Yirmi Altıncı Lem'a

**Ukbaa** · 09-10-2011 10:51

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>

Yirmi Altıncı Lem'a

İhtiyarlar Lem’ası

Yirmi altı rica ve ziya ve teselliyi câmidir.HAŞİYE-1

İHTAR: Herbir Ricanın başında, mânevî derdimi gayet elîm ve sizi müteessir edecek derecede yazdığımın sebebi, Kur’ân-ı Hakîmden gelen ilâcın fevkalâde tesirini göstermek içindir. İhtiyarlara ait bu Lem’a, üç dört cihetle hüsn-ü ifadeyi muhafaza edememiş.

Birincisi: Sergüzeşt-i hayatıma ait olduğu için, o zamanlara hayalen gidip o hâlette yazıldığından, ifade, intizamını muhafaza edemedi.

İkincisi: Sabah namazından sonra, gayet yorgunluk hissettiğim bir zamanda, hem sür’ate mecburiyet tahtında yazıldığından, ifadede müşevveşiyet düşmüş.

Üçüncüsü: Yanımda dâim yazacak bulunmadığından, yanımda bulunan kâtibin de Risale-i Nura ait dört beş vazifesi olmakla tashihatına tam vakit bulamadığımızdan intizamsız kaldı.

Dördüncüsü: Telifin akabinde ikimiz de yorgun olarak, mânâyı dikkatle düşünmeyerek, gayet sathî bir tashihle iktifâ edildiğinden, tarz-ı ifadede elbette kusurlar bulunacak. Âlicenap ihtiyarlardan, ifadedeki kusurlarıma nazar-ı müsamaha ile bakmak ve rahmet-i İlâhiye boş olarak döndürmediği mübarek ihtiyarlar ellerini dergâh-ı İlâhiyeye açtıkları vakit, bizi de dualarında dahil etsinler.

Not

Haşiye-1 Müellif-i muhtereminin tashihinden geçen yazma bir nüshada (Ilgazlı İsmail Merhumun defterinde), bu Lem’a hakkında, “Mütebâki kalan on dörtten tâ yirmi altıya kadar olan Ricalar, malûm musibet [Eskişehir Hapsi] yüzünden yazılmadı; onun mevsimi geçtiği için noksan kaldı” denilmektedir.

Eşkişehir Hapsi: (bk. bilgiler)	Kur’ân-ı Hakîm: her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân
akabinde: sonrasında	cihet: taraf, yön
câmi: kapsamlı, içine alan	dergâh-ı İlâhiye: Allah’ın yüce katı
dâim: devamlı	elîm: acıklı, üzücü
fevkalâde: olağanüstü	haşiye: dipnot
hâlet: hâl, durum	hüsn-ü ifade: güzel ifade
ihtar: hatırlatma, ikaz	iktifâ etmek: yetinmek
intizam: düzen, tertip	kusur: eksiklik
kâtib: yazar	lem’a: parıltı
malûm: bilinen	mecburiyet: zorunluluk
muhafaza etmek: korumak	musibet: belâ, büyük sıkıntı
mübarek: uğurlu, hayırlı	müellif-i muhterem: saygıdeğer yazar
mütebâki: geri kalan kısım	müteessir etmek: üzmek
müşevveşiyet: karışıklık	nazar-ı müsamaha: hoşgörülü bakış
nüsha: kopya	rahmet-i İlâhiye: Allah’ın herşeyi kuşatan sonsuz rahmeti
rica: ümit	sathî: yüzeysel
sergüzeşt-i hayat: hayat serüveni, macerası	sür’at: hız
tahtında: altında	tarz-ı ifade: ifade etme tarzı
tashih: düzeltme	tashihat: düzeltmeler
telif: kitap kaleme alma, yazma	tesir: etki
ziya: ışık	âlicenap: yüksek ahlâklı, şerefli

**Ukbaa** · 09-10-2011 10:55

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>

كۤهٰيٰعۤصۤ ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا اِذْ نَادٰى رَبَّهُ نِدَاۤءً خَفِيًّا قَالَ رَبِّ اِنِّى وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّى وَاشْتَعَلَ الَّرأْسُ شَيْبًا وَلَمْ اَكُنْ بِدُعَاۤئِكَ رَبِّ شَقِيًّا 1

Şu Lem’a Yirmi Altı Ricadır.

BİRİNCİ RİCA

Ey sinn-i kemâle gelen muhterem ihtiyar kardeşler ve ihtiyare hemşireler! Ben de sizin gibi ihtiyarım. İhtiyarlık zamanında ara sıra bulduğum ricaları ve o ricalardaki teselli nuruna sizi de teşrik etmek arzusuyla, başımdan geçen bazı hâlâtı yazacağım. Gördüğüm ziya ve rast geldiğim rica kapıları, elbette benim nâkıs ve müşevveş istidadıma göre görülmüş, açılmış. İnşaallah sizlerin sâfi ve hâlis istidatlarınız, gördüğüm ziyayı parlattıracak, bulduğum ricayı daha ziyade kuvvetleştirecek.

İşte, gelecek o ricaların ve ziyaların menbaı, madeni, çeşmesi, imandır.

İKİNCİ RİCA

İhtiyarlığa girdiğim zaman, birgün güz mevsiminde, ikindi vaktinde, yüksek bir dağda dünyaya baktım. Birden, gayet rikkatli ve hazîn ve bir cihette karanlıklı bir hâlet bana geldi. Gördüm ki, ben ihtiyarlandım, gündüz de ihtiyarlanmış, sene de ihtiyarlanmış, dünya da ihtiyarlanmış. Bu ihtiyarlıklar içinde dünyadan firak ve sevdiklerimden iftirak zamanı yakınlaştığından, ihtiyarlık beni ziyade sarstı.

Birden, rahmet-i İlâhiye öyle bir surette inkişaf etti ki, o rikkatli hazîn firâkı, kuvvetli bir rica ve parlak bir teselli nuruna çevirdi. Evet, ey benim gibi ihtiyarlar! Kur’ân-ı Hakîmde yüz yerde “er-Rahmânü’r-Rahîm” sıfatlarıyla kendini bizlere takdim eden ve daima zeminin yüzünde merhamet isteyen zîhayatların

Not

Dipnot-1 “Kâf hâ yâ ayn sâd. Bu âyetler, kulu Zekeriya’ya Rabbinin rahmetini zikirdir. Hani o Rabbine gizlice niyaz ederek demişti ki: Ey Rabbim, artık benim kemiklerim yıprandı, başım ihtiyarlıkla tutuşup saçlarım aklandı. Sana ettiğim dualarımda da, ey Rabbim, ben hiç mahrum kalmadım.” Meryem Sûresi, 19:1-4.

Kur’ân-ı Hakîm: her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân	cihet: taraf, yön
er-Rahmânü’r-Rahîm: bütün varlıklara olduğu gibi tek tek her bir varlığa şefkat gösteren sonsuz rahmet sahibi Allah	firak: ayrılık
güz: sonbahar	hazîn: hüzün veren, acıklı
hemşire: kız kardeş	hâlet: hâl, durum
hâlis: içten, katıksız, samimî	hâlât: hâller, durumlar
iftirak: ayrılma	ihtiyare: yaşlı kadın
inkişaf etmek: ortaya çıkmak, açılmak	inşaallah: Allah’ın izniyle
istidad: kabiliyet, yetenek	lem’a: parıltı
menba: kaynak	merhamet: şefkat, acıma
muhterem: hürmete layık, saygıdeğer	müşevveş: düzensiz, karma karışık
nâkıs: eksik	rahmet-i İlâhiye: Allah’ın herşeyi kuşatan sonsuz rahmeti
rica: ümit	rikkatli: acıklı
sinn-i kemâl: olgunluk yaşı	suret: biçim, şekil
sâfi: pak, duru, temiz	takdim etmek: sunmak
teşrik etmek: ortak yapmak	zemin: yer
ziya: ışık	ziyade: çok
zîhayat: canlı

**Ukbaa** · 09-10-2011 10:58

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>imdadına rahmetini gönderen ve gaybdan her sene baharı hadsiz nimet ve hediyeleriyle doldurup rızka muhtaç bizlere yetiştiren ve zaaf ve acz derecesi nisbetinde rahmetinin cilvesini ziyade gösteren bir Hâlık-ı Rahîmimizin rahmeti, bu ihtiyarlığımızda en büyük bir rica ve en kuvvetli bir ziyadır. Bu rahmeti bulmak, iman ile o Rahmân’a intisap etmek ve ferâizi kılmakla Ona itaat etmektir.

ÜÇÜNCÜ RİCA

Bir zaman gençlik gecesinin uykusundan ihtiyarlık sabahıyla uyandığım vakit kendime baktım, vücudum kabir tarafına bir inişten koşar gibi gidiyor. Niyazi-i Mısrî’nin

Günde bir taşı bina-yı ömrümün düştü yere,
Can yatar gafil, binası oldu viran bîhaber

dediği gibi, ruhumun hanesi olan cismimin de hergün bir taşı düşmekle yıpranıyor. Ve dünya ile beni kuvvetli bağlayan ümitlerim, emellerim kopmaya başladılar. Hadsiz dostlarımdan ve sevdiklerimden mufarakat zamanının yakınlaştığını hissettim. O mânevî ve çok derin ve devâsız görünen yaranın merhemini aradım, bulamadım. Yine Niyazi-i Mısrî gibi dedim ki:

Dil bekàsı, Hak fenâsı istedi mülk-ü tenim,
Bir devâsız derde düştüm, ah ki Lokman bîhaber.HAŞİYE-1

O vakit birden merhamet-i İlâhiyenin lisanı, misali, timsali, dellâlı, mümessili olan Peygamber-i Zîşan Aleyhissalâtü Vesselâmın nuru ve şefaati ve beşere getirdiği hediye-i hidayeti, o dermansız, hadsiz zannettiğim yaraya güzel bir merhem ve tiryak oldu. Karanlıklı ye’simi, nurlu bir ricaya çevirdi.

Not

Haşiye-1 Yani, benim kalbim bütün kuvvetiyle beka istediği halde, hikmet-i İlâhiye cesedimin harabiyetini iktiza ediyor. Hekîm-i Lokman da çaresini bulamadığı, dermansız bir derde düştüm.

Aleyhissalâtü Vesselâm: Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun	Hak: varlığı hak olan ve her hakkın sahibi olan
Hâlık-ı Rahîm: sonsuz merhamet ve şefkat sahibi olan ve herşeyi yaratan Allah	Lokman/Hekîm-i Lokman: (bk. bilgiler – Lokman Hekim)
Niyazi-i Mısrî: (bk. bilgiler)	Peygamber-i Zîşan: şan sahibi Hz. Muhammed (a.s.m.)
Rahmân: çok merhamet sahibi olan ve şefkatle bütün yaratıkların rızkını veren Allah	acz: güçsüzlük
bekà: devamlılık ve kalıcılık, sonsuzluk	beşer: insan
bina-yı ömür: ömür binası	bîhaber: habersiz
cesed: beden	cilve: görünme, yansıma
dellâl: ilan edici, duyurucu	derman: ilâç, çâre, tedavi
devâ: ilâç, çare	emel: istek, beklenti
fenâ: gelip geçicilik, ölümlülük	ferâiz: farzlar, Allah’ın kesin emirleri
gafil: duyarsız, sorumsuz, âhiretten ve Allah’ın emir ve yasaklarından habersiz davranan	gayb: görünmeyen âlemler
hadsiz: sınırsız, sayısız	hane: ev
harabiyet: yok oluş, yıkılış	haşiye: dipnot, açıklayıcı not
hediye-i hidayet: hak ve doğru yol hediyesi	hikmet-i İlâhiye: Allah’ın herşeyi belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve yerli yerinde yaratması
iktiza etmek: gerektirmek	intisap etmek: bağlanmak, mensup olmak
itaat etmek: emre uymak, boyun eğmek	lisan: dil
merhamet-i İlâhiye: Allah’ın bütün varlıklara yönelik şefkati	merhem: ilaç
misal: örnek	mufarakat: ayrılık
mülk-ü ten: insan vücudu	mümessil: temsilci
nimet: iyilik, lütuf, ihsan	nisbetinde: ölçüsünde
rahmet: İlâhî şefkat ve merhamet	rica: ümit
rızık: Allah’ın ihsan ettiği nimetler, yiyecekler	timsal: görüntü, örnek
tiryak: ilâç, tedavi	viran: yıkılmış, yerle bir olmuş
ye’s: ümitsizlik	zaaf: zayıflık
ziya: ışık	ziyade: çok
şefaat: af için aracılık yapma

**Ukbaa** · 09-10-2011 11:00

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>Evet, ey benim gibi ihtiyarlığını hisseden muhterem ihtiyar ve ihtiyareler! Biz gidiyoruz, aldanmakta faide yok. Gözümüzü kapamakla bizi burada durdurmazlar; sevkiyat var. Fakat gafletten ve kısmen de ehl-i dalâletten gelen zulümat evhamlarıyla bize firaklı ve karanlıklı görünen berzah memleketi, ahbapların mecmaıdır. Başta şefîimiz olan Habibullah Aleyhissalâtü Vesselâm ile bütün dostlarımıza kavuşmak âlemidir.

Evet, bin üç yüz elli senede, her sene üç yüz elli milyon insanların sultanı ve onların ruhlarının mürebbîsi ve akıllarının muallimi ve kalblerinin mahbubu ve her günde, es-sebebü ke’l-fâil sırrınca, bütün o ümmetinin işlediği hasenâtın bir misli, sahife-i hasenâtına ilâve edilen ve şu kâinattaki makasıd-ı âliye-i İlâhiyenin medarı ve mevcudatın kıymetlerinin teâlîsinin sebebi olan o zât-ı Ahmediye Aleyhissalâtü Vesselâm, dünyaya geldiği dakikada “Ümmetî, ümmetî” rivayet-i sahiha ile ve keşf-i sadıkla dediği gibi, mahşerde herkes “Nefsî, nefsî” dediği zaman, yine “Ümmetî, ümmetî” diyerek en kudsî ve en yüksek bir fedakârlıkla, yine şefaatiyle ümmetinin imdadına koşan bir zâtın gittiği âleme gidiyoruz. Ve o güneşin etrafında hadsiz asfiya ve evliya yıldızlarıyla ışıklanan öyle bir âleme gidiyoruz.

İşte o zâtın şefaati altına girip ve nurundan istifade etmenin ve zulümat-ı berzahiyeden kurtulmanın çaresi, sünnet-i seniyyeye ittibâdır.

DÖRDÜNCÜ RİCA

Bir zaman ihtiyarlığa ayak bastığımdan, gafleti idame ettiren sıhhat-i bedenim de bozulmuştu. İhtiyarlıkla hastalık müttefikan bana hücum etti. Başıma vura vura uykumu kaçırdılar. Çoluk çocuk, mal gibi beni dünya ile bağlayacak alâkalar da yoktu. Gençlik sersemliğiyle zayi ettiğim sermaye-i ömrümün meyvelerini, bütün günahlar, hatîatlar gördüm. Niyazi-i Mısrî gibi feryad eyleyerek dedim:

Aleyhissalâtü Vesselâm: Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun	Habibullah: Allah’ın en sevdiği kul olan Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (a.s.m.)
Niyazi-i Mısrî: (bk. bilgiler)	ahbap: dostlar, sevgililer
asfiya: Hz. Peygamberin yolundan giden ilim ve takvâ sahibi büyük zâtlar	berzah: öldükten sonra ruhların kıyamete kadar kalacakları mânevî âlem, kabir hayatı
ehl-i dalâlet: doğru ve hak yoldan sapmış inançsız kimseler	es-sebebü ke’l-fâil: sebeb olan yapan gibidir
evham: vehimler, kuruntular	evliya: Allah’ın dostları
feryad eylemek: bağırıp çağırmak	firak: ayrılık
gaflet: âhirete, Allah’ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâli, umursamazlık	hadsiz: sayısız
hasenât: iyilikler, sevaplar	hatîat: hatâlar, yanlışlar
idame ettiren: devam ettiren	ihtiyare: yaşlı kadın
istifade etmek: faydalanmak	ittibâ: tâbi olma, bağlanma
keşf-i sadık: doğruluğundan şüphe olunmayan mânevî keşif	kudsî: her türlü kusur ve noksandan uzak
kâinat: evren, yaratılmış herşey	mahbub: sevgili
mahşer: haşir meydanı	makasıd-ı âliye-i İlâhiye: Allah’ın kâinatı yaratmasındaki yüce maksatlar
mecma: toplanılan yer	medar: dayanak, vesile
mevcudat: varlıklar	misli: benzeri
muallim: öğretmen	muhterem: hürmete ve saygıya lâyık olan
mürebbî: terbiye eden, eğiten, yetiştiren	müttefikan: birleşerek
nefsî, nefsî: nefsim, nefsim!	rica: ümit
rivâyet-ı sahiha: Hz. Peygamberden (a.s.m.) nakledildiği kesin olan hadis-i şerif	sahife-i hasenât: sevap defteri
sermaye-i ömür: ömür sermayesi	sevkiyat: toplu halde gönderme
sünnet-i seniyye: Peygamberimizin söz, fiil ve hareketlerine dayanan yüce prensipler	sıhhat-i beden: vücut sağlığı
teâlî: yükselme, yücelme	zayi etmek: kaybetmek
zulümat: karanlıklar, inançsızlık karanlığı	zulümat-ı berzahiye: kabir karanlıkları
zât-ı Ahmedî: Peygamberimiz Hz. Muhammed’in velî kişiliği	âlem: dünya, evren
ümmet: Hz. Peygambere inanıp onun yolundan giden mü’minler	ümmetî, ümmetî: ümmetim, ümmetim!
şefaat: af için aracılıkta bulunma	şefî: şefaat eden

**Ukbaa** · 09-10-2011 11:02

Bir ticaret yapmadım, nakd-i ömür oldu hebâ,Yola geldim, lâkin göçmüş cümle kervan bîhaber.Ağlayıp, nâlân edip, düştüm yola tenhâ, garip,Dîde giryan, sîne biryan, akıl hayran, bîhaber.

O vakit gurbetteydim. Me’yûsâne bir hüzün ve nedametkârâne bir teessüf ve istimdatkârâne bir hasret hissettim.

Birden, Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyan imdada yetişti. Bana o kadar kuvvetli bir rica kapısını açtı ve öyle hakikî bir teselli ziyasını verdi ki, o vaziyetimin yüz derece fevkindeki ye’si dahi izale eder ve o karanlıkları dağıtabilirdi.

Evet, ey benim gibi dünya ile alâkaları kesilmeye başlayan ve dünya ile bağlanan ipleri kopmaya yüz tutan muhterem ihtiyar ve ihtiyareler! Bu dünyayı en mükemmel ve muntazam bir şehir, bir saray hükmünde halk eden bir Sâni-i Zülcelâl, mümkün müdür ki, o şehirde, o sarayda, en ehemmiyetli misafirleriyle ve dostlarıyla konuşmasın, görüşmesin? Madem bilerek bu sarayı yapmış ve irade ve ihtiyar ile tanzim ve tezyin etmiş; elbette nasıl ki yapan bilir, öyle de bilen konuşur. Madem bu sarayı, bu şehri bize güzel bir misafirhane ve ticaretgâh yapmış; elbette bize karşı münasebâtını ve bizden arzularını gösterecek bir defteri, bir kitabı bulunacaktır.

İşte o kudsî defterin en mükemmeli, kırk vecihle mu’cize ve her dakikada hiç olmazsa yüz milyonun dillerinde gezen, nur serpen ve herbir harfinde asgarî olarak on sevap ve on hasene ve bazan on bin ve bazan—Leyle-i Kadir sırrıyla—bir harfine otuz bin hasene ve meyve-i Cennet ve nur-u berzah veren Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyandır. Bu makamda ona rekabet edecek, kâinatta hiçbir kitap yoktur ve hiçbir kimse gösteremez. Madem bu elimizdeki Kur’ân, semâvat ve arzın Hâlık-ı Zülcelâlinin rububiyet-i mutlakası noktasından ve azamet-i ulûhiyeti

Hâlık-ı Zülcelâl: sonsuz haşmet sahibi ve her şeyin yaratıcısı olan Allah	Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyan: açıklamalarıyla mu’cize olan Kur’ân
Leyle-i Kadir: Kadir Gecesi	Sâni-i Zülcelâl: büyüklük ve haşmet sahibi olan ve her şeyi san’atlı bir şekilde yaratan Allah
arz: yeryüzü	asgarî: en az
azamet-i ulûhiyet: Allah’ın ilâhlığının büyüklük ve ihtişamı	biryan: kavrulmuş
bîhaber: habersiz	dîde: göz
ehemmiyet: değer, önem	fevkinde: üstünde
garip: yalnız, kimsesiz	giryan: ağlayan
gurbet: vatanından uzak	hakikî: asıl, gerçek
halk etmek: yaratmak	hasene: iyilik
hasret: özlem	hayran: şaşkın
hebâ: boşa gitme	ihtiyar: isteme, seçme
ihtiyare: yaşlı kadın	irade: dileme, tercih etme ve seçme gücü
istimdatkârâne: medet ve yardım istercesine	izale etmek: gidermek, ortadan kaldırmak
kudsî: kutsal, her türlü kusur ve noksandan uzak	kâinat: evren
lâkin: ama, fakat	makam: konum, yer
meyve-i Cennet: Cennet meyvesi	me’yûsâne: ümitsiz bir şekilde
muhterem: saygıdeğer	muntazam: düzenli
mu’cize: insanların benzerini yapmakta aciz kaldıkları olağanüstü şey	münasebât: münasebetler, bağlantılar
nakd-i ömür: ömür sermâyesi	nedametkârâne: pişmanlık duyarak
nur-u berzah: kabir hayatının aydınlığı	nâlân etmek: inlemek, sızlamak
rica: ümit	rububiyet-i mutlaka: Allah’ın herşeyi kuşatan, kayıtsız ve sınırsız egemenliği, yaratıcılığı, terbiyesi
semâvât: gökler	sîne: göğüs
tanzim: düzenleme, düzene koyma	teessüf etme: üzülme
tenhâ: tek başına	tezyin etmek: süslemek
ticaretgâh: alışveriş yeri	vaziyet: durum
vecih: şekil, yön	ye’s: ümitsizlik
ziya: ışık

**Ukbaa** · 09-10-2011 11:03

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>cihetinden ve ihata-i rahmeti cânibinden gelen kelâmıdır, fermanıdır, bir maden-i rahmetidir. Ona yapış; her derde bir deva, her zulmete bir ziya, her ye’se bir rica, içinde vardır.

İşte bu ebedî hazinenin anahtarı imandır ve teslimdir ve onu dinleyip kabul etmek ve okumaktır.

BEŞİNCİ RİCA

Bir zaman, ihtiyarlığımın mebdeinde, bir inzivâ arzusuyla, İstanbul’un Boğaz tarafındaki Yûşâ Tepesinde, yalnızlıkla ruhum bir istirahat aradı. Birgün o yüksek tepede, daire-i ufka, etrafa baktım. Gayet hazîn ve rikkatli bir levha-i zeval ve firâkı, ihtiyarlığın ihtarıyla gördüm. Şecere-i ömrümün kırk beşinci senesi olan kırk beşinci dalındaki yüksek makamından, tâ hayatımın aşağı tabakalarına nazar gezdirdim. Gördüm ki, o aşağıda, herbir dalında, herbir senenin zarfında sevdiklerimden ve alâkadarlarımdan ve tanıştıklarımdan hadsiz cenazeler var. Ve o firak ve iftiraktan gelen gayet rikkatli bir mânevî teessürat içinde, Fuzûlî-i Bağdâdî gibi mufarakat eden dostları düşünerek enîn edip,

Vaslını yâd eyledikçe ağlarım,
Tâ nefes var ise kuru cismimde feryad eylerim

diyerek bir teselli, bir nur, bir rica kapısını aradım. Birden, âhirete iman nuru imdada yetişti; hiç sönmez bir nur, hiç kırılmaz bir rica verdi.

Evet, ey benim gibi ihtiyar kardeşler ve ihtiyare hemşireler! Madem âhiret var ve madem bâkidir ve madem dünyadan daha güzeldir. Ve madem bizi yaratan Zat hem Hakîm, hem Rahîmdir. İhtiyarlıktan şekvâ ve teessüf etmemeliyiz. Bilâkis, ihtiyarlık, iman ile ibadet içinde sinn-i kemâle gelip, vazife-i hayattan terhis ve âlem-i rahmete istirahat için gitmeye bir alâmet olduğu cihetle, ondan memnun olmalıyız.

Fuzûlî-i Bağdâdî: (bk. bilgiler)	Hakîm: herşeyi belirli maksat ve faydalara uygun ve tam yerli yerinde yaratan, hikmet sahibi Allah
Rahîm: rahmeti herşeyi kuşatan, her bir varlığa ayrı ayrı şefkatini gösteren Allah	Yûşâ Tepesi: (bk. bilgiler)
alâkadar: alakalı, ilgili	alâmet: belirti, işaret
bilâkis: tersine	bâki: devamlı olan, sonsuz
cihet: taraf, yön	cânib: taraf, yön
daire-i ufuk: ufuk dairesi	devâ: ilaç
ebedî: sonsuz	enîn etmek: inlemek
ferman: emirlerin yazılı olduğu şey	feryad eylemek: bağırıp çağırmak
firak: ayrılık	hadsiz: sayısız
hazîn: hüzünlü, acıklı	hemşire: kız kardeş
iftirak: ayrılma	ihata-i rahmet: rahmetin kuşatıcılığı
ihtar: hatırlatma	ihtiyare: yaşlı kadın
inzivâ: yalnız başına bir yere çekilip dünya işleriyle uğraşmama	istirahat: dinlenme, rahatlama
kelâm: ifade, söz	levha-i zeval ve firak: her şeyin yok olup ayrıldığını gösteren tablo
maden-i rahmet: rahmet kaynağı	makam: konum, yer
mebde: başlangıç	mufarakat: ayrılık
nazar gezdirmek: göz gezdirmek	rica: ümit
rikkatli: dokunaklı, acıklı	sinn-i kemâl: olgunluk yaşı
teessüf etme: üzülme	teessürat: üzüntüler
terhis: görevi tamamlayıp ayrılma	teslim: her şeyiyle Allah’a bağlanma
vasıl: ulaşma, kavuşma	vazife-i hayat: hayat görevi
ye’s: ümitsizlik	yâd eylemek: anmak, hatırlamak
zarfında: içinde	ziya: ışık
zulmet: karanlık	âhiret: öteki dünya, öldükten sonraki sonsuz hayat
âlem-i rahmet: Allah’ın sonsuz rahmetin yaşanacağı âlem	İstanbul: (bk. bilgiler)
şecere-i ömür: ömür ağacı	şekvâ: şikâyet

**Ukbaa** · 09-10-2011 11:06

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>Evet, nass-ı hadisle, nev-i beşerin en mümtaz şahsiyetleri olan yüz yirmi dört bin enbiyanın 1 icmâ ve tevatürle, kısmen şuhuda ve kısmen hakkalyakine istinaden, müttefikan âhiretin vücudundan ve insanların oraya sevk edileceğinden ve bu kâinatın Hâlıkının kat’î vaad ettiği âhireti getireceğinden haber verdikleri gibi; onların verdikleri haberi keşif ve şuhud ile, ilmelyakin suretinde tasdik eden yüz yirmi dört milyon evliyanın o âhiretin vücuduna şehadetleriyle ve bu kâinatın Sâni-i Hakîminin bütün esmâsı bu dünyada gösterdikleri cilveleriyle bir âlem-i bekàyı bilbedâhe iktiza ettiklerinden, yine âhiretin vücuduna delâletiyle; ve her sene, baharda, rû-yi zeminde ayakta duran had ve hesaba gelmez ölmüş ağaçların cenazelerini emr-i 2 كُنْ فَيَكُونُ ile ihyâ edip ba’sü ba’delmevte mazhar eden ve haşir ve neşrin yüz binler nümunesi olarak nebâtat taifelerinden ve hayvânat milletlerinden üç yüz bin nevileri haşir ve neşreden hadsiz bir kudret-i ezeliye ve hesapsız ve israfsız bir hikmet-i ebediye ve rızka muhtaç bütün zîruhları kemâl-i şefkatle gayet harika bir tarzda iaşe ettiren ve her baharda az bir zamanda had ve hesaba gelmez envâ-ı ziynet ve mehâsini gösteren bir rahmet-i bâkiye ve bir inâyet-i daimenin bilbedâhe âhiretin vücudunu istilzam ile ve şu kâinatın en mükemmel meyvesi ve Hâlık-ı Kâinatın en sevdiği masnuu ve kâinatın mevcudatıyla en ziyade alâkadar olan insandaki şedit, sarsılmaz, daimi

Not

Dipnot-1 Müsned, 5:266; Veliyyüddin Tebrizî, Mişkâtü’l-Mesâbîh, 3:122; İbnü’l-Kayyım el-Cevzî, Zâdü’l-Meâd, (tahkik: el-Arnavud), 1:43-44.Dipnot-2 “(Allah birşeyin olmasını murad ettiği zaman, O sadece) ‘Ol’ der, o da oluverir.” Bakara Sûresi, 2:117; Yâsin Sûresi, 36:82.

Hâlık: her şeyi yaratan Allah	Hâlık-ı Kâinat: evreni ve bütün varlıkları yaratan Allah
Sâni-i Hakîm: her şeyi hikmetle ve san’atlı bir şekilde yapan Allah	alâkadar: alakalı, ilgili
ba’sü ba’delmevt: öldükten sonra diriltilmek	bilbedâhe: apaçık bir şekilde
cilve: görünme, yansıma	daimî: sürekli
delâlet etme: delil olma, işaret etme	enbiya: nebiler, peygamberler
envâ-ı ziynet ve mehâsin: süs ve güzelliklerin çeşitleri	esmâ: Allah’ın isimleri
evliya: Allah dostları	had ve hesaba gelmemek: sınırsız ve sayısız olmak
hadsiz: sınırsız	hakkalyakin: bizzat yaşayarak kesin bilgi edinme
hayvânat: hayvanlar	haşir ve neşir: âhirette diriltilerek Allah’ın huzurunda toplanma ve her şeyin ortaya çıkması
hikmet-i ebediye: Allah’ın sonsuz hikmeti, Allah’ın sonsuza dek herşeyi bir fayda ve gayeye yönelik, anlamlı ve yerli yerinde yaratması	iaşe etmek: beslemek, yedirip içirmek
icmâ: fikir birliği	ihyâ etmek: hayat vermek, canlandırmak
iktiza etmek: gerektirmek	ilmelyakin: ilim yoluyla elde edilen kesin bilgi
inâyet-i daime: daimî yardım, iyilik ve bağış	israfsız: boş yere harcamadan yapılan
istilzam etme: gerekli kılma	istinaden: dayanarak
kat’î: kesin	kemâl-i şefkat: tam bir şefkat
keşif: mânevî âlemlerde bazı olayları ve hakikatleri görme	kudret-i ezeliye: Cenâb-ı Hakkın başlangıcı olmayan sonsuz kudreti
kâinat: evren	masnu: san’atlı şekilde yaratılmış varlık (b. ṣ-n-a)
mazhar eden: eriştiren	mevcudat: varlıklar
mümtaz: seçkin	müttefikan: birleşerek, fikir birliğiyle
nass-ı hadis: hadisin metni ve kesin hükmü	nebâtat: bitkiler
nev-i beşer: insanlar	nevi: tür
nümune: örnek	rahmet-i bâkiye: devamlı olan şefkat ve merhamet
rû-yi zemin: yeryüzü	rızık: maddî ve manevî ihtiyaç duyulan şeyler; yenip içilen şeyler
sevk etme: gönderme	suret: biçim, şekil
taife: grup, topluluk	tevatür: yalan üzere birleşmeleri mümkün olmayan bir topluluğun bir hadisi veya haberi aktarması
vaad etmek: söz vermek	vücud: varlık; var olmak
ziyade: çok, fazla	zîruh: ruh sahibi
âhiret: öteki dünya, öldükten sonraki ebedî hayat	âlem-i bekà: devamlı ve kalıcı olan âhiret âlemi
şahsiyet: kişi, şahıs	şedit: şiddetli
şehadet: şahitlik, tanıklık	şuhud: görme, şahid olma

**Ukbaa** · 09-10-2011 11:08

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>olan aşk-ı bekà ve şevk-i ebediyet ve âmâl-i sermediyet, bilbedâhe işaret ve delâletiyle, bu âlem-i fâniden sonra bir âlem-i bâki ve bir dâr-ı âhiret ve bir dâr-ı saadet bulunduğunu o derece kat’î bir surette ispat ederler ki, dünyanın vücudu kadar, bilbedâhe âhiretin vücudunu kabul etmeyi istilzam ederler. HAŞİYE-1

Madem Kur’ân-ı Hakîmin bize verdiği en mühim bir ders, iman-ı bil’âhirettir; ve o iman da bu derece kuvvetlidir; ve o imanda öyle bir rica ve bir teselli var ki, yüz bin ihtiyarlık birtek şahsa gelse, bu imandan gelen teselli mukabil gelebilir. Biz ihtiyarlar “Elhamdü lillâhi alâ kemâli’l-îmân” deyip ihtiyarlığımıza sevinmeliyiz.

ALTINCI RİCA

Bir zaman, elîm bir esaretimde, insanlardan tevahhuş edip Barla Yaylasında, Çam dağının tepesinde yalnız kaldım. Yalnızlıkta bir nur arıyordum. Bir gece, o yüksek tepenin başındaki yüksek bir çam ağacının üstündeki üstü açık odacıkta idim. Üç dört gurbeti birbiri içinde ihtiyarlık bana ihtar etti. Altıncı Mektupta izah edildiği gibi, o gece, ıssız, sessiz, yalnız, ağaçların hışırtılarından ve hemhemelerinden gelen hazîn bir sadâ, bir ses, rikkatime, ihtiyarlığıma, gurbetime ziyade dokundu. İhtiyarlık bana ihtar etti ki: Gündüz nasıl şu siyah bir kabre tebeddül etti, dünya siyah kefenini giydi; öyle de, senin ömrünün gündüzü de geceye

Not

Haşiye-1 Evet, sübutî bir emri ihbar etmenin kolaylığı ve inkâr ve nefyetmenin gayet müşkül olduğu bu temsilden görünür. Şöyle ki: Biri dese, “Meyveleri süt konserveleri olan gayet harika bir bahçe küre-i arz üzerinde vardır”; diğeri dese, “Yoktur.” ispat eden, yalnız onun yerini veyahut bazı meyvelerini göstermekle, kolayca dâvâsını ispat eder. İnkâr eden adam, nefyini ispat etmek için bütün küre-i arzı görmek ve göstermekle dâvâsını ispat edebilir. Aynen öyle de, Cenneti ihbar edenler, yüz binler tereşşuhâtını, meyvelerini, âsârını gösterdiklerinden kat-ı nazar, iki şahid-i sadıkın sübutuna şehadetleri kâfi gelirken; onu inkâr eden, hadsiz bir kâinatı, hadsiz ebedî zamanı temâşâ etmek ve görmek ve eledikten sonra inkârını ispat edebilir, ademini gösterebilir. İşte, ey ihtiyar kardeşler, iman-ı âhiretin ne kadar kuvvetli olduğunu anlayınız.

Barla Yaylası: (bk. bilgiler)	Elhamdü lillâhi alâ kemâli’l-îmân: imanın kemâl derecesinde olmasından dolayı Allah’a hamd olsun
Kur’ân-ı Hakîm: her âyet ve sûresinde sayısız hikmet ve faydalar bulunan Kur’ân	aşk-ı bekà: sonsuzluk aşkı
bilbedâhe: açık bir şekilde	delâlet: delil olma
dâr-ı saadet: mutluluk yurdu, âhiret	dâr-ı âhiret: âhiret yurdu
dâvâ: iddia	ebedî: sonsuz
elîm: acı ve sıkıntı veren	esaret: esirlik, tutsaklık
gurbet: gariplik, yabancılık	hadsiz: sınırsız
hazîn: hüzün veren, acıklı	haşiye: dipnot
hemheme: rüzgârın esmesi ile ağaç yapraklarından çıkan sesler	ihbar etmek: haber vermek
ihtar etmek: hatırlatmak	iman-ı bil’âhiret: âhirete iman
iman-ı âhiret: âhirete inanma	inkâr etmek: inanmamak
istilzam etmek: gerekli görmek	izah etmek: açıklamak
kat-ı nazar: gözardı etme	kat’î: kesin
kâfi: yeterli	kâinat: evren, yaratılan herşey
küre-i arz: yerküre, dünya	mukabil: karşılık
mühim: önemli	müşkül: zor
nefy: inkâr	nefyetmek: inkâr etmek, reddetmek
rica: ümit	rikkat: ince yüreklilik
sadâ: ses	suret: biçim, şekil
sübut: gerçeklik ve kesinlik	sübutî: gerçek ve kesin
tebeddül etmek: değişmek, dönüşmek	temsil: analoji, kıyaslama tarzında benzetme
temâşâ etmek: seyretmek, gözlemlemek	tereşşuhât: sızıntılar, izler
tevahhuş etmek: korkmak, ürkmek	vücud: varlık
ziyade: çok, fazla	Çam Dağı: (bk. bilgiler)
âhiret: öteki dünya, öldükten sonraki sonsuz hayat	âlem-i bâki: devamlı ve kalıcı âlem
âlem-i fâni: gelip geçici dünya	âmâl-i sermediyet: sonsuz arzular ve emeller
âsâr: eserler	şahid-i sadık: doğru sözlü şahit
şehadet: şahidlik, tanıklık	şevk-i ebediyet: şiddetli sonsuzluk şevki, isteği

**Ukbaa** · 12-10-2011 13:41

<META name=description content=""><META name=keywords content=""><STYLE type=text/css media=all> body {font-family:'Trebuchet MS',Arial,serif;font-size:12.0pt} </STYLE>ve dünya gündüzü de berzah gecesine ve hayatın yazı dahi ölümün kış gecesine inkılâp edeceğini kalbimin kulağına söyledi. Nefsim bilmecburiye dedi:

Evet, ben vatanımdan garip olduğum gibi, bu elli sene zarfındaki ömrümde zeval bulan sevdiklerimden ayrı düştüğümden ve arkalarında onlara ağlayarak kaldığımdan, bu vatan gurbetinden daha ziyade hazîn ve elîm bir gurbettir. Ve bu gece ve dağın garibâne vaziyetindeki hazîn gurbetten daha ziyade hazîn ve elîm bir gurbete yakınlaşıyorum ki, bütün dünyadan birden mufarakat zamanı yakınlaştığını ihtiyarlık bana haber veriyor. Bu gurbet gurbet içinde ve bu hüzün hüzün içindeki vaziyetten bir rica, bir nur aradım. Birden, iman-ı billâh imdada yetişti. Öyle bir ünsiyet verdi ki, bulunduğum muzaaf vahşet bin defa tezâuf etseydi, yine o teselli kâfi gelirdi.

Evet, ey ihtiyar ve ihtiyareler! Madem Rahîm bir Hâlıkımız var; bizim için gurbet olamaz. Madem O var; bizim için herşey var. Madem O var; melâikeleri de var. Öyleyse bu dünya boş değil; hâli dağlar, boş sahrâlar Cenâb-ı Hakkın ibâdıyla doludur. Zîşuur ibâdından başka, Onun nuruyla, Onun hesabıyla taşı da, ağacı da birer mûnis arkadaş hükmüne geçer, lisan-ı halle bizimle konuşabilirler ve eğlendirirler.

Evet, bu kâinatın mevcudatı adedince ve bu büyük kitab-ı âlemin harfleri sayısınca, vücuduna şehadet eden; ve zîruhların medar-ı şefkat ve rahmet ve inâyet olabilen cihazatı ve mat’ûmâtı ve nimetleri adedince rahmetini gösteren deliller, şahitler, bize Rahîm, Kerîm, Enîs, Vedûd olan Hâlıkımızın, Sâniimizin, Hâmîmizin dergâhını gösteriyorlar. O dergâhta en makbul bir şefaatçi, acz ve zaaftır. Ve acz ve zaafın tam zamanı da ihtiyarlıktır. Böyle bir dergâha makbul bir şefaatçi olan ihtiyarlıktan küsmek değil, sevmek lâzımdır.

YEDİNCİ RİCA

Bir zaman, ihtiyarlığın başlangıcında, Eski Said’in gülmeleri Yeni Said’in ağlamalarına

Cenâb-ı Hak: Hakkın tâ kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah	Enîs: yarattığı varlıklara karşı çok yakın, dost olan Allah
Eski Said: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)	Hâlık: her şeyi yaratan Allah
Hâmî: koruyan, sahip çıkan Allah	Kerîm: sonsuz cömertlik ve ikram sahibi Allah
Rahîm: rahmeti herşeyi kuşatan her bir varlığa ayrı ayrı şefkatini gösteren Allah	Sâni: herşeyi mükemmel ve san’atlı bir şekilde yaratan Allah
Vedûd: kullarını çok seven ve şefkat eden, Kendisine çok sevgi beslenen Allah	Yeni Said: (bk. bilgiler – Bediüzzaman Said Nursî)
acz: güçsüzlük	berzah: kabir âlemi
bilmecburiye: zorunlu olarak	cihazat: cihazlar, donanım
dergâh: Allah’ın yüce katı	elîm: acı ve sıkıntı veren
garibâne: garip olarak	garip: yalnız, kimsesiz
gurbet: gariplik, yabancılık	hazîn: hüzün veren, acıklı
hâli: boş, ıssız	hüzün: üzüntü
ibâd: ibadet edenler, kullar	ihtiyare: yaşlı kadın
iman-ı billâh: Allah’a iman	inkılâp etmek: dönüşmek
inâyet: Allah’tan gelen yardım, ihsan, iyilik	kitab-ı âlem: âlem kitabı, kâinat
kâfi: yeterli	kâinat: evren
lisan-ı hâl: hâl ve beden dili	makbul: kabul edilen
mat’ûmât: yiyecekler	medar-ı şefkat: şefkat sebebi
melâike: melekler	mevcudat: varlıklar
mufarakat: ayrılık	muzaaf: katmerli, kat kat
mûnis: cana yakın, dost	nimet: maddî ve manevî ihtiyaç duyulan şeyler; yenilip içilecek şeyler
rahmet: İlâhî şefkat, merhamet	rica: ümit
tezâuf etmek: katlanarak artmak	vahşet: ürküntü
vaziyet: durum	vücud: varlık
zeval bulan: gelip geçen, yok olan	ziyade: çok, fazla
zîruh: ruh sahibi	zîşuur: şuur sahibi
ünsiyet: dostluk, alışkanlık	şefaatçi: af için aracılık eden
şehadet eden: şahitlik, tanıklık eden

**Ukbaa** · 12-10-2011 13:43

inkılâp ettiği hengâmda, Ankara’daki ehl-i dünya beni Eski Said zannedip oraya istediler, gittim. Güz mevsiminin âhirlerinde Ankara’nın benden çok ziyade ihtiyarlanmış, yıpranmış, eskimiş kal’asının başına çıktım. O kale, tahaccür etmiş hâdisât-ı tarihiye suretinde bana göründü. Senenin ihtiyarlık mevsimiyle benim ihtiyarlığım, kalenin ihtiyarlığı, beşerin ihtiyarlığı, şanlı Osmanlı Devletinin ihtiyarlığı ve Hilâfet Saltanatının vefatı ve dünyanın ihtiyarlığı, bana gayet hazîn ve rikkatli ve firkatli bir hâlet içinde, o yüksek kal’ada geçmiş zamanın derelerine ve gelecek zamanın dağlarına baktırdı ve baktım. Birbiri içinde beni ihata eden dört beş ihtiyarlık karanlıkları içinde, Ankara’da en kara bir hâlet-i ruhiye hissettiğimden,HAŞİYE-1 bir nur, bir teselli, bir rica aradım.

Sağa, yani, mazi olan geçmiş zamana bakıp teselli ararken, bana mazi, pederimin ve ecdadımın ve nev’imin bir mezar-ı ekberi suretinde göründü. Teselli yerine vahşet verdi.

Sol tarafım olan istikbale, derman ararken baktım. Gördüm ki, benim ve emsalimin ve nesl-i âtinin büyük ve karanlıklı bir kabri suretinde göründü, ünsiyet yerine dehşet verdi.

Sağ ile soldan tevahhuş edip hazır günüme baktım. O gafletli ve tarihvâri nazarıma o hazır gün, yarım ölmekte ve hareket-i mezbûhânedeki ıztırap çeken cismimin cenazesini taşıyan bir tabut suretinde göründü.

Sonra bu cihetten dahi me’yus olunca, başımı kaldırıp, ömrümün ağacının başına baktım. Gördüm ki, o ağacın tek bir meyvesi var; o da benim cenazemdir, o ağaç üstünde duruyor, bana bakıyor.

O cihetten dahi tevahhuş edip başımı aşağıya eğdim, o ömür ağacının aşağısına, köküne baktım. Gördüm ki, o aşağıda olan toprak, kemiklerimin toprağıyla mebde-i hilkatimin toprağı birbirine karışmış bir surette, ayaklar altında çiğneniyor gördüm. O da derman değil, belki derdime dert kattı.

Sonra mecburiyetle arkama baktım. Gördüm ki, esassız, fâni olan dünya, hiçlik derelerinde ve yokluk zulümatında yuvarlanıp gidiyor. Derdime merhem ararken, zehir ilâve etti.

Not

Haşiye-1 O zaman bu hâlet-i ruhiye Fârisî bir münâcat suretinde kalbe geldi, yazdım. Ankara’da Hubab risalesinde tab edilmiştir

Ankara: (bk. bilgiler)	Fârisî: Farsça
Hilâfet Saltanatı: hilafetin egemenliği	Hubab Risalesi: Mesnevî-i Nuriye’de yer alan bir bölüm
Osmanlı Devleti: (bk. bilgiler)	beşer: insanlık
cihet: yön, taraf	derman: ilâç
ehl-i dünya: dünyaya dalıp, âhireti düşünmeyenler	emsal: benzer, akran
esassız: temelsiz	firkat: ayrılık
fâni: geçici, ölümlü	gaflet: Allah’ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâli
güz: sonbahar	hareket-i mezbûhâne: can çekişme hareketi
haşiye: dipnot	hengâm: zaman, dönem
hâdisât-ı tarihiye: tarihî olaylar	hâlet: durum, hâl
hâlet-i ruhiye: insanın ruh hâli, psikolojik durumu	ihata etme: içine alma, kuşatma
inkılâp etmek: dönüşmek	istikbal: gelecek
mazi: geçmiş zaman	mebde-i hilkat: yaratılışın başlangıcı
merhem: ilaç, çare	mezar-ı ekber: çok büyük mezar
me’yus: ümitsiz	münâcat: dua, Allah’a yakarış
nazar: bakış	nesl-i âti: gelecek nesil
nev’: tür, cins	peder: baba
rica: ümit	rikkatli: dokunaklı, acıklı
suret: biçim, görünüş	tab edilmek: yazılmak
tahaccür etmek: taşlaşmak	tarihvâri: tarih tarzında
tevahhuş etmek: yabanîlik çekmek	vahşet: ürküntü, yabanîlik
zulümat: karanlıklar	âhir: son
ünsiyet: dostluk, yakınlık