve her ferdine çok ruhları kazandıran ve Sahâbenin sırr-ı verâset-i Nübüvvetle meşreb-i uhuvvetkârânesini gösteren “meşreb-i hıllet ve meslek-i uhuvvet” ise, hâriç dâirelerde o pedere ve o mürşide üç cihetle zarar vermek suretiyle, bir pederi aramaya ihtiyaç bırakmaz; birtek peder yerine, pek çok ağabeyi buldurur. Elbette büyük kardeşlerin müteaddit şefkatleri, bir pederin şefkatini hiçe indirir.

Dâireye girmeden evvel bulduğu şeyhi, her fert o şeyhini, mürşidini, dâirede dahi muhâfaza edebilir. Fakat şeyhi olmayan, dâireye girdikten sonra, ancak dâire içinde mürşid arayabilir. Hem Risaletü’n-Nur’un velâyet-i kübrâ olan sırr‑ı verâset-i Nübüvvet feyzini veren ders-i hakâik dâiresindeki ilm-i hakikat dahi dâire hâricindeki tarikatlere ihtiyaç bırakmaz. Meğer tarikati yanlış anlayıp, güzel rüyalar, hayaller, nur ve zevklere müptelâ ve âhiret faziletinden ayrı olan dünyevî ve hevesî zevkleri arzulayan ve merciiyet makamını isteyen nefisperestler ola...

Bu dünya dârü’l-hizmettir; külfet ve meşakkat ile ücret ölçülür—dârü’l-mükâfat değil. Onun içindir ki, ehl-i hakikat keşif ve kerâmetlerdeki ezvâk ve envâra ehemmiyet vermiyorlar. Belki bazan kaçıyorlar, setrini istiyorlar.

Hem Risale-i Nur’un dâiresi çok geniştir; şâkirtleri pek çoktur. Hârice kaçanları aramaz, ehemmiyet vermez, belki daha içine almaz. Her insanda bir kalp var. Bir kalp ise, hem dâirede, hem hâriçte olamaz.

Hem hâriçteki irşâda hevesli zâtlar, Risale-i Nur’un şâkirtleriyle meşgul olmamalı.

Risaletü’n-Nur: Risale-i Nur’un diğer bir adı	Sahâbe: Hz. Peygamberi (a.s.m.) gören ve onun yolundan giden Müslümanlar
bedel: karşılık	cihet: yön
ders-i hakâik: hakikatlere ulaştırma dersi	dârü’l-hizmet: hizmet alanı
dârü’l-mükâfat: ödüllendirme yeri	dünyevî: dünya ile ilgili
düstur: kural	ehemmiyet: değer, önem
ehl-i hakikat: doğru ve hak yolda olan kimseler	envâr: nurlar
ezvâk: zevkler, lezzetler	fazilet: üstün değer
ferd: kişi, birey	feyiz: mânevî bereket, bolluk
hevesî: zevk ve hevesten kaynaklanan	hâlis: içten, ihlâslı
hâriç: dış	ilm-i hakikat: hakikat ilmi, bilgisi
irşad: doğru yolu gösterme, uyarma	kerâmet: ihsan; Allah’ın sevdiği kullarına ikram olarak verdiği olağanüstü hal ve özellik
keşif: mânevî alemlerdeki gizli olan hakikatleri açığa çıkarma	külfet: güçlük, zorluk
makam: derece	merciiyet: müracaat yeri olma
meslek-i uhuvvet: kardeşlik mesleği	meşakkat: güçlük, zorluk
meşreb-i hıllet: yakın dostluğu öngören hareket tarzı	meşreb-i uhuvvetkârâne: kardeşliği öngören hareket tarzı
muhâfaza etmek: korumak, saklamak	müptelâ: bağımlı, düşkün
mürşid: irşad eden, doğru yolu gösteren	müteaddit: çeşitli, birçok
nefisperest: nefsin arzu ve isteklerine çok düşkün olan	peder: baba
setretme: örtme, gizleme	suret: şekil, yön
sırr-ı verâset-i Nübüvvet: Peygamber varisliğinin sırrı	tarikat: İlâhî hakikatlere ulaşmak için, şeyhin gözetiminde takip edilen yol
velâyet-i kübrâ: en büyük velilik	âhiret: öteki dünya, ölümden sonraki ebedî hayat
şeyh: bir tarikatta en üst konuma ulaşmış kimse; bir tekkede ders veren ve müritleri bulunan kimse	şâkirt: talebe, öğrenci

Çünkü üç cihetle zarar görmeleri muhtemeldir. Takvâ dâiresindeki talebeler irşâda muhtaç olmadıkları gibi, hâriçte kesretli namazsızlar var. Onları bırakıp bunlarla meşgul olmak irşad değildir. Eğer bu şâkirtleri severse, evvelâ dâire içine girsin, o şâkirtlere peder değil, belki kardeş olsun—fazileti ziyade ise ağabeyleri olsun.

Hem bu hâdisede göründü ki, Risale-i Nur’a intisâbın çok ehemmiyeti var ve çok pahalı düştü. Ve buna bu fiyatı veren ve o yolda bütün âlem-i İslâm nâmına dinsizliğe karşı mücâhede vaziyetini alan aklı başında bir adam, o elmas gibi mesleği terk edip başka mesleklere giremez.

Said Nursî

Said Nursî: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)	cihet: taraf, yön
ehemmiyet: değer, önem	evvelâ: ilk olarak
fazilet: üstün değer	hâriç: dış
intisâb: bağlanma	irşad: doğru yolu gösterme, uyarma
kesretli: pek çok	muhtemel: ihtimal dahilinde
mücâhede: cihad etme, din düşmanına karşı mücadele yapma	nâmına: adına
peder: baba	takvâ: Allah’tan korkup emir ve yasaklarına titizlikle uyma
vaziyet: durum	ziyade: çok, fazla
âlem-i İslâm: İslâm dünyası	şâkirt: öğrenci, talebe

On İkinci Nükte

Aziz kardeşlerim!

Gücenmemek şartıyla bu defa takdirkârane değil, belki tenkidkârane iki küçük meseleyi beyan edeceğim:

Birincisi: Ben, sizleri ve Risale-i Nur’u müdâfaa için çok davalarda bulundum. O davalardaki şahidlerimin birinci sınıfı sizlerdiniz. Halbuki, inkârınızla hem beni şahidsiz bıraktınız, hem de hakkımdaki ittihamı takviye ettiniz. Çünkü, sizin kaçmanız ve inkârınız, “Demek bir şey var ki, bunlar yanaşmıyorlar” diye fikir verdi. Hem ben sizlerin nasıl tebrienize çalıştım, sizden çoluk çocukları olmayan kısmı beni yalnız bırakmamak için merdâne yanaşmak lazımdı. Fakat, iş işten geçti, yeniden yanaşmağa lüzum yok.

İkinci mesele: Seciye-i âliye-i Sahabeyi ve meşreb-i nurânî-i peygamberiyi beyan eden Risale-i Nur dairesindeki feyze kanaat etmeyip, bir kısım kardeşlerimiz tarikat hevesiyle üstadının ve kardeşlerinin şahs-ı mânevîsinin rızasını ve iznini almadan başka yerde o hevesle, hem kendine faidesi olmayarak, hem bizlere, hem Risale-i Nur’a, hem musibetzede arkadaşlarımıza, Risale-i Nur’a girmeyen rüfekamıza zarar ve müteaddid ve dikkatle bizi tecessüs eden adamların nazar-ı dikkatini celbe medar bir heveste bulundular. Ben ki, her birinizi yüz hemşehrime değiştirmediğimi resmen mahkemede iddia ettim ve beni ziyaret edenlere karşı iddia etmişim ki; Risale-i Nur talebelerinin en küçüğünü, hariç bir veliden daha ehemmiyetli gördüğümü ve Kuleönlü Ali, Lütfi gibi genç ve hâlis Risale-i Nur talebelerini hariçteki büyükçe bir veliye tercih ettiğimi çok emarelerle benden anladığınız halde, nasıl oluyor ki menfaatsiz, belki zararlı bir heves yolunda arkadaşlarının şahs-ı mânevîsinin malum ve âli makamını ve Üstadınızın

Kuleönlü Ali: (bk. bilgiler – Küçük Ali)	Lütfi: (bk. bilgiler – Abdullah Lütfi Özerdem)
Said Nursî: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)	aziz: çok değerli, izzetli
beyan etmek: açıklamak, izah et¬mek	ehemmiyetli: değerli, kıymetli
ehl-i ilim: ilim ehli olanlar, âlimler	ehl-i takvâ: takvâ sahipleri; Allah’tan korkup emir ve yasaklarına titizlikle uyan kimseler
emniyet: güven	emâre: belirti, işaret
entrika: dalavere, dolap çevirme	faide: fayda, yarar
feyiz: ilham, irfân, bereket	gücenme: darılma
hariç: bir şeyin dışında olan	hemşehri: aynı şehirli olan
heves: gelip geçici arzu ve istek	huruf: harfler
hâlis: saf, samimi	hükûmet: idare, yönetim
intişar: yayılma	ittiham: suçlama, suçlu duruma düşürme
kanaat etmek: yetinmek	makam: konum, derece
malûm: bilinen, belli	medar: sebep
menfaat: çıkar, kişisel yarar	merdâne: mertçe
meşreb-i nurânî-i peygamberî: peygamberin nurlu yolu	musibetzede: belâya, sıkıntıya düşmüş olan kimse
müdafaa: savunma	müdafaat: savunmalar
müteaddit: bir çok, çeşitli	nazar-ı dikkati celb: dikkat çekme
nazar-ı millet: milletin bakışı, düşüncesi	rüfeka: refikler, arkadaşlar
rıza: memnuniyet	seciye-i âliye-i Sahabe: Sahabelerin yüksek karakteri
takdirkârâne: takdir edercesine	takviye etmek: güçlendirmek, desteklemek
talebe: öğrenci	tarikat: İlâhî hakikatlere ulaşmak için, şeyhin gözetiminde takip edilen yol
tebrie: beraat ettirme	tecessüs eden: casusluk yapan, gizlice araştıran
tekerrür etme: tekrarlanma	tenkidkârane: eleştiri şeklinde
vasıta: aracı	veli: Allah dostu
âli: yüksek	şahs-ı mânevî: belli bir kişi olmayıp bir cemaatten meydana gelen mânevî şahıs

müsellem size karşı hayırhahlığını düşünmeyip, hariçte makamı—sizce meçhul—ve hem o bîçareye zararlı bir surette şeyhlik damarını tahrik etmek suretinde sohbet etmek muvafık değildir.

Bu tenkid—haşa—sizin umumunuza ve ekserinize ait değil, yalnız bir iki üç zatın kusurlarına da değil, kalblerinin fazla safvetinden ve tarikata ziyade heveslerindendir. Hem Isparta’nın en zaif damarı, sebeb-i ittihamımız olan tarikatı en kuvvetli sebep göstermeleri, zannederim bu mânasız tarikat hevesi sebebiyet vermiştir. Burada bu tevkifimizin en kuvvetli sebebi, bu bazı safdillerin hevesinden ve benimle de münasebetleri tarikat süsü verdiğinden tahmin ederim. Pek çok rica ederim benim bu tenkidimden gücenmeyiniz.

Said Nursî

On Üçüncü Nükte

Kardeşlerim,

Risale-i Nuru müdâfaa ve muhafazasında herkes, hatta ben de çekilsem, beş kardeşimizin çekilmemeleri gerektir. Bu arkadaşlarımız: Hüseyin Usta, Halil İbrahim, Re’fet Bey, Hüsrev ve Hakkı Efendi’lerdir. Üç evvelkilerin ihtiyarsız ihtiyatsızlığı; diğer ikisinin zâhirî düşmanlarının şahsî garazları yüzünden Risale-i Nura karşı çok fazla zarar yapılmak istenilmesine göre, Risale-i Nur ehemmiyetli bir sûrette iştihar ve intişar etmesi gibi bir nimet-i uzmâyı netice vermeseydi, bu kadar mazur ve masum Risale-i Nur şakirdlerinin teellümatına sebebiyet verdiklerinden dolayı bu kardeşlerimizin ruhları pek çok sıkılacaktı.

İşte herkesten ziyade bu beş kardeşimizin ihtiyat edip yek-vücud bulunmaları lâzımdır.

Hakkı Efendi: (bk. bilgiler – Hakkı Tığlı)	Halil İbrahim: (bk. bilgiler – Halil İbrahim Çöllüoğlu)
Hüseyin Usta: (bk. bilgiler – Hüseyin Zevki Usta)	Hüsrev: (bk. bilgiler – Hüsrev Altınbaşak)
Isparta: (bk. bilgiler)	Re'fet Bey: (bk. bilgiler)
Said Nursî: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)	bîçare: çaresiz, zavallı
ekser: çoğunluk	evvel: önce olma
garaz: kötü kasıt	hayırhah: başkasının iyiliğini isteyen
hâşâ: asla öyle değil	ihtiyarsız: iradesiz, düşünmeden
ihtiyat etmek: önlem almak, tedbirli olmak	ihtiyatsız: önlem almadan, tedbirsiz
intişar etmek: yayılmak, dağılmak	iştihar etmek: meşhur olmak, tanınmak
mazur: mazeretli	meçhul: bilinmeyen
muhafaza: koruma	muvafık: uygun, yerinde
müdafaa: savunma	münasebet: ilişki, bağlantı
müsellem: doğruluğu şüphesiz kabul edilmiş	netice verme: sonuç verme
nimet-i uzmâ: büyük nimet	nükte: ince ve derin anlamlı söz
rica etmek: ummak, ümit etmek	safdil: saf kalpli, kolay aldanan
safvet: paklık, temizlik	sebeb-i ittiham: suçlama sebebi
sebebiyet vermek: neden olmak	suret: biçim, şekil
tahrik etmek: harekete geçirmek	tarikat: İlâhî hakikatlere ulaşmak için, şeyhin gözetiminde takip edilen yol
teellümat: elemler, acılar	tenkid: eleştiri
tevkif: tutuklama	umum: bütün
yekvücud: tek vücud	zahirî: açık, görünürde
zaif: zayıf	ziyade: çok, fazla
şakird: talebe, öğrenci	şeyh: bir tarikatta en üst konuma ulaşmış kimse; bir tekkede ders veren ve müritleri bulunan kimse

On Dördüncü Nükte

Kardeşlerim,

Kalbime ihtâr edildi ki; nasıl ki, Mesnevi-î Şerif, şems-i Kur’ân’dan tezâhür eden yedi hakikattan bir hakikatın âyinesi olmuş, kudsî bir şerâfet almış; Mevlevîlerden başka daha çok ehl-i kalbin lâyemut bir mürşidi olmuş. Öyle de, Risâle-i Nur şems-i Kur’âniyenin ziyâsındaki elvân-ı seb’ayı ve o güneşteki renk renk, çeşit çeşit yedi nûru birden âyinesinde temessül ettirdiğinden—inşâallah—yedi cihetle şerîf ve kudsî ve yedi Mesnevî kadar ehl-i hakikata bâkî bir rehber ve bir mürşid olacak.

On Beşinci Nükte

Kardeşlerim,

Hafîz-i Zülcelâlin hıfz ve himayetine bakınız ki, meselemiz münasebetiyle Risale-i Nur'un risaleleri adedine muvafık olarak, yüz yirmi kusür adamın mahrem evraklarıyla istintakta oldukları halde ve ecnebîlerin entrikalarıyla ve muhalif komitecilerin dolaplarıyla mevcut ve münteşir müteaddit cemiyetlerin hiçbirisiyle, Risale-i Nur'un hiçbir şakirdinin münasebettarlığını gösterecek hiçbir madde bulunmaması, gayet zahir ve parlak bir himaye-i Rabbaniyedir. Muhafaza-i İlâhiyeye ve İmam-ı Ali (r.a.) ve Gavs-ı Âzam (k.s.), Risale-i Nur'a ait keramet-i gaybiyelerini cidden teyid eden bir inayet-i Rahmâniyedir. Kırk ikilik bir top güllesini, kırk iki mâsum ve mazlum kardeşlerimizin dergâh-ı İlâhiyeye açılan elleriyle doldurup, geri çevirip, atanların başlarında mânen patlattırdı. Bizlere, yalnız ehemmiyetsiz, sevaplı, hafif birkaç yara bereden başka olmadı. Böyle bir seneden beri doldurulan bir toptan, böyle pek az zararla kurtulmak harikadır.

Gavs-ı Âzam: [bk. bilgiler – Abdulkâdir-i Geylânî (k.s.)]	Hafîz-i Zülcelâl: sonsuz haşmet ve yücelik sahibi, büyük küçük herşeyi kaydedip koruyan Allah
Mesnevi-î Şerif/Mesnevî: (bk. bilgiler – Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî)	Mevlevîler: Mevlevî tarikatına bağlı olanlar
bâkî: devamlı ve kalıcı olan	cemiyet: dernek
cidden: ciddî olarak	cihet: taraf, yön
dergâh-ı İlâhiye: Allah’ın yüce katı, makamı	ecnebî: yabancı
ehl-i hakikat: doğru ve hak yolda olan kimseler	ehl-i kalb: kalb ehli, mânevî derecelere yükselen kişiler
elvân-ı seb’a: yedi renk	entrika: dalavere, dolap çevirme
hakikat: asıl, esas, gerçek mahiyet	himayet: koruma
himâye-i Rabbâniye: Allah’ın koruma ve himâyesi	hıfz: koruma, muhafaza etme
ihtâr edilmek: uyarılmak	inayet-i Rahmâniye: çok merhametli ve şefkatli olan Allah’ın inayeti, yardımı
inşaallah: Allah izin verirse	istintak: konuşturma, sorgulama
keramet-i gaybiye: gelecekle ilgili keramet	komite: cemiyet, topluluk
kudsî: her türlü kusur ve noksandan uzak	lâyemut: ölümsüz
mahrem: gizli	mazlum: zulme uğramış
mevcut: var olan	muhafaza-i İlâhiye: İlâhî muhafaza, Allah’ın koruması
muhalif: aykırı, zıt	muvafık: uygun
mânen: mânevî yönden	münasebet: bağlantı, ilgi
münasebettar: alâkalı, ilgili	münteşir: yayılmış
mürşid: irşad eden, doğru yolu gösteren	müteaddit: bir çok, çeşitli
risale: Risale-i Nur’un her bir bölümü	temessül etmek: göstermek, yansıtmak
teyid etmek: desteklemek	tezâhür etmek: ortaya çıkmak, görünmek
zahir: açık, âşikar	ziya: ışık
İmam-ı Ali: [bk. bilgiler – Ali (r.a.)]	şems-i Kur’ân: Kur’ân güneşi
şerâfet: şereflilik	şerîf: şerefli, yüce

Böyle pek büyük bir nimete karşı, şükür ve sürur ve sevinçle mukabele etmek gerektir. Bundan sonraki hayatımız bize ait olamaz; çünkü müfsidlerin plânlarına göre, yüzde yüz mahv idik. Demek bundan sonraki hayatı kendimize değil, belki hak ve hakikate vakfetmeliyiz. Şekvâ değil, şükrettirecek rahmetin izini, yüzünü, özünü görmeye çalışmalıyız.

On Altıncı Nükte

Kardeşlerimden ricâ ederim ki:

Sıkıntı veya ruh darlığından veya titizlikten veya nefis ve şeytanın desiselerine kapılmaktan veya şuursuzluktan arkadaşlardan sudur eden fena ve çirkin sözleriyle birbirine küsmesinler ve “Haysiyetime dokundu” demesinler. Ben o fena sözleri kendime alıyorum. Damarınıza dokunmasın, bin haysiyetim olsa kardeşlerimin mabeynindeki muhabbete ve samimiyete fedâ ederim.

On Yedinci Nükte

Kardeşlerim,

Maatteessüf başımıza gelen şefkat tokatını, iki üç gündür, kat’i bir kanaatla anladım. Hattâ, ehl-i isyan hakkında gelen bir âyetin çok işarâtından bir işareti bize bakıyor gibi hissettim. O da şudur: 1 فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ...اَخَذْنَاهُمْ yâni: “Onlara ihtar ettiğimiz ders ve nasihatı unuttukları ve amel etmedikleri vakit, onları tutup musîbet altına aldık.”

Evet, en âhirde sırr-ı ihlâsa dâir bir risâle bize yazdırıldı. Elhak, gayet âlî ve nurânî bir düstur-u uhuvvet idi. Ve on binler kuvvetle ancak mukabele edilir hâdiselere, musîbetlere karşı, o sırr-ı ihlâs ile on adamla mukavemet ettirebilir bir düstür-u kudsî idi. Fakat, maatteessüf başta ben, biz o ihtâr-ı mânevî ile amel edemedik. Bu âyetin mânâ-yı işârisiyle: اَخَذْنَاهُمْ cifrî tarihiyle bin üç yüz elli

Not

Dipnot-1 En’âm Sûresi, 6:44.

amel etmek: uygulamak, yerine getirmek	cifrî: (bk. bilgiler – cifir ilmi)
desise: hile, aldatma	düstur-u kudsî: kutsal prensip
düstur-u uhuvvet: kardeşlik kuralı	ehl-i isyan: Allah’a karşı isyan eden kimseler
elhak: gerçekten	hak ve hakikat: doğru ve gerçek
haysiyet: itibar, saygınlık	ihtar etmek: hatırlatmak
ihtâr-ı mânevî: mânevî yönden gelen uyarı	işarât: belirtiler
kanaat: görüş, fikir	kat’i: şüphesiz, kesin
maatteessüf: ne yazık ki	mabeyninde: arasında
mahv: yok olma	muhabbet: sevgi
mukabele etmek: karşılık vermek	mukavemet: dayanma, karşı koyma
musîbet: belâ, felaket	mânâ-yı işâri: işaretlerle ifade edilen mânâ
müfsit: bozguncu	nefis: insanı daima kötülüğe, haram olan zevk ve isteklere sevk eden duygu
nimet: iyilik, lütuf, ihsan	nurânî: nurlu, ışıklı
nükte: ince ve derin anlamlı söz	rahmet: ihsan, bağış
rica etmek: ummak, ümit etmek	risâle: küçük çaplı kitap
sudur eden: ortaya çıkan	sürur: mutluluk, sevinç
sırr-ı ihlâs: ihlâs sırrı	vakfetmek: bağışlamak
âhir: son	âlî: yüce
âyet: Kur’ân’da yer alan her bir cümle	şekvâ: şikayet
şuursuz: bilinçsiz	şükür: teşekkür etme, Allah’a karşı minnet duyma

iki eder. Aynı tarihiyle tutturulduk. Bir kısmımız şefkat tokadına giriftâr olduk. Bir kısmımız hakkında tokat değil, belki tokada mâruz olan kardeşlerimize medâr-ı tesellî ve kendilerine medâr-ı sevab ve istifade olmak için bu musîbetin içine alındı.

Evet, ihtilâttan men olunduğum için üç aydan beri yeniden üç gündür ben, kardeşlerimin dâhilî ahvâline de muttâli oldum. Hiç hatır ve hayâlime gelmez en hâlis zannettiğim kardeşlerimde sırr-ı ihlâsa münâfi hareket vukûa gelmişti. Ondan anladım ki:
1 فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ...اَخَذْنَاهُمْ âyetinin uzaktan uzağa bir mânâ-yı işârîsi bize de bakıyor. Ehl-i dalâlet için nâzil olan bu âyet onlara azaptır. Fakat bizim için terbiye-i nüfûs ve keffáretü’z-zünûb ve tezyîd-i derecât için şefkat tokadıdır. Biz elimizdeki kıymettar nimet-i İlâhiyeyi tam takdir etmediğimizden, tokat yediğimize bir delil şudur ki: En kudsî bir mücâhede-i mâneviyeyi tazammun eden ve sırr-ı verâset-i nübüvvetle velâyet-i kübrânın feyzine mazhar ve sahâbenin sırr-ı meşrebine medâr olan Risâle-i Nur ile hizmet-i kudsiye-i Kur’âniyemize kanâat etmeyip, menfaatı şimdilik bize pek az ve bu vaziyetimize mühim zararı muhtemel tarikat hevesinin birkaç defa şiddetle ihtarımla önü alınmasıdır. Yoksa, hem vahdetimizi bozacaktı, hem dört elifin tesânüdüyle bin yüz on birden dört kıymetine tenzil eden teşettüt-ü efkâr ve bu gayet ağır hâdiseye karşı kuvvetimizi hiçe indiren tenâfür-ü kulûba uğrayacaktı.

Gülistan sahibi Şeyh Sa’di-i Şirâzî naklediyor, der: “Ben bir ehl-i kalbi tekkede, seyr-i sülûk ile meşgul iken görmüştüm. Birkaç gün sonra onu talebeler içinde,

Not

Dipnot-1 Onlara ihtar ettiğimiz ders ve nasihatı unuttukları ve amel etmedikleri vakit, onları tutup musîbet altına aldık. En’âm Sûresi, 6:44.

Gülistan: (bk. bilgiler – Sâdi-i Şirâzî)	Sahâbe: Hz. Peygamberi (a.s.m.) hayattayken gören ve onun yolundan giden Müslümanlar
ahvâl: hâller, durumlar	azap: acı, sıkıntı
dâhilî: içteki	ehl-i dalâlet: doğru ve hak yoldan sapanlar, inançsız kimseler
ehl-i kalb: kalp yoluyla mânevî derecelere yükselen kişiler	elif: Arap alfabesinin ilk harfi (elif harfine benzemesinden dolayı (1) rakamı karşılığında da kullanılır)
feyiz: mânevî gıda, bereket	giriftâr olmak: yakalanmak
heves: gelip geçici arzu ve istek	hizmet-i kudsiye-i Kur’âniye: Kur’ân’a dayalı kutsal hizmet
hâlis: samimî, ihlâslı	ihtar: hatırlatma
ihtilât: insanlar arasına karışma	istifade etmek: faydalanmak
kanâat etmek: yetinmek	keffáretü’z-zünûb: günahların bağışlanmasına vesile
kudsî: her türlü kusur ve noksandan uzak, kutsal	kıymet: değer
kıymettar: değerli	mazhar: bir şeye ulaşma, bir şeyi elde etme
medâr olmak: kaynak, dayanak olmak	medâr-ı sevab: sevap kaynağı, sebebi
medâr-ı tesellî: teselli kaynağı, sebebi	men olunmak: yasaklanmak
menfaat: fayda	muhtemel: ihtimal dahilinde
musîbet: belâ, felaket	muttalî: haberdar olma, bilgi sahibi olma
mânâ-yı işârî: işaret edilen mânâ	mâruz olmak: bir şeyle yüz yüze gelmek
mücâhede-i mâneviye: mânevî olarak yapılan cihad	münâfi: aykırı, zıt
nimet-i İlâhiye: Allah’ın nimeti	nâzil olmak: inmek
seyr-i sülûk: mânevî makamlarda yapılan seyir ve seyahat	sırr-ı ihlâs: ihlâs sırrı, esprisi
sırr-ı meşrep: meslek sırrı	sırr-ı verâset-i nübüvvet: Peygamberlik varisliğinin sırrı
talebe: öğrenci	tarikat: İlâhî hakikatlere ulaşmak için, şeyhin gözetiminde takip edilen yol
tazammun eden: içeren	tekke: tarikat ehlinin zikir ve ders için toplandıkları yer
tenzil etmek: indirmek	tenâfür-ü kulûp: kalplerin birbirinden nefret etmesi
terbiye-i nüfûs: nefislerin terbiyesi	tesânüd: dayanışma, karşılıklı yardımlaşma
tezyîd-i derecât: derecelerin artması	teşettüt-ü efkâr: fikir ayrılıkları
vahdet: birlik	vaziyet: durum
velâyet-i kübrâ: en büyük velilik makamı	vukûa gelmek: gerçekleşmek
âyet: Kur’ân’da yer alan her bir cümle	Şeyh Sa’di-i Şirâzî: (bk. bilgiler – Sâdi-i Şirâzî)

medresede gördüm. Ne için o feyizli tekkeyi terkedip, bu medreseye geldin, dedim. O da dedi ki: Orada herkes kendi nefsini—eğer muvaffak olursa—kurtarabilir. Burada ise bu âlî-himmet şahıslar kendileriyle beraber çoklarını kurtarmaya çalışıyorlar. Uluvv-ü cenâb, uluvv-ü himmet bunlardadır. Fazîlet ve himmet bunlardadır. Onun için buraya geldim.”

Şeyh Sa’dî bu vâkıayı, kısaca hülâsasını Gülistan’ında yazmıştır.

Acaba, talebelerin, نَصَرَ, نَصَرَا, نَصَرُوا, نَصَرَتْ... gibi sarf ve nahvin küçücük meseleleri tekkelerdeki virdlere râcih gelirse, Risâle-i Nur’un:

اٰمَنْتُ بِاللهِ وَمَلٰۤئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَبِالْيَوْمِ اْلاٰخِرِ 1

deki hakaik-ı kudsiye-i imâniyeyi en kat’î ve vâzıh bir sûrette ders verip, en muannid zındıkları ve en mütemerrid feylesofları susturup ders verirken, onu bırakıp, yahut sekteye uğratıp, veyahut kanâat etmeyip, tarikat hevesiyle Risâle-i Nur’dan izin almayarak kapanmış hangâhlara girmek, ne derece yanlış olduğunu ve bizim bu şefkat tokadına ne derece istihkak kesbettiğimizi gösteriyor.

Said Nursî

Not

Dipnot-1 “Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe iman ettim.”

Gülistan: (bk. bilgiler – Sâdi-i Şirâzî)	Said Nursî: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)
fazîlet: yüksek meziyet, erdem	feyiz: mânevî gıda, bereket
feylesof: filozof, felsefeci	hakaik-ı kudsiye-i imâniye: kutsal iman hakikatleri, esasları
hangâh: derviş evi, büyük tekke	heves: gelip geçici arzu ve istek
himmet: ciddî gayret, fedakârlık	hülâsa: özet
istihkak kesbetmek: hak kazanmak	kanâat etme: yetinme
kat’î: kesin	medrese: İslâm dünyasında düzenli öğretim kuruluşu, okul
muannid: inatçı	muvaffak olmak: başarmak
mütemerrid: inatçı	nefis: bir kimsenin kendisi
râcih: üstün gelen, tercih edilen	sarf ve nahiv: Arapça dil bilgisi, gramer
sekteye uğratmak: engellemek	sûret: şekil
talebe: öğrenci	tarikat: İlâhî hakikatlere ulaşmak için, şeyhin gözetiminde takip edilen yol
tekke: tarikat ehlinin zikir ve ders için toplandıkları yer	uluvv-ü cenâb: yüksek makam ve kişilik sahibi
uluvv-ü himmet: yüksek gayret ve fedakârlık	vird: devamlı yapılan zikir
vâkıa: olay	vâzıh: açık, aşikâr
zındık: dinsiz	âlî-himmet: yüce himmetli
Şeyh Sa’di: (bk. bilgiler – Sâdi-i Şirâzî)

Bir Tenbih

İki küçük hikâye

Birincisi: Bundan on beş sene evvel Rusya’nın şimâlinde esir olduğum zaman doksan esir zabitlerimizle beraber büyük bir fabrika koğuşunda bulunuyorduk. Sıkıntı ve ruh darlığından çok münakaşalar, gürültüler oluyordu. Umumun bana karşı ziyade hürmetleri olduğundan teskin ediyordum. Sonra, sükûneti muhafaza için dört-beş zabiti tâyin ettim. Ve dedim; “Hangi köşede bir gürültü işittiniz, hemen yetişiniz. Hangi taraf haksız ise ona yardım ediniz.” Hakikaten bu tedbir ile gürültünün önü alındı. Benden soruldu: “Ne için haksıza yardım ediniz, diyorsun?”

Cevaben, o zaman demiştim ki: “Haksız insafsızdır. Bir dirhem menfaatını kırk dirhem istirahat-ı umumiye için bırakmaz. Haklı adam ise insaflı olur. Bir dirhem hakkını, sükûnet-i umumiyedeki kırk dirhem arkadaşının menfaatına fedâ eder, bırakır. Gürültü kalkar, sükûnet iade edilir. Bu koğuştaki doksan zât istirâhat eder. Eğer, haklıya muâvenet edilse, gürültü daha ziyadeleşecek. Bu nevi hayat-ı içtimâiyede, menfaat-ı umumiyenin ehemmiyeti nazara alınır.”

İşte ey kardeşlerim! Bu hayatın, bu içtimaımızda, “Bu kardeşim bana haksızlık etti” diye “küstüm” demeyiniz. Bu pek hatâdır. O arkadaşın sana bir dirhem zarar vermiş ise, sen küsmekle kırk dirhem bizlere zarar veriyorsun. Belki kırk lira Risâle-i Nur’a zarar vermek muhtemeldir. Fakat lillâhilhamd pek haklı ve kuvvetli müdâfaatımız, arkadaşların mükerrer isticvâba gitmelerinin önünü aldığından, fesâdın önü alındı. Yoksa, birbirinden küsmüş kardeşler, bir sinek kanadı kadar küçük bir çöpün göze girmesi gibi veyahut bir kıvılcımın baruta düşmesi gibi, az bir garazla büyük bir zarar verebilirdi.

İkinci hikâye: Bir vakit ihtiyar bir kadının sekiz oğlu varmış. Herbirisine mevcut sekiz ekmekten birer ekmek verdi, kendine kalmadı. Sonra, herbirisi ekmeğinin yarısını ona verdi. Onun ekmeği dört oldu; ötekiler yarıya indi.

Kardeşlerim, ben de kırkınızın herbirinin musîbet hissesinin mânevî eleminin yarısını kendimde hissediyorum. Kendi şahsıma âit elemi, aldırmıyorum. Bir gün fazla muztar bulundum, “acaba hatamın cezâsı mıdır çekiyorum” diye geçmiş

Rusya: (bk. bilgiler)	dirhem: çok küçük
ehemmiyet: değer, önem	elem: acı, keder
fesâd: bozgunculuk	garaz: kötü kasıt
hakikaten: gerçekten	hayat-ı içtimâiye: sosyal hayat
hisse: pay	hürmet: saygı
iade etmek: geri vermek	isticvâb: sorguya çekmek
istirahat-ı umumiye: genel huzur ortamı	istirâhat etme: dinlenme
içtima: toplanma	lillâhilhamd: Allah’a hamd olsun!
menfaat: fayda	menfaat-ı umumiye: toplumun genelini ilgilendiren fayda
mevcut: var	muhafaza etmek: korumak
muhtemel: ihtimal dahilinde	musîbet: âfet, belâ
muztar: çaresiz	muâvenet: yardım
müdâfaat: savunmalar	mükerrer: tekrarlanan
münakaşa: tartışma	nazara almak: dikkate almak
nevi: çeşit, tür	sükûnet: sakinlik
sükûnet-i umumiye: genel sakinlik	tedbir: önlem
tenbih: uyarı	teskin etmek: sakinleştirmek
tâyin etmek: görevlendirmek, atamak	umum: bütün, genel
zabit: subay	ziyade: çok
ziyadeleşmek: artmak, çoğalmak	şimâl: kuzey